Pytanie parlamentarne wzywa do sprawdzenia dowodów przedstawionych przez Włochy w bezprecedensowym trzecim postępowaniu Komisji w sprawie naruszenia przepisów dotyczących niewdrożenia orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Lettori
W celu zapobieżenia powtórzeniu się pomyłki sądowej, jaka miała miejsce w sprawie egzekucyjnej C-119/04 – Komisja przeciwko Włochom, sprawa dotycząca uporczywej dyskryminacji nauczycieli języków obcych (Lettori)na włoskich uniwersytetach irlandzki poseł do Parlamentu Europejskiego Michael McNamara zwrócił się do Komisji z pytaniem parlamentarnym, w którym wzywa ją do zachowania szczególnej czujności podczas kontroli dowodów przedstawionych przez Włochy w toczącej się sprawie o naruszenie C 519 / 23Ta ostatnia sprawa, wszczęta z powodu niewdrożenia przez Włochy orzeczenia z 2006 r. w sprawie C-119/04, trafi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w celu wydania orzeczenia pod koniec tego roku.
Adwokat, który pracował w OBWE oraz w sprawie projektów Unii Europejskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczących praw człowieka i demokracji – podsumowuje eurodeputowany McNamara jego pytanie Komisji w następujący sposób:
„Czy Komisja sprawdzi dowody dostarczone przez Włochy w sprawie C-519/23 i zapobiegnie powtórzeniu się niefortunnego wyniku w sprawie C-119/04, sprawdzając uniwersytet po uniwersytecie u Lettori, czy zostały dokonane prawidłowe ugody należne na mocy prawa UE?”
Historia Czytelnicy walka z dyskryminacyjnym traktowaniem, któremu byli poddawani przez dziesięciolecia, była szeroko opisywana przez The European Times. Z czterech Lettori sprawy rozpatrywane przed TSUE w linia sporu sądowego sięgając do pierwszego zwycięstwa Pilar Allué w 1989 r., sprawa C-119/04 była zdecydowanie najbardziej głośna. Stało się tak, ponieważ Komisja wezwała do nałożenia dzienne grzywny w wysokości 309,750 XNUMX EUR we Włoszech. Gdyby nałożono te kary pieniężne, byłyby to pierwsze tego typu grzywny za dyskryminację nałożone na państwo członkowskie w historii Unii Europejskiej.
Do rangi sprawy przyczynił się fakt, że została ona rozpatrzona przez Wielką Izbę złożoną z 13 sędziów. Ponieważ Włochy nie zakończyły dyskryminacyjnego traktowania w terminie określonym w uzasadnionej opinii Komisji, Trybunał uznał, że Włochy są winne dyskryminacji wobec Lettori po raz czwarty.
Po upływie terminu wykonania określonego w uzasadnionej opinii, Włochy wprowadziły przepisy w ostatniej chwili, aby dokonać uzgodnień Lettori przez dziesięciolecia dyskryminacji w miejscu pracy. Na papierze Trybunał uznał, że przepisy są zgodne z prawem UE. Nakładanie dziennych grzywien zależało wówczas od tego, czy faktycznie dokonano ugód przewidzianych w ustawie. W swoich zeznaniach Włochy utrzymywały, że dokonano prawidłowych ugód.
Ostatecznie wymóg zachowania poufności w postępowaniach w sprawie naruszenia przepisów uchronił Włochy przed dziennymi karami finansowymi, ponieważ uniemożliwił Lettori od zapoznania się z włoskimi dowodami i zakwestionowania ich. Warunek poufności i jego potencjał do działania przeciwko interesom skarżących i na korzyść Państwa Członkowskiego, które go naruszyło, to jeden z tematów poruszonych w niedawnym List otwarty do prezydent von der Leyen z Doc.CEL.L, A Lettori związek zawodowy z siedzibą w Rzymie.
W liście do Przewodniczącej von der Leyen, komentując orzeczenie w sprawie C-119/04, stwierdzono, że „ponad 18 lat później paragrafy 43 i 45 orzeczenia z 2006 r. nadal budzą irytację wśród czytelników i sprawiają, że lektura jest trudna.” W tych dwóch akapitach sędziowie stwierdzili, że ponieważ zeznania Komisji nie zawierały żadnych informacji od Lettori, które mogłyby obalić twierdzenia Włoch, że zawarto prawidłowe ugody, Sąd nie mógł nałożyć grzywien.
Na uznanie Komisji zasługuje fakt, że otworzyła obecną i bezprecedensową trzecią fazę postępowania w sprawie naruszenia, gdy zdała sobie sprawę, że nie zawarto prawidłowych ugód zgodnie z prawem ostatniej chwili. Ale to marna pociecha dla Lettori. Automatycznie nasuwa się myśl, że gdyby nie wymóg zachowania poufności, Lettori mógł zobaczyć zeznania Włoch i przedstawić Sądowi dowody, że właściwe ugody w rzeczywistości nigdy nie zostały zawarte. Nałożenie dziennych grzywien w wysokości 309 750 euro szybko położyłoby kres dyskryminacji, która trwa do dziś.
