සර්ජි ෂුමිලෝ විසිනි
අධිරාජ්ය සංස්කෘතියේ ලාක්ෂණික ලක්ෂණය වන්නේ යටත් කරගත් ජනයාගේ අධ්යාත්මික, බුද්ධිමය හා නිර්මාණාත්මක බලවේග සහ උරුමයන් උකහා ගැනීමයි. යුක්රේනය ව්යතිරේකයක් නොවේ. මෙම යුක්රේන දායකත්වය රුසියානු අධිරාජ්‍යයේ සංස්කෘතියෙන් ඉවත් කරන්න, එය සාමාන්යයෙන් පෙනෙන පරිදි “මහිමාන්විත” සහ “ලෞකික” වීම නවත්වනු ඇත.
විජාතිකකරණය, ජාතික විඥානය සහ අනන්‍යතාවය බොඳ කිරීම, ඕනෑම අධිරාජ්‍යයක දේශසීමා තුළ යටත් කරගත් ජනයා අතර ලාක්ෂණික සංසිද්ධියකි. ශතවර්ෂ ගණනාවක් තිස්සේ රුසියානු අධිරාජ්‍යය මෙම පොදු එක්සත් කිරීමේ මාවත අනුගමනය කළ අතර, වෙනම යුක්රේන ජාතියක් සහ සංස්කෘතියක් සඳහා තැනක් නොතිබුණි. ඒ වෙනුවට "එක්සත් රුසියානු ජනතාවක්" මතුවීමට නියමිතව තිබුණි.
යුක්රේනියානුවන්ගේ මුළු පරම්පරාවම එවැනි ආඛ්යානවල බලපෑම යටතේ හැදී වැඩී ඇත. තමන්ගේම යුක්රේනියානු රාජ්‍යත්වය අහිමි වීමේ තත්වයන් තුළ, යටත් විජිතකරණය වූ, බෙදුණු සහ නිමක් නැති යුද්ධවලින් විනාශ වූ නිජබිම තුළ ස්වයං අවබෝධයක් සහ වෘත්තීය වර්ධනයක් සඳහා අපේක්ෂාවන් නොමැතිව, බොහෝ තරුණ, උගත් සහ අභිලාෂකාමී යුක්රේනියානුවන්ට අගනුවර සහ රට තුළ වඩා හොඳ ඉරණමක් සෙවීමට බල කෙරෙයි. උගත් පුද්ගලයින් සඳහා ඉල්ලුමක් පැවති අධිරාජ්‍යයේ අවකාශය. එවැනි තත්වයන් යටතේ, විදේශීය අධිරාජ්‍යයක සංස්කෘතිය වර්ධනය කිරීම සඳහා ඔවුන්ගේ ශක්තීන් සහ කුසලතා කැප කිරීමට ඔවුන්ට බල කෙරුනි.
යුක්රේනියානු නිර්මාණාත්මක හා බුද්ධිමය එන්නත් කිරීමට පෙර 16 වන සහ 17 වන සියවසේ පළමු භාගයේ මොස්කව් රාජධානියේ, දේශීය සංස්කෘතිය තරමක් කැපී පෙනෙන සංසිද්ධියක් විය. කෙසේ වෙතත්, 17 වන ශතවර්ෂයේ දෙවන භාගයේ සිට බොහෝ උගත් යුක්රේනියානුවන් මස්කොවිහි අධ්යාපනික මෙහෙවරට (ඊනියා "Kyiv-Mohyla ව්යාප්තිය") දායක විය. Kyiv-Mohyla හි ජනතාවගේ බලපෑම යටතේ සහ ඔවුන්ගේ සෘජු සහභාගීත්වය ඇතිව, මස්කොවි හි අධ්‍යාපනය හඳුන්වා දෙන ලදී, අධ්‍යාපන ආයතන නිර්මාණය කරන ලදී, නව සාහිත්ය කෘති ලියා ඇති අතර මහා පරිමාණ පල්ලි ප්‍රතිසංස්කරණයක් සිදු කරන ලදී. යුක්රේන බුද්ධිමතුන් විශාල සංඛ්යාවක් නව අධිරාජ්ය සංස්කෘතිය නිර්මාණය කිරීමට දායක වූ අතර, ඔවුන්ගේ සැලැස්ම අනුව, තරමක් "යුක්රේනීකරණය" විය. 17 වන සියවසේ අග සිට 18 වන සියවස ආරම්භයේ සිට රුසියානු සාහිත්ය භාෂාව තුළ පවා යුක්රේනීකරණයේ යම් යම් බලපෑම් දැනෙන්නට පටන් ගත්තේය. කලාව තුළ ද එයම සිදු වේ. පල්ලියේ ජීවිතය දිගු කලක් තිස්සේ "කුඩා රුසියානු බලපෑම" යටතට පත් වූ අතර, ස්වදේශික මුස්කොවිවරුන් විරුද්ධ වීමට පටන් ගත්හ.
