தவோரியன் ஒளி மற்றும் மனதின் உருமாற்றம்

இளவரசர் Evgeny Nikolaevich Trubetskoy மூலம்

மெழுகுவர்த்தி மூலம் புத்தகத்தின் சந்தர்ப்பத்தில். PA ஃப்ளோரன்ஸ்கி "தூண் மற்றும் சத்தியத்தின் ஆதரவு" (மாஸ்கோ: "புட்", 1914)

1

நற்செய்தியில் ஒரு அற்புதமான படம் உள்ளது, மனிதகுலத்தின் பூமிக்குரிய வாழ்க்கையில் இடைவிடாத பிரிவை வெளிப்படுத்துகிறது. தாபோர் மலையில், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அப்போஸ்தலர்கள், உருமாற்றம் செய்யப்பட்ட கிறிஸ்துவின் பிரகாசமான முகத்தைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்கள். கீழே, மலையின் அடிவாரத்தில், "விசுவாசமற்ற மற்றும் சீரழிந்த" வகையான [1] பொதுவான மாயையின் மத்தியில், ஒரு பைத்தியக்காரன் பற்களை நசுக்குகிறான், அவன் வாயிலிருந்து நுரை வருகிறது, [2] மற்றும் கிறிஸ்துவின் சீடர்கள், அவர்களின் நம்பிக்கையின்மையால்,[3] குணமடைய சக்தியற்றவர்கள்.

இந்த இரட்டை படம் - எங்கள் நம்பிக்கை மற்றும் எங்கள் வருத்தம், ஒரு முழுமையான படமாக அழகாக இணைகிறது, இது பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு ரபேல் முழுமையாக வெளிப்படுத்த முயன்றது. அங்கு, மலையில், நித்திய மகிமையின் பிரகாசம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்களுக்கு தோன்றியது, இது மனித ஆன்மாவையும் வெளிப்புற இயல்புகளையும் நிரப்ப வேண்டும். இந்த மகிமை மறுமையில் என்றும் நிலைத்திருக்க முடியாது. அவ்வாறே அனைத்து மனித ஆன்மாக்களும், நபர்களும் கிறிஸ்துவுக்குள் சூரியனைப் போல் பிரகாசிக்க வேண்டும்; அதே வழியில் முழு சரீர உலகமும் உருமாறிய இரட்சகரின் பிரகாசமான சட்டையாக மாற வேண்டும்! நித்திய ஒளி மலையிலிருந்து இறங்கி சமவெளியை நிரப்பட்டும். இதில், மற்றும் இதில் மட்டுமே, பேய் பிடித்த வாழ்க்கையின் உண்மையான மற்றும் முழுமையான சிகிச்சைக்கான இறுதி பாதை உள்ளது. ரபேலில், இந்த எண்ணம் அப்போஸ்தலரின் உயர்த்தப்பட்ட விரல் மூலம் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது, அவர் பைத்தியக்காரனைக் குணப்படுத்துவதற்கான கோரிக்கைக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, தபோரை சுட்டிக்காட்டுகிறார்.[4]

இந்த ஓவியத்தில் பொதிந்துள்ள அதே மாறுபாடு ரஷ்ய மதக் கலையில் ஒரு முக்கிய மையக்கருமாகும். ஒருபுறம் - பெரிய அதோனியன் சந்நியாசிகள், அவர்களுக்குப் பிறகு ரஷ்ய தேவாலயத்தில் உள்ள துறவிகள், தபோரின் ஒளி ஒரு விரைவான நிகழ்வு அல்ல, ஆனால் நிரந்தர, நித்திய உண்மை என்று அறிவிப்பதை ஒருபோதும் நிறுத்தவில்லை, இது இங்கே, பூமியில் கூட, மகான்களால் பெரியவர்களுக்குத் தெளிவாகிறது, அவர்களின் துறவி சாதனையை முடிசூட்டுகிறது. மறுபுறம், துறவிகள் மற்றும் துறவிகள் எவ்வளவு அதிகமாக மலையில் ஏறுகிறார்களோ, அவ்வளவு அதிகமாக அவர்கள் உலகத்தை விட்டு வெளியேறினர். தேடல் தபோரின் ஒளி, கீழே வலுவாக, சமவெளியில், தீமையின் ஆதிக்கம் உணரப்பட்டது, அடிக்கடி விரக்தியின் அழுகையை வெளிப்படுத்தியது.

“ஆண்டவரே, என் மகனுக்கு இரங்கும்; அமாவாசை அன்று அவன் ஆத்திரத்தால் ஆட்பட்டு மிகவும் துன்பப்படுகிறான்.

உலகம் முழுவதிலும், மேல் மற்றும் கீழ், மலை மற்றும் சமவெளிகளின் இந்த சரிசெய்ய முடியாத எதிர்ப்பு உள்ளது. இருப்பினும், அநேகமாக வேறு எங்கும் அது இங்கே இருப்பதைப் போல தெளிவாகவும் கூர்மையாகவும் வெளிப்படுவதில்லை. முரண்பாடுகளால் கிழிந்து, பிளவுபட்டு, துன்புறுத்தப்பட்ட ஒரு ஆன்மா இருந்தால், அது ரஷ்ய ஆன்மாவாகும்.

