ફ્રાન્સ - હું પોલીસના દરોડાનો ભોગ બન્યો હતો અને બે દિવસ અને બે રાત માટે અપમાનજનક રીતે અટકાયતમાં હતો

અનેક યોગ કેન્દ્રો પર મોટાપાયે પોલીસ દરોડાનો અયોગ્ય અને અપ્રમાણસર ઉપયોગ અને ડઝનબંધ યોગ સાધકોની અપમાનજનક અટકાયત. હજુ પણ ન્યાયિક કાર્યવાહીમાં કોઈ પ્રગતિ નથી.

“છેલ્લા દસ વર્ષોમાં, હું ઘણી વખત વિટ્રી-સુર-સીનમાં એવી જગ્યાએ રોકાયો છું જેનો ઉપયોગ યોગ પ્રેક્ટિશનરો દ્વારા આધ્યાત્મિક એકાંત માટે થતો હતો. દરેક વખતે જ્યારે તે આરામદાયક હતું, વાતાવરણ ખૂબ જ સુખદ અને શાંત હતું, પરંતુ 28 નવેમ્બર 2023 ના રોજ, તે એક દુઃસ્વપ્ન અને આઘાતજનક અનુભવમાં ફેરવાઈ ગયું.. "

એમએસ એ.ડી.એ જણાવ્યું હતું માનવ અધિકાર વિધાઉટ ફ્રન્ટિયર્સ (HRWF) કે જેણે નવેમ્બર 2023 માં પેરિસ અને તેની આસપાસ પણ નાઇસમાં પણ પોલીસ દ્વારા એક સાથે સાત યોગ કેન્દ્રોમાં આધ્યાત્મિક એકાંત ધરાવતા ડઝનેક રોમાનિયન નાગરિકોની જુબાનીઓ એકત્રિત કરી.

કાળા માસ્ક, હેલ્મેટ અને બુલેટ-પ્રૂફ વેસ્ટ પહેરેલા લગભગ 6 પોલીસકર્મીઓની SWAT ટીમ દ્વારા સવારે 175 વાગ્યે એક વ્યાપક દરોડા શરૂ કરવામાં આવ્યા હતા, જેમાં અર્ધ-સ્વચાલિત રાઇફલ્સનો સમાવેશ થાય છે. ઓપરેશનનો અધિકૃત ઉદ્દેશ્ય સંગઠિત ગેંગમાં "માનવ તસ્કરી", "બળજબરીથી બંધક" અને "નબળાઈનો દુરુપયોગ" સાથે સંકળાયેલા લોકોની ધરપકડ કરવાનો હતો.

સમય વીતવા સાથે, પોલીસ મૂંઝવણ અનુભવી રહી હતી, કારણ કે તેઓ દરેક રોમાનિયનને "શંકાસ્પદ," "પીડિત" અથવા "સાક્ષી" તરીકે વર્ગીકૃત કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા હતા. તેઓ એ જાણવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા હતા કે શું તેમના બંદીવાન શંકાસ્પદ હતા (બળાત્કાર, હેરફેર વગેરે), પીડિતો, અથવા તેઓ સાક્ષી તરીકે ઉપયોગી થઈ શકે છે કે કેમ.

અહીં Ms AD નો ઇન્ટરવ્યુ છે, જેઓ 16 વર્ષથી રોમાનિયામાં MISA યોગ શાળાના વિવિધ કેન્દ્રોમાં યોગનો અભ્યાસ કરી રહી છે. તેણી ભાષા શિક્ષક અને અનુવાદક છે જેણે ક્લુજ-નાપોકામાં યુનિવર્સિટી ઓફ લેટર્સમાંથી સ્નાતક થયા છે અને યુનિવર્સિટી ઓફ બુકારેસ્ટમાંથી સાહિત્યિક અનુવાદમાં માસ્ટર ડિગ્રી પણ મેળવી છે.

પ્ર.: તમને આધ્યાત્મિક એકાંત માટે રોમાનિયાથી પેરિસ પ્રદેશમાં જવા માટે શું પ્રેરિત કર્યું?

