ክርስቲያናዊ ፍቅር

"እግዚአብሔር ፍቅር ነው" (1ኛ ዮሐንስ 4:8)

እንደተደበቀ። ሁሉንም ነገር አይተህ ታድናለህ? እንዴት፣ እኛ አንታይም። ሁላችንን ታያለህ? አንተ አምላኬ ግን የምታያቸውን ሁሉ አታውቅም ነገር ግን በመውደድህ የምታውቀው የሚወዱህን ብቻ ነው ለነሱም ብቻ ራስህን ታሳያለህ። ለሁሉም ሟች ተፈጥሮ የተደበቀ ፀሐይ መሆን። በባሪያዎችህ ውስጥ ወጣህ፥ እነርሱ ሲሆኑ እናያለን በአንተም ተነሥተዋል፥ እነርሱም ሴሰኞች፥ አመንዝሮች፥ አርነት ባዮች፥ ኃጢአተኞች፥ ቀራጮች። በንስሐ የመለኮታዊ ብርሃንህ ልጆች ይሆናሉ። ደግሞም ብርሃን በእርግጥ ብርሃንን ይወልዳል ስለዚህ እነርሱ ደግሞ ብርሃን የእግዚአብሔር ልጆች ይሆናሉ ተብሎ እንደ ተጻፈ (መዝ. 81፣6) እና አማልክት በጸጋ፣ ከንቱ እና አታላይ የሆነውን ዓለም የሚክዱ፣ ወላጆቻቸውንና ወንድሞቻቸውን ያለጥላቻ ይጠላሉ፣ ራሳቸውን በሕይወታቸው ውስጥ እንደ ተቅበዘበዙ እና እንደ እንግዳ ይቆጥራሉ። ከሀብትና ከንብረት ራሳቸውን የሚገቱ፣ ሱስን ሙሉ በሙሉ ይቃወማሉ። ለሰማያዊ ክብር ሲሉ ከነፍሳቸው ባዶ ክብርንና የሰውን ምስጋና የሚጸየፉ; ፈቃዳቸውን የቆረጡ እና ለእረኞቹ ምንም ጉዳት የሌላቸው በጎች ሆነው; እነዚያ ለክፉ ሥራ ሁሉ በሥጋ ሙት የሆኑ፣ በበጎ ምግባራት ልማት ላይ ለማላብ የሚደክሙ እና በሕይወት መሪ ፈቃድ ብቻ እየተመሩ በመታዘዝ የሞቱ እና እንደገና ትንሣኤን ያደረጉ፤ ለእግዚአብሔር ፍርሃትና ለሞት መታሰቢያ ምስጋና ይግባውና ቀንና ሌሊት እንባ የሚያፈሱ እና በጥበብ በጌታ እግር ሥር የሚወድቁ፣ ምሕረትንና የኃጢአትን ይቅርታ የሚለምኑት። እንደዚህ ባሉ መልካም ስራዎች ሁሉ ወደ መልካም ሁኔታ ይደርሳሉ, እና በየቀኑ እንደሚያለቅሱ እና በቅንዓት እንደሚንኳኳ, ለራሳቸው ምህረትን ይስባሉ. በተደጋጋሚ ጸሎቶች, ያልተነገሩ ማልቀስ እና የእንባ ጅረቶች, ነፍስን ያጸዳሉ እና መንጻቷን አይተው, የፍቅር እሳትን እና ሙሉ በሙሉ ሲጸዳ ለማየት የፍላጎት እሳትን ይገነዘባሉ. ነገር ግን የዓለምን ፍጻሜ ማግኘት ስለማይችሉ መንጻታቸው ማለቂያ የለውም። እኔ የቱንም ያህል እኔ አዛኝ ብነጻና ብብርሀት መንፈስ ቅዱስ ሲያነጻኝ ምንም ያህል ባየሁ ጊዜ ይህ የመንጻት እና የራዕይ መጀመሪያ ብቻ እንደሆነ ይታየኛል ምክንያቱም ወሰን በሌለው ጥልቀት እና በማይለካው ከፍታ መሃል ወይም መጨረሻውን ማን ሊያገኝ ይችላል? ብዙ ብርሃን እንዳለ አውቃለሁ, ግን ምን ያህል እንደሆነ አላውቅም. ብዙ እየመኘሁ፣ እኔ እንደምገምተው፣ ከእኔ የራቀ፣ አይቼ የማደርገውን ሳስበው የምመኘው ነገር ጋር በማነፃፀር ጥቂት እንደተሰጠኝ (ብዙ ቢመስለኝም) ያለማቋረጥ ትንፍሳለሁ። እኔ አለኝ, ምክንያቱም ለእኔ የተሰጠኝ ሀብት ጨርሶ አይሰማኝም, ምንም እንኳን ፀሐይን ብመለከትም, እንደዚያ አልቆጥረውም. በምን መንገድ? - ያዳምጡ እና ያምናሉ። እኔ የማየው ፀሐይ ነው, ይህም ለሥሜት በማይታወቅ ሁኔታ ደስ የሚያሰኝ ነው; ነፍስን ወደማይነገር እና ወደ መለኮታዊ ፍቅር ይስባል። ነፍስ እሱን እያየች በፍቅር ታቃጥላለች እና ታቃጥላለች ፣ የሆነችውን በራሷ ውስጥ ሙሉ በሙሉ እንዲኖራት ትፈልጋለች ፣ ግን አትችልም ፣ እና ስለሆነም አሳዛኝ ነው እናም እሱን ማየት እና መስማት ጥሩ እንደሆነ አይቆጥርም። የማየው እና በማንም ሊይዘው ያልቻለው፣ በእውነት የማይደፈር፣ ለጸጸት እና ለትሑት ነፍሴ ሊራራልኝ ሲል፣ ያኔ ሲገለጥልኝ፣ በፊቴ ሲያበራ፣ በእኔ ውስጥ የሚያበራው ያው ነው። እኔን ሙሉ በሙሉ በመሙላት, ትሁት, በሙሉ ደስታ, በእያንዳንዱ ፍላጎት እና መለኮታዊ ጣፋጭነት. ይህ ድንገተኛ ለውጥ እና አስደናቂ ለውጥ ነው፣ እና በእኔ ውስጥ እየሆነ ያለው በቃላት የማይገለጽ ነው። ደግሞስ አንድ ሰው ይህች ለሰው ሁሉ የምትታይ ፀሐይ ወደ ልቡ እንደ ወረደችና ሁሉም ነገር በእርሱ ውስጥ እንዳለና ሲያበራ ቢያይ በተአምር ሞቶ ዲዳ ይሆናልን? ይህን ያዩ ሁሉ አይሆኑምን? ነገር ግን ማንም ሰው የፀሐይን ፈጣሪ እንደ ብርሃን አንጸባራቂ፣ በራሱ ውስጥ ሲያበራ፣ ሲሠራና ሲናገር ቢያየው፣ በዚህ ራእይ እንዴት አይደነቅም፣ አይፈራም? ሕይወት ሰጪውን እንዴት አይወድም? ሰዎች ከሌሎች በተሻለ መልኩ ሲመስሉ እንደራሳቸው ይወዳሉ; የሁሉ ፈጣሪ፣ ብቸኛው የማይሞት እና ሁሉን ቻይ፣ እርሱን አይቶ የማይወደው? ብዙዎች ሰምተው አምነው ከወደዱት ቅዱሳኑም ስለ እርሱ ሞተው ሕያዋን ከሆኑ ግን በእርሱ የታወቁና የሚያውቁት በእርሱና በብርሃኑ ራእይ የተካፈሉት እንዴት አድርገው አይወዱትም? ? ንገረኝ ፣ ለእሱ ሲሉ ፣ ያለማቋረጥ አያለቅሱም? ዓለምንና በዓለም ያለውን እንዴት አይናቁትም? ከክብርና ከምድራዊ ክብር ሁሉ በላይ ተነሥተው ጌታን የወደዱ ከምድር ማዶ ያለውንና የሚታየውን ሁሉ የሚታየውንና የማይታየውንም ሁሉ የፈጠረውን ያገኙትን ክብርና ክብር ሁሉ እንዴት አይክዱም? የማይሞተውን ክብር አገኘ፤ መልካም ነገር ሁሉ ይጎድለዋልን? እንዲሁም፣ እያንዳንዱ የኃጢያት ስርየት እና የዘላለም በረከቶች እና መለኮታዊ ነገሮች ፍላጎት፣ ልክ እንደ አንድ አይነት ሃብት፣ ከተመሳሳይ ዘላለማዊ ህይወት ምንጭ መጡ፣ እሱም እኛን፣ ጌታን እና የሚሹህን እና በፍቅር የሚወዱህ ሁሉ፣ እንድንሆን እንዲሁም ከቅዱሳን ጋር ዘላለማዊ በረከቶችህ ለዘላለም እና ለዘላለም ይኖራሉ።

መምህር ሆይ ስለ አንተ ማን ሊናገር ይችላል?

