Тарас Дмитрийк, Львов, Украина
Вақте ки мо дар бораи сулҳе, ки аз осмон нозил мешавад, сухан мегӯем, мо ин сулҳро файзи Худо мешуморем, ки худи Худо ба мо додааст. «Осоиши Худро ба шумо медиҳам» (Юҳанно 14:27), мегӯяд Масеҳ.
Бо вуҷуди ин, мо суханони дигари Масеҳро чӣ гуна фаҳмида метавонем: «Гумон накунед, ки Ман барои осоиштагӣ омадаам. Ман на осоиштагӣ, балки шамшер овардаам» (Матто 10:34)?
Ба эътиқоди шахсии ман, ин суханон пеш аз ҳама ба шогирдони Масеҳ дахл доранд, ки зери пардаи ном ва таълимоти Ӯ ба ҷои сулҳ ба ҷаҳон шамшер меоранд, яъне ҷангҳо, хунҳо, кушторҳо.
Дар даҳсолаҳои охир мо мушоҳида кардем, ки режими диктатори Русия Путин дар зери пардаи идеологияи «ҷаҳони рус», ки аз ҷониби Патриархи Маскав Кирилл фаъолона тарғиб карда мешавад, ба таври мунтазам алайҳи давлатҳои ҳамсоя таҷовузҳои низомӣ анҷом медиҳад. Ва бузургтарин ва хунинтарин таҷовузи худро маҳз алайҳи ду кишвари православии масеҳӣ анҷом дод: соли 2008 бар зидди Гурҷистон, соли 2014 бар зидди Украина, ва ҳатто дертар дар соли 2022 он ҳамлаи густурдаи низомии нерӯҳои Русия ба қаламрави Украинаро оғоз кард. Ва соли сеюм аст, ки украинҳо зери тирборони пайваста ба сар мебаранд, садҳо ҳазор сарбозу ғайринизомиён, аз ҷумла 548 кӯдак кушта шудаанд.
Калисои рус бо номи идеяи хаёлии «ҷаҳони рус» чӣ гуна ба таблиғи ҷангӣ ва сафедкунии қатли ом шурӯъ кард?
Оғози ин ҳикоя дар соли дури 1943 аст, вақте ки Иосиф Сталин садҳо рӯҳониёни ҳақиқӣ (епископҳо, коҳинон, диаконҳо) - шаҳидон ва эътирофкунандагонро нест карда, намуди зоҳирӣ, хаёли калисоро ба вуҷуд оварда, дар сари он рӯҳониён - ҳамкоронро гузоштааст. итоаткор ба режими коммунистй. Баъдтар ин рухониён — коллактиахо дар паси идеяхои мубориза барои сулх пинхон шуда, дар мачлисхои байналхалкй иштирок карда, идеяхои ба Хукумати Советй фоидабахшро таргиб мекарданд. Дар он вакт дар калисо шухии аламоваре пайдо шуд, ки гуё чанги сейуми чахон нахохад буд, вале барои сулх чунон мубориза бурда мешавад, ки дар болои санг ягон санг намемонад. Митрополит Никодим Ротов, падари рӯҳонӣ ва раҳбари Патриархи феълии Маскав Кирилл Гундяев низ узви ин гурӯҳи рӯҳониён-ҳамкор буд. Аммо агар Никодим Ротов дар зери пардаи идеяхои мубориза барои сулх амал мекард, Кирилл Гундяев имруз идеяи «чанги мукаддас», «хамаи аскарони дар ин чанг халокшуда ба бихишт мераванд» ва гайраро ошкоро таргиб мекунад. Калисои православии Финландия Лео дар бораи вазъи кунунии православии рус ошкоро гуфт:
“Оилаи калисоҳои православӣ ҳоло бӯҳронро аз сар мегузаронад ва аз ҳам ҷудо шудааст. Давраи муосири мо афсона ва идеологияи нави тоталитариро дар зери ниқоби православӣ ба вуҷуд овард, ки дар асл дини насронӣ нест.
Чанд сол пеш, ман то ҳол баъзе боқимондаҳои православиро дар дохили Патриархати Маскав эътироф мекардам, аммо ҳоло онҳоро омехтаи мессианизми рус, фашизми православӣ ва этнофилия иваз кардаанд. Охирин бидъати зикршударо 152 сол пеш Шӯрои Константинопол маҳкум карда буд.
Имрӯз Русия худро ягона қувваи Нек дар ҷаҳон медонад, ки вазифаи он муқобилат кардан ба Ғарб аст, ки ба шарр ғарқ шудааст. Ин, дар навбати худ, бидъати манихиёнро ифода мекунад, ки дар он дуньё ба зид-дихо: равшанй ва зулмот, некй ва бад ва гайра таксим мешавад», — таъкид кард митрополит Лео дар назди Совети калисои Финляндия. (Замонҳои ортодоксӣ)
Пас, калисоҳои мо бояд чӣ кор кунанд, то аз вазъияте, ки Патриархати Маскав ҳоло дар он қарор дорад, канорагирӣ кунад? Воқеан, он чизеро, ки гурӯҳи мо EIIR-Synaxis дар тӯли зиёда аз 50 сол анҷом медиҳад, ки ҳадафи он эҷоди муносибатҳои дӯстона байни намояндагони калисоҳои гуногуни масеҳӣ, гӯш кардани ҳамдигар ва эҳтиром кардани дигарон дар гуногунии онҳост.
