Auctore Ioanne Chrysostomo
Quid, inquit, superbis de patria tua, cum te per totum mundum vagus esse praecipio, cum talis fieri possis, ut totus mundus te dignus non sit? Unde sitis tam levia, ut ipsi ethnici philosophi nihil ad eam rem pertineant, id externe appellant, et ultimo loco reddunt. Hoc tamen permittit Paulus, inquies, cum dicit: "De electione dilecti a Deo propter patres" (Rom. 11: 28). Sed dic, quando, de quo et ad quos hoc dicit? Convertit paganos, superbos fidei suae, rebellavit Judaeos, et per hoc magis a se ipsos abalienavit. Et ideo hoc dicit ad hoc quod quibusdam arrogantiam infert, et alios ad similem zelum alliciendo et excitando. Cum de nobilibus istis et magnis viris loquitur, audi quid dicat: Qui sic loquuntur, ostendunt se patriam quaerere. Et si cogitarent unde venirent, tempus esset reverti; sed quid melius, id est, caelestia quaerebant. 11: 14, 16). Et iterum: omnes isti fide mortui sunt, non accipientes repromissiones, sed tantum a longe viderunt, et gavisi sunt. 11: 13). Similiter Ioannes his qui ad se venerant: «Ne putes tibi dicere: "Patrem habemus Abraham" (Matth. III, 3); Item Paulus: Non omnes illi Israelitae qui sunt ex Israel, non filii carnis, filii Dei sunt. 9: 6,8). Nam dic mihi quid profuit Samuelis filii in nobilitate patris, cum ipsi virtutem non haberent? Quid proderit Moysis filiis, qui vitae suae severitati non invidebant? Non possident potestatem eius. Scripta a liberis, imperium populi ad alium, qui filius virtute fuit. e contra, Timotheo obfuit patri gentilis? Quid prodest etiam filius Noe ex patris virtute, si servus factus est ex libero? Videsne quam parum praesidii habeant liberi in nobilitate patris? Corruptio voluntatis superavit leges naturae, et priva- Ham non solum nobilitate parentum, sed etiam libertate ipsa. Nonne etiam Esau filius Isaac, qui etiam interpellavit pro eo? Tametsi pater eum participem benedictionis esse voluit et voluit, et ipse omnia mandata eius ad hoc implevit, sed cum esset tenuis, nihil illi adiuvit. Quamvis enim esset natura primogenitus, et pater cum eo, omni modo nisus est conservare utilitatem suam, tamen omnia perdidit, quia Deum secum non habuit. Sed quid de singulis dicam? Judaei filii Dei erant, et tamen ex hac dignitate nihil proficiebant. Itaque si quis, etiam filius Dei, magis etiam punitur, qui virtutem tali nobilitate dignam non ostendit, quid avorum et atavorum nobilitatem ostentans? Et non solum in veteri testamento, sed etiam in novo testamento potest idem invenire. I, 1]. Et his qui, inquit, receperunt eum his qui crediderunt in nomen eius, dedit potestatem filios Dei fieri. interim, multis horum pueris, apud Paulum, omnino inutile est talem Patrem habere.
Si omnino inutilis est Christus iis, qui se ipsos audire nolunt, quid opus est intercessio humana? Non itaque de nobilitate neque de opibus superbiamus, sed eos qui tantis commoditatibus inflantur contemnamus; Non simus pusillanimes propter paupertatem, sed requiramus divitias jacentes in bonis operibus et paupertatem, que nos ducit in peccatum, fugiamus. Hac de causa, vir ille pauper quidem pauper fuit, quam ob causam etiam unam guttam aquae, licet ingentibus precibus, accipere non potuit. Estne interim talis mendicus apud nos, qui se refrigerare aquam non velit? nemo est; et qui ab extrema fame tabescebant, guttam aquae habere possunt; Sed iste dives ne illud quidem habuit — tam pauper erat et, quod est omnium acerbissimum, nullam usquam in paupertate consolationem habere potuit. Cur ergo pecuniam concupiscimus, quando nos in coelum non accipit? Dic mihi, si quis rex terrenus dixit non posse divitem in palatiis suis splendere, aut aliquem honorem consequi, nonne omnes possessiones suas cum contemptu abjiciunt? Si ergo parati sumus despicere bona, cum privat nos honoris a rege terre, tunc cum voce regis celi, qui cotidie clamat et dicit quod incommodum est intrare sacras illas vestibulas cum divitiis; non omnia contemnemus et opes spernemus? regnum libere intrare?
S. John Chrysostom, Expositio in Evangelium Matthaei. Vol. 7. Liber 1. Colloquium IX.