አንተን የማያውቁ ምንም ሳያውቁ ተታልለዋል;

አምላክነትህን በእምነት የሚያውቁ

በታላቅ ፍርሃት ተውጠው በመንቀጥቀጥ ደነገጡ።

ስለ አንተ ምን እንደሚላቸው ሳያውቅ አንተ ከአእምሮ በላይ ነህና

እና ከእርስዎ ጋር ያለው ነገር በሃሳብ የማይጠፋ እና ለመረዳት የማይቻል ነው.

ሥራ እና ክብርህ እና እውቀትህ።

አምላክ እንደ ሆንህ እናውቃለን ብርሃንህንም አይተናል።

ግን ምን እንደሆንክ እና ምን አይነት እንደሆንክ ማንም በእርግጠኝነት አያውቅም.

ይሁን እንጂ ተስፋ አለን, እምነት አለን

የሰጠኸንን ፍቅር እናውቃለን።

ወሰን የለሽ፣ የማይገለጽ፣ በምንም መንገድ ለመረዳት የማይቻል፣

ብርሃን ነው ፣

ብርሃኑ የማይበገር እና ሁሉንም ነገር ያደርጋል።

አንዳንዴ እጅህ፣ አንዳንዴም ዓይን ይባላል።

አሁን በቅዱሳን ከንፈሮች፣ ከዚያም በኃይል፣ ከዚያም በክብር፣

በጣም የሚያምር ፊት በመባል ይታወቃል.

እርሱ በመለኮታዊ እውቀት ለታላቂዎች የማይጠልቅ ፀሐይ ነው።

ለእነዚያ ለዘላለም የሚያበራ ኮከብ ነው።

ምንም ተጨማሪ ነገር አልያዘም።

የሀዘን ተቃራኒ ነው፣ ጠላትነትን ያስወግዳል

እና የሰይጣንን ምቀኝነት ሙሉ በሙሉ ያጠፋል.

በመጀመሪያ፣ ይለሰልሳል፣ ያጸዳል፣ ያጠራዋል፣

ሀሳቦችን ያስወግዳል እና እንቅስቃሴን ይቀንሳል።

ትሑት መሆንን በድብቅ ያስተምራል።

እና ለመበተን እና ለመንገዳገድ አይፈቅድም.

በሌላ በኩል. በግልጽ ከዓለም ይለያል

እና በህይወት ውስጥ ሁሉንም አሳዛኝ ነገሮች እንድትረሳ ያደርግሃል.

በተለያዩ መንገዶች ጥማትን ይመግባል እና ያረካል።

እና በደንብ ለሚሰሩ ሰዎች ጥንካሬን ይሰጣል.

የልብ ብስጭትን እና ሀዘንን ይመልሳል ፣

ለመናደድ ወይም ለመናደድ በፍጹም አለመፍቀድ።

ሲሸሽ በእርሱ የቆሰሉት ያሳድዱታል።

ከልባቸውም በታላቅ ፍቅር ይፈልጉታል።

ሲመለስ፣ ሲገለጥ እና በፍቅር ሲያበራ፣

የሚከታተሉትን ከእርሱ እንዲርቁ እና ራሳቸውን እንዲያዋርዱ ያበረታታል።

እና, በተደጋጋሚ ሲፈለግ, ከፍርሃት ለመራቅ ያበረታታል

ከፍጡራን ሁሉ የሚበልጠው ለእንዲህ ያለ መልካም ነገር ምንኛ የማይገባ ነው።

ኦህ የማይገለጽ እና ለመረዳት የማይቻል ስጦታ!

የማያደርገውና የማይሆነው ለማን ነው!

እሱ ደስታ እና ደስታ ፣ ትህትና እና ሰላም ነው ፣

ምሕረት ወሰን የለሽ የበጎ አድራጎት ገደል ነው።

እሱ በማይታይ ሁኔታ ይታያል, ከቦታው ጋር ይጣጣማል

እና በአዕምሮዬ ውስጥ በማይታጠፍ እና በማይዳሰስ ሁኔታ ውስጥ ተይዟል.