Агар Патриархати Москва ҳуқуқи дигаронро эҳтиром мекард, ин ҷанг сурат гирифта наметавонист. Владимир Гундяев, миллати мордвинӣ Патриархи Русия Кирилл шуд ва худро рус ҳис мекунад. Ин ҳуқуқи интихоби шахсии ӯ аст. Аммо чаро ӯ ба ҳуқуқи украинҳо ва гурҷиҳо барои худ мондан эҳтиром намегузорад? Имрӯз Русия ҳамла мекунад Украина ва дигар давлатҳои пасошӯравӣ дар се ҷабҳа: артиши Русия, Патриархати Маскав ва таблиғи ғояҳои «ҷаҳони рус», ки дар соли 1990 дар калисои православии рус таваллуд шудаанд.
Бояд гуфт, ки Кремл таъсири ғояҳои «ҷаҳони рус»-ро, ки сокинони минтақаҳои шарқии Украина аз онҳо зуд халос шуданд, хеле зиёд арзёбӣ карданд ва диданд, ки «ҷаҳони рус» адабиёт, мусиқӣ ва санъати тасвирӣ нест. , балки пеш аз хама ин таркишхо, хусусан ба калисохо ва дайрхои патриархати Москва, куштори ахолии осоишта, таъкиб кардани ахолии осоишта дар территорияхои ишголшуда, ки гуё онхо барои «озод кардан» омадаанд. Артиши Русия чеҳраи аслии худро дар Украина нишон дод: қатлҳои ғайринизомиён, ғоратгарӣ ва ғоратгарӣ. Аз ҷумла, дар давоми ишғоли кутоҳ сарбозони рус семинарияи католикии румӣ дар Ворзел дар наздикии Киевро торумор карда, ҳатто дар онҷо мошинҳои ҷомашӯӣ ва ҳоҷатхонаҳоро дуздида, бо танкҳои худ тавассути Белорус ба хона бурданд. Сӯистифода аз асирони ҷангӣ, рабуда шудани кӯдакон ва нақзи ҳама гуна қоидаҳои эҳтимолии ҷанг Додгоҳи байнулмилалӣ дар Гаагаро водор сохт, ки ҳукми боздошти ҷинояткорони ҷангӣ Владимир Путин, Сергей Шойгу, Валерий Герасимов ва дигаронро содир кунад.
Ҷанги Русия алайҳи Украина дар ҷомеаи Украина осеби бузурги дастаҷамъонаро паси сар кард. Ин осеб ҳадди аққал се насл шифо хоҳад ёфт:
– насли аввал, ки бевосита дар ҷанг наҷот ёфт ва аз ҷиҳати ҷисмонӣ маҷрӯҳ ё осеб дидаанд;
– Насли дуюм фарзандони одамоне мебошанд, ки аз ҷанг наҷот ёфтаанд;
– Насли сеюм – наберагон, ки ҳақиқатро аз волидон ва бобою бибиҳояшон дар бораи осебҳои дар замони ҷанг дидашуда меомӯзанд.
Имрӯз ҷомеаи Украина интихоби мавҷудияти худро ба нафъи арзишҳои аврупоӣ анҷом дода, ба зудӣ худро аз таъсироти ҷонибдори Русия озод мекунад. Пеш аз ҳама, Украина худро аз таъсири Патриархати Маскав, ки ба ҷои он ки сулҳи Масеҳро мавъиза кунад, «ҷаҳони Русия» эълон мекунад, зуд озод мекунад. Ин осеби коллективӣ пас аз ҷанг ба ташаккули шахсияти худ, ки аз Русия фарқ мекунад, мусоидат мекунад.
Баъди чанг Аврупо муяссар шуд, ки баъд аз чанги дуйуми чахон гуфтушунидеро, ки максад аз он мустахкам намудани сулху осоиши китъаи Европа мебошад. Калисои масеҳӣ аз ин равандҳо дар канор намонданд. Ҳанӯз дар соли 1970 митрополити православии Юнон Эмилианос Тимиадис ва коҳини католикии испанӣ Ҷулиан Гарсиа Эрнандо бо ташаббуси вохӯриҳои мунтазами байналмиллалии байни динҳо байни намояндагони калисоҳои гуногуни масеҳӣ буданд. Ва гурӯҳи экуменикии фаронсавии мо дар тӯли зиёда аз 50 сол идеяи оштӣ ва барқарорсозии ягонагии калисоро ғизо медиҳад. Ин кори душворест, ки аз мо саъю кӯшиши зиёдро талаб мекунад, аммо мо имрӯз дар ин ҷо ҳастем, то ҳеҷ кас ҷуръат накунад, ки ба номи Масеҳ ба ҷанг даъват кунад.
Эзоҳ: Якшанбе, 7, 24 июл, дар чаҳорчӯби ВОХУРИИ 39-уми «СИНАКС» «Хушо сулҳҷӯён» (Мат. 5:9). Монастири Бранковеану, Руминия (3-9 июли 2024), Мизи мудаввар оид ба осеби ҷанг дар Украина баргузор шуд. Барои Тарас Дмитрик сулҳе, ки аз боло меояд, файзи Худост. Аммо чӣ тавр мо метавонем сулҳу осоиштагиро бо ин калимаи дигари Исо дарбар гирем: «Гумон накунед, ки Ман барои осоиштагӣ омадаам», — мепурсад ӯ? Идеологияи "Ҷаҳони Русия" ин ҷангҳоро сафед мекунад ва Патриархи Калисои Православии Рус Кирилл ошкоро аз идеяи "ҷанги муқаддас" дифоъ мекунад, ки Русия худро нерӯи некӣ дар муқобили зулмотҳои Ғарб медонад. (Дар "Ҷаҳони Русия", нигаред: https://desk-russie.eu/2024/05/12/le-monde-russe.html?amp=1).
