ვერსია საფრანგეთის & ინგლისური
ამერიკის შეერთებულ შტატებში, ჯორჯ ვაშინგტონის უნივერსიტეტის (GWU) მიერ გამოქვეყნებულ ანგარიშში დეტალურად არის აღწერილი ევროპის შვიდი ქვეყნის უსაფრთხოების სამსახურების უაღრესად ნეგატიური შეშფოთება „მუსლიმური საძმობის“ ევროპაში ოპერაციებთან დაკავშირებით. „სიტყვასიტყვით: რას ამბობენ ევროპის უსაფრთხოების სამსახურები ევროპაში მუსლიმური საძმობის შესახებ“ დაწერილია ლორენცო ვიდინოს მიერ და გამოქვეყნებულია GWU-ს ექსტრემიზმის პროგრამის მიერ.
ანგარიშში წარმოდგენილია ავსტრიის, ბელგიის, საფრანგეთის, გერმანიის, ნიდერლანდების, ესპანეთისა და შვედეთის უსაფრთხოების სამსახურების ჩვენებები. ვიდინო ასკვნის, რომ გამონაკლისის გარეშე, ყველა ევროპული უსაფრთხოების სამსახური კონტინენტზე მუსლიმური საძმობის მიმართ უაღრესად ნეგატიურ დამოკიდებულებას ინარჩუნებს. განსაკუთრებით შემაშფოთებელია „საძმობასთან დაკავშირებული ფართო და დახვეწილი ქსელი, რომელიც ფარულად მოქმედებს ევროპაში, როგორც ეროვნულ, ასევე პანევროპულ დონეზე (მისი ქოლგა ორგანიზაციის, FIOE/CEM-ის და ისეთი დამოუკიდებელი ორგანიზაციების მეშვეობით, როგორიცაა FEMYSO)“.
ანგარიში ასევე მოიცავს უსაფრთხოების სამსახურების შეშფოთებას იმის შესახებ, რომ ევროპაში დაფუძნებულმა „ძმობასთან“ დაკავშირებულმა აქტივისტებმა შექმნეს ფარული ორგანიზაციები, რომლებიც მათ საშუალებას აძლევს „იმოქმედონ საზოგადოებაში და წინ წაწიონ თავიანთი დღის წესრიგი „ძმობის“ ნაწილად ადვილად ამოცნობის გარეშე“. მიუხედავად იმისა, რომ ანგარიში არ აკეთებს ტერორისტულ საქმიანობაზე რაიმე პრეტენზიას, იგი ხაზს უსვამს, რომ „მუსლიმურ საძმოს“ შეხედულებები და მიზნები „პრობლემური, დივერსიული, არადემოკრატიული და ადამიანის ძირითად უფლებებთან და დასავლურ საზოგადოებასთან შეუთავსებელია“.
ანგარიში მოიცავს ძირითადი ფიგურების პირდაპირ ჩვენებებს, მათ შორის საფრანგეთის მაშინდელი ხელმძღვანელის, ლუსილ როლანის. სერვის ცენტრი duინფორმაციატერიტორიული (SCRT).
როლანდმა მიმართა საპარლამენტო კომისია 3 წლის 2019 ოქტომბერს პარიზის პოლიციის პრეფექტურაში განხორციელებულ ტერორისტულ თავდასხმაზე. მან მუსლიმური საძმო აღწერა, როგორც „ელიტა, რომელსაც სურს საზოგადოების სრულად მორწყვა საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, თუნდაც პოლიტიკაში შესვლით. ეროვნულ ფედერაციაში, საფრანგეთის მუსლიმებში გაერთიანებულნი, ისინი აშკარად ცდილობენ ძალაუფლების ხელში ჩაგდებას საარჩევნო ყუთის მეშვეობით. ამრიგად, მათ შორის კავშირი რელიგიის ფუნდამენტალისტური ხედვაა, თუმცა მისი გამოხატვის გზა იგივე არ არის: მიზანია იმის უზრუნველყოფა, რომ ქვეყანა, სადაც ისინი იმყოფებიან, ღვთის კანონით იმართებოდეს და არა ადამიანის კანონით“.