மாற்றப்பட்ட மற்றும் மாற்றப்படாத யதார்த்தத்திற்கு இடையிலான வேறுபாடு எல்லா இடங்களிலும் ஏதோ ஒரு வகையில் உள்ளது. இருப்பினும், ஐரோப்பிய நாகரிகம் நிலவும் நாடுகளில், அது கலாச்சாரத்தால் மறைக்கப்படுகிறது, எனவே மேலோட்டமான பார்வையாளருக்கு அவ்வளவு கவனிக்கப்படுவதில்லை. அங்கு பிசாசு மெஃபிஸ்டோபிலஸைப் போல "வாளுடனும் தொப்பியுடனும்" நடக்கிறார், மாறாக இங்கே, அவர் தனது வால் மற்றும் குளம்புகளை வெளிப்படையாகக் காட்டுகிறார். இந்த எல்லா நாடுகளிலும், ஒரு உறவினர் ஒழுங்கு மற்றும் ஒருவித செழிப்பு கூட ஆட்சி செய்யும், Beelzebub ஒரு வழியில் அல்லது வேறு ஒரு சங்கிலியால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது. நம் நாட்டில், மாறாக, அவர் பல நூற்றாண்டுகளாக விருப்பத்திற்கு ஆத்திரமடைய விதிக்கப்பட்டார். ரஷ்யாவில் கிறிஸ்துவின் சிறந்த சீடர்கள் அனுபவித்த மற்றும் அனுபவிக்கும் மத உணர்வின் அசாதாரண எழுச்சிகளை ஏற்படுத்துவது துல்லியமாக இந்த சூழ்நிலைதான். கொந்தளிப்பான தட்டையான இருப்பின் குழப்பம் மற்றும் அசிங்கம் எவ்வளவு எல்லையற்றது, மாறாத, நித்திய அழகின் அசையாத இளைப்பாறுதலுக்கு, உயரமான சாம்ராஜ்யத்தில் ஏற வேண்டிய அவசியம் வலுவானது. இதுவரை, ரஷ்யா வாழ்க்கையின் துரதிர்ஷ்டத்தின் உன்னதமான நாடாக இருந்து வருகிறது - தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்களின் மத உத்வேகத்தில் உலகளாவிய மாற்றத்தின் இலட்சியம் குறிப்பாக பிரகாசமாக பிரகாசித்ததற்குக் காரணம் துல்லியமாக அந்தப் பகுதிதான்!

தபோரின் ஒளியை நேருக்கு நேர் பார்க்க வழங்கப்பட்ட உயர் அப்போஸ்தலர்களைப் பற்றி நான் பேசவில்லை - உருமாற்றத்தை தங்கள் உடல் கண்களால் பார்க்காத, ஆனால் சிந்தனையில் அதை முன்னறிவித்த கிறிஸ்துவின் குறைவான சீடர்கள் ரஷ்யாவில் இல்லை. மனம் மற்றும் நம்பிக்கை, மற்றும் அந்த நம்பிக்கையை மற்றவர்களிடம் எழுப்பி, மேலிருந்து வரும் குணப்படுத்துதலை சமவெளியில் தெரிவிக்கிறது. சந்நியாசிகளைத் தொடர்ந்து, சிறந்த ரஷ்ய எழுத்தாளர்களும் தவர் ஒளியை நாடினர். அப்போஸ்தலன், குணமடையக் கேட்கும் போது, ​​மலையையும் உருமாற்றத்தையும் நோக்கி விரலைக் காட்டி, ரஷ்ய இலக்கியத்தின் ஆழமான சிந்தனையை வெளிப்படுத்துகிறார் - கலை மற்றும் தத்துவம். தூய்மையான, சுருக்கமான பகுத்தறிவு மற்றும் வாழ்க்கையிலிருந்து அந்நியப்படுத்தப்பட்ட "கலைக்காக கலை" ஆகியவை நம்மிடையே பிரபலமாக இருந்ததில்லை. முற்றிலும் நேர்மாறானது: சிந்தனை மற்றும் கலை உருவாக்கம் இரண்டிலிருந்தும், ரஷ்ய படித்தவர்கள் எப்போதும் வாழ்க்கையின் மாற்றத்தை எதிர்பார்க்கிறார்கள். இது சம்பந்தமாக, பிசரேவ் - கலையைப் பற்றிய அவரது பயன்பாட்டுக் கண்ணோட்டத்துடன், மற்றும் தஸ்தாயெவ்ஸ்கி - "அழகு உலகைக் காப்பாற்றும்" என்ற முழக்கத்துடன் நம் நாட்டில் ஒத்திருக்கிறது. நமது படைப்பாற்றல், ஆன்மிகம் மற்றும் தத்துவம் எப்பொழுதும் ஏங்குகிறது, சில சுருக்கமான உண்மைக்காக அல்ல, ஆனால் உண்மையான உண்மைக்காக. நம் இலக்கியத்தில் உள்ள பெரியது, முழு வாழ்வின் இலட்சியத்தின் பெயரால் உருவாக்கப்பட்டது. உணர்வுபூர்வமாகவோ அல்லது அறியாமலோ, ரஷ்ய நாட்டுப்புற மேதைகளின் மிகப் பெரிய பிரதிநிதிகள் எப்போதும் உள்ளிருந்து குணமளிக்கும் மற்றும் வாழ்க்கையை உள்ளே இருந்து மாற்றும் ஒளியைத் தேடுகிறார்கள்: ஆன்மீக மற்றும் உடல். உலகளாவிய மாற்றத்தில் உலகளாவிய குணப்படுத்துதல்: இந்த எண்ணத்தை நமது சிறந்த கலைஞர்களில் - கோகோலில், தஸ்தாயெவ்ஸ்கியில், மேலும், அது சிதைந்த, பகுத்தறிவு வடிவத்தில், டால்ஸ்டாய் மற்றும் சிந்தனையாளர்களிடையே - ஸ்லாவோபில்ஸ், ஃபெடோடோவ், சோலோவியோவ் போன்ற பல்வேறு மாற்றங்களின் கீழ் காண்கிறோம். மற்றும் பிந்தையவற்றின் பல தொடர்ச்சிகள்.