እርሱን በማግኘቴ አላሰላስልም ነገር ግን እስኪያልፍ ድረስ እያሰብኩ ነው።

እሱን በፍጥነት ለመያዝ እጥራለሁ፣ እሱ ግን ይርቃል።

ግራ ተጋባሁ እና ተናደድኩ፣ መጠየቅን ተማርኩ።

በልቅሶና በታላቅ ትህትናም ፈልጉት።

እና ከተፈጥሮ በላይ የሆነ ነገር የሚቻል እንዳይመስልህ

ለኔ ጥንካሬ ወይም የሰው ጥረት

ግን - ለእግዚአብሔር ቸርነት እና ወሰን ለሌለው ምሕረት።

ለአጭር ጊዜ መታየት እና መደበቅ. እሱ

አንድ በአንድ ስሜታዊ ስሜቶችን ከልብ ያስወጣል።

ሰው ፍቅርን ማሸነፍ አይችልምና።

ለማዳን ካልመጣ;

እና እንደገና ፣ ሁሉም ነገር ወዲያውኑ አያስወጣም ፣

መንፈስን ሁሉ በአንድ ጊዜ ማወቅ አይቻልምና።

የነፍስ ሰው እና ግትር ሁን።

የሚችለውን ሁሉ ካደረገ በኋላ ግን፡-

አለማግኘት፣ አለማዳላት፣ ከራስ መወገድ፣

የዓለምን ፍላጎት እና ክህደት ማቋረጥ ፣

የፈተና ትዕግስት፣ ጸሎትና ልቅሶ፣

ድህነት እና ትህትና ጥንካሬ እስካለው ድረስ።

ከዚያም ለአጭር ጊዜ, ልክ እንደ, በጣም ረቂቅ እና ትንሹ ብርሃን,

በሚያስደንቅ ሁኔታ አእምሮውን ከበው፣ ወደ እብደት ይስበዋል።

ነገር ግን እንዳይሞት ብዙም ሳይቆይ ይተወዋል።

ምንም ቢያስቡ እንደዚህ ባለ ፍጥነት ፣

ለሚያይ ሰው የብርሃኑን ውበት ለማስታወስ አይቻልም።

ሕፃን ሳለ የፍጹማንን ሰዎች ምግብ እንዳይቀምስ

እና ወዲያውኑ እሷን በመወርወር አልተፈታም ወይም አልተጎዳም.

ስለዚህ፣ ከዚያን ጊዜ ጀምሮ፣ ብርሃኑ ይመራል፣ ያጠናክራል እንዲሁም ያስተምራል።

እርሱን በምንፈልገው ጊዜ

እሱ ይታያል እና ይሸሻል;

ስንፈልግ አይደለም፤ ይህ የፍጹም ሰዎች ሥራ ነውና።

ግን በአስቸጋሪ ሁኔታ ውስጥ ስንሆን እና ሙሉ በሙሉ አቅመ-ቢስ ስንሆን

ከሩቅ ተነስቶ ለማዳን ይመጣል።

እና በልቤ ውስጥ እንዲሰማኝ ያደርጋል

ተመታ፣ መተንፈስ አልቻልኩም፣ እሱን መያዝ እፈልጋለሁ።

ግን ዙሪያው ሁሉ ሌሊት ነው። በባዶ እና በሚያሳዝን እጆች ፣

ሁሉንም ነገር እየረሳሁ ተቀምጬ አለቀስኩ

እሱን በተመሳሳይ መንገድ ለማየት ሌላ ጊዜ ተስፋ አለማድረግ።

በቂ ካለቀስኩ በኋላ ማቆም እፈልጋለሁ

ከዚያም እርሱ መጣ፣ በምስጢር አክሊሌን ነካ፣

ማን እንደሆነ ሳላውቀው በእንባ ፈሰሰ;

እና ከዚያም አእምሮዬን በጣም ጣፋጭ በሆነው ብርሃን ያበራል።

መቼ ነው የማውቀው። ማን ነው. ወዲያው ይበርራል።

ለራሱ ያለውን የመለኮታዊ ፍቅር እሳት በእኔ ውስጥ ትቶ፣

ሰዎችን እንድትስቅ ወይም እንድትመለከት የማይፈቅድልህ ፣

ለታየው ነገር ምኞትንም አትቀበል።

ቀስ በቀስ በትዕግስት ይለመልማል እና ያብጣል.