Უსაფრთხოებაdeსახელმწიფობელგიის სადაზვერვო სააგენტომ თავის განცხადებაში განაცხადა, 2002 წლის ანგარიში ბელგიის პარლამენტისთვის„სახელმწიფო უშიშროება [Უსაფრთხოებაdeსახელმწიფო] 1982 წლიდან აკვირდება „ინტერნაციონალისტი მუსლიმი ძმების“ საქმიანობას ბელგიაში. „ინტერნაციონალისტი მუსლიმი ძმები“ ბელგიაში 20 წელზე მეტია ფარულ სტრუქტურას ფლობენ. წევრების ვინაობა გასაიდუმლოებულია; ისინი უდიდესი დისკრეციით მოქმედებენ. ისინი ცდილობენ თავიანთი იდეოლოგიის გავრცელებას ბელგიის მუსლიმურ თემში და განსაკუთრებით ახალგაზრდა, მეორე და მესამე თაობის იმიგრანტებზე არიან ორიენტირებულნი. ბელგიაში, ისევე როგორც სხვა ევროპულ ქვეყნებში, ისინი ცდილობენ სპორტულ, რელიგიურ და სოციალურ ასოციაციებზე კონტროლის მოპოვებას და ეროვნული და თუნდაც ევროპული ხელისუფლების პრივილეგირებულ შუამავლებად ჩამოყალიბებას ისლამური საქმეების მართვის მიზნით.“
ვიდინო GWU-ს ანგარიშში ასკვნის, რომ როდესაც დასავლეთ ევროპის თითქმის ყველა უდიდესი ქვეყნის (იტალიის გარდა) უსაფრთხოების სამსახურები საჯაროდ გამოთქვამდნენ თავიანთ შეხედულებებს მუსლიმური საძმობის შესახებ, ეს შეხედულებები ძალიან ნეგატიური იყო. ვიდინო დასძენს, რომ მას არ აქვს ინფორმაცია არცერთი ევროპული უსაფრთხოების სამსახურის შესახებ ისეთი რამის შესახებ, რაც ოდნავ მაინც ეწინააღმდეგება მის ანგარიშში ნახსენები შვიდი ქვეყნის სამსახურების მიერ საძმობის შესახებ გაკეთებულ შეფასებებს. პირიქით, ის აცხადებს, რომ ბოლო ოცი წლის განმავლობაში მის მიერ ჩატარებული ინტერვიუები ევროპული უსაფრთხოების სამსახურების უმეტესობასთან ადასტურებს, რომ მათაც კი, ვინც ამ საკითხზე საჯაროდ არ გამოუცხადებიათ (მაგალითად, იტალიის უსაფრთხოების სამსახურები), უკიდურესად ნეგატიური შეხედულებები აქვთ საძმობის შესახებ, რაც ემთხვევა მათ შეხედულებებს, რომელთა შეხედულებებიც საჯაროდ არის წარმოდგენილი.
ვიდინოს ანგარიშის დასკვნაში ნათქვამია, რომ ევროპის უსაფრთხოების საზოგადოებამ ოცი წლის განმავლობაში მიაღწია მტკიცე და თანმიმდევრულ კონსენსუსს „მუსლიმური საძმობის ევროპაში არსებობის, სტრუქტურის, ტაქტიკის, მიზნებისა და საბოლოო ჯამში, პრობლემური ბუნების შესახებ“. ანგარიშში ასევე აღნიშნულია, რომ ეს კონსენსუსი უნდა იყოს საფუძველი ამ საკითხთან დაკავშირებით კარგად ინფორმირებული პოლიტიკის შემუშავებისთვის. საფრანგეთის მთავრობის საკუთარი უახლესი ანგარიშიდა მსგავსი ანგარიში ჰორიზონტზეა ბელგიაროგორც ჩანს, ევროპული ქვეყნები საბოლოოდ გადადიან პოლიტიკის გატარებისკენ, რათა გადამწყვეტად გაუმკლავდნენ ამ საფრთხეს.