எப்பொழுதும் லைட் ஆஃப் தபோரின் தேடல் நம் எழுத்தாளர்களுக்கு வாழ்க்கையால் தூண்டப்படுகிறது, உலகில் ஆட்சி செய்யும் தீய சக்தியின் வலிமிகுந்த உணர்வு. நாம் கோகோலை எடுத்துக் கொண்டாலும், தஸ்தாயெவ்ஸ்கியை எடுத்துக் கொண்டாலும், அல்லது சோலோவியோவை எடுத்துக் கொண்டாலும், அவர்கள் ஒவ்வொருவரிலும் சமய உத்வேகத்தின் ஒரே ஆதாரத்தைக் காண்போம்: துன்பம், பாவம் மற்றும் பேய் பிடித்த மனிதகுலத்தைப் பற்றிய சிந்தனை - இது அவர்களின் வேலையில் மிகப்பெரிய எழுச்சியைத் தூண்டுகிறது. அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு நோய்வாய்ப்பட்ட நபர் மட்டுமல்ல, ஒட்டுமொத்த பெரிய தேசமும் நிற்கிறது - ஒருபோதும் பாதிக்கப்படாத பூர்வீக நாட்டைப் போல, அவ்வப்போது ஒரு ஊமை மற்றும் காது கேளாத ஆவியால் ஆட்கொள்கிறது, இது தொடர்ந்து உதவிக்கு அழைக்கிறது மற்றும் தொடர்ந்து உதவியை நாடுகிறது. நமது பூமிக்குரிய யதார்த்தத்தில் ஆட்சி செய்யும் இந்த நரக உணர்வு, நமது மதக் கருத்தை வெளிப்படுத்துபவர்களை பல்வேறு செயல்கள் மற்றும் சுரண்டல்களுக்கு தூண்டியது. சிலர் உலகத்திலிருந்து முற்றிலும் தப்பி மலையில் ஏறியுள்ளனர் - ஆன்மீக வாழ்வின் மிக உயர்ந்த சிகரங்களுக்கு, அங்கு தபோர் ஒளி உண்மையில் உறுதியானது, தெரியும்; மற்றவர்கள், மலையின் அடிவாரத்தில் தங்கியிருந்து, இந்த பார்வையை மனரீதியாக முன்னறிவித்து, அதற்கு மனித ஆன்மாக்களை தயார் செய்தனர். எவ்வாறாயினும், மதத் தேடலின் பொருள், மத படைப்பாற்றலின் முக்கிய ஆதாரம், சந்நியாசிகள், கலைஞர்கள் மற்றும் தத்துவவாதிகளுக்கு ஒரே மாதிரியாக இருந்தது.

2

இந்த ஆதாரம் இன்றும் வறண்டு போகவில்லை. சொல்லப்பட்டதற்கு ஒரு தெளிவான ஆதாரம் சமீபத்தில் வெளியிடப்பட்ட சகோ. பாவெல் ஃப்ளோரன்ஸ்கி தூண் மற்றும் சத்தியத்தின் ஆதரவு. நம் நாட்டில், அவர் சில புதிய திசைகளின் முன்னோடி அல்ல, ஆனால் கிறிஸ்தவ பாரம்பரியத்தின் தொடர்ச்சியாகும், இது நமது தேவாலயத்தின் வாழ்க்கையில் பல நூற்றாண்டுகளைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் ரஷ்ய இலக்கியத்தில் - கலை மற்றும் தத்துவத்தில், இது ஏற்கனவே கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை. ஒன்று அல்லது இரண்டு திறமையான மற்றும் மேதைகள் கூட. இருப்பினும், அவரது புத்தகம் ஆழமான அசல் மற்றும் படைப்பாற்றல் கொண்ட ஒரு தொடர்ச்சி; நவீன ரஷ்ய மத-தத்துவ இலக்கியத்தில் ஒரு உண்மையான நிகழ்வான அவரது நபரில் அசாதாரண திறமையின் வேலை உள்ளது.

அவரது சிந்தனையின் இயக்கம் இந்த அடிப்படை மாறுபாட்டால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது, இது ரஷ்ய மத சிந்தனையின் வளர்ச்சியின் முழு போக்கையும் தீர்மானித்துள்ளது: ஒருபுறம், இது தீமையின் படுகுழி, பாவம், உள்நாட்டில் சிதைந்த உலகம், உலகம் " முரண்பாடுகளாக சிதைந்துவிட்டன si", மறுபுறம் - "தவோர் ஒளி", நித்திய யதார்த்தத்தில் ஆசிரியர் ஆழமாக நம்புகிறார். இவை அனைத்தும் இன்னும் சரியான, முழுமையான வாழ்க்கையின் அதே இலட்சியமாகும், இது Fr. ரஷ்ய மத சிந்தனையாளர்களின் படைப்புகளில் புளோரன்ஸ்கி மீண்டும் மீண்டும் பொதிந்தார். சோபியா - கடவுளின் ஞானம் - அனைத்து படைப்புகளின் வகை; மாசற்ற கன்னி மேரி - இந்த முழுமையின் வெளிப்படையான உருவகம், பூமியில் தெய்வீகமான உயிரினத்தின் வெளிப்பாடு; இறுதியாக - சர்ச், மனிதகுலத்தின் கூட்டு சமூக வாழ்க்கையில் இதே முழுமையின் வெளிப்பாடாக - ரஷ்ய மத சிந்தனை நீண்ட காலமாக உள்வாங்கப்பட்ட அனைத்து கருத்துக்களும், நம் நாட்டில் புழக்கத்தில் நுழைந்துள்ளன, எனவே ஆர்வமுள்ள படித்த ரஷ்ய வாசகருக்கு நன்கு தெரியும். மத விஷயங்கள். அப்பா தானே. ஃப்ளோரென்ஸ்கி தனது தனிப்பட்ட விஷயத்தை அல்ல, ஆனால் புறநிலை, திருச்சபை ஞானத்தை வெளிப்படுத்துபவராக இருக்க விரும்புகிறார், எனவே அவர் அடிப்படைக் கொள்கைகளின் புதுமையைக் கோரவில்லை என்பது புரிந்துகொள்ளத்தக்கது.