උතුරු අධිරාජ්‍යයේ අසීමිත හා අර්ධ වල් ව්යාප්තිය තුළ ස්වයං අවබෝධය සොයා ගනිමින්, බොහෝ යුක්රේනියානුවන් අවංකව විශ්වාස කළේ මේ ආකාරයෙන් ඔවුන් තමන්ගේම “කුඩා නිජබිම” උත්කර්ෂයට නංවන බවයි. "රුසියානු" ලෙස සලකනු ලබන යුක්රේනයෙන් පැමිණි ප්රමුඛ පුද්ගලයින්ගේ සමස්ත මන්දාකිනියක් ඇත. දක්ෂ හා දීප්තිමත් නියෝජිතයින්ට තම මව්බිමේ අපේක්ෂාවන් නොමැති, අධිරාජ්‍යය විසින් අවශෝෂණය කර කෘතිමව බිහිරි පළාතක් බවට පත් වූ වහල් ජාතියක සමස්ත ඛේදවාචකය මෙයින් පෙන්නුම් කෙරේ. ඔවුන්ගේ දක්ෂතා සහ දක්ෂතා විදේශ රටකට සහ සංස්කෘතියට ලබා දීමට ඔවුන්ට බොහෝ විට බල කෙරුණු අතර බොහෝ විට ඔවුන්ට වෙනත් විකල්පයක් නොතිබුණි. ඒ අතරම, අධිරාජ්ය අධ්‍යාපනයේ බලපෑම යටතේ, ඔවුන්ට බොහෝ විට තමන්ගේම ජාතික මූලයන් සහ අනන්‍යතාවය අහිමි විය.
මෙම ඛේදවාචකය රුසියානු භාෂාව කතා කරන යුක්රේන ලේඛක මයිකොලා ගොගොල් (1809-1852) ගේ ඉරනම සහ කෘතියෙන් වඩාත් පැහැදිලිව විදහා දක්වයි. නමුත් 18-19 ශතවර්ෂවල රුසියානු අධිරාජ්‍යයේ සංස්කෘතිය, ආගම සහ විද්‍යාව පිළිබඳ තවත් බොහෝ ප්රමුඛ පුද්ගලයින්ට මෙම අභ්‍යන්තර බෙදීම සහ ඔවුන්ගේම යුක්රේන සම්භවය සහ යුක්රේනියානු වීමට ඇති අයිතිය ප්‍රතික්ෂේප කළ අධිරාජ්ය ඒකාබද්ධ අධ්‍යාපනය අතර ප්‍රතිවිරෝධතාව අත්විඳීමට බල කෙරුනි. මෙහිදී අපට බොහෝ නම් ලැයිස්තුගත කළ හැකිය - ප්රමුඛ පල්ලියේ ධුරාවලියේ සිට දාර්ශනිකයන්, කලාකරුවන් සහ විද්‍යාඥයින් දක්වා. යථාර්ථයේ දී ඔවුන් යුක්රේනියානුවන් වූ විට ඔවුන් "රුසියානුවන්" ලෙස ලෝකයට ඉදිරිපත් කිරීමට අධිරාජ්ය ප්‍රචාරණය වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කළේය. 18 වන ශතවර්ෂයේ කියෙව්-මොහිලා ඇකඩමියේ බොහෝ සිසුන් සහ ගුරුවරුන් අධිරාජ්‍යයේ අධ්‍යාපනය, සාහිත්‍යය සහ කලාවේ වර්ධනයට තීරණාත්මක බලපෑමක් ඇති කළේය.
