პარასკევს, 14 მარტს, ბორგარტინგის სააპელაციო სასამართლომ გამოსცა საეტაპო გადაწყვეტილება, რომელიც ძალადაკარგულად ცნო 2021-2024 წლების სახელმწიფო გრანტების რეგისტრაციის დაკარგვა და უარის თქმა.
მან ერთხმად დაასკვნა, რომ სოციალური დისტანცირების პრაქტიკა არ ავლენს ბავშვებს ფსიქოლოგიურ ძალადობას ან უარყოფით სოციალურ კონტროლს. გარდა ამისა, სასამართლომ დაადგინა, რომ მათი პრაქტიკა შეესაბამება რწმენის თემების აქტს და შეესაბამება ადამიანის უფლებათა ევროპულ კონვენციას.
სააპელაციო სასამართლომ, რაიონული სასამართლოსგან განსხვავებით, დაადგინა, რომ გადაწყვეტილებები იყო ბათილად, რადგან უარყოფის პირობები რელიგიური თემების შესახებ კანონის მე-6 ნაწილის იხ. მე-4 ნაწილი არ დაკმაყოფილდა.
ბორგარტინგის სააპელაციო სასამართლომ აცნობა Vårt Land-ს
იეჰოვას მოწმეებმა გაასაჩივრეს მას შემდეგ, რაც გასული წლის მარტში ოსლოს რაიონულ სასამართლოში დაკარგეს საქმე რელიგიურ თემად რეგისტრაციისთვის.
სააპელაციო სასამართლომ უპასუხა კითხვებს, არის თუ არა იეჰოვას მოწმეების მიერ რელიგიური თემის მიტოვებულებთან კონტაქტის გაწყვეტის პრაქტიკა (სოციალური დისტანცია) თავისუფალი შესვლისა და გასვლის მოთხოვნის დარღვევა და დამატებით არის თუ არა ეს ბავშვთა უფლებების დარღვევა.
სასამართლო ხარჯების მინიჭებაზე მსჯელობისას გადაწყვეტილებაში ნათქვამია: „იეჰოვას მოწმეები სრულად არიან გამართლებული იმით, რომ გრანტებისა და რეგისტრაციის უარყოფის შესახებ გადაწყვეტილებები არასწორია“.
საქმის მოკლე მიმოხილვა
4 წლის 2024 მარტს ოსლოს რაიონულმა სასამართლომ გამოიტანა გადაწყვეტილება იეჰოვას მოწმეების წინააღმდეგ და მხარი დაუჭირა მთავრობისა და ოსლოსა და ვიკენის სახელმწიფო ადმინისტრატორის წინა გადაწყვეტილებებს, რომლებმაც თვითნებურად გააუქმეს ნორვეგიაში მყოფი იეჰოვას მოწმეების რეგისტრაცია 130 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში და ბოლო მოეღო მათ უფლებამოსილებას სახელმწიფო გრანტებისთვის, რომლებსაც ისინი იღებდნენ 30 წლის განმავლობაში.
მიზეზი იყო მათი სოციალური დისტანციური პოლიტიკა მოძრაობის მიმართ, სწავლება, რომელიც გვირჩევს, რომ მისი წევრები არ დაუკავშირდნენ მათ, ვინც გამორიცხეს საზოგადოებისგან, როგორც მძიმე ცოდვების გამო, ან საჯაროდ მიატოვეს იგი და ემოქმედათ მის წინააღმდეგ უკმაყოფილების გამო. ამ საკითხში, 2024 წელს ნორვეგიის გადაწყვეტილება ეწინააღმდეგებოდა ათობით სასამართლო გადაწყვეტილებას სოციალური დისტანციის შესახებ სხვა ქვეყნებში, მათ შორის უზენაეს სასამართლოებში.
იურიდიული ექსპერტები და რელიგიური კვლევების მეცნიერები ნორვეგიაში და მის ფარგლებს გარეთ შეთანხმდნენ, რომ მათი რეგისტრაციის გაუქმება იყო თვითნებური და ეფუძნებოდა დაუსაბუთებელ საფუძვლებს. მათ ასევე ხაზგასმით აღნიშნეს, რომ გადაწყვეტილებას ექნება „სტიგმატიზებული ეფექტი“ ასოციაციასა და მის წევრებზე, ხოლო საზოგადოება დაკარგავს, inter alia, უფლებას აღენიშნოს კანონიერი ქორწინება სამოქალაქო ეფექტით, რაც შეიძლება ჩაითვალოს დისკრიმინაციულად.
იეჰოვას მოწმეები 1985 წლიდან ნორვეგიაში რელიგიურ ორგანიზაციად იქნა აღიარებული და არცერთი სისხლის სამართლის საქმე არ აღძრულიყო ისეთი რადიკალური გადაწყვეტილების მისაღებად, როგორიც იყო მათი უეცარი რეგისტრაციიდან გაუქმება, რასაც ყოველწლიურად დაახლოებით 1.6 მილიონი ევროს ზარალი მოჰყვებოდა.
სასამართლოს გადაწყვეტილების სამართლებრივი განზომილება ფართოდ იქნა გაანალიზებული და გაკრიტიკებული მასიმო ინტროვინიისა და ქვემორე ხელმომწერის მიერ. "მწარე ზამთარი" მდე "რელიგიის ამბების სერვისი".
არადისკრიმინაცია
ნორვეგიაში სახელმწიფო სუბსიდიები არ არის საჩუქარი. ნორვეგიის ლუთერანულ ეკლესიას, რომელიც არის სახელმწიფო ეკლესია, მხარს უჭერს მთავრობა მისი წევრების რაოდენობის პროპორციული თანხის გადარიცხვით. თანმიმდევრულობისა და არადისკრიმინაციის მიზნით, კონსტიტუცია ავალდებულებს, რომ თანასწორობის პრინციპის პატივისცემის მიზნით, სხვა რელიგიებმა უნდა მიიღონ იგივე პროპორციული სუბსიდიები. 700-ზე მეტი რელიგიური თემი მიიღონ სახელმწიფო გრანტები ნორვეგიაში, მათ შორის მართლმადიდებლური სამრევლოები, რომლებიც ექვემდებარებიან მოსკოვის პატრიარქ კირილს და სრულიად რუსეთის, რომლებმაც აკურთხეს რუსეთის ომი უკრაინასთან.