அவரது வார்த்தைகளில், அவரது புத்தகம் "செயின்ட் அத்தனாசியஸ் தி கிரேட் கருத்துகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது" (பக். 349) மற்றும் எந்தவொரு "அவருடைய சொந்த அமைப்பை" (ப. 360) அமைக்கும் விருப்பத்திற்கு முற்றிலும் அந்நியமானது. நிச்சயமாக, வெளிப்படுத்துதலின் உயர்ந்த தெய்வீக அமைப்புக்காக ஒருவரின் சொந்த அமைப்பைத் துறக்க விரும்புவது ஒரு மத எழுத்தாளரின் தரப்பில் மிகவும் புரிந்துகொள்ளத்தக்கது. இருப்பினும், Fr. புளோரன்ஸ்கி தனது படைப்பில் உள்ள இந்த "சொந்த பார்வைகள்" அனைத்தும் "அவரது சொந்த தவறான எண்ணங்கள், அறியாமை அல்லது தவறான புரிதலில்" (பக். 360) மட்டுமே தோன்றியதாக வீணாக நினைக்கிறார். இந்த புத்தகம் நிச்சயமாக வெளிப்படுத்துதலின் முழுமையான மதிப்பைக் கோர முடியாது, ஆனால் வெளிப்படுத்தலின் மனித விளக்கத்தின் ஒப்பீட்டு மதிப்பை மட்டுமே கொண்டுள்ளது. இங்கே, மனித படைப்பாற்றலின் இந்த துணைப் பகுதியில், குறைவான மதிப்புமிக்க ஒன்று கூறப்படுகிறது, நிச்சயமாக, அது அதன் சொந்தம் என்பதால்.

இந்த அர்த்தத்தில், Fr. ஃப்ளோரென்ஸ்கி, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக பிரதான எதிர்ப்பின் அசாதாரணமான பிரகாசமான மற்றும் வலுவான சித்தரிப்பில் முடிக்கப்படுகிறார், அதில் இருந்து நமது மத சிந்தனைக்கான தேடல் தீர்மானிக்கப்பட்டது மற்றும் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. ஒருபுறம், தபோர் ஒளியின் நித்திய யதார்த்தத்தைப் பற்றிய தெளிவான மற்றும் ஆழமான விழிப்புணர்வு, இது மனிதனின் மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களின் உலகளாவிய ஆன்மீக மற்றும் உடல் அறிவொளியின் உச்ச தொடக்கமாகும், மறுபுறம், குழப்பமானவற்றை மிகவும் சக்திவாய்ந்த புனிதப்படுத்துதல். கெஹன்னாவைத் தொடும் இந்த சீற்றமான வாழ்க்கையின் பாவ நிஜம். பாவத்தின் சாராம்சமான ஆளுமையின் உள் பிளவு மற்றும் சிதைவின் ஆழமான பகுப்பாய்வு சமீபத்திய மத-தத்துவ இலக்கியங்களில் எனக்குத் தெரியாது. கடந்த நூற்றாண்டுகளின் இலக்கியத்தில், இந்தக் கருப்பொருள் Confessions of bl இல் ஒப்பிடமுடியாத பிரகாசத்துடன் உருவாக்கப்பட்டது. அகஸ்டின் மற்றும் இது தொடர்பாக Fr. புளோரன்ஸ்கியை அவரது மாணவர் என்று அழைக்கலாம். இருப்பினும், அவரது முக்கிய ஆதாரம் இலக்கிய எடுத்துக்காட்டுகள் அல்ல, ஆனால் அவரது சொந்த வலி அனுபவங்கள், கூட்டு, திருச்சபை அனுபவத்தின் மூலம் சரிபார்க்கப்பட்டது.

உண்மையின் தூண் மற்றும் ஆதரவு என்ற புத்தகம் ஒரு மனிதனின் படைப்பு, அவருக்கு கெஹன்னா என்பது ஒரு சுருக்கமான கருத்து அல்ல, ஆனால் அவர் தனது முழு இருப்புடன் அனுபவித்த மற்றும் உணர்ந்த ஒரு உண்மை. "இரண்டாவது மரணம் பற்றிய கேள்வி ஒரு வேதனையான, நேர்மையான கேள்வி. ஒருமுறை என் கனவில் நான் அதை அதன் அனைத்து உறுதியிலும் அனுபவித்தேன். படங்கள் எதுவும் இல்லை, முற்றிலும் உள் அனுபவங்கள் மட்டுமே. அடிமட்ட, கிட்டத்தட்ட பொருள் அடர்ந்த இருள் என்னைச் சூழ்ந்தது. சில சக்திகள் என்னை இறுதிவரை இழுத்துச் சென்றன, மேலும் இது கடவுளின் இருப்பின் முடிவு என்றும், அதற்கு வெளியே முழுமையான ஒன்றுமில்லாதது என்றும் உணர்ந்தேன். நான் கத்த விரும்பினேன் ஆனால் என்னால் முடியவில்லை. இன்னும் ஒரு கணம் நான் வெளி இருளில் தள்ளப்படுவேன் என்று எனக்குத் தெரியும். என் உள்ளம் முழுவதும் இருள் சூழ ஆரம்பித்தது. எனது சுயநினைவு பாதி இழந்துவிட்டது, இது முழுமையான, மனோதத்துவ அழிவு என்பதை நான் அறிந்தேன். முற்றிலும் விரக்தியில், நான் என் குரலில் கத்தவில்லை: “ஆழத்திலிருந்து நான் உன்னிடம் அழுதேன், ஆண்டவரே. ஆண்டவரே, என் குரலைக் கேளுங்கள். அந்த நேரத்தில் அந்த வார்த்தைகளில் என் உள்ளம் கொட்டியது. யாரோ ஒருவரின் கைகள் என்னை வலுவாகப் பிடித்து - மூழ்கியிருந்த என்னை, பள்ளத்தில் இருந்து எங்காவது தூக்கி எறிந்தன. உந்துதல் திடீரென்று மற்றும் சக்திவாய்ந்ததாக இருந்தது. திடீரென்று நான் ஒரு பழக்கமான அமைப்பில், என் அறையில், ஏதோ ஒரு விசித்திரமான இருப்பு இல்லாததால், நான் என் வழக்கமான இருப்பில் விழுந்தேன். உடனே நான் கடவுளின் முகத்திற்கு முன்பாக என்னை உணர்ந்தேன், பின்னர் நான் விழித்தேன், குளிர்ந்த வியர்வையால் நனைந்தேன்" (பக். 205-206).

அந்த பாவம் "ஆன்மீக வாழ்க்கையில் சீர்குலைவு, சிதைவு மற்றும் சிதைவின் ஒரு தருணம்", இது செயின்ட் ஏப் மூலம் வித்தியாசமாக வெளிப்படுத்தப்பட்டாலும், ஒப்பிடமுடியாத சொற்பொழிவுடன் கூறப்பட்டது. பால் (ரோமர் 7:15-25). இங்கே எங்கள் ஆசிரியரின் தகுதியானது, கேள்விக்குரிய சூத்திரத்தின் முக்கிய அர்த்தத்தின் குறிப்பிடத்தக்க தெளிவான வெளிப்பாடு, பாவமான நிலையை நுட்பமான உளவியல் சித்தரிப்பில் மட்டுமே உள்ளது. பாவத்தில், "ஆன்மா தனது படைப்புத் தன்மையின் உணர்வை இழந்து, அதன் சொந்த நிலைகளின் குழப்பமான சுழலில் தன்னை இழக்கிறது, அவற்றின் பொருளாக இருப்பதை நிறுத்துகிறது: சுயமானது "உணர்ச்சிகளின் எண்ண ஓட்டத்தில் மூச்சுத் திணறுகிறது. பாவத்தில், ஆன்மா அதன் மீது நழுவுகிறது. சொந்தம், என்னையே இழக்கிறது. பெண்களின் தார்மீக வீழ்ச்சியின் கடைசி அளவை "இழப்பு" என்று மொழி வகைப்படுத்துவது தற்செயலாக அல்ல. எவ்வாறாயினும், "இழந்த" பெண்கள் மட்டுமல்ல, தங்களுக்குள் தங்களைத் தாங்களே இழந்து, தங்கள் கடவுளைப் போன்ற வாழ்க்கையின் உருவாக்கம், ஆனால் "இழந்த ஆண்களும்" உள்ளனர் என்பதில் சந்தேகமில்லை. பொதுவாக, பாவமுள்ள ஆன்மா ஒரு "இழந்த ஆன்மா", மேலும், அது மற்றவர்களுக்கு மட்டுமல்ல, முதன்மையாக தனக்குத்தானே இழக்கப்படுகிறது, ஏனெனில் அது தன்னைப் பாதுகாக்கத் தவறிவிட்டது" (பக். 172). பாவ நிலை, முதலில், "ஒரு சீரழிவு, சீரழிவு, அதாவது ஆன்மாவின் அழிவு - ஒரு நபரின் ஒருமைப்பாடு அழிக்கப்படுகிறது, வாழ்க்கையின் உள் அடுக்குகள் அழிக்கப்படுகின்றன (இது சுயமாக மறைக்கப்பட வேண்டும் - முன்னுரிமை பாலினம்), வெளிப்புறமாகத் திரும்பியது, மற்றும் கண்டுபிடிக்கப்பட வேண்டியது, ஆன்மாவின் வெளிப்படைத்தன்மை, அதாவது நேர்மை, உடனடித் தன்மை, செயல்களுக்கான நோக்கங்கள், துல்லியமாக இது உள்நோக்கி மறைத்து, ஆளுமையை ரகசியமாக்குகிறது... இங்கே அது ஒரு முகத்தைப் பெறுகிறது, மேலும் அது ஒரு ஆளுமையாக இருந்தாலும், நம் இருப்பின் அந்த பக்கம் இயற்கையாகவே முகமற்றது மற்றும் ஆள்மாறாட்டம், ஏனென்றால் இது முன்னோர்களின் வாழ்க்கை, முகத்தில் என்ன நடந்தாலும். ஒரு நபரின் மாய உருவத்தைப் பெற்ற பிறகு, அந்த நபரின் இந்த பொதுவான துணை அடிப்படையானது சுதந்திரத்தைப் பெறுகிறது, அதே நேரத்தில் உண்மையான நபர் பிரிந்து செல்கிறார். மூதாதையர் களம் ஆளுமையிலிருந்து பிரிக்கப்பட்டுள்ளது, எனவே, ஒரு ஆளுமையின் தோற்றத்தை மட்டுமே கொண்டிருப்பதால், அது ஆவியின் கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதை நிறுத்துகிறது - அது நியாயமற்றதாகவும் பைத்தியக்காரத்தனமாகவும் மாறும், மேலும் ஆளுமையே, அதன் கலவையிலிருந்து அதன் மூதாதையர் அடிப்படையை இழந்துவிட்டது. அதாவது, அதன் வேர், யதார்த்த உணர்வை இழந்து, வாழ்க்கையின் உண்மையான அடிப்படையின் உருவமாக இல்லாமல், வெறுமை மற்றும் ஒன்றுமில்லாத, அதாவது வெற்று மற்றும் இடைவெளி முகமூடியின் உருவமாக மாறுகிறது, மேலும், உண்மையான எதையும் தன்னுடன் மறைத்து, அது பொய்யாக உணர்கிறது. , நடிப்பாக. குருட்டு காமம் மற்றும் இலக்கற்ற துரோகம்: ஆளுமையின் சீரழிவுக்குப் பிறகு இதுவே எஞ்சியுள்ளது. இந்த அர்த்தத்தில், சீரழிவு ஒரு இருமையாகும்” (பக். 181-182). இது "ஆளுமையின் முந்தைய மரபணு சிதைவை" குறிக்கிறது.

உண்மையின் சந்தேகம் மற்றும் இறுதியில், அதன் இழப்பு, பொதுவான பாவ நிலையின் பல்வேறு வகையாகும், இது பாவத்தின் சாராம்சமான ஆளுமையின் உள் சிதைவின் ஒரு குறிப்பிட்ட வெளிப்பாடாகும். கெஹன்னாவின் இந்த மன முன்னறிவிப்பின் கவர்ச்சிகரமான விளக்கம் Fr. ஃப்ளோரென்ஸ்கி மீண்டும் அறியாமலேயே இதே உதாரணத்தை நினைவில் கொள்ள வைக்கிறார், இது வெளிப்படையாக ஆசிரியருக்கு முன்னால் நின்றது: கன்ஃபெஷன்ஸ் ஆஃப் bl. அகஸ்டின்.

