Badan pembuat keputusan Majlis telah memulakan proses semakannya terhadap teks draf kontroversi yang bertujuan untuk melindungi hak asasi manusia dan maruah orang yang dikenakan tindakan paksaan dalam psikiatri. Teks itu bagaimanapun telah menjadi subjek kritikan yang meluas dan konsisten sejak kerja mengenainya dimulakan beberapa tahun lalu. Mekanisme hak asasi manusia Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu telah menunjukkan ketidakserasian undang-undang dengan konvensyen hak asasi manusia PBB yang sedia ada, yang mengharamkan penggunaan amalan diskriminasi dan berpotensi menyalahgunakan serta memalukan ini dalam psikiatri. Pakar hak asasi manusia PBB telah melahirkan rasa terkejut bahawa Majlis Eropah dengan kerja pada instrumen undang-undang baharu ini yang membenarkan penggunaan amalan ini dalam keadaan tertentu mungkin "membalikkan semua perkembangan positif di Eropah". Kritikan ini telah diperkuatkan oleh suara dalam Majlis Eropah sendiri, kumpulan kecacatan dan kesihatan mental antarabangsa dan banyak lagi.
Encik Mårten Ehnberg, ahli Sweden badan pembuat keputusan Majlis Eropah, memanggil Jawatankuasa Menteri, Memberitahu the European Times: “Pandangan mengenai keserasian draf dengan PBB Konvensyen mengenai Hak Orang Kurang Upaya (CRPD) sudah tentu sangat penting.”
“CRPD ialah instrumen paling komprehensif yang melindungi hak orang kurang upaya. Ia juga merupakan titik permulaan untuk dasar kecacatan Sweden,” tambahnya.
Beliau menegaskan bahawa Sweden adalah penyokong kuat dan penyokong untuk menikmati sepenuhnya hak asasi manusia oleh orang kurang upaya, termasuk hak untuk mengambil bahagian secara berkesan dan sepenuhnya dalam kehidupan politik dan awam secara sama rata dengan orang lain.
Diskriminasi atas alasan kecacatan tidak sepatutnya berlaku
Encik Mårten Ehnberg menyatakan bahawa “Diskriminasi atas alasan kecacatan tidak seharusnya berlaku di mana-mana dalam masyarakat. Penjagaan kesihatan mesti ditawarkan kepada semua orang berdasarkan keperluan dan pada terma yang sama. Penjagaan mesti diberikan berkenaan dengan keperluan pesakit individu. Ini sudah tentu juga terpakai mengenai penjagaan psikiatri.”
Dengan ini dia meletakkan jarinya di tempat yang sakit. Jawatankuasa PBB mengenai Hak Orang Kurang Upaya - Jawatankuasa PBB yang memantau pelaksanaan CRPD - semasa bahagian pertama proses penggubalan kemungkinan teks undang-undang baru Majlis Eropah ini mengeluarkan kenyataan bertulis kepada Majlis Eropah . Jawatankuasa menyatakan bahawa: "Jawatankuasa ingin menekankan bahawa penempatan atau penginstitusian secara tidak sukarela bagi semua orang kurang upaya, dan khususnya orang kurang upaya intelek atau psikososial, termasuk orang yang mengalami ''gangguan mental'', adalah dilarang dalam undang-undang antarabangsa menurut perkara 14 Konvensyen. , dan merupakan perampasan sewenang-wenangnya dan diskriminasi terhadap kebebasan orang kurang upaya kerana ia dijalankan berdasarkan kemerosotan sebenar atau yang dirasakan.”
Untuk membuat sebarang keraguan mengenai persoalan sama ada ini membimbangkan semua rawatan psikiatri paksaan, Jawatankuasa PBB menambah, "Jawatankuasa ingin mengingati bahawa penginstitusian dan rawatan tidak sukarela, yang berasaskan keperluan terapeutik atau perubatan, tidak membentuk langkah untuk melindungi hak asasi manusia orang kurang upaya, tetapi ia adalah pelanggaran hak orang kurang upaya untuk kebebasan dan keselamatan dan hak mereka terhadap integriti fizikal dan mental.”
Perhimpunan parlimen menentang
PBB tidak berdiri sendiri. Encik Mårten Ehnberg memberitahu the European Times bahawa “Kerja Majlis Eropah dengan teks draf semasa (protokol tambahan) sebelum ini telah ditentang oleh, antara lain, Parlimen Majlis Eropah (PACE), yang pada dua kali telah mengesyorkan Jawatankuasa Menteri untuk menarik balik cadangan untuk merangka protokol ini, atas dasar bahawa instrumen sedemikian, menurut PACE, akan tidak serasi dengan kewajipan hak asasi manusia negara anggota.”