ወደ መንግሥተ ሰማያት የሚደርስ ታላቅ ነበልባል መሆን።

በመዝናናት እና በመዝናኛ የቤት ውስጥ ስራዎች ይሟጠጣል,

በመጀመሪያ ስለ ዓለማዊ ነገር ማሰብ ያስፈልጋልና።

ዝምታን እና ጥላቻን ወደ ክብር ሁሉ ይመልሳል

ምድርን እየዞሩ እንደ እበት እየረገጡ፣

በዚህ ደስ ይለዋልና ከዚያም በመገኘት ይደሰታልና።

ይህን ሁሉን ቻይ ትህትና በማስተማር ነው።

ስለዚህ ሳገኝ እና ትሁት ስሆን

ከዚያም እርሱ ከእኔ አይለይም:

ያናግረኛል፣ ያብራልኛል፣

እኔን ተመለከተኝ፣ እኔም እመለከተዋለሁ።

እሱ በልቤ ውስጥ አለ እና በገነት ውስጥ አለ።

ቅዱሳት መጻሕፍትን ያስረዳኛል እውቀትንም ይጨምርልኛል።

እሱ የማልችለውን ምሥጢር ያስተምረኛል።

ከአለም እንዴት እንደወሰደኝ ያሳያል

እና በአለም ውስጥ ላሉት ሁሉ መሐሪ እንድሆን አዞኛል።

ስለዚህ ግድግዳዎቹ ያዙኝ እና ሰውነቱ ያዘኝ

እኔ ግን በእውነት ከነሱ ውጪ ነኝ ምንም ጥርጥር የለውም።

ድምጽ አይሰማኝም ድምጾችም አልሰማም።

ሞትን አልፈራም እኔ ደግሞ አልፌዋለሁና።

ሁሉም ቢያሳዝኑኝም ሀዘን ምን እንደሆነ አላውቅም።

ደስታ ለእኔ መራራ ነው ፣ ምኞት ሁሉ ከእኔ ይሸሻል

እና ብርሃንን ያለማቋረጥ ሌሊትና ቀን አያለሁ ፣

ቀን ለእኔ ሌሊት ነው ሌሊትም ቀን ነው።

መተኛት እንኳን አልፈልግም ምክንያቱም ይህ ለእኔ ኪሳራ ነው ።

ሁሉም አይነት ችግሮች ሲከብቡኝ

እናም፣ እነሱ የሚገለበጡ እና ያሸንፉኛል፤

ከዛ እኔ በድንገት ራሴን ከሁሉም በላይ ከብርሃን ጋር አገኘሁት

አስደሳች እና አሳዛኝ ፣ እና ዓለማዊ ደስታዎች ፣

የማይገለጽ እና መለኮታዊ ደስታን እደሰታለሁ

በውበቱ ደስ ይለኛል፣ ብዙ ጊዜ እቅፈዋለሁ፣

በታላቅ ምስጋና እየሳምኩ እሰግዳለሁ።

የምፈልገውን ለማየት እድል ለሰጡኝ

እና የማይገለጽ ብርሃን ተካፈሉ እና ብርሃን ይሁኑ ፣

እና ከዚህ የመቀላቀል ስጦታው ፣

በረከቶችንም ሁሉ ሰጭን አግኝ።

ከመንፈሳዊ ስጦታዎችም እንዳይነፈጉ።

ወደ እነዚህ በረከቶች የሳበኝ እና የመራኝ ማን ነው?

ከዓለማዊ ውዥንብር ውስጥ ማን አሳደገኝ?

ከአባቴና ከወንድሞቼ፣ ከጓደኞቼ የለየኝ።

እና ዘመዶች, ተድላዎች እና የአለም ደስታዎች?

የንስሐንና የልቅሶን መንገድ ያሳየኝ

ማለቂያ የሌለው ቀን ያገኘሁበት?

መልአክ እንጂ ሰው አልነበረም፤ *ነገር ግን እንዲህ ያለ ሰው።

በአለም ላይ የሚስቅ ዘንዶውን የሚረግጥ

የማን መገኘት አጋንንት ይንቀጠቀጣሉ.

እንደነገርኩህ ወንድሜ በግብፅ ያየሁትን

ስላደረጋቸው ምልክቶችና ድንቆች?

