Í ljósi þeirrar umræðu sem áætluð er í dag, miðvikudaginn 8. júní 2022, í Evrópuþinginu undir yfirskriftinni „Alþjóðlegar ógnir við réttindi fóstureyðinga: hugsanleg hnekkja Hæstarétti á rétti til fóstureyðinga í Bandaríkjunum“, framkvæmdastjóri COMECE, Fr Manuel Barrios Prieto, hefur gefið eftirfarandi yfirlýsingu:
STRASBORG, FRAKKLAND – Samkomusalur Evrópuþingsins í Strassborg. (Inneign: Shutterstock)
Við sjáum það með undrun að Evrópuþingið mun ræða áhrif lekið drög að áliti Hæstaréttar Bandaríkjanna um fóstureyðingar. Þetta er óviðunandi afskipti af lýðræðislegum lögsöguákvörðunum fullvalda ríkis, lands sem er heldur ekki aðildarríki ESB. Samþykkt ályktun Evrópuþingsins sem styður þessi afskipti mun aðeins vanvirða þessa stofnun.
Í þessu sambandi viljum við ítreka að frá lagalegu sjónarmiði er enginn viðurkenndur réttur til fóstureyðinga í Evrópurétti eða alþjóðalögum. Þess vegna er ekki hægt að skylda neitt ríki til að lögleiða fóstureyðingar, eða til að auðvelda þær, eða taka þátt í að framkvæma þær.
ESB ætti að virða löggjafarvald aðildarríkja sinna og meginregluna um úthlutun þess efnis að sambandið skuli aðeins starfa innan marka þeirra valdheimilda sem aðildarríkin fela því í sáttmálunum til að ná þeim markmiðum sem þar eru sett fram.grein 5.2 í sáttmála Evrópusambandsins). Sem fastanefnd COMECE gefið í yfirlýsingu í febrúar 2022 væri tilraunin til að innleiða ætlaðan rétt til fóstureyðinga í sáttmála Evrópusambandsins um grundvallarréttindi að lögum. „vana siðferðilegan grunn og ætlað að vera orsök ævarandi átaka meðal þegna ESB.
Við tökum einnig miklar áhyggjur og hörmum afneitun á grundvallarréttinum til að mótmæla samvisku, sem stafar af samviskufrelsi, eins og lýst er yfir í grein 10.1 í Stofnskrá um grundvallarréttindi Evrópusambandsins og viðurkennd af mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna (mál Jeong o.fl. gegn Lýðveldinu Kóreu, 27. apríl 2011). Okkur er brugðið yfir því að réttur heilbrigðisstofnana til að neita að veita tiltekna þjónustu, þar á meðal fóstureyðingar, sé veiktur eða jafnvel hafnað. Eins og þingmannaráð Evrópuráðsins sagði í sinni Ályktun 1763 (2010) um rétt til samviskubits við lögmæta læknishjálp „Enginn einstaklingur, sjúkrahús eða stofnun skal þvinguð, dregin til ábyrgðar eða mismunað á nokkurn hátt vegna neitunar um að framkvæma, koma til móts við, aðstoða eða gangast undir fóstureyðingu, framkvæmd fóstureyðingar (...) eða hvers kyns athafna sem gæti valdið dauða mannsfósturs eða fósturvísa, af hvaða ástæðu sem er.“