એડી: Vitry-sur-Seine માં મારા અગાઉના સમૃદ્ધ અનુભવો. કેટલીકવાર હું કાર દ્વારા અથવા રોમાનિયાથી હવાઈ મુસાફરી કરતો હતો પરંતુ આ વખતે મેં ડેનમાર્કથી ઉડાન ભરી હતી જ્યાં મેં યોગ કેન્દ્રમાં થોડો સમય વિતાવ્યો હતો. હંમેશની જેમ મેં ફ્રાન્સમાં ચોક્કસ સમયગાળા માટે રહેવાનું આયોજન કર્યું ન હતું. તે એક મહિના અથવા વધુ હોઈ શકે છે.

પ્ર.: નવેમ્બર 2023માં મોટાપાયે પોલીસ દરોડાનો તમને કેવો અનુભવ થયો?

એડી: ગત 28 નવેમ્બરની વહેલી સવાર ઘરમાં રોકાયેલા સાત મહેમાનો માટે ખૂબ જ આઘાતજનક હતી: છ મહિલાઓ અને એક પુરુષ. સવારે 6:00 વાગ્યે, જ્યારે અમે બધા શાંતિથી સૂઈ રહ્યા હતા ત્યારે અમે એક ભયંકર કડાકાના અવાજથી અચાનક અને આઘાતજનક રીતે જાગી ગયા, જે મેં પહેલાં ક્યારેય સાંભળ્યું ન હતું, ફિલ્મોમાં પણ નહીં. તે આગળના દરવાજાનું નિર્દય તોડ હતું. "પોલીસ, પોલીસ" બૂમો પાડતા, વિચિત્ર કાળા માણસોનું પૂર ઘરમાં ધસી આવ્યું. હું કહી શકતો નથી કે ત્યાં કેટલા હતા પરંતુ તેઓ અસંખ્ય હતા. તેઓ બૂમો પાડી રહ્યા હતા, “ડરશો નહિ. અમે તમને મદદ કરવા અને તમને બચાવવા માટે અહીં છીએ.” હું આશ્ચર્ય પામી રહ્યો હતો કે અમારે બચાવવાની શું જરૂર છે. અમે કોઈ પણ વસ્તુનો ભોગ બન્યા ન હતા અને આગ પણ નહોતી.

કથિત રીતે પરિસરને સુરક્ષિત કર્યા પછી, SWAT ટીમે પીછેહઠ કરી, સાદા વસ્ત્રોમાં નાગરિકોની ભીડ છોડી દીધી, જેઓ પોતાને ઓળખવામાં અને ત્યાં તેમની હાજરીનું સ્વરૂપ અમને જણાવવામાં નિષ્ફળ ગયા. જ્યારે હું તેમને દબાવીને પ્રશ્નો પૂછી રહ્યો હતો, ત્યારે તેમાંથી એકે મને ફ્રેન્ચમાં એક પેપર બતાવ્યું જે હું સમજી શકતો ન હતો અને કહ્યું કે તેમની ક્રિયા એક રોગચાળાના કમિશનના પરિણામે આવી છે. તેઓએ અમને દરેકની પૂછપરછ કરવાનું શરૂ કર્યું. મેં અને અન્ય કેટલાક યોગાભ્યાસીઓએ પછી જોરથી પણ શાંતિથી વિરોધ કરવાનું શરૂ કર્યું. અમારામાંથી એક મહિલાને હાથકડી પહેરાવવામાં આવી હતી, જેણે અમને બધાને ચોંકાવી દીધા હતા.

અંતે, એવી જાહેરાત કરવામાં આવી હતી કે "કોણે શું કર્યું" અને "શું કર્યું તેમાં અમારી શું ભૂમિકા હતી" તે જાણવા અમને પોલીસ સ્ટેશન લઈ જવામાં આવશે. કપડાં બદલવા, બાથરૂમ જવું, પહેલો નાસ્તો કરવો, પીવાનું કે થોડું પાણી સાથે લઈ જવું વગેરે વિશેના અમારા પ્રશ્નો અધીરાઈ, ચીડ અને ના પાડીને પણ મળ્યા. નવેમ્બરના અંતની વહેલી સવારે આ ઠંડીમાં એકાંતમાં અમારા રાત્રિના કપડાં કાઢીને કંઈક વધુ યોગ્ય પહેરવાનું લગભગ અશક્ય હતું.

પ્ર.: પોલીસ સ્ટેશનમાં ટ્રાન્સફર કેવી રીતે થઈ?

એડી: પોલીસ હેડક્વાર્ટરની સફર દરમિયાન, હું ભય, ચિંતા અને વેદનાની સ્થિતિમાં હતો. આખરે અમે પ્રવેશદ્વાર પર “મિનિસ્ટ્રી ઑફ ધ ઇન્ટિરિયર” શબ્દો સાથે કાચની ઊંચી ઇમારતની સામે પહોંચ્યા. અમને પાછળથી ખબર પડી કે અમે નાન્તેરેમાં છીએ. પછીથી અમને મદદ કરનાર અનુવાદકોમાંના એકે મને સમજાવ્યું કે અમને જે સ્થાન પર લાવવામાં આવ્યા હતા તે ફોજદારી તપાસ પ્રક્રિયાનું ઉચ્ચ સ્તરનું હતું. મને લાગ્યું કે આ ટિપ્પણી દ્વારા દુભાષિયા મને ડરાવવા અને અમારો કેસ ગંભીર છે તે સમજાવવા માગે છે.

અમારા કોષોમાં પ્રવેશતા પહેલા અમને ખૂબ લાંબા સમય સુધી સ્થાયી સ્થિતિમાં રાહ જોવામાં આવી હતી. મારા પગ ખૂબ દુખતા હતા. અન્ય ઘણા યોગ સાધકો હતા જેમને અન્ય દરોડાના સ્થળોએથી તે જ પોલીસ સ્ટેશનમાં બદલી કરવામાં આવી હતી.

પ્ર.: અટકાયતની શરતો શું હતી?

એડી: જો કે અમને પહેલા પીડિત માનવામાં આવ્યા હતા, જેનો અમે બધાએ સખત ઇનકાર કર્યો હતો, અમને બે દિવસ અને બે રાત માટે અટકાયતમાં રાખવામાં આવ્યા હતા! મને જે કોષમાં સોંપવામાં આવ્યો હતો તેમાં અમે ચાર જણ હતા પણ ત્યાં માત્ર ત્રણ પથારી હતી. તેથી, અમારામાંથી એકને તેનું ગાદલું, જે પાતળું હતું, તેને ફ્લોર પર મૂકીને સૂવું પડ્યું. એક છોકરી ખૂબ ઠંડી હતી અને અમે તેને અમારા ધાબળા આપ્યા.

સેલમાં વાતાવરણ એકદમ તંગ હતું. ભય અને ચિંતા, અસુરક્ષા અને ચોક્કસ ભારે, અંધકારમય નિરાશાની લગભગ સતત લાગણી હતી.

સેલમાં, જ્યારે અમારે શૌચાલય અથવા અન્ય કોઈ વસ્તુનો ઉપયોગ કરવાની જરૂર હોય, ત્યારે અમારે કેમેરાની સામે ઊભા રહેવું પડતું હતું જેના દ્વારા અમને ત્યાં જોવામાં આવતા હતા અને તરંગો મારતા હતા. ઘણી વાર, જ્યારે અમારે શૌચાલયમાં જવાની જરૂર પડતી, ત્યારે હું અને સેલમાંની અન્ય છોકરીઓ બંને કેમેરા તરફ હલાવતા રહેતા પરંતુ કોઈને દેખાડવામાં ઘણો સમય લાગતો, જે ખૂબ જ શરમજનક પરિસ્થિતિ હતી. દર વખતે, એક પોલીસ અધિકારી અમને દરેકને બાથરૂમમાં લઈ જતો હતો, બડબડતો હતો, શપથ લેતો હતો અને સેલનો દરવાજો ખખડાવતો હતો. જ્યારે મેં પાછળથી પૂછપરછ દરમિયાન એક પોલીસ મહિલાને આ વાત દર્શાવી ત્યારે મને કહેવામાં આવ્યું કે પૂછપરછ કરવા માટે ઘણા બધા લોકો છે અને ત્યાં પૂરતો સ્ટાફ નથી. જો કે, તે મારી છાપ ન હતી કે તેઓ વધુ પડતા કામ કરતા હતા.

પ્ર.: પૂછપરછ, અનુવાદ સેવાઓ અને વકીલો વિશે શું?

એડી: મારી બે દિવસની અટકાયત દરમિયાન મારી બે વખત પૂછપરછ કરવામાં આવી હતી. પ્રથમ વકીલે મને પ્રશ્નોના જવાબ આપવાનો ઇનકાર કરવાથી નિરાશ કર્યો, જોકે ચૂપ રહેવાનો મારો અધિકાર છે, કારણ કે તે સામાન્ય રીતે ડ્રગ ડીલરો અને તેના જેવા ગુનેગારો જેઓ આ પ્રકારનું વલણ પસંદ કરે છે, તેમણે જણાવ્યું હતું. બીજા વકીલે મને ડરાવવાનો પ્રયાસ કર્યો અને કહ્યું કે અમારા પરના આરોપો ખૂબ ગંભીર છે.

તદુપરાંત, બીજા દિવસે સોંપાયેલ અનુવાદક તદ્દન અસમર્થ હતો. હું માની શકતો નથી કે તે પ્રમાણિત દુભાષિયા હતા. તે રોમાનિયન હતો અને હું શું કહી રહ્યો હતો તે સમજી શકતો હતો પરંતુ ફ્રેન્ચ ભાષા પર તેની કમાન્ડ દેખીતી રીતે અપૂરતી હતી. ઘણી વખત, હું તેમની તરફ વળ્યો અને તેમને સ્પષ્ટપણે પૂછ્યું કે મને ખબર ન હોય તેવા કેટલાક શબ્દો ફ્રેન્ચમાં કેવી રીતે કહેવું. તે મને જવાબ આપવામાં અસમર્થ હતો. મારી પાસે ફ્રેન્ચ ભાષાનું થોડું જ્ઞાન છે, જોકે મર્યાદિત છે, પરંતુ હું જોઈ શકતો હતો કે તેના અનુવાદો મારા ઘોષણાઓ કરતા ઘણા ઓછા હતા. તેણે જે ભાષાંતર કર્યું ન હતું તે ખાલી જગ્યા ભરવા માટે મેં ફ્રેન્ચ બોલવાના કેટલાક મોટા પ્રયાસો પણ કર્યા.

હું સમજી શક્યો નહીં કે મારે શા માટે બે દિવસ અને બે રાત પસાર કરવી પડી, અને કદાચ વધુ જો તેઓએ મારી કસ્ટડીને લંબાવવાનું કોઈ મૂર્ખ કારણસર નક્કી કર્યું. હું કંઈપણનો ભોગ બન્યો ન હતો અને મેં કોઈ ખોટું કામ કર્યું નથી!

નહિંતર, બંને પૂછપરછમાંના પ્રશ્નો, તેમાંથી કેટલાક માટે, મારા માટે ભ્રામક, વાહિયાત, અપમાનજનક અને અપ્રસ્તુત હતા, જેમાં મારા ઘનિષ્ઠ, જાતીય પ્રેમી અને પ્રેમ જીવન વિશેનો સમાવેશ થાય છે. પ્રશ્નકર્તા દેખીતી રીતે ઇચ્છતા હતા કે હું કહેવા માંગુ કે ફ્રાન્સમાં કહેવાતા MISA કેન્દ્રોના માળખામાં મારી જાતીય દુર્વ્યવહાર અથવા બળાત્કાર થયો હતો.

મારી પ્રથમ સુનાવણીના અંતે, મને સહી કરવા માટે ઘણા બધા પૃષ્ઠોનો ફ્રેન્ચમાં અહેવાલ આપવામાં આવ્યો હતો. દુભાષિયા મારી બાજુમાં હતો પરંતુ તેણે મારા માટે દસ્તાવેજનો અનુવાદ કર્યો ન હતો. ફ્રેંચની મારી મર્યાદિત સમજ હોવા છતાં, મેં તેનો ઝડપથી અભ્યાસ કર્યો, જેણે પ્રશ્નકર્તાના અસંતોષની કેટલીક પ્રતિક્રિયાઓ પેદા કરી. જો કે, મને ઘણા ફકરાઓ મળ્યા જ્યાં મેં જે કહ્યું તેની સરખામણીમાં અચોક્કસતા હતી. મેં તેમને આ બાબત દર્શાવી અને તેને સુધારવા માટે કહ્યું. તેઓએ તે કર્યું, પરંતુ થોડી બળતરા સાથે. સંજોગોને જોતાં, હું માત્ર આશ્ચર્ય પામી શકું છું કે જો ત્યાં વધુ અચોક્કસતા ન હોય કે મારી પાસે સ્થળ પર શોધવા માટે પૂરતો સમય અથવા ફ્રેન્ચનું જ્ઞાન ન હોય. મને રિપોર્ટની નકલ આપવામાં આવી ન હતી અને મને આ સમગ્ર પ્રક્રિયા ખૂબ જ શંકાસ્પદ લાગે છે.  

પ્ર.: 48 કલાકની કસ્ટડી પછી તમારી મુક્તિ વિશે અમને કહો

એડી: કસ્ટડીમાં 48 કલાક વીતી ગયાના થોડા સમય પહેલા, મને બોલાવવામાં આવ્યો અને કહેવામાં આવ્યું કે હું મુક્ત છું અને જઈ શકું છું. લગભગ 9 વાગ્યા હતા બહાર તે પહેલેથી જ અંધારું હતું અને ખૂબ જ ઠંડી હતી. મારી સાથે કોઈ પૈસા કે ફોન વિના, હું શું કરી શકું? પોલીસ અધિકારીઓએ માત્ર ખભા મિલાવ્યા. અન્ય યોગ સાધકોને પણ લગભગ તે જ સમયે મુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા અને એકંદરે અમે વિટ્રી-સુર-સીન ખાતેના અમારા આધ્યાત્મિક કેન્દ્રમાં પાછા જવાનો ઉકેલ શોધવામાં વ્યવસ્થાપિત થયા, જે સીલ (!) નહોતું અને જે જપ્ત કરવામાં આવ્યું ન હતું તે પાછું મેળવવામાં. . સદનસીબે, તેઓને મારું કમ્પ્યુટર અને મારો ફોન અને કેટલાક પૈસા મળ્યા ન હતા, પરંતુ અન્ય લોકો એટલા નસીબદાર ન હતા. ઝવેરાત ગાયબ થઈ ગયા હતા. તેમના માલિકો જાણતા ન હતા કે તેઓ પોલીસ દ્વારા જપ્ત કરવામાં આવ્યા હતા કે કેમ કે તેઓને તેના વિશે ક્યારેય કહેવામાં આવ્યું ન હતું અને જપ્ત કરાયેલ વસ્તુઓની સૂચિ આપવામાં આવી ન હતી.

આ આઘાતજનક અનુભવ પછીના દિવસોમાં, મને ચિંતા અને અનિશ્ચિતતા, મૂંઝવણ અને ભવિષ્યમાં આત્મવિશ્વાસના અભાવની તીવ્ર લાગણીઓ હતી. મને એવો અહેસાસ થયો કે મને જોવામાં આવી રહ્યો છે. હું બધી ચાવીઓ વડે દરવાજો બંધ કરી રહ્યો હતો, પડદા ખેંચી રહ્યો હતો અને બારીના દરેક ખૂણાને ઢાંકી રહ્યો હતો. કેટલીકવાર આગળનો દરવાજો તોડવાનો અને પોલીસ નિર્દયતાથી ઘરમાં ઘૂસી જવાની દ્રષ્ટિ મને પાછી આવે છે અને મને ડર છે કે તે ફરીથી થશે. મેં ડિપ્રેશન અને મારી જાતને ભાવનાત્મક રીતે અલગ રાખવાની વૃત્તિનો પણ અનુભવ કર્યો છે. પોસ્ટ ટ્રોમેટિક સ્ટ્રેસના આ બધા લક્ષણો હજુ છ મહિના કરતાં વધુ સમય પછી અદૃશ્ય થયા નથી.