ሁሉንም ነገር ልነግርሽ ስለማልችል አሁን አንድ ነገር እነግራችኋለሁ።

ወርዶ በግብፅ ባሪያና እንግዳ አገኘኝ።

ልጄ ሆይ ወደዚህ ና ወደ እግዚአብሔር እመራሃለሁ አለው።

ከታላቅ አለማመንም የተነሣ እንዲህ ብዬ መለስኩት።

እንድታረጋግጥልኝ ምን ምልክት ታሳየኛለህ?

አንተ ራስህ ከግብፅ ነፃ እንድታደርገኝ

ከአሸናፊው ፈርዖን እጅ ሰርቅ።

ታዲያ አንተን በመከተል ከዚህ የበለጠ አደጋ ውስጥ እንዳልሆን?

ወደ መሃል እገባ ዘንድ ታላቅ እሳት ነድድ አለ።

ሳልቃጠል በቅጠል ካልቀረሁ አትከተሉኝ።

እነዚህ ቃላት ገረሙኝ። የታዘዝኩትን አደረግሁ።

ነበልባል ነድዶ እሱ ራሱ መሀል ቆመ።

ደህና እና ደህና እሱ እኔንም ጋበዘኝ።

እፈራለሁ፣ ጌታ ሆይ፣ እኔ ኃጢአተኛ ነኝና አልኩ።

ከእሳቱ ውስጥ ወጥቶ ወደ እኔ መጥቶ ሳመኝ።

ለምን ፈራህ፣ ለምንድነው የምትፈራው?

ይህ ድንቅ እና አስፈሪ ነው? - ከዚህ የበለጠ ታያለህ።

ፈራሁ፣ ጌታዬ፣ አልኩኝ፣ እናም ወደ አንተ ለመቅረብ አልደፍርም።

ከእሳት የበለጠ ደፋር መሆን አለመፈለግ ፣

አንተ ከሰው በላይ ሰው እንደሆንህ አይቻለሁና።

እሳቱም የምታፍርበትን አንተን ለማየት አልደፍርም።

አቀረበኝና አቀፈኝ።

እንደገናም በተቀደሰ አሳሳም ሳመችኝ።

እርሱ ራሱ የማይሞት መዓዛን ሁሉ ይሸታል።

ከዚያ በኋላ አምኜ በፍቅር ተከተልኩት።

ለእርሱ ብቻ ባሪያ ለመሆን መመኘት።

ፈርዖን በስልጣኑ ያዘኝ። እና አስፈሪ ረዳቶቹ

ጡብ እና ገለባ እንድጠብቅ አስገደደኝ።

እኔ ብቻዬን ማምለጥ አልቻልኩም፣ ምክንያቱም መሳሪያ የለኝም።

ሙሴ ** እንዲረዳው እግዚአብሔርን ለመነ

ክርስቶስ ግብፅን በአሥር እጥፍ መቅሰፍቶች መታ።

ፈርዖን ግን አልተገዛም እና አልፈታኝም።

አባቱ ይጸልያል፣ እግዚአብሔርም ሰማው፣ አገልጋዩንም እጄን እንዲይዝ ነገረው።

ከእኛ ጋር እንደሚሄድ ቃል መግባቱ;

ከፈርዖን እና ከግብፅ መከራ ያድነኝ ዘንድ።

ድፍረትን በልቤ ውስጥ አደረገ

እናም ፈርዖንን እንዳልፈራ ድፍረት ሰጠኝ።

የእግዚአብሔር አገልጋይም እንዲሁ።

እጄን ይዞ ከፊቴ ሄደ

እናም ጉዞ ማድረግ ጀመርን።

ስጠኝ. ጌታ ሆይ ፣ በአባቴ ጸሎት ፣ አስተዋይ

ስለ እጅህ ተአምራት የምትናገረው ቃል።

ያደረግከኝ የጠፋውና አባካኙ

ከግብፅ ባወጣኝ ባሪያህ እጅ።

መሄዴን ባወቀ ጊዜ የግብፅ ንጉሥ

እኔን እንደ አንድ ቸል አለ, እና እራሱ አልወጣም.

እርሱ ግን ባሪያዎችን ላከ።

ሮጠው በግብፅ ዳርቻ ደረሱኝ፤

ሁሉም ግን ያለ ምንም ነገር ተመለሱ እና ተሰበሩ፡-

ሰይፋቸውን ሰበሩ ፍላጻቸውን ነቀነቁ

እጆቻቸው ተዳክመዋል, በእኛ ላይ ይሠራሉ,

እና እኛ ሙሉ በሙሉ አልተጎዳንም.

