Je, Sala ya Bwana ni kazi inayojitegemea, au imeazimwa kwa ujumla au kwa maneno tofauti kutoka kwa Maandiko Matakatifu na kutoka vyanzo vingine?
Na Prof. AP Lopukhin
Mathayo 6:9. Ombeni hivi: Baba yetu uliye mbinguni! jina lako litukuzwe;
"Ombeni hivi" - kihalisi: "kwa hiyo, ombeni hivi." Katika Kirusi, dissonant "hivyo" (οὖν) kwa kushirikiana na "hivyo" (οὕτως) ilikuwa sababu dhahiri kwa nini "hivyo" ilibadilishwa kuwa "sawa". Chembe ya Kigiriki imeonyeshwa katika Vulgate kwa neno “hivyo” (si ergo vos orabitis), na katika Kijerumani na Kiingereza na “kwa hiyo” (darum, kwa hiyo).
Wazo la jumla la asilia limeonyeshwa katika tafsiri hizi kwa njia isiyotosha kwa uwazi na kwa usahihi. Hii inategemea si tu juu ya ugumu, lakini pia juu ya kutowezekana kwa kutoa hasa hotuba ya Kigiriki hapa katika lugha nyingine. Wazo ni kwamba “kwa vile hupaswi kufanana katika sala zako wapagani wanaoswali, na kwa vile maombi yako yanapaswa kutofautiana katika tabia na maombi yao, basi omba hivi” (Meyer, [1864]). Lakini hata hii ni makadirio fulani tu ya maana, zaidi ya ambayo, inaonekana, haiwezekani tena kwenda. Wakati huo huo, mengi inategemea maelezo sahihi ya neno "hivyo".
Ikiwa tunaikubali kwa maana ya “hivyo tu, na si vinginevyo,” basi itakuwa wazi kwamba kanisa letu na sala nyinginezo, isipokuwa “Baba Yetu,” ni za kupita kiasi na hazikubaliani na mafundisho ya Mwokozi. Lakini ikiwa Mwokozi angeamuru kusema sala hii tu (ταύτην τὴν εὐχήν) au tu kile Alichosema (taata), basi mtu angetarajia usahihi kamili katika usemi huo, na itakuwa, zaidi ya hayo, isiyoeleweka kwa nini kuna tofauti katika haya mawili. matoleo ya Sala ya Bwana, katika Mathayo na Luka ( Luka 11:2–4 ). Kuna tofauti nyingi katika Kigiriki kuliko Kirusi, lakini katika mwisho inaonekana katika ombi la nne (Luka 11: 3). Ikiwa tutatafsiri οὕτως - hivyo, kwa namna hii, kwa maana hii, kama hii (simili au eodem modo, katika hunc sensum), basi hii itamaanisha kwamba Sala ya Bwana, kulingana na Mwokozi, inapaswa kutumika tu kama kielelezo kwa wengine. maombi, lakini usiwazuie. Lakini katika kisa hiki cha mwisho, tutatoa maana ya neno oύτως ambalo halina kabisa, na hasa halitumiki kwa maana ya simili modo au katika hunc sensum.
Zaidi ya hayo, wanasema kwamba ikiwa usemi huo ungeeleweka si kwa maana kali, basi ingesemwa: "omba kama ilivyokuwa" (ούτως πως - Tolyuk, [1856]). Usahihi na uhakika wa maneno ya sala, kulingana na wafafanuzi fulani, pia unaonyeshwa na maneno kutoka katika Injili ya Luka: “Mnaposali, semeni” ( Lk. 11:2 ), ambapo neno “sema” linaonyesha neno la Mungu. amri kamili kwamba wale wanaoomba wayatamke sawasawa na maneno yaliyoonyeshwa na Kristo.
Hata hivyo, mtu hawezi kukubaliana kikamilifu na mojawapo ya tafsiri zilizo hapo juu kutokana na msimamo wao wa upande mmoja. Ni lazima ikumbukwe kwamba Kristo, kabla na hapa, anawaachia watu wenyewe kufanya hitimisho zaidi na matokeo kutoka kwa maneno yake. Kwa hivyo hapa pia, sala ya mwanzo au ya mwanzo, sala ya sala zote, sala bora kabisa, inafafanuliwa. Somo lake ni la lazima kwanza kwa kila Mkristo, awe mtu mzima au mtoto, kwa sababu katika usahili wake wa kitoto linaweza kueleweka kwa mtoto na linaweza kutumika kama somo la kufikiri kwa mtu mzima. Ni mazungumzo ya mtoto ya mtoto ambaye anaanza kuongea, na theolojia ya ndani kabisa ya mume mtu mzima. Sala ya Bwana si kielelezo cha maombi mengine na haiwezi kuwa kielelezo, kwa sababu haiwezi kuigwa katika usahili wake, kutokuwa na ufundi, utajiri na kina. Yeye peke yake anatosha kwa mtu ambaye hajui sala nyingine yoyote. Lakini, kuwa ya awali, haizuii uwezekano wa kuendelea, matokeo na ufafanuzi. Kristo Mwenyewe aliomba katika Gethsemane, akitamka sala hii yenyewe (“Mapenzi yako yafanyike” na “Usitutie majaribuni”), akiieleza kwa maneno mengine tu. Pia, “sala Yake ya kuaga” inaweza kuchukuliwa kuwa ni nyongeza au nyongeza ya Sala ya Bwana na kutumika kuifasiri. Kristo na mitume waliomba kwa njia tofauti, na walitupa mfano wa kusema maombi mengine.
Kwa kuzingatia ujumbe wa Luka, Mwokozi, katika hali iliyorekebishwa kidogo, alisema sala ile ile kwa wakati tofauti, chini ya hali tofauti. Lakini pia kuna maoni kwamba Yeye alisema sala hii mara moja tu na kwamba aidha Mathayo au Luka haamui wakati na mazingira halisi ya usemi huo. Kwa sasa hakuna njia ya kutatua suala kama ilivyokuwa.
Je, Sala ya Bwana ni kazi inayojitegemea, au imeazimwa kwa ujumla au kwa maneno tofauti kutoka kwa Maandiko Matakatifu na kutoka vyanzo vingine? Maoni yamegawanywa tena. Wengine husema kwamba “yote imeundwa kwa ustadi na fomula za Kiebrania (tota haec oratio ex formulis Hebraeorum concinnata est tam apte). Wengine wanashikilia maoni tofauti. Huku wakisisitiza kwamba maoni ya kwanza, yakikubaliwa, hayatakuwa na jambo lolote lisilo la heshima au chini ya pingamizi, wanaonyesha, hata hivyo, kwamba majaribio ya kutafuta ulinganifu wa Sala ya Bwana kutoka katika vyanzo vya Biblia au vya marabi hadi sasa hayajafaulu. Mtazamo huu sasa ni mkubwa katika wafafanuzi wa Agano Jipya. Sambamba za mbali, wanasema, ikiwezekana kutafuta, basi tu kwa maombi matatu ya kwanza. Kufanana kwa Sala ya Bwana na maneno fulani katika Waraka wa Kwanza wa Mtume Petro ( 1 Pet. 1:15–16, 2:9, 15, 3:7, nk.) iliyoonyeshwa na Bengel na wengine inapaswa kutambuliwa kama mbali sana na, labda, kwa bahati mbaya tu, ingawa ulinganifu unaopatikana hapa una umuhimu fulani wa kufasiriwa. Katika fasihi ya kanisa, kutajwa kwa zamani zaidi kwa Sala ya Bwana inapatikana katika "Mafundisho ya Mitume 12" ("Didache", sura ya 8), ambapo imetolewa kabisa kulingana na Mathayo na tofauti kidogo (ἀφίεμεν - ἀφήκαμεν), pamoja na nyongeza ya "doksolojia" na maneno: "kwa hivyo omba mara tatu kwa siku."
Idadi ya maombi imedhamiriwa tofauti. Mwenyeheri Augustino anakubali maombi 7, Mtakatifu John Chrysostom - 6.
Maombi huanza na maombi, ambapo Mungu anaitwa "Baba". Jina hili hutokea, ingawa ni mara chache, katika Agano la Kale. Mbali na ukweli kwamba katika Agano la Kale watu wakati mwingine huitwa “wana wa Mungu”, pia kuna majina ya moja kwa moja ya Mungu Baba, (Kum.32:6; Prem.14:3; Isa.63:16; Yer. 3:19; Mal.1:6). Katika Sir.23:1 na Yer.3:4 jina la Mungu kama Baba linatumika kama maombi. Na sio Wayahudi tu, bali pia wapagani walioitwa, kwa mfano, Zeus au Jupiter baba. Katika Timaeus ya Plato kuna mahali ambapo Mungu anaitwa Baba na Muumba wa ulimwengu ( ὁ πατὴρ καὶ ποιητὴς τοῦ κόσμου ); Jupiter kulingana na Tolyuk ¬¬ Diovis ¬¬ Deus et pater. Lakini kwa ujumla, “katika wazo la Agano la Kale (bila kutaja wapagani), tunaona kwamba lilikuwa la pekee kuliko la ulimwenguni pote, na halijawa dhana inayoamua tabia ya Mungu. Mtazamo wa Mungu kwa Israeli ulikuwa wa baba, lakini haikuwa dhahiri kwamba ilikuwa hivyo katika asili yake na kwamba watu wote walikuwa chini ya upendo wa baba wa Mungu na utunzaji. Wazo halali la Mungu bado lilishinda. Nguvu na upitaji mipaka zilikuwa sifa kuu za Mungu. Utambuzi wa hili ulikuwa sahihi na muhimu, lakini ulikuwa chini ya maendeleo ya upande mmoja, na maendeleo kama hayo yalichukua fomu tofauti katika Uyahudi wa baadaye. Sheria na taratibu za kiibada za wakati wa baadaye wa Kiyahudi ziliibuka kwa kiasi kikubwa kutokana na kutoweza kwa watu kujaza ukweli juu ya Nguvu ya kifalme ya Mungu na ukweli juu ya upendo wake wa baba. Utiifu halali, ulioonyeshwa katika taratibu ambazo ndani yake walifikiri kuonyesha heshima kwa ukuu upitao maumbile ya Mungu, zaidi ya utauwa wa kimwana na utii wa kimaadili, ulikuwa ndio alama kuu ya uchaji wa Mafarisayo. Lakini Yesu Kristo alisema juu ya Mungu hasa kama baba. Usemi “Baba yetu” ndio pekee ambapo Kristo anasema “yetu” badala ya “wako”; kwa kawaida “Baba Yangu” na “Baba yenu.” Ni rahisi kuelewa kwamba katika maombi Mwokozi hajiweka katika uhusiano na Mungu kwa njia sawa na watu wengine, kwa sababu sala ilitolewa kwa wengine. Maneno "kuwa mbinguni" hayaonyeshi wazo: "Baba aliyeinuliwa na aliye kila mahali", au "juu, muweza wa yote, mwema zaidi na mwenye baraka zote", n.k. Hapa panaonyeshwa wazo la kawaida ambalo watu wanalo kuhusu Mungu kama Kiumbe ambaye ana ugeni maalum mbinguni. Ikiwa “aliye mbinguni” hangeongezwa, basi sala hiyo inaweza kumaanisha baba yeyote wa kidunia. Nyongeza ya maneno haya inaonyesha kwamba inamhusu Mungu. Ikiwa maombi yangesema: "Mungu wetu," basi hakungekuwa na haja ya kuongeza "aliye mbinguni" hata kidogo, kwa sababu hii ingekuwa wazi bila hiyo. Kwa hivyo, "Baba yetu" ni sawa na sawa na neno Mungu, lakini kwa kuongeza sifa muhimu - patronymic ya Mungu na wakati huo huo mawazo ya mtazamo wa upendo wa Mungu kwa watu, kama Baba kwa watoto wake. Matamshi ya wafafanuzi ambayo Mwokozi alitaka kutaja hapa sio tu upendo wa kitamaduni au wa baba kwa watu, lakini pia udugu wa watu kati yao wenyewe, ushiriki wa kila muumini katika udugu huu, unaweza kukubalika.