"என்னில் உண்மை இல்லை, ஆனால் அது பற்றிய எண்ணம் என்னை எரிக்கிறது." இருப்பினும், இறுதிவரை கொண்டுசெல்லப்பட்ட சந்தேகம், அந்த யோசனையையும் நாம் அதைத் தேடுகிறோம் என்ற உண்மையையும் சந்தேகிக்க வைக்கிறது. “நான் உண்மையை எதிர்பார்க்கிறேன் என்பதும் நம்பத்தகாதது. எனக்கும் அப்படித் தோன்றலாம். மற்றும் தவிர, ஒருவேளை, செலவு தன்னை செலவு இல்லை? கடைசிக் கேள்வியை என்னிடமே கேட்டுக் கொண்டு, நான் சந்தேகத்தின் கடைசி வட்டத்திற்குள் நுழைகிறேன், வார்த்தைகளின் அர்த்தத்தை இழக்கும் பெட்டி. அங்கே அவை சரி செய்யப்படுவதை நிறுத்திவிட்டு தங்கள் கூடுகளிலிருந்து விழுகின்றன. எல்லாமே எல்லாமாகிறது, ஒவ்வொரு சொற்றொடரும் மற்றொன்றுக்கு முற்றிலும் சமமானதாகும்; எந்த வார்த்தையும் அதன் இடத்தை மற்றவற்றுடன் மாற்றும். இங்கே மனம் தன்னை இழந்து, உருவமற்ற மற்றும் ஒழுங்கற்ற படுகுழியில் இழக்கப்படுகிறது. இங்கு காய்ச்சல் மயக்கமும் கோளாறும் உள்ளது.'

“இருப்பினும், இந்த அதீத சந்தேகமான சந்தேகம் ஒரு நிலையற்ற சமநிலையாக, முழுமையான பைத்தியக்காரத்தனத்தின் வரம்பாக மட்டுமே சாத்தியமாகும், ஏனென்றால் மனமின்மை இல்லையென்றால் வேறு என்ன பைத்தியக்காரத்தனம், பொருளற்ற தன்மை, மனதை ஆதரிக்காமையின் அனுபவம் இல்லையென்றால். அதை அனுபவிக்கும்போது, ​​மற்றவர்களிடமிருந்து கவனமாக மறைக்கப்படுகிறது; ஒருமுறை அனுபவித்தால், அது மிகுந்த தயக்கத்துடன் நினைவுக்கு வருகிறது. வெளியில் இருந்து அது என்ன என்பதைப் புரிந்துகொள்வது கிட்டத்தட்ட சாத்தியமற்றது. ஆர்ப் பகுத்தறிவின் இந்த தீவிர எல்லையில் இருந்து மாயைகளின் குழப்பம் விலகுகிறது மற்றும் அனைத்து துளையிடும் குளிர் மனதைக் கெடுக்கிறது. இங்கே, மெல்லிய பிரிவின் பின்னால், ஆன்மீக மரணத்தின் ஆரம்பம்” (பக். 38-39).

ஆன்மீக மரணத்தின் இந்த பூமிக்குரிய முன்னறிவிப்புகளின் முடிவு உண்மையான கெஹன்னாவாகும். "பாவங்களை விதைக்கும் காற்று, இந்த யுகத்தில் பேரார்வங்களின் புயலை அறுவடை செய்யும்; மேலும், பாவச் சூறாவளியில் சிக்கிக் கொண்டு, அவர் எப்போதும் அதனாலேயே சுழன்று கொண்டிருப்பார், அதிலிருந்து வெளியே வரமாட்டார், அதைப் பற்றிய ஒரு எண்ணம் கூட அவரது மனதில் தோன்றாது, ஏனென்றால் அவருக்கு ஒரு விரக்தியுறுதி இல்லை” (பக். 241). ) உமிழும் கெஹன்னாவில் இந்த எரிப்பு உண்மையில் இங்கே பூமியில் நடைபெறுகிறது - இந்த Fr. புளோரன்ஸ்கி உடைமை மற்றும் ஆத்திரத்தின் சாராம்சத்தைப் பார்க்கிறார் (பக்கம் 206).

3

கெஹன்னாவின் உணர்வு எவ்வளவு வேதனையானது, ஜெபத்தின் வார்த்தைகளில் கேட்கப்படும் சத்தியத்திற்கான உணர்ச்சித் தூண்டுதல் மிகவும் புரிந்துகொள்ளத்தக்கது: "ஆழத்திலிருந்து நான் உன்னிடம் அழுதேன், ஆண்டவரே." லைட் ஆஃப் டேவோருக்கு உடனடியாக மாறுவது அதில் மறைக்கப்பட்டுள்ளது, இது ஒரு காலத்தில் உமிழும் அம்சங்களில் bl. அகஸ்டின்: "மற்றும் நீங்கள் என் பலவீனமான பார்வையைத் தாக்கினீர்கள், என் மீது வலுவாக பிரகாசித்தீர்கள்: நான் உங்களிடமிருந்து மிகவும் தொலைவில் இருக்கிறேன் என்று அன்புடனும் பயத்துடனும் நடுங்கினேன் - உங்களிடமிருந்து வித்தியாசமான தேசத்தில். உயரத்திலிருந்து உமது குரலை நான் கேட்டது போல்: நான் பெரியவர்களுக்கு உணவு: வளருங்கள், நீங்கள் என்னிடமிருந்து சாப்பிடுவீர்கள். மாம்சத்தின் உணவில் நடப்பது போல என்னை நீங்களாக மாற்ற மாட்டீர்கள், ஆனால் நீங்கள் என்னாக மாறுவீர்கள்” (ஒப்புதல்கள் 7, 10, 16).[5]

இந்த மாற்றம் தர்க்கரீதியான பகுத்தறிவின் செயல்பாட்டில் அல்ல, ஆனால் மனித ஆன்மாவின் உணர்ச்சிமிக்க தூண்டுதலில் நடைபெறுகிறது: "நான் உன்னில் எழுந்தேன்" - என்கிறார் bl. அகஸ்டின் (ஒப்புதல்கள் 7, 14, 20).[6] இந்த விழிப்புணர்வு மனித சக்திகளால் மட்டும் சாத்தியமற்றது. இது மனித இயல்புக்கு மேலான அருளின் அற்புதம் - இந்த அர்த்தத்தில், Fr. புளோரன்ஸ்கி.