የእሳት ዓምድ በፊታችን ነደደ፥ ደመናም በላያችን ነበረ።

እና እኛ ብቻችንን በባዕድ አገር አለፍን

ከዘራፊዎች፣ ከታላላቅ ሕዝቦችና ነገሥታት መካከል።

ንጉሱም የህዝቡን ሽንፈት ባወቀ ጊዜ።

ከዚያም እንደ ትልቅ ውርደት በመቁጠር ተናደደ

በአንድ ሰው መበደል እና መሸነፍ።

ሰረገሎቹን አስታጠቀ፣ ህዝቡን አስነሳ

በታላቅ ጉራም ራሱን አሳደደ።

ሲመጣ በድካም ተኝቼ ብቻዬን አገኘኝ;

ሙሴ ነቅቶ ከእግዚአብሔር ጋር ይነጋገር ነበር።

እጅና እግሬ እንድታሰር አዘዘ።

እና, አእምሮ በኩል እኔን በመጠበቅ, እነርሱ ሹራብ ሞከሩ;

እኔ፣ ተኝቼ፣ ሳቅኩ፣ እና ፀሎት ታጥቄ ነበር።

በመስቀሉ ምልክትም ሁሉንም አንጸባርቋል።

ወደ እኔ ለመንካት ወይም ለመቅረብ አልደፍርም ፣

እነሱ ከሩቅ ቦታ ቆመው ሊያስፈሩኝ አሰቡ።

እሳት በእጃቸው ይዘው፣ እኔን ሊያቃጥሉኝ ዛቱ

ጮክ ብለው ጩኸት አሰሙ።

ታላቅ ሥራ ሰርተናል ብለው እንዳይመኩ፣

እኔም በአባቴ ጸሎት ብርሃን እንደሆንኩ አዩ.

እና አፍረው ሁሉም በድንገት አብረው ሄዱ።

ሙሴ ከእግዚአብሔር ዘንድ ወጣ፥ ደፋርም አገኘኝ፥

በዚህ ድንቅ ስራ በጣም ተደስቻለሁ እና እየተንቀጠቀጡ

ምን እንደተፈጠረ ተጠየቀ? ይህን ሁሉ ነገርኩት፡-

የግብፅ ንጉሥ ፈርዖን ነበረ;

አሁን ስፍር ቁጥር ከሌላቸው ሰዎች ጋር እየመጣሁ ነው።

እሱ እኔን ማሰር አልቻለም; ሊያቃጥለኝ ፈለገ

ከእርሱም ጋር የመጡት ሁሉ ነበልባል ሆኑ።

በእኔ ላይ እሳት ከአፉ ያፈልቃል;

ነገር ግን እኔ ብርሃን እንደሆንኩ ስላዩ በጸሎትህ።

ከዚያም ሁሉም ነገር ወደ ጨለማ ተለወጠ; እና አሁን ብቻዬን ነኝ.

እነሆ፣ ሙሴ መለሰልኝ፣ አትታበይ።

ግልጽ የሆነውን ነገር አትመልከት, በተለይም ምስጢሩን ፍራ.

ፍጠን! እግዚአብሔር እንዳዘዘ በሽሽት እንጠቀም።

ክርስቶስም በእኛ ፈንታ ግብፃውያንን ያሸንፋል።

ና ጌታ ሆይ ካንተ አልለይም አልኩኝ።

ትእዛዝህን አልተላለፍም ነገር ግን ሁሉን እጠብቃለሁ። ኣሜን።

* እዚ ኸኣ ቅዱስ ስምዖን መንፈሳዊ አባቱ ስለ ስምዖን ምሁር ወይም አክባሪ ተናግሯል።— ማስታወሻ.

** ከላይ የተገለጸው የቅዱስ ስምዖን መንፈሳዊ አባት ማለት ነው።— ማስታወሻ.

ምንጭ፡- ቅዱስ ስምዖን አዲሱ የነገረ መለኮት ሊቅ (59፣ 157-164)። - መዝሙር 37. ስለ ቅዱስ ፍቅር ተግባራት ማለትም ስለ መንፈስ ቅዱስ ብርሃን ከሥነ መለኮት ጋር ማስተማር።

ፎቶ በ Igor Starkov: