Unio Europaea vehementer declaravit, recentem contentionem inter Israelem et Iraniam damnans, statim deminutionem contentionis postulans et fidem suam securitati regionali et iuris internationalis reaffirmans.
Post impetus aereos Israelis in loca militaria Iranica et impetus missilium ulciscendi ab Irania, Unio Europaea "profundissimam sollicitudinem" de possibilitate ulterioris destabilizationis in regione iam volatili expressit. In declaratione a Iosepho Borrell, Alto Legato Unionis Europaeae, edita, omnes partes hortatae sunt ut moderationem adhiberent et actiones vitarent quae ad consequentias catastrophicas, incluso periculo emissionis radioactivae, ducere possent.
"Unio Europaea firmam suam fidem securitati regionali, inter quas securitas Status Israelis, iterum affirmat," in declaratione scriptum est. "Omnes partes adhortamur ut ius gentium observent, moderationem adhibeant, et ab ulterioribus gradibus, qui ad graves consequentias ducere possint, abstineant."
Ambitiones nucleares Iraniae curae gravissimae manent.
Unio Europaea etiam firmam suam positionem contra Iraniam arma nuclearia acquirendam confirmavit, relationem recentissimam ab Agentia Internationali Energiae Atomicae (IAEA) citans. Consilium Praefectorum IAEA nuper Iraniam obligationibus suis de praesidiis nuclearibus secundum Foedus de Non Proliferatione Armorum Nuclearium (NPT) non obtemperantem invenit, quod per communitatem internationalem metum excitavit.
Dum necessitatem prohibendi proliferationem nuclearem urgens, Unio Europaea sublineavit diplomatiam — non actionem militarem — solam viam possibilem ad stabilitatem diuturnam in regione esse.
"Securitas diuturna per diplomatiam, non per actionem militarem, aedificatur," declaratio pergebat. "Credimus diplomatiam praevalere debere."
Unio Europaea pollicetur se continuaturam operam in conatibus deminutionis tensionis.
Ob crescentes hostilitates, Unio Europaea pollicita est se actuose implicatam mansuram in conatibus diplomaticis ad tensiones minuendas et compositionem per negotiationem quaestionis nuclearis Iraniae persequendam.
Block favorem suum pro commercio multilaterali denuo confirmavit, hortationes a sociis globalibus — inter quas Civitates Foederatae Americae, Sinae, Russia, et civitates Arabicae praecipuae — repetens ut dialogum revivisceret et mensuras fiduciae augendae restituerentur.
Haec declaratio inter crescentes metum venit ne Oriens Medius in margine latioris conflictus regionalis vacillet. Analystae monent sine celeri et continua interventu diplomatico, condicionem extra potestatem verti posse, alias potestates regionales trahens et calamitates humanitarias et ambientales provocans.
Delicata Librans Act
Nuntius Unionis Europaeae tenui linea inter agnitionem iuris sui defensionis Israelis et damnationem actionum quae ultionem disproportionatam provocare possint, procedit. Simul, pressionem in Iraniam servat ut ad normas nucleares internationales obsequium revertatur.
Haec aequilibratio complexitatem politicae externae Unionis Europaeae in regione reflectit, ubi commoda strategica cum curis humanitariis et certaminibus geopoliticis intersecant.
Dum tensiones laevent, munus Unionis Europaeae tamquam mediatoris et defensoris iuris internationalis sicut numquam antea probabitur. Cum et Teheran et Telavivus obstinati sint, nunc difficultas est utrum foedus verba in actionem significantem convertere possit — et utrum mundus audire paratus sit.