"உண்மையைப் பெற, நீங்கள் உங்கள் தனித்துவத்தை விட்டுவிட வேண்டும், உங்களை விட்டு வெளியேற வேண்டும், எங்களுக்கு இது முற்றிலும் சாத்தியமற்றது, ஏனென்றால் நாங்கள் மாம்சம். இருப்பினும், நான் மீண்டும் சொல்கிறேன் - இந்த விஷயத்தில் உண்மையின் நகத்தை நீங்கள் எவ்வாறு சரியாகப் பிடிக்க முடியும்? இது நமக்குத் தெரியாது, அறிய முடியாது. மனித பகுத்தறிவின் இடைவெளிகளின் மூலம் ஒருவர் நித்தியத்தின் நீல நிறத்தைப் பார்க்கிறார் என்பதை மட்டுமே நாம் அறிவோம். இது அடைய முடியாதது, ஆனால் அது உண்மைதான். மேலும் "ஆபிரகாம், ஐசக் மற்றும் யாக்கோபின் கடவுள், தத்துவஞானிகள் மற்றும் விஞ்ஞானிகளின் கடவுள் அல்ல" என்று நமக்குத் தெரியும், நம் படுக்கைக்கு வந்து, நம்மைக் கைப்பிடித்து, நாம் நினைத்துக்கூடப் பார்க்க முடியாத அளவுக்கு நம்மை வழிநடத்துகிறார். மனிதர்களுக்கு இது சாத்தியமற்றது, ஆனால் கடவுளுக்கு எல்லாம் சாத்தியம்” (பக். 489).

ஆனால் இந்த தூண் மற்றும் உண்மையின் ஆதரவு என்ன, நாம் இவ்வாறு வருகிறோம்? "உண்மையின் தூண் - எங்கள் ஆசிரியருக்கு பதிலளிக்கிறது, இது தேவாலயம், இது நம்பகத்தன்மை, அடையாளத்தின் ஆன்மீக சட்டம், சாதனை, முக்கோண ஒற்றுமை, தபோர் ஒளி, பரிசுத்த ஆவி, சோபியா, மாசற்ற கன்னி, இது நட்பு, இது மீண்டும் தேவாலயம்." மேலும் அவரது விளக்கத்தில் உள்ள இந்த பல பதில்கள் அனைத்தும் ஒன்றுதான். ஏனெனில் உண்மை, அவ்வளவுதான். கிறிஸ்துவின் ஜெபத்தின்படி, பரிசுத்த திரித்துவத்தில் எப்போதும் உணரப்பட்ட அறிவொளி பெற்ற உயிரினத்தில் ஒற்றுமையே ஆட்சி செய்ய வேண்டும். இதில், உருமாற்றம், படைப்பின் தெய்வீகம் முடிவடைகிறது, இது - பரிசுத்த ஆவியின் செயல்பாட்டின் மூலம் - தபோரின் ஒளியால் அதை நிரப்புகிறது; இந்த உருமாற்றம், படைப்பில் சோபியாவின் போதுமான அவதாரம் போன்றதே. எவ்வாறாயினும், பூமியில், சோபியா முக்கியமாக கடவுளின் தாயின் பரிபூரண கன்னித்தன்மையில் தோன்றுகிறார், கடவுளின் ஒரே கோவிலில், தேவாலயத்தில் மனிதகுலத்தை சேகரிக்கிறார், மேலும் தேவாலயத்தின் மிக உயர்ந்த பட்டம் நட்பை உணர்ந்துகொள்வது அல்லது இன்னும் துல்லியமாக சரியான நட்பு. கடவுளில் உள்ள மக்கள். மேலும் உயிரினங்களின் உலகளாவிய குணப்படுத்துதல் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக சரியான முழுமை அல்லது - கற்புநிலையை மீட்டெடுப்பதில் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது.[7]

