W historycznej decyzji kardynał Robert Francis Prevost z Chicago został wybrany papieżem, stając się pierwszy amerykański Amerykanin (drugi Amerykanin po papieżu Franciszku) na czele Kościoła rzymskokatolickiego. Ogłoszenie, o którym poinformował Newsweek w czwartek przypada przełomowy moment dla Kościoła na całym świecie, który zmaga się z głębokimi podziałami wewnętrznymi i niepewną erą po odejściu Franciszka.
Historyczne wybory pośród wewnętrznych napięć
69-letni kardynał, który spędził większość swojej duchownej kariery w Peru i mówi płynnie po hiszpańsku i włosku, wyłonił się jako wiodący kandydat podczas tajnego konklawe po śmierci papieża Franciszka. Jego wybór odzwierciedla zarówno zerwanie z tradycją, jak i starannie wyważony wybór Kolegium Kardynałów w okresie teologicznej i instytucjonalnej refleksji.
Zgodnie z NewsweekWybór Prevosta następuje, gdy kardynałowie zmagają się z tym, czy kontynuować bardziej inkluzywne, duszpasterskie podejście promowane przez papieża Franciszka, czy powrócić do bardziej rygorystycznego, skoncentrowanego na doktrynie stylu przywództwa. Prevost wydaje się znajdować gdzieś pomiędzy, ale wciąż wystarczająco blisko Franciszka.
„Reprezentuje on godny środek drogi” – powiedział ksiądz Michele Falcone z Zakonu św. Augustyna, przemawiając do The New York Times 2 maja. To umiarkowane stanowisko mogło być kluczowym czynnikiem w jego drodze do urzędu papieskiego.
Kim jest papież Leon XIV?
Wyświęcony w 1982 r., Prevost swoją drogę do papiestwa ukształtowały dziesięciolecia służby poza Stanami Zjednoczonymi. Uzyskał doktorat z prawa kanonicznego w Rzymie w Papieskim Kolegium św. Tomasza z Akwinu i spędził ponad 20 lat w Peru, gdzie pełnił funkcję biskupa Chiclayo od 2015 do 2023 r. Ostatecznie został naturalizowanym obywatelem Peru.
W 2023 roku papież Franciszek mianował go przewodniczącym Dykasteria Biskupów, potężny organ watykański nadzorujący nominacje biskupie na całym świecie, jak podaje Associated PressRola ta umieściła go w centrum globalnego aparatu przywódczego Kościoła i rozszerzyła jego wpływy wśród watykańskich insiderów.
Ale wizja przywództwa Prevosta pozostaje zakorzeniona w pokorze. W wywiadzie z 2024 r. Wiadomości Watykańskie, zauważył: „Biskup nie powinien być małym księciem siedzącym w swoim królestwie”, ale powinien „być blisko ludzi, którym służy, chodzić z nimi, cierpieć z nimi” – zgodnie z The New York Times.
Papież łączący światy
Urodzony na południowych przedmieściach Chicago i wychowany w parafii St. Mary of the Assumption niedaleko Dolton w stanie Illinois, amerykańskie wychowanie Prevosta kontrastuje z jego bogatym doświadczeniem międzynarodowym. Ta podwójna tożsamość — korzenie na Środkowym Zachodzie i głębokie zanurzenie w Ameryce Łacińskiej — uczyniła z niego postać zdolną do łączenia różnych kultur w globalnym Kościele.
„Wtedy było całkiem jasne, że to będzie jego droga” – powiedział John Doughney, były kolega z klasy ze szkoły St. Mary’s Chicago Sun-Times. „Niektórzy z nas rozważali to. Dla większości młodych mężczyzn było to swego rodzaju fantazją. Dla niego myślę, że to było prawdziwe powołanie”.
Daniel Rober, profesor i kierownik studiów katolickich na Uniwersytecie Sacred Heart, powiedział: Newsweek że Prevost mógł być postrzegany jako bardziej praktyczna i mniej politycznie zakorzeniona alternatywa dla innych czołowych kandydatów, takich jak kardynał Pietro Parolin. Rober zauważył, że administracyjne atuty Prevosta, w połączeniu z jego statusem outsidera w biurokracji watykańskiej, mogły być atrakcyjne dla kardynałów poszukujących zarówno kompetencji, jak i reform.
Poruszanie się po globalnym rozdrożu
Wybory Prevosta odbywają się w okresie teologicznej i geopolitycznej złożoności. Kościół katolicki mierzy się z palącymi problemami, od spadku frekwencji na Zachodzie po niepokoje polityczne na Globalnym Południu, od wewnętrznych debat na temat włączenia LGBTQ+ po pytania o odpowiedzialność duchownych.
Obserwatorzy twierdzą, że kardynał Robert może sygnalizować ciągłość z Franciszkową orientacją na sprawiedliwość społeczną, przyjmując jednocześnie bardziej centrowy ton doktrynalny. Jego wybór może również zmienić globalną optykę polityczną Kościoła, podkreślając rosnący wpływ Ameryk na życie i przywództwo katolickie.
Podczas gdy reakcje innych światowych przywódców religijnych i osobistości politycznych wciąż się kształtują, wstępne komentarze jasno wskazują, że jest to historyczne i symboliczne zerwanie z trwającą od wieków europocentryczną sukcesją papieską.
Patrząc w przyszłość
Ponieważ jego papiestwo dopiero się zaczyna, pozostają pytania o to, jak papież Leon XIV zrównoważy rywalizujące frakcje w Kościele i poradzi sobie z narastającymi globalnymi wyzwaniami. Jednak biorąc pod uwagę jego długą historię służby, skromny profil publiczny i poświęcenie dla opieki duszpasterskiej, nowy papież wydaje się być gotowy do kontynuowania — a być może i ponownego kalibrowania — spuścizny swojego poprzednika.
Jego podróż z przedmieść Illinois na tron św. Piotra stanowi nie tylko osobisty kamień milowy, ale także potencjalnie przełomowy rozdział dla samego Kościoła katolickiego.