යුක්රේනියානු Grigoriy Skovoroda (1722-1794) අධිරාජ්‍යයේ දාර්ශනික පාසලක් ගොඩනැගීමට බලපෑ අතර, Paisiy Velichkovsky (1722-1794) ඕතඩොක්ස් පැවිද්දේ පුනර්ජීවනය හා අලුත් කිරීම කෙරෙහි බලපෑවේය. එලෙසම, පොල්ටාවාහි පැම්ෆිල් යූර්කෙවිච් (1826-1874) දර්ශනය තුළ ක්‍රිස්තියානි ප්ලැටෝනිස්වාදයේ සහ කෝඩෝසෙන්ට්‍රිසම්වාදයේ අත්තිවාරම දිගටම දැමීය. ඔහුගේ ශිෂ්‍යයා වූයේ සුප්‍රසිද්ධ රුසියානු දාර්ශනික ව්ලැඩිමීර් සොලොවිව් (1853-1900), ඔහු යුක්රේන සංචාරක දාර්ශනික ග්‍රිගරි ස්කොවොරෝඩාගේ මී මුනුපුරා ය. ලේඛක ෆෙඩෝර් දොස්තයෙව්ස්කි (1821-1881) පවා යුක්රේන මූලයන් ඇත, ඔහුගේ සීයා ඇන්ඩ්රේ දොස්තයෙව්ස්කි වොලින්හි යුක්රේන පූජකයෙකු වූ අතර යුක්රේන භාෂාවෙන් අත්සන් කරන ලදී. කැපී පෙනෙන නිර්මාපකයෙකු වන Pyotr Tchaikovsky (1840-1893), චිත්ර ශිල්පී Ilya Repin (1844-1930), හෙලිකොප්ටරයේ නව නිපැයුම්කරු Igor Sikorsky (1889-1972), ප්රායෝගික අභ්යවකාශ විද්යාවේ නිර්මාතෘ සර්ජි කොරොලෙව්-1906), නිර්මාපකයෙකු වන ඇලෙක්සැන්ඩර් වර්ටින්ස්කි (1966- 1889), කවියා ඇනා අක්මාටෝවා (ඇගේ සැබෑ නම ගොරෙන්කෝ, 1957-1889), මුද්‍රා නාට්‍ය මාස්ටර් සර්ජ් ලිෆාර් (1966-1905) ද යුක්රේන මූලයන් ඇත. සුප්‍රසිද්ධ දාර්ශනිකයින් සහ දේවධර්මවාදීන් ද යුක්රේනයේ ස්වදේශිකයන් විය: පියතුමා. prot. ජෝර්ජ් ෆ්ලොරොව්ස්කි (1986-1893), පියතුමා. protoprezv. Vasily Zenkovski (1979-1881), Nikolay Berdyaev (1962-1874) සහ තවත් බොහෝ අය. ආදිය
ලෝක කීර්තිය සහ පිළිගැනීම ගැන දැන සිටීම, මෙම ප්රමුඛ පුද්ගලයින්ගේ උපන් රට සහ මූලයන් කෙරෙහි එතරම් අවධානයක් යොමු නොකරයි. සාමාන්යයෙන්, චරිතාපදාන කරුවන් තමන් උපත ලැබුවේ රුසියානු අධිරාජ්‍යයේ හෝ සෝවියට් සංගමයේ බව කෙටි සඳහනකට සීමා කරයි, මෙය ඇත්ත වශයෙන්ම යුක්රේනය බව සඳහන් නොකර, එවකට රුසියානු පාලනය යටතේ පැවතුනි. ඒ අතරම, සෑම පුද්ගලයෙකුගේම ජීවිතයේ, ඔහු ඉපදී හැදී වැඩුණු පරිසරය චරිතය, විඥානය සහ ආකල්ප ගොඩනැගීමේදී වැදගත් වේ. නිසැකවම, යුක්රේනියානු ජනතාවගේ මානසික, සංස්කෘතික හා අධ්යාත්මික ලක්ෂණ, ඔවුන්ගේ සම්ප්රදායන් සහ උරුමයන් එක් ආකාරයකින් හෝ වෙනත් ආකාරයකින් යුක්රේනයේ උපත ලැබූ හෝ ජීවත් වූ අය කෙරෙහි ඔවුන්ගේ බලපෑම අත්හැර ඇත. යම් පෞරුෂයක සංසිද්ධිය හෝ ප්‍රතිභාව සම්බන්ධයෙන් මෙම අංගය මතක තබා ගැනීම වැදගත්ය.