Encik Mårten Ehnberg menyatakan bahawa Jawatankuasa Menteri-menteri Majlis Eropah pula telah menyatakan bahawa "yang terbaik harus dilakukan untuk mempromosikan alternatif kepada langkah-langkah yang tidak disengajakan tetapi langkah-langkah tersebut bagaimanapun, tertakluk kepada syarat perlindungan yang ketat, boleh dibenarkan dalam situasi yang luar biasa. di mana terdapat risiko kerosakan serius kepada kesihatan orang berkenaan atau orang lain.”
Dengan ini beliau memetik kenyataan yang telah dirumuskan pada 2011, dan telah digunakan sejak itu oleh mereka yang bercakap menyokong teks undang-undang yang digubal.
Ia pada asalnya dirumuskan sebagai sebahagian daripada pertimbangan awal sama ada teks Majlis Eropah yang mengawal selia penggunaan langkah paksaan dalam psikiatri akan diperlukan atau tidak.
Semasa fasa awal musyawarah ini a Kenyataan mengenai Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Hak Orang Kurang Upaya telah digubal oleh Jawatankuasa Bioetika Majlis Eropah. Walaupun nampaknya mengenai CRPD, kenyataan itu bagaimanapun pada hakikatnya hanya menganggap Konvensyen Jawatankuasa itu sendiri, dan kerja rujukannya - Konvensyen Eropah mengenai Hak Asasi Manusia, merujuk kepada mereka sebagai "teks antarabangsa".
Kenyataan itu telah dinyatakan sebagai agak menipu. Ia menyatakan bahawa Jawatankuasa Bioetika Majlis Eropah mempertimbangkan Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai hak orang kurang upaya, terutamanya sama ada artikel 14, 15 dan 17 serasi dengan "kemungkinan untuk tertakluk di bawah syarat tertentu seseorang yang mempunyai gangguan mental. bersifat serius kepada penempatan sukarela atau rawatan sukarela, seperti yang diramalkan dalam yang lain kebangsaan dan teks antarabangsa.” Kenyataan itu kemudiannya mengesahkan ini.
Teks perbandingan mengenai perkara utama dalam kenyataan Jawatankuasa Bioetika bagaimanapun menunjukkannya secara realiti tidak menganggap teks atau semangat CRPD, tetapi hanya teks terus daripada konvensyen Jawatankuasa sendiri:
- Kenyataan Jawatankuasa Majlis Eropah mengenai Konvensyen Hak Orang Kurang Upaya: “Layanan atau penempatan sukarela hanya boleh dibenarkan, berkaitan dengan gangguan mental yang serius, jika daripada ketiadaan rawatan atau penempatan kemudaratan yang serius mungkin akan mengakibatkan kesihatan orang tersebut atau kepada pihak ketiga.”
- Konvensyen Hak Asasi Manusia dan Bioperubatan, Perkara 7: “Tertakluk kepada syarat perlindungan yang ditetapkan oleh undang-undang, termasuk prosedur penyeliaan, kawalan dan rayuan, seseorang yang telah gangguan mental yang serius boleh tertakluk, tanpa persetujuannya, kepada campur tangan yang bertujuan untuk merawat gangguan mentalnya hanya di mana, tanpa perlakuan sedemikian, bahaya yang serius mungkin akan mengakibatkan kesihatannya"
Penyediaan lanjut teks yang dirangka
Encik Mårten Ehnberg, berkata semasa persediaan berterusan, Sweden akan terus memantau bahawa prinsip perlindungan yang diperlukan ditegakkan.
Beliau menegaskan bahawa, "Adalah tidak boleh diterima jika penjagaan wajib digunakan dengan cara yang bermakna orang kurang upaya, termasuk ketidakupayaan psikososial, didiskriminasi dan diperlakukan dengan cara yang tidak boleh diterima."
Beliau menambah bahawa Kerajaan Sweden sangat komited, di peringkat nasional dan antarabangsa, untuk meningkatkan lagi kenikmatan hak asasi manusia oleh orang yang mempunyai masalah kesihatan mental dan kurang upaya, termasuk ketidakupayaan psikososial, serta menggalakkan pembangunan sukarela, berasaskan komuniti. sokongan dan perkhidmatan.
Dia selesai menyatakan, bahawa kerja Kerajaan Sweden mengenai hak orang kurang upaya akan diteruskan tanpa henti.
Di Finland kerajaan juga mengikuti proses itu dengan teliti. Cik Krista Oinonen, Pengarah Unit Mahkamah dan Konvensyen Hak Asasi Manusia, Kementerian Luar Negeri memberitahu the European Times, bahawa: “Sepanjang proses penggubalan, Finland juga telah mencari dialog yang membina dengan pelakon masyarakat sivil, dan Kerajaan sentiasa memaklumkan kepada Parlimen dengan sewajarnya. Kerajaan baru-baru ini telah menganjurkan pusingan perundingan yang meluas di kalangan sekumpulan besar pihak berkuasa yang berkaitan, CSO dan aktor hak asasi manusia.”
Cik Krista Oinonen tidak dapat memberikan pandangan yang konklusif tentang kemungkinan teks undang-undang yang digubal, kerana di Finland, perbincangan tentang teks draf masih berterusan.