“Jina lako litukuzwe.” Badala ya mawazo yoyote ya busara na tafsiri ya maneno haya, njia rahisi, inaonekana, ni kuelewa maana ya ombi kutoka kwa upinzani. Ni wakati gani jina la Mungu halijatakaswa miongoni mwa watu? Wakati hawamjui Mungu, wanafundisha juu yake kimakosa, hawamheshimu kwa maisha yao, na kadhalika. Mtazamo wa watu kwa Mungu katika maombi yote unawasilishwa chini ya picha za mahusiano ya kidunia. Inaeleweka kwetu wakati watoto hawamheshimu baba yao wa kidunia. Ndivyo inavyoweza kusemwa kuhusu kuliheshimu jina la Mungu. Mungu mwenyewe ni mtakatifu. Lakini tunapinga utakatifu huu tunapodharau jina la Mungu. Kwa hiyo, jambo kuu sio kwa Mungu, bali ndani yetu wenyewe. Ama kuhusu usemi hasa “Jina lako litukuzwe,” na wala si kiini chenyewe au sifa yoyote ya Mungu, basi kiini cha Mungu na sifa zake hazizungumzwi, si kwa sababu ni takatifu ndani yake, bali kwa sababu Asili ya Mungu haiwezi kueleweka kwetu na kwamba jina la Mungu ni jina, kwa maana ya kupatikana kwa watu wote wa kawaida, wa Uungu wenyewe. Watu rahisi hawasemi juu ya kiini cha Mungu, lakini juu ya jina Lake, wanafikiria juu ya jina, kwa msaada wa jina wanamtofautisha Mungu kutoka kwa viumbe vingine vyote. Kulingana na Tolyuk, neno “takasa” linalingana na “kutukuza” na “kutukuza” (εύλογεῖν). Origen ana ὑψοῦν, ya kuinua, kuinua na kutukuza. Theophylact anasema: “Utufanye watakatifu, kama vile unavyotukuzwa kupitia sisi. Kama vile makufuru yanatamkwa nami, vivyo hivyo Mungu na atakaswe nami, yaani, atukuzwe kama Mtakatifu.
Mathayo 6:10. ufalme wako na uje; Mapenzi yako yatimizwe duniani kama huko mbinguni;
Kihalisi: “Ufalme wako na uje; Mapenzi yako yatimizwe, kama huko mbinguni na duniani.” Katika maandishi ya Kigiriki, maneno pekee yamepangwa kwa njia tofauti, lakini maana ni sawa. Tertullian anasonga maombi yote mawili ya mstari huu, akiweka baada ya “Jina lako litukuzwe” – “Mapenzi yako yatimizwe” na kadhalika. Maneno, “kama ilivyo mbinguni, duniani” yanaweza kurejelea maombi yote matatu ya kwanza. Mabishano mengi yanapatikana miongoni mwa wafafanuzi kuhusu maneno haya: “Ufalme wako uje.” Ufalme gani? Wengine hurejelea usemi huu kwenye mwisho wa ulimwengu na kuuelewa kikamilifu katika ile inayoitwa maana ya eskatolojia, yaani, wanafikiri kwamba Kristo hapa alitufundisha kusali kwamba Hukumu ya Mwisho ingetokea hivi karibuni na Ufalme wa Mungu uje katika “ufufuo. ya wenye haki”, pamoja na kuangamizwa kwa watu waovu na kwa ujumla waovu wote. Wengine wanapinga maoni haya na wanasema kwamba ombi la pili na la tatu linahusiana kwa karibu - mapenzi ya Mungu yanatimizwa wakati Ufalme wa Mungu unakuja, na, kinyume chake, kuja kwa Ufalme wa Mungu ni sharti la lazima kwa utimilifu. ya mapenzi ya Mungu. Lakini ombi la tatu laongezwa: “kama ilivyo mbinguni na duniani.” Kwa hiyo, ufalme unasemwa hapa duniani kinyume na ufalme wa mbinguni. Kwa wazi, mahusiano ya mbinguni yanatumika hapa kama kielelezo cha mahusiano ya kidunia, na, zaidi ya hayo, ya wakati huo huo. Haya ndiyo maelezo bora zaidi. Kristo alikuwa hazungumzii hapa kuhusu wakati ujao wa mbali, kwa maana ya eskatologia. Kuja kwa Ufalme wa Mungu duniani ni mchakato wa polepole, unaomaanisha uboreshaji wa mara kwa mara wa mwanadamu, kama kiumbe cha maadili, katika maisha ya maadili. Wakati ambapo mtu alijitambua kuwa kiumbe mwenye maadili katika yenyewe ndiyo mwanzo wa Ufalme wa Mungu. Zaidi ya hayo, Wayahudi, ambao Kristo alizungumza nao, walijua mwendelezo na maendeleo ya Ufalme wa Mungu kutoka kwa historia yao ya awali, pamoja na vikwazo vya mara kwa mara na vikwazo kutoka upande wa uovu. Ufalme wa Mungu ni utawala wa Mungu, wakati sheria zilizotolewa na Yeye hupokea nguvu zaidi na zaidi, umuhimu na heshima kati ya watu. Jambo hili bora linatambulika katika maisha haya, na Kristo alitufundisha kuomba kwa ajili ya utambuzi wake. Utimizo wake unaunganishwa na sala kwamba jina la Mungu litakaswe. "Lengo limewekwa mbele ya macho, ambalo linaweza kufikiwa" (Tsang, [1905]).
Mathayo 6:11. utupe mkate wetu wa kila siku leo;
Kwa kweli: "tupe mkate wetu wa kila siku leo" (katika Biblia ya Slavic - "leo"; katika Vulgate - hodie). Neno "mkate" linafanana kabisa na lile linalotumiwa katika misemo yetu ya Kirusi: "fanya kazi ili kupata mkate wako mwenyewe", "fanya kazi kwa kipande cha mkate", nk, yaani mkate hapa unapaswa kueleweka kwa ujumla kama sharti la maisha, riziki, hali njema fulani, n.k. Katika Maandiko Matakatifu, neno “mkate” mara nyingi hutumika kwa maana yake ifaayo (cibus, na farina cum aqua permixta compactus atque coctus – Grimm), lakini pia kwa ujumla humaanisha chochote. chakula muhimu kwa kuwepo kwa binadamu, na si tu kimwili, lakini pia kiroho (cf. Yohana 6 - kuhusu mkate wa mbinguni). Watoa maoni hawazingatii neno "yetu" hata kidogo. Hii, wacha tuseme, ni kitu kidogo, lakini katika Injili, vitu vidogo pia ni muhimu. Tangu mara ya kwanza, inaonekana si wazi kabisa kwa nini tunahitaji kumwomba Mungu mkate kwa ajili yetu wenyewe, wakati mkate huu ni "wetu", yaani tayari ni wetu. Neno “yetu” laonekana kuwa la kupita kiasi, mtu angeweza kusema tu: “Utupe mkate wetu wa kila siku leo.” Ufafanuzi utatolewa hapa chini.
"Inayodumu" (ἐπιούσιος) inaelezewa kwa njia mbalimbali na ni mojawapo ya magumu zaidi. Neno hili linatokea hapa tu na pia katika Injili ya Luka (Luka 11:3). Katika Agano la Kale na fasihi ya kale ya Kiyunani, bado haijapatikana popote. Kuieleza “ilikuwa mateso kwa wanatheolojia na wanasarufi” (carnificina theologorum et grammaticorum). Mwandikaji mmoja asema kwamba “kutamani kupata jambo fulani hususa hapa ni kama kupigilia msumari kwa sifongo” ( σπόγγῳ πάτταλον κρούειν). Walijaribu kuepuka matatizo kwa kutaja kwamba hili ni kosa la uandishi, kwamba katika asili awali ilikuwa τόν ἄρτον ἐπὶ οὐσίαν - mkate wa kuwepo kwetu. Mwandishi alikosea mara mbili ya τον katika ἄρτον na akabadilisha επιουσιαν kuwa επιουσιον ipasavyo. Hivi ndivyo usemi wa Injili ulivyoundwa: τοναρτοντονεπιουσιον. Kwa hili, bila kuingia katika maelezo, tuseme kwamba neno ἡμῶν (τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον) linazuia kabisa tafsiri hiyo, zaidi ya hayo, katika Luka 11:3 kuna bila shaka Mathayo - Ἅο Ἅο Ἅἐ. Kwa hivyo, tafsiri inayohusika sasa imeachwa kabisa. Kati ya tafsiri zilizopo na zinazokubaliwa na wanazuoni wa hivi karibuni, tatu zinaweza kuzingatiwa.
1. Neno “kila siku” linatokana na kiambishi cha Kigiriki ἐπί (juu) na οὐσία kutoka kwa εἶναι (kuwa). Ufafanuzi kama huo una mamlaka ya waandishi wa zamani wa kanisa, na haswa wale walioandika kwa Kigiriki. Miongoni mwao ni John Chrysostom, Gregory wa Nyssa, Basil Mkuu, Theophylact, Evfimy Zigavin na wengine. Ikiwa neno hilo linaeleweka kwa njia hii, basi litamaanisha: "Tupe mkate ambao ni muhimu kwa uwepo wetu, muhimu kwetu, leo." Ufafanuzi huu ni dhahiri unakubalika katika Biblia zetu za Slavic na Kirusi. Dhidi yake, inapingwa kwamba ikiwa hakuna mahali popote, isipokuwa kwa ajili ya Sala ya Bwana, neno ἐπιούσιος limepatikana, basi kuna, hata hivyo, ἔπεστι na wengine, neno linaloundwa na kihusishi sawa na kitenzi, lakini kwa upungufu wa ι. Kwa hivyo, ikiwa Injili ilizungumza haswa juu ya "mkate wa kila siku", basi haitasemwa ἐπιούσιος, lakini ἐπούσιος. Zaidi ya hayo, οὐσία katika matumizi maarufu ilimaanisha mali, utajiri, na kama Kristo angetumia οὐσία kwa usahihi katika maana hii, basi haingekuwa tu "bila kusudi" (Wiener-Schmiedel), lakini pia haingekuwa na maana yoyote. Ikiwa aliitumia kwa maana ya "kuwa" (mkate unaohitajika kwa kuwa, uwepo) au "kuwa", "asili", "ukweli", basi yote haya yangetofautishwa na tabia ya kifalsafa, kwani οὐσία kwa maana hii ni. kutumiwa na wanafalsafa pekee na maneno ya Kristo yasingeeleweka na watu wa kawaida.
2. Neno ἐπιούσιος linatokana na ἐπί na ἰέναι - kuja, kuendeleza. Neno hili lina maana tofauti; kwetu sisi ni muhimu tu kwamba katika usemi ἐπιοῦσα ἡμέρα inamaanisha kesho au siku inayokuja. Neno hili lilitungwa na wainjilisti wenyewe na kutumika kwa ἄρτος kwa maana ya "mkate ujao", "mkate wa siku inayokuja". Usaidizi wa tafsiri kama hiyo unapatikana katika maneno ya Jerome, ambaye kati ya tafsiri zake fupi ana maelezo yafuatayo. “Katika Injili, inayoitwa Injili ya Wayahudi, badala ya mkate wa kila siku, nilipata “mahar”, ambayo ina maana ya kesho (crastinum), kwa hiyo maana inapaswa kuwa hii: mkate wetu wa kesho, yaani. tupe siku zijazo leo." Kwa msingi huu, wakosoaji wengi wa hivi majuzi, wakiwemo baadhi ya walio bora zaidi, kama vile wanasarufi wa Agano Jipya wa Kijerumani Wiener-Schmiedel, Blass, na mfafanuzi Zahn, wamependekeza kwamba neno hilo linamaanisha kesho (kutoka ἡ ἐπιοῦσα, yaani. ἡμέρα). Maelezo kama haya yanatolewa, kwa njia, na Renan. Ni wazi kabisa ni tofauti gani katika maana inayotokana na kama tunakubali tafsiri hii au kukubaliana na ile iliyotangulia. Walakini, ikiwa tunakubali tafsiri ya Jerome, basi tunapaswa kukubali, bila kutaja matatizo mbalimbali ya kifalsafa, kwamba inapingana na maneno ya Mwokozi: "msiwe na wasiwasi juu ya kesho" (Mt. 6:34); Pia, ni jambo lisiloeleweka kwa nini tunaomba: “Utupe mkate wa kesho leo.” Akizungumzia “mahar”, Jerome mwenyewe anatafsiri ἐπιούσιος kwa neno super-substantialis. Kulingana na Kremer, kutoka kwa ἰέναι na ngumu nayo, haiwezekani kudhibitisha uzalishaji mmoja na kumalizia kwa -ιουσιος, kinyume chake, maneno mengi kama hayo yanatolewa kutoka kwa οὐσία. Kwa maneno yaliyounganishwa na ἐπί, ambayo mzizi wake huanza na vokali, muunganisho huepukwa kwa kudondosha ι, kama katika ἐπεῖναι. Lakini hii sio hivyo kila wakati na ι huhifadhiwa, kwa mfano, kwa maneno kama vile ἐπιέτης (katika hali zingine - ἐπέτειος), ἐπιορκεῖν (katika kanisa la Kigiriki - ἐπιορκίζεις), ἐπέτειος, ἐπιορκεῖν (katika kanisa la Kigiriki - ἐπιορκίζεις), ἐπέτειος (Nyumbani), ἐπέτειος ἔθορος). Kwa hivyo, inapaswa kudhaniwa kuwa ἐπιούσιος iliundwa kutoka kwa οὐσία, kama vile miundo sawa kutoka kwa maneno yanayoishia kwa ια - ιος (ἐπιθυμία - ἐπιθύμιος, ἐπικαρίπίπος, σίπικος - - περιούσιος, na kadhalika.). Maana ya οὐσία katika mahali inapozingatiwa haitakuwa ya kifalsafa, lakini kwa urahisi - kuwa, asili, na ἐπιούσιος inamaanisha "mkate muhimu kwa uwepo wetu au kwa asili yetu." Wazo hili linaonyeshwa vizuri katika neno la Kirusi "kila siku". Maelezo haya pia yanathibitishwa na matumizi ya neno οὐσία na classics (kwa mfano, na Aristotle) kwa maana ya hata maisha, kuwepo. "Mkate wa kila siku", yaani muhimu kwa ajili ya kuwepo, kwa maisha, ni, kulingana na Kremer, jina fupi la Kiebrania "lehem hawk" linalopatikana katika Mithali 30:8 - mkate wa kila siku, ambao katika Sabini unatafsiriwa kwa maneno "lazima" (lazima) na. "kutosha" (katika Biblia ya Kirusi - "kila siku"). Kulingana na Kremer, inapaswa kutafsiriwa: "mkate wetu, muhimu kwa maisha yetu, utupe leo." Ukweli kwamba tafsiri ya "kesho" inapatikana tu katika waandishi wa Kilatini, na sio kwa Kigiriki, ni ya umuhimu wa kuamua hapa.
3. Ufafanuzi wa kisitiari, kwa kiasi fulani unasababishwa, inaonekana, na ugumu wa tafsiri zingine. Tertullian, Cyprian, Cyril wa Yerusalemu, Athanasius, Isidore Pilusiot, Jerome, Ambrose, Augustine na wengine wengi walieleza neno hili kwa maana ya kiroho. Bila shaka, katika matumizi ya usemi wa “mkate wa kiroho” hakuna jambo lolote linaloweza kupingwa. Walakini, katika ufahamu wa "mkate wa kiroho" huu kati ya wafasiri kuna tofauti ambayo inanyima tafsiri yao ya karibu maana yoyote. Wengine walisema kwamba mkate hapa unamaanisha mkate wa Sakramenti ya Ushirika, wengine walielekeza kwa mkate wa kiroho - Kristo mwenyewe, pamoja na Ekaristi hapa, wengine - tu kwa mafundisho ya Kristo. Ufafanuzi huo unaonekana kuwa unapingana zaidi na neno "leo", pamoja na ukweli kwamba wakati Kristo alipozungumza maneno yake, kulingana na mwinjilisti, Sakramenti ya Ushirika ilikuwa bado haijaanzishwa.
Tafsiri: mkate wa "kila siku", "kiungu cha asili", lazima utambuliwe kuwa sio sahihi kabisa.
Msomaji ataona kwamba ya tafsiri hapo juu, ya kwanza inaonekana kuwa bora zaidi. Pamoja naye, neno "letu" pia hupata maana fulani maalum, ambayo, wanasema, ingawa "haionekani kuwa ya kupita kiasi", inaweza pia kuachwa. Kwa maoni yetu, kinyume chake, ni mantiki, na muhimu kabisa. Je, ni mkate wa aina gani na kwa haki gani tunaweza kuufikiria “wetu”? Bila shaka, ile inayopatikana kwa kazi zetu. Lakini kwa kuwa dhana ya mkate uliopatikana ni rahisi kubadilika-mtu hufanya kazi nyingi na kupata kidogo, mwingine hufanya kazi kidogo na kupata mengi - dhana ya "yetu," ambayo ni, chuma, mkate ni mdogo kwa neno "kila siku", yaani. muhimu kwa maisha, na kisha neno "leo". Imesemwa vyema kwamba hii inaashiria tu maana ya dhahabu kati ya umaskini na utajiri. Sulemani alisali hivi: “Usinipe umaskini wala utajiri; unilishe kwa chakula changu cha kila siku” (Mithali 30:8). (itaendelea)
Biblia ya ufafanuzi, au Maoni juu ya vitabu vyote vya Maandiko Matakatifu ya Agano la Kale na Jipya: katika juzuu 7 / ed. AP Lopukhin. - Toleo la nne, Moscow: Dar, 2009 (kwa Kirusi).