මෙන්න, උදාහරණයක් ලෙස, මම පැරීසියේ සුප්‍රසිද්ධ "ප්රංශ" සාන්තුවරයා වන මරියා (ස්කොබ්ට්සෝවා) (1891-1945) සඳහන් කිරීමට කැමතියි - කොන්ස්ටන්ටිනෝපල්හි කුලදෙටුවන්ගේ ඕතඩොක්ස් කන්යා සොහොයුරිය, කවියෙකු, ලේඛකයෙකු, ප්රංශ ප්‍රතිරෝධයට සහභාගී වූ, යුදෙව් දරුවන් බේරා ගත් සමූලඝාතනයෙන් සහ 31 මාර්තු 1945 වන දින Ravensbrück ගාල් කඳවුරේ ගෑස් කුටියේදී නාසීන් විසින් ඝාතනය කරන ලදී.
1985 දී, Yad Vashem අනුස්මරණ මධ්‍යස්ථානය ඇයට මරණින් පසු “ලෝකයේ ධර්මිෂ්ඨයා” යන මාතෘකාවෙන් ගෞරව කළ අතර, 2004 දී, කොන්ස්තන්තිනෝපල්හි Ecumenical Patriarchate විසින් ඇයව පැරිසියේ පූජ්‍ය දිවි පිදූ මරියා ලෙස කැනනය කරන ලදී. ඒ අතරම, පැරීසියේ රෝමානු කතෝලික අගරදගුරු, කාදිනල් Jean-Marie Lustiger සඳහන් කළේ රෝමානු කතෝලික සභාව ද ප්‍රංශයේ ශුද්ධ වූ දිවි පිදූ සහ අනුශාසක සාන්තුවරයා ලෙස මරියා මාතාවට ගෞරව කරන බවයි. 31 මාර්තු 2016 වන දින, මරියා මාතාව ජීවත් වූ සහ සේවය කළ පහළොස්වන ඇරොන්ඩිස්මන්ට් හි ලූර්මෙල් වීදියට යාබද පැරිසියේදී මව් මාරියා ස්කොබ්ට්සෝවා වීදියේ සමාරම්භක උත්සවය පැවැත්විණි. නව වීදියේ නම යටතේ ඇති ලකුණෙහි ප්රංශ භාෂාවෙන් ලියා ඇත: “මව මාරියා ස්කොබ්ට්සෝවා වීදිය: 1891-1945. රුසියානු කවියෙක් සහ කලාකරුවෙක්. ඕතඩොක්ස් කන්යා සොහොයුරිය. ප්‍රතිරෝධයේ සාමාජිකයෙකි. Ravensbrück හිදී මරා දමන ලදී.'
ප්රංශ ජාතිකයන් මෙම නම ගැන ආඩම්බර වෙති. කෙසේ වෙතත්, මව මරියා උපතින් යුක්රේන ජාතිකයෙකු බව ස්වල්ප දෙනෙක් අවධානය යොමු කරති. ඇගේ තනිකරම රුසියානු වාසගම වන ස්කොබ්ට්සෝවා විසින් සෑම කෙනෙකුම නොමඟ යවයි. කෙසේ වෙතත්, එය ඇත්ත වශයෙන්ම ඇගේ දෙවන සැමියාගේ අවසාන නමයි. ඇය දෙවරක් විවාහ වූ අතර, ඇගේ පළමු විවාහයේදී ඇය Kuzmina-Karavaeva යන වාසගම දැරූ අතර, ඇගේ දෙවන විවාහයේදී ඇය Kuban Cossack ව්‍යාපාරයේ Skobtsov සමඟ විවාහ වූ අතර, පසුව ඇය වෙන් වී පැවිදි බව පිළිගත්තාය.
ගැහැණු ළමයෙකු ලෙස, මරියා පිලෙන්කෝ යන වාසගම දරා සිටි අතර, සුප්‍රසිද්ධ යුක්රේනියානු පැරණි කොසැක් පවුලට අයත් වූ පිලෙන්කෝට අයත් වූ අතර, එහි නියෝජිතයින් සැපරෝෂියන් කොසැක්ගෙන් පැවත එන්නන් වේ. ඇගේ සීයා Dmytro Vasilievich Pilenko (1830-1895) දකුණු යුක්රේනයේ උපත ලැබීය, Kuban Cossack හමුදාවේ මාණ්ඩලික ප්රධානියා සහ කළු මුහුදේ කලාපයේ ප්රධානියා විය. ඇගේ සීයා Vasily Vasilievich Pilenko උපත ලැබුවේ Poltava කලාපයේ (Poltava කලාපය) වන අතර, Luhansk වාත්තු ආයතනයේ ඉංජිනේරුවෙකු සහ Lisichansk හි ගල් අඟුරු කැණීමේ ප්රධානියා වූ අතර, මුලින්ම Kryvyi Rih හි යකඩ නිධි සොයා ගත් අතර පසුව ක්‍රිමියාවේ ලුණු කැණීමේ ප්රධානියා විය. . ඇගේ සීයා වන වාසිල් පිලෙන්කෝ, හැඩියාච් කොසැක් රෙජිමේන්තුවේ පර්සොසින්කෝවෝ සියයේ සොල්දාදුවෙකු සහ රෙජිමේන්තු ප්‍රමිති දරන්නා වූ අතර පසුව දෙවන මේජර් තනතුර ලබා ගත් අතර 1788 දී පොල්ටාවා හි සිංකෝවෝ දිස්ත්‍රික්කයේ භාණ්ඩාගාරික ලෙස පත් කරන ලදී. කලාපයේ. ඔහු 1794 දී මිය ගියේය. Vasil Pilenko ගේ පියාද Hadiach රෙජිමේන්තුවේ Pervozinkovo සියයේ සේවය කළ අතර ඔහුගේ සීයා Mihailo Filipovich Pilenko එම රෙජිමේන්තුවේ සේවය කළේය.
Pilenko Cossacks හි "මුතුන් මිත්තන්ගේ කූඩුව" යනු Zenkov නගරයයි - Poltava කලාපයේ Hadyach Cossack රෙජිමේන්තුවේ සියවස් මධ්යස්ථානයයි.
දැකිය හැකි පරිදි, පැරිසියේ ශාන්ත මරියා උපතින් යුක්රේනියානු ජාතිකයෙකි, නමුත් ඇය හැදී වැඩුණේ රුසියානු සම්ප්රදායට අනුව ය. Skobtsova යනු ඇගේ දෙවන විවාහයේ අවසාන නම වන අතර පසුව ඇය පැවිදි බව පිළිගැනීමෙන් අවසන් විය.
ප්‍රාණ පරිත්‍යාගිකයා ශාන්තුවරයට පත් කිරීමෙන් පසුව, ඇය බොහෝ විට ඇගේ දෙවන සැමියාගේ ලෞකික වාසගම වන ස්කොබ්ට්සෝවා ලෙස හැඳින්වූයේ ඇගේ “රුසියානු මූලයන්” අවධාරණය කිරීමට පමණි. පොදුවේ පිළිගත් වැරදි පිළිවෙතකට අනුව, ඇය යුක්රේනයේ පල්ලියේ සාන්තුවරයන්ගේ දින දර්ශනයේ පවා සටහන් කර ඇත්තේ එලෙස ය. විශේෂයෙන්ම, 25 ජූලි 14 දින OCU හි Synod හි අංක 2023, § 7 හි තීරණයට ඇමුණුම: "... පල්ලියේ දින දර්ශනය prpmchtsa Maria (Skobtsova) Pariska (1945) වෙත එකතු කිරීමට - මාර්තු 31 ලෙස ස්ථාපිත කිරීමට නව ජූලියන් දින දර්ශනයට අනුව ඇයගේ දිවි පිදූ දිනයේ අනුස්මරණ දිනයක්.
ඒ අතරම, මෙම පුලුල් පරිචය මෑතකදී යම් සැකයක් මතු කර ඇත. ප්‍රංශයේ සිවිල් ලේඛනවල දික්කසාදයෙන් පසුව, මරියා ඇගේ වාසගම වෙනස් නොකළද (එවකට එය තරමක් සංකීර්ණ නිලධාරිවාදී ක්‍රියා පටිපාටියක් විය), ඇගේ දෙවන සැමියාගේ ලෞකික වාසගමෙන් කන්යා සොහොයුරියක ඇයව ඇමතීම තරමක් නිවැරදි නොවේ. එසේම, සාන්තුවරයන් සාමාන්යයෙන් ලෞකික වාසගමකින් හඳුන්වනු නොලැබේ.
