Яке аз умдатарин ИНМ дар асоси ислом ин дини Баҳоӣ мебошад, ки асосгузори он Баҳоулло баробарии рӯҳонӣ ва иҷтимоии занонро тасдиқ мекунад. Гузашта аз ин, ниҳодҳои ҷомеаи Баҳоӣ ӯҳдадориҳои ахлоқӣ доранд, ки иштироки пурраи занонро дар вазифаҳои роҳбарикунанда ва дар ҳама гуна қарорҳои марбут ба ҳаёт дар ҷомеаи Баҳоӣ дастгирӣ ва ҳавасманд кунанд. Омори чанд соли пай дар пай нишон медиҳад, ки занон дар идора ва раҳбарии ҷомеаи баҳоӣ дар саросари ҷаҳон нақши муҳим доранд. Масалан, занон 30%-и аъзои интихобшудаи шӯроҳои роҳбарикунандаи миллӣ ё ба истилоҳ Шӯроҳои миллии рӯҳонӣ, 40% аъзоёни интихобшудаи шӯроҳои маҳаллӣ ё ба истилоҳ Шӯроҳои рӯҳонии маҳаллӣро ташкил медиҳанд. Гузашта аз ин, 47% аъзои ба истилоҳ Шӯроҳои ёрирасон, ки ҳадафашон илҳом бахшидан ва маслиҳат додан ба ҷомеа дар сатҳи зермиллӣ ва минтақавӣ мебошад, занон мебошанд.
Бо вуҷуди ин, гарчанде ки ба зан иҷозат дода шудааст, ки дар ҳаёти идоракунии ҷомеа иштирок кунад, вай ташвиқ карда мешавад, ки малакаҳои муайянро мувофиқи Навиштаҳои Баҳоӣ инкишоф диҳад. Масалан, тибқи эътиқоди баҳоӣ, ҳар зан бояд намунаи «инсоф ва садоқати бепоён», «тақвои фавқулода», «рӯҳҳои нек», «истеъдод ва таҷрибаи эътирофшуда» ва ғайра бошад. Дар мавриди тарзи либоспушӣ ҳам занон ва ҳам мардон ҳуқуқи баробар доранд ва озоданд, ки мувофиқи табъи худ либос пӯшанд.
Рӯзҳои ид барои Ҷамъияти Баҳоӣ 21 март – ҷашни Не-Руз (Соли нави Баҳоӣ), ҷашнвораи Резвон 21 апрел, Эълони миссияи Баб 23 май ва зодрӯзи Баҳоулло 12 ноябр мебошанд.
Нақши марказии намоз ва мулоҳиза дар ҷомеаи Баҳаӣ ба хонаҳои намоз ҳамчун муассиса аҳамияти бузург медиҳад. Дар ҳоли ҳозир дар Вилмет (ИМА), Франкфурт (Олмон), Кампала (Уганда), Сидней (Австралия), Панама Сити (Панама), Деҳлӣ (Ҳиндустон) ва Апия (Самоаи Ғарбӣ) чунин хонаҳо мавҷуданд. Хизматрасониҳо дар он ҷо аз хондани матнҳо аз Навиштаҳои Баҳоӣ, Инҷил, Қуръон ё Талмуд иборатанд. Баҳоиён инчунин дар хонаҳои худ ё дар табиат бидуни риояи қонунҳои муайян намоз мехонанд. Дар оянда дар хар як шахру дехот Хонаи намозгузори хоханд шуд, ки дар атрофи онхо муассисахои илмй, маориф, фархангию гуманитарй ва маъмурй барпо карда мешаванд.
Лигаи маънавии миллатҳо
Нақшаҳои аввалин Хонаи дуо дар нимкураи Ғарбӣ дар соли 1903 оғоз ёфтанд, вақте ки чанде аз баҳоӣ аз Чикаго, аввалин шаҳр дар Иёлоти Муттаҳида, ки ба эътиқоди Баҳоӣ таваҷҷӯҳ зоҳир карданд, тасмим гирифтанд, ки ба ин кор машғул шаванд. Бисёр меъморон нақшаҳоро пешниҳод карданд, аммо аз ҳама ғайриоддӣ лоиҳаи меъмори фаронсавии Канада Луи Буржуа буд. Чаноби Буржуаз соли 1909 ба кор шуруъ намуда, дар давоми хашт сол дар болои идеяи ачоиби худ бо камоли гайрат кор кард. ҳавлии ӯ.
Лоиҳаи ӯ аз ҷониби вакилоне, ки аз ҷониби ҷомеаҳои Баҳоӣ аз саросари Амрикои Шимолӣ интихоб шудаанд, якдилона қабул карда шуданд. New York Times шарҳ дод, "Амрико бояд истад ва бубинад, ки чӣ гуна рассом идеяи Лигаи рӯҳонии миллатҳоро дар он бофтааст."
23 майи соли 1978 Хонаи намоз дар Вилметт дар Феҳристи миллии таърихӣ ҳамчун "яке аз арзишҳои фарҳангии миллӣ бояд ҳифз карда шавад" ба қайд гирифта шуд.
Эътиқоди Баҳоӣ
Баҳоиён пайравони Баҳоулло ҳастанд. Инҳо одамоне ҳастанд, ки аз ақидаҳои гуногуни мазҳабӣ омадаанд ва ё худашон набуданд дин умуман. Онҳо дар зиёда аз 200 кишвар ва қаламравҳои саросари ҷаҳон зиндагӣ мекунанд ва намояндагони тамоми нажодҳои башарӣ ва қариб ҳамаи миллатҳо ва гурӯҳҳои қабилавии ҷаҳон мебошанд. Тавассути таъсири муттаҳидкунандаи таълимоти Баҳоулло онҳо ба як оилаи ҷаҳонӣ табдил ёфтанд.
Баҳоулло дар Форс ба дунё омада, аз соли 1817 то 1892 умр ба сар бурдааст. Дар байни таълимоти ӯ, ки беш аз як аср пеш баён шуда буданд, принсипҳое ҳастанд, ки: ягонагии Худо, ягонагии динҳо ва ягонагии насли башар; омӯзиши мустақилонаи ҳақиқат; рафъи ҳама гуна таассуфҳо; баробарии зану мард; таҳсилоти умумӣ; ҳамоҳангии илм ва дин; рафъи ифротӣ дар фақр ва сарват; сулхи тамоми чахон ба воситаи хукумати чахон.
Факат хамин принципхо проблемахои чахониро хал карда наметавонанд. Азнавсозии асосии рӯҳонӣ лозим аст. Маҳз барои ҳамин тағйирот Баҳоулло омад. Маќсади он дигаргунсозии љомеа, истиќрори сулњи љањон ва тамаддуни нав тавассути вањдати башарият, инчунин навсозии рўњи инсон аст. “Ҳадаф, ки дар поёни нозил шудани ҳар китоби илоҳӣ ва илова бар ин аз ҳар ояти он аст, ин аст, ки мардумро ба ақл ва адолат ато кунад, то дар миёни онҳо сулҳу оромӣ доимӣ бошад... Эй дӯстон, аз фурсат истифода баред, ки Ин рӯз ба ту ато мекунад ва худро аз фазли неъмати Ӯ маҳрум макун. "
Дини баҳоӣ маҳз чист?
-Мақсади асосии ҷомеаи Баҳоӣ муттаҳид кардани ҷаҳон аст. Тараккиёти чахон хамин гуна муттахидшавиро талаб мекунад. Ин аллакай масъалаи интихоб аст. Чанде пеш пардахои оханин буданд, вале окибатхои фалокати Чернобыльро боздошта натавонистанд. Далели ягона будани ҷаҳон имрӯз шубҳае нест. Агар дар ҷое хатари зукоми мурғӣ вуҷуд дошта бошад, ҳамаи мо то андозае метарсем. Дар байни мамлакатхо хам муносибатхои иктисодй мавчуданд. Агар дар як кишвар таназзули иқтисодӣ ба амал ояд, ба дигар кишварҳо низ таъсир мерасонад. Баҳоиён башариятро як тан мешуморанд. Агар дар як кишвари хурд одамон мушкилии ҷиддӣ дошта бошанд, он ба боқимондаи замин таъсир мерасонад, ҳамон тавре ки мо ангушти пойро занем, дард тамоми баданамонро пур мекунад. Одамон ба чизҳои моддӣ диққати зиёд дода, эҳтиёҷоти рӯҳонии худро гум мекунанд. Инсон як мавҷуди моддӣ, маънавӣ ва фикрӣ аст ва бояд тамоми ҷанбаҳои худро нигоҳ дорад.
Муносибати шумо ба динҳои дигар чӣ гуна аст?
-Онҳо бовар доранд, ки худо як аст ва динҳо зиёд нестанд, балки якто, балки дар рушд ҳастанд. Ба ақидаи баҳоӣ, раванди таърихӣ раванди тарбияро дар пайдоиши динҳои гуногун равшан нишон медиҳад. Тибқи эътиқоди охирин, ибтидо 5000 сол пеш бо Кришна, баъдан Мусо 3,500 сол пеш, Буддо, Масеҳ 2000 сол пеш, Муҳаммад 1600 сол пеш ва охирин ҳаракатҳои динӣ, аз ҷумла Баҳоулло. Навиштаҳои динҳои гуногун низ ба таври куллӣ фарқ намекунанд. Тафовут дар тафсири замони пайдоиши онҳост.
-Ба ақидаи баҳоиён шахс чӣ гуна аст?
-Аз рўи дини бањої кас кони сангњои ќиматбањост, вале ин сарватро танњо маориф ошкор карда метавонад. Ҳамин тариқ, дар пеши мо мардум нест, балки бисёр барандагони зебоии ботинӣ, ки бояд нишон дода шаванд. Ин ҷои таълим аст. Дар маркази дини Баҳоӣ ин аст, ки як ҷаҳон, як худо ва инсоният вуҷуд дорад. Онҳо ба ҳар маъно муқобили ифротӣ ҳастанд. Баробарии зану мард низ қонуни асосии баҳоӣ аст. Барои баҳоӣ будан, шумо бояд кӯшиш кунед, ки худро бишносед.
– Баҳоӣ дар ҷаҳон то куҷо паҳн шудааст?
-Баҳия аз ҷиҳати ҷуғрофиё паҳнтарин дин аст, на ҳамчун шумори пайравон. Дар дурдасттарин гӯшаҳои дунё баҳоӣ ҳастанд.
-Баҳоиён ба чӣ бовар надоранд?
-Онњо ба хурофот бовар надоранд, ба ин маъно, масалан, коњин надоранд.
Ҷаҳон аз ду ҷиҳат тағйир меёбад. Яке аз онҳо раванди парокандашавӣ – ҷангҳо, фалокатҳост. Дар ин ҷо афкори ҷамъиятӣ низ бештар мутамарказ шудааст. Дар баробари ин, раванди хеле равшан ва мусбати сохтмон вуҷуд дорад, ки ҷомеаи Баҳоӣ ба он нигаронида шудааст, ки мисоли он Авруподастовардҳои. Онҳо боварӣ доранд, ки ҷаҳон барои тағироти хеле бузург ва мусбат омода шудааст. Равандҳо то ҳол қисми камолоти инсоният буданд. Ба ин глобализатсия дохил мешавад. Он манфиҳои худро дорад ва роҳи ҷаҳон тӯлонӣ аст. Аммо ҷомеаи Баҳоӣ бар ин назар аст, ки дигаргуниҳои воқеан бузург ва мусбат дар пеш аст, ки давраи тиллоӣ дар рушди инсоният хоҳад буд.
Баҳоиён дар Эрон таҳти таъқиби шадид қарор мегиранд – мо метавонем ин таваҷҷӯҳ ва ғамхории ИА-ро то соли 2009 мушоҳида кунем. Ҳанӯз моҳи феврали соли 2009 Шӯрои Аврупо Эъломияи раёсати ҷумҳуриро аз номи Иттиҳодияи Аврупо дар бораи мурофиа интишор кард. аз ҳафт пешвои ҷамъияти баҳоӣ дар Эрон [Брюссел, 6567/09 (Пресс 42)]:
«ИА аз иттиҳомоти ҷиддие, ки алайҳи ҳафт раҳбари ҷомеаи баҳоӣ дар Эрон эълон шудааст, сахт нигарон аст. Онҳоро мақомоти Эрон ҳашт моҳ боз бидуни иттиҳом дар ҳабс нигоҳ медоранд ва дар ин муддат ба додгоҳ дастрасӣ надоштанд.
Иттиҳодияи Аврупо аз он изҳори нигаронӣ мекунад, ки пас аз боздошти муддати тӯлонӣ бидуни мурофиаи судӣ, раҳбарони ҷомеаи Баҳоӣ шояд додгоҳи одилона дарёфт накунанд. Аз ин рӯ, Иттиҳодияи Аврупо аз Ҷумҳурии Исломии Эрон даъват мекунад, ки ба назорати мустақили мурофиаҳо иҷозат диҳад ва иттиҳомоти зидди онҳо бознигарӣ шавад.
Иттиҳодияи Аврупо ба ҳама гуна табъиз ва зулм, бахусус бар пояи расму оинҳои мазҳабӣ мухолифи шадид аст эътиқод ё амалҳои динии онҳо.
Ба ин Эъломия кишварҳои номзади Туркия, Хорватия ва Ҷумҳурии собиқ Югославии Македония, Раванди эътидол ва иттиҳодия ва кишварҳои эҳтимолии номзади Албания ва Черногория, кишварҳои EFTA Исландия, Лихтенштейн ва Норвегия, аъзои Минтақаи иқтисодии Аврупо ва Украина ҳамроҳ шудаанд. ва Республикаи Молдавия».
