ამერიკულ პოლიტიკაში განვითარებული მოვლენების დროს, პრეზიდენტმა ჯო ბაიდენმა განაცხადა, რომ არ აპირებს ხელახლა არჩევას 2024 წელს. მისი განცხადება, რომელიც მედიაში გავრცელდა ამ კვირას ნაშუადღევს, დონალდ ტრამპს მნიშვნელოვან უპირატესობას აძლევს მომავალ საპრეზიდენტო რბოლაში.
81 წლის ასაკში ბაიდენის შესაძლებლობის შესახებ შეშფოთება გამოიწვია ტრამპთან სატელევიზიო დებატების შემდეგ 27 ივნისს, რომლის დროსაც ბაიდენმა გამოავლინა კოგნიტური დაღლილობის ნიშნები. ამის შემდეგ გამოჩენილმა დემოკრატებმა, მათ შორის ყოფილმა პრეზიდენტმა ბარაკ ობამამ, ღიად მოუწოდეს ბაიდენს გადადგომას.
ინტერნეტში გამოქვეყნებულ შეტყობინებაში ბაიდენმა განაცხადა:
ბაიდენის არჩევანზე ასევე გავლენა იქონია ბოლოდროინდელმა საჯარო შეცდომებმა მოვლენებისა და გამოჩენების დროს, მაგალითად, ნატოს სამიტზე, სადაც მან შეცდომით მოიხსენია უკრაინის პრეზიდენტი ვლადიმერ ზელენსკი, როგორც „პრეზიდენტი პუტინი“, ხოლო საკუთარი ვიცე პრეზიდენტი კამალა ჰარისი, როგორც „ვიცე პრეზიდენტი. Საყვირი."
ზეწოლამ პიკს მიაღწია, როდესაც დემოკრატიული პარტიის მხარდამჭერის, ჯორჯ კლუნის თვალსაჩინო აზრი გამოქვეყნდა "ნიუ-იორკ თაიმსში", სადაც ვარაუდობდნენ, რომ ბაიდენს შესაძლოა გამოწვევები შეექმნას დროსთან ბრძოლაში.
სიტუაცია უფრო რთული გახდა, როდესაც ბაიდენმა დადებითად გამოსცადა COVID-19, რამაც განაპირობა მისი გამოჯანმრთელება დელავერის სახლში. მიუხედავად დემოკრატიული პარტიის გეგმებისა, რათა უზრუნველყოს მისი ნომინაცია ჩიკაგოს კონვენციამდე ვირტუალური კენჭისყრის გზით, ბაიდენმა საბოლოოდ გადაწყვიტა უკან დახევა.
ბაიდენის გადადგომამ გამოიწვია დისკუსია იმის თაობაზე, თუ ვინ იქნება მისი შემცვლელი. ვიცე-პრეზიდენტი კამალა ჰარისი, როგორც ჩანს, კონკურენტია და შესაძლოა ისტორიაში შევიდეს, როგორც შეერთებული შტატების პირველი ქალი პრეზიდენტი. მიუხედავად ამისა, სხვა ცნობილი დემოკრატები, როგორიცაა კალიფორნიის გუბერნატორი გევინ ნიუსომი და მიჩიგანის გუბერნატორი გრეტჩენ უიტმერი, ასევე გამოჩნდნენ კანდიდატებად.
მოვლენების ეს შემობრუნება აღნიშნავს მომენტს ამერიკის პოლიტიკაში, რადგან დემოკრატიული პარტია გაურკვევლობის წინაშე დგას 2024 წლის არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე. ამ გაყვანის შედეგებს შეიძლება ჰქონდეს შორსმიმავალი ეფექტი, როგორც შიდა პოლიტიკურ ლანდშაფტზე, ასევე გლობალური ძალაუფლების დინამიკაზე.