Ta pomyłka sądowa jest zatem jaskrawym oskarżeniem wymogu zachowania poufności. Morał dotyczący prowadzenia obecnej sprawy o naruszenie jest jasno przedstawiony w sprawie Michaela McNamary pytanie:uzasadnione są skrupulatne kontrole przeprowadzane przez Komisję na każdym uniwersytecie, aby zapewnić prawidłowe rozliczenia wynikające z Lettori na mocy prawa UE zostały ostatecznie podjęte.
Dekret międzyresortowy nr 688 z dnia 24 maja 2023 r. jest czwartym z serii środków prawnych wydanych przez Włochy w celu rzekomego wdrożenia orzeczenia w sprawie C-119/04. W zeszłym miesiącu Komisja napisała do Gianny Fracassi, Sekretarz Generalnej FLC CGIL, największego związku zawodowego we Włoszech, informując ją, że „Zgodnie z informacjami otrzymanymi od władz włoskich wdrożenie procedury wszczętej dekretem międzyresortowym nr 688 z dnia 24 maja 2023 r. zapewniło odbudowę kariery zawodowej byłych lektorów zgodnie z obowiązkami wynikającymi z przepisów unijnych i krajowych."
W dalszej części listu zwrócono się do FLC CGIL o udostępnienie Komisji wszelkich dowodów na to, że większość byłych Lettori nie widzieli odbudowy swojej kariery. Komisja zwróciła się o wyraźne upoważnienie do udostępnienia tych ewentualnych dowodów włoskim władzom.
"Biorąc pod uwagę, że sprawa C-519/23 jest w toku,„list kończył się stwierdzeniem: „bylibyśmy wdzięczni, gdyby mogli Państwo przesłać Komisji odpowiedź w ciągu miesiąca od otrzymania niniejszego listu".
W bezpośredniej odpowiedzi na list Komisji Sekretarz Generalny Fracassi napisał: „Z naszej strony, aby mieć punkt odniesienia dla naszej odpowiedzi, zachęcamy do przesłania nam informacji o spłacie zaległości przez uniwersytety, które Włochy Państwu przesłały październik 2024.”Chociaż jest to rozsądna odpowiedź, żądane informacje nie zostały dostarczone. Możliwe, że Włochy mogły powołać się na wymóg poufności w postępowaniu w sprawie naruszenia i odmówić Komisji przekazania swojej korespondencji.
W ramach wyznaczonego ścisłego terminu FLC CGIL i Asso.CEL.L przeprowadziły krajowy spis powszechny, którego wyniki jednoznacznie wskazują, że z kilkoma wyjątkami, ugody dotyczące rekonstrukcji kariery należne na mocy orzeczenia w sprawie C-119/04 nie zostały dokonane. Z nielicznych zawartych ugod niektóre są częściowe. Jeszcze inne są ograniczone krajowymi przepisami o przedawnieniu, stanem rzeczy, w którym Włochy starają się ograniczyć prawo do równego traktowania, którego odmawiały przez dziesięciolecia, do okresu zaledwie pięciu lat.
Kurt Rollin, który wykładał na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”, największym uniwersytecie w Europie, jest przedstawicielem Asso.Cel. L dla emerytowanych LettoriKomentując pytanie posła do Parlamentu Europejskiego McNamary do Komisji, pan Rollin powiedział:
"Zasady postępowania w sprawach o naruszenie nie mogą mieć pierwszeństwa przed sprawiedliwością, jaką ma zapewnić postępowanie w sprawie naruszenia. Wymóg poufności wyraźnie zaszkodził interesom Lettori i nadal działa na korzyść Włoch, państwa członkowskiego naruszającego swoje zobowiązania traktatowe.
Twierdzenie Włoch do Komisji, że dokonało odpowiednich ustaleń w sprawie rekonstrukcji karier Lettori zgodnie z prawem UE, po prostu przechodzi ludzkie pojęcie. Ani ja, ani moi koledzy z La Sapienza nie otrzymaliśmy takich ustaleń. Ostatnie wyniki spisu powszechnego, które wysłaliśmy do Komisji, pokazują, że poza kilkoma wyjątkami włoskie uniwersytety nie dokonały żadnych takich ustaleń”.
Pan Rollin kontynuował:
„Komisja stwierdziła, że równość traktowania jest prawdopodobnie najważniejszym prawem w ramach prawa wspólnotowego i zasadniczym elementem obywatelstwa europejskiego. Jeśli Lettori mają mieć sprawiedliwość traktatową, Komisja musi zrobić to, o co prosił poseł do Parlamentu Europejskiego Michael McNamara i tym razem sprawdzić, czy Lettori uniwersytet po uniwersytecie dokonali właściwych rozliczeń należnych na mocy prawa UE”.
Tymczasem w odpowiedzi na pytanie priorytetowe od posła do Parlamentu Europejskiego Ciarana Mullooly'ego w sprawie zapewnienia spójnego egzekwowania prawa UE w odniesieniu do wykładowców języków obcych na włoskich uniwersytetach, Komisja odmówiła odpowiedzi na pytanie o wartość precedensową Umowa Uniwersytetu w Mediolanie, umowa o prawach nabytych podpisana przez rektora uniwersytetu i FLC CGIL. Ponadto, w kontekście sprawy o naruszenie C-519/23, zignorowała niewygodną kwestię długoterminowego egzekwowania przez Uniwersytet Rzymski „La Sapienza” umowy o pracę, która dwukrotnie została uznana za dyskryminującą przez TSUE.