இந்த எல்லா சூழ்நிலைகளிலும், நாம் பார்க்க வேண்டும், நிச்சயமாக, Fr இன் சில "புதிய போதனைகளை" அல்ல. புளோரன்ஸ்கி மற்றும் பிதாக்களின் நம்பிக்கையை மக்களின் நனவுக்கு நெருக்கமாகக் கொண்டுவருவதற்கான அவரது அசல் முயற்சி - இந்த பண்டைய கிறிஸ்தவ பாரம்பரியம், அதிர்ஷ்டவசமாக, ரஷ்ய மத தத்துவத்தில் அவ்வாறு மாற முடிந்தது. இது சம்பந்தமாக, Fr. புளோரன்ஸ்கி ஒரு புதிய மற்றும் மிக முக்கியமான படியை எடுக்கிறார், இது அவருக்கு முன் உண்மையில் யாராலும் எடுக்கப்படவில்லை, ஆனால் விளாடிமிர் சோலோவியோவ் மட்டுமே குறிப்பிட்டார். மத போதனையில், அவர் பல நூற்றாண்டுகள் பழமையான மத அனுபவத்தைப் பயன்படுத்த முயற்சிக்கிறார், இது ஆர்த்தடாக்ஸ் வழிபாட்டு முறையிலும் ஆர்த்தடாக்ஸ் ஐகானோகிராஃபியிலும் அதன் வெளிப்பாட்டைக் கண்டறிந்தது - இங்கே அவர் ஈர்க்கப்பட்ட உள்ளுணர்வுகளின் வியக்கத்தக்க செல்வத்தைக் கண்டுபிடித்து கண்டுபிடிப்பார், புதிய அம்சங்களுடன் சமய புரிதலுக்கு துணைபுரிகிறார். நமது இறையியலில் வெளிப்பாடு காணப்பட்டது. மறைந்த விளாடிமிர் சோலோவியோவ், ஆர்த்தடாக்ஸ் வழிபாட்டு முறை மற்றும் ஐகான் ஓவியம் ஆகியவற்றில் இருந்து ஆர்த்தடாக்ஸ் இறையியலின் வியத்தகு பின்தங்கிய தன்மையை வாய்மொழிப் பேச்சுக்களில் சுட்டிக்காட்ட விரும்புவது எனக்கு நினைவிருக்கிறது. Fr புத்தகத்தில் கண்டறிவது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. இந்த பேச்சுகளைப் பற்றி வெளிப்படையாகத் தெரியாத ஃப்ளோரன்ஸ்கி, இதே சிந்தனையின் கிட்டத்தட்ட நேரடியான மறுஉருவாக்கம். "ஐகானோஸ்டாசிஸ் மற்றும் வழிபாட்டு முறைகள் இரண்டிலும், கடவுளின் தாய் சமச்சீர் மற்றும் இறைவனின் இடத்திற்கு கிட்டத்தட்ட சமமான இடத்தைப் பிடித்துள்ளார். "எங்களைக் காப்பாற்றுங்கள்" என்ற பிரார்த்தனையுடன் நாங்கள் அவளிடம் மட்டும் திரும்புகிறோம். எவ்வாறாயினும், திருச்சபை வழங்கிய வாழ்க்கை அனுபவத்திலிருந்து நாம் இறையியலுக்கு மாறினால், நாம் ஏதோ ஒரு புதிய மண்டலத்திற்கு கொண்டு செல்லப்பட்டதாக உணர்கிறோம். உளவியல் ரீதியாக, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, கல்வியியல் இறையியல் திருச்சபை மகிமைப்படுத்தும் அதே விஷயத்தைப் பற்றி பேசவில்லை: கடவுளின் தாயைப் பற்றிய கல்வியியல்-இறையியல் போதனைகள் அவளுடைய வாழ்க்கை வணக்கத்திற்கு ஏற்றதாக இல்லை; கல்வியியல் இறையியலில் ஆசாரியத்துவத்தின் கோட்பாடு பற்றிய விழிப்புணர்வு அவரது அனுபவ அனுபவத்தை விட பின்தங்கியிருந்தது. இருப்பினும், வழிபாடுதான் தேவாலய வாழ்க்கையின் இதயம்” (பக். 367). சமீபத்தில், நம் நாட்டில், பழைய ரஷ்ய ஐகான் ஓவியத்தின் அற்புதமான அழகிகளுக்கு கண்கள் திறக்கத் தொடங்கியுள்ளன, இப்போதைக்கு இது அழகியல் ஆர்வத்தின் மறுமலர்ச்சி மட்டுமே என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல். Fr இன் பாதுகாப்பு. இந்த அழகானவர்கள் - ஐகான் ஓவியம் மற்றும் வழிபாடு - நம்பிக்கையின் மத மற்றும் தத்துவ புரிதலை ஆழப்படுத்த எவ்வளவு பங்களிக்க முடியும் என்பதை அவர் காட்டினார் என்று ஃப்ளோரன்ஸ்கி முடிக்கிறார். அவரது புத்தகத்தில் சர்ச் வாழ்க்கையின் இதயம் உண்மையில் நவீன படித்த மனிதனின் மனதிற்கு நெருக்கமாக வந்துள்ளது. இதில் அவரது மூலதன தகுதி உள்ளது, மற்ற அனைத்தும் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ சுவாரஸ்யமான விவரங்கள். இந்த விவரங்களில், அவை மிகவும் மதிப்புமிக்கவை என்றாலும், துரதிர்ஷ்டவசமாக, தற்போதைய தாளின் குறுகிய நீளம் காரணமாக என்னால் கருத்தில் கொள்ள முடியவில்லை. நான் செய்ய விரும்புவது என்னவென்றால், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, சகோ.

ரஷ்ய மொழியில் ஆதாரம்: Trubetskoy, EN "Svet Favorsky and the transformation of the mind" - இல்: Russkaya mysl, 5, 1914, pp. 25-54; பிப்ரவரி 26, 1914 அன்று ரஷ்ய மத மற்றும் தத்துவ சங்கத்தின் கூட்டத்திற்கு முன்பு ஆசிரியரால் படிக்கப்பட்ட அறிக்கைதான் உரையின் அடிப்படை.

குறிப்புகள்:

 [1] Cf. மேட். 17:17.

[2] Cf. மாற்கு 9:18.

[3] Cf. மேட். 17:20.

[4] இத்தாலிய கலைஞரான ரஃபெல்லோ சாண்டியின் "உருமாற்றம்" (1516-1520) ஓவியத்தை ஆசிரியர் குறிப்பிடுகிறார்.

[5] செயிண்ட் ஆரேலியஸ் அகஸ்டின், ஒப்புதல் வாக்குமூலம்.

[6] பேராசிரியர் நிகோலோவாவின் மொழிபெயர்ப்பில் – பக். 117 (மொழிபெயர்ப்பு குறிப்பு).

[7] குறிப்பாக பக். 350 [முதல் ரஷ்ய பதிப்பில் ஸ்டால்ப் மற்றும் உத்வேர்ஜெட்னி இஸ்டினி, 1914]

[8] நோவ்கோரோடில் உள்ள புனித சோபியாவின் உருவம் அவரது போதனைக்கு எவ்வளவு கொடுத்தது என்பது அறியப்படுகிறது; அவரது கட்டுரையான "The Idea of ​​Humanities in Augusta Comte" - அவரது சேகரிக்கப்பட்ட படைப்புகளின் முதல் பதிப்பின் எட்டாவது தொகுதி, பக்கம் 240-241 இல் பார்க்கவும்.

(தொடரும்)