ඓතිහාසික හා චරිතාපදාන දෘෂ්ටි කෝණයකින් වඩාත් විශ්වාසදායක වනු ඇති ඇයගේ මංගල නම Pilenko හෝ අවම වශයෙන් ද්විත්ව වාසගම Pilenko-Skobtsova ලෙස හැඳින්වීම වඩාත් නිවැරදි වනු ඇත.
ඕනෑම අවස්ථාවක, පැරිසියේ ශාන්ත මරියා තේජාන්විත යුක්රේනියානු කොසැක් වැඩිමහල්ලාගේ අනුප්රාප්තිකයා වේ. මෙය යුක්රේනයේ සහ ප්‍රංශයේ මතක තබා ගැනීම වටී.
මෙම උදාහරණයෙන් අපට පෙනෙන්නේ එක්සත් කරන රුසියානු අධිරාජ්ය බලපෑම වෙනත් රටවල පවා අපගේ කාලය තුළ අඛණ්ඩව පවතින ආකාරයයි. මෑතක් වන තුරු, ලෝකයේ ස්වල්ප දෙනෙක් යුක්රේනය, එහි සුවිශේෂත්වය, ඉතිහාසය සහ උරුමය දැන සිටි අතර අවධානය යොමු කළහ. යුක්රේනියානුවන් "රුසියානු ලෝකයේ" කොටසක් ලෙස රුසියානු අධිරාජ්ය ආඛ්යානවල බලපෑම යටතේ ප්රධාන වශයෙන් වටහාගෙන ඇත.
යුක්රේනයට එරෙහි රුසියාවේ යුද්ධය, රුසියානු ආක්‍රමණයට එරෙහිව යුක්රේනියානුවන්ගේ වීරෝදාර හා ආත්ම පරිත්‍යාගශීලී ප්‍රතිරෝධය, ඔවුන්ගේම නිදහස, ස්වාධීනත්වය සහ අනන්‍යතාවය සඳහා මංමුලා සහගත අරගලය, ඔවුන් අතර ජීවත් වූ අය ඇතුළු යුක්රේනියානුවන් ගැන මිනිසුන් කිසිවක් නොදන්නා බව ලෝකයට අවබෝධ කර දුන්නේය. විවිධ ක්ෂේත්‍රවල ප්‍රසිද්ධියට පත්වෙලා. මෙම යුක්රේනියානුවන්, ඔවුන් රුසියානුකරණය කර විදේශීය සම්ප්‍රදායක් තුළ හැදී වැඩුණද, යුක්රේනයේ ප්රමුඛ නියෝජිතයන් ලෙස පවතී. ඔවුන් සහ ඔවුන්ගේ උරුමය අත්හැරීමට අපට අයිතියක් නැත. ඔවුන් යුක්රේනයේ ආභරණයක් වන අතර එහි වර්ණවත් හා බහුවිධ සංස්කෘතිය, ලෝකයේ අනෙකුත් ජාතීන්ගේ මහා සංස්කෘතීන්ට සමාන වේ. ඔවුන්ගේම රාජ්‍යත්වය නොමැති විට සුදුසු හැදී වැඩීම තුළින් වරක් මතු වූ ඔවුන්ගේ උරුමයේ ඇතැම් අධිරාජ්ය බලපෑම් පෙරීම, මෙම නම් ලෝක සංස්කෘතියේ යුක්රේන භාණ්ඩාගාරයට නැවත ලබා දිය යුතුය.
ඡායාරූපය: Mati Maria (Pilenko-Skobtsova).
ලිපිය ගැන සටහන: Shumilo, S. "ප්‍රසිද්ධ "ප්රංශ" සාන්තුවරයාගේ අමතක වූ යුක්රේනියානු මූලයන් අධිරාජ්ය ඒකාබද්ධතාවයේ සහ විජාතිකකරණයේ උදාහරණයක් ලෙස" (ෂුමිලෝ, එස්. ятой как пример имперской унификации и денационализации“ risu.ua (යුක්රේනයේ ආගමික තොරතුරු සේවය) පිටුවේ
සටහන aකතුවරයා ගැන: සර්ජි ෂුමිලෝ, ඉතිහාස විද්‍යා අපේක්ෂක, දේවධර්මය පිළිබඳ වෛද්‍ය, අතෝස් උරුමය පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ, එක්සෙටර් විශ්ව විද්‍යාලයේ (එක්සත් රාජධානියේ) පර්යේෂණ සාමාජිකයා, යුක්රේනයේ සංස්කෘතික ගෞරවනීය සේවකයා.
