ክርስቲያኖች ተቅበዝባዦች እና እንግዶች, የሰማይ ዜጎች ናቸው

ቅዱስ ቲኮን ዛዶንስኪ

26. እንግዳ ወይም ተቅበዝባዥ

በጣሊያን ወይም በሌላ አገር ያለ ሩሲያ እንግዳና ተቅበዝባዥ እንደሆነ ሁሉ ቤቱንና አባቱን ትቶ በባዕድ አገር የሚኖር ሁሉ በዚያ እንግዳና ተቅበዝባዥ ነው። ክርስቲያኑም ከሰማያዊው አባት አገር ተወግዶ በዚህ በተጨነቀ ዓለም ውስጥ የሚኖር እንግዳና ተቅበዝባዥ ነው። ቅዱሱ ሐዋርያ እና ምእመናን ስለዚህ ጉዳይ እንዲህ ይላሉ፡- “ወደ ፊት እንጠባበቃለን እንጂ በዚህ ቋሚ ከተማ የለንም” (ዕብ. 13: 14). ቅዱስ ዳዊትም “እኔ በአንተ ዘንድ እንግዳ ነኝ እንደ አባቶቼም ሁሉ እንግዳ ነኝ” ሲል አምኗል (መዝ. 39: 13). ደግሞም እንዲህ ሲል ይጸልያል፡- “እኔ በምድር ላይ እንግዳ ነኝ። ትእዛዝህን ከእኔ አትሰውር” (መዝ. 119: 19). ተቅበዝባዥ፣ በባዕድ አገር የሚኖር፣ ወደ ባዕድ አገር የመጣውን ለማድረግና ለማስፈጸም የተቻለውን ሁሉ ያደርጋል። ስለዚህ ክርስትያን በእግዚአብሔር ቃል የተጠራው እና በቅዱስ ጥምቀት ወደ ዘላለም ህይወት የታደሰው የዘላለም ህይወት ላለማጣት ይሞክራል ይህም በዚህ አለም የተገኘው ወይ የጠፋ ነው። ተቅበዝባዥ በባዕድ አገር በብዙ ፍርሃት ይኖራል፣ ምክንያቱም ከማያውቋቸው መካከል ነው። እንደዚሁ አንድ ክርስቲያን፣ በዚህ ዓለም የሚኖር፣ በባዕድ አገር እንደሚኖር፣ ሁሉንም ነገር ማለትም ከክፉ መናፍስት፣ ከአጋንንት፣ ከኃጢአት፣ ከዓለም ማራኪዎች፣ ከክፉዎችና እግዚአብሔርን ከማይፈሩ ሰዎች የሚፈራና የሚጠብቅ ነው። ሁሉም ተቅበዝባዡን ይርቃል ከራሱም ውጪ ከሌላ ሰውና ባዕድ እንደሚርቅ። እንደዚሁም ሁሉ ሰላም ወዳዶችና የዚህ ዘመን ልጆች እውነተኛውን ክርስቲያን ያራቁት፣ ያፈናቅሉታል፣ ይጠላሉ፣ እርሱ የራሳቸው እንዳልሆነና ከእነርሱ ጋር የሚቃረን ነው። ጌታ ስለዚህ ነገር ሲናገር፡- “ከዓለም ብትሆኑ ዓለም የራሱ የሆነውን ይወድ ነበር። እኔ ከዓለም መረጥኋችሁ እንጂ እናንተ ከዓለም ስላልሆናችሁ፣ ስለዚህ ዓለም ይጠላችኋል።” ( ዮሐንስ 15፡19 ) ባሕሩ፣ እነሱ እንደሚሉት፣ ሬሳ በራሱ ውስጥ አይይዝም፣ ነገር ግን ይተፋል። ስለዚህ ተለዋዋጭ የሆነው ዓለም እንደ ባህር፣ ለዓለም የሞተ ይመስል ፈሪሃ አምላክ ያለው ነፍስ ያባርራል። ሰላምን የሚወድ ለአለም የተወደደ ልጅ ሲሆን አለምን እና ፍቅሯን የሚናቅ ጠላት ነው። ተቅበዝባዡ የማይንቀሳቀስ ነገርን ማለትም ቤቶችን, የአትክልት ቦታዎችን ወይም ሌላ ማንኛውንም ነገር በባዕድ አገር, አስፈላጊ ካልሆነ በስተቀር, ያለሱ መኖር የማይቻል ነገርን አያቋቁም. ስለዚህ ለእውነተኛ ክርስቲያን በዚህ ዓለም ያለው ነገር ሁሉ የማይነቃነቅ ነው; አካልን ጨምሮ በዚህ ዓለም ውስጥ ያለው ነገር ሁሉ ወደ ኋላ ይቀራል። ቅዱስ ሐዋርያ ስለዚህ ጉዳይ ሲናገር፡- “ወደ ዓለም ምንም አላመጣንምና፤ ከእርሱ ምንም መማር እንደማንችል ግልጽ ነው።” (1 ጢሞ. 6: 7). ስለዚህ አንድ እውነተኛ ክርስቲያን ለሐዋርያው ​​“ምግብና ልብስ ከኖረን በዚህ ይበቃናል” በማለት አስፈላጊ ከሆነው ነገር በቀር በዚህ ዓለም ውስጥ ምንም አይፈልግም። (1 ጢሞ. 6: 8). ተቅበዝባዡ እንደ ገንዘብ እና እቃዎች ያሉ ተንቀሳቃሽ ነገሮችን ወደ አባት ሀገሩ ይልካል ወይም ይሸከማል። ስለዚህ ለእውነተኛ ክርስቲያን በዚህ ዓለም ውስጥ ተንቀሳቃሽ ነገሮች ከእርሱ ጋር ወስዶ ወደሚቀጥለው ዘመን ተሸክሞ የሚሄድ መልካም ሥራ ነው። እዚህ እነሱን ለመሰብሰብ ይሞክራል፣ በአለም ውስጥ፣ እንደ መንፈሳዊ ነጋዴ፣ መንፈሳዊ እቃዎች፣ እና ወደ ሰማያዊው አባቱ ሀገሩ ያመጣቸዋል፣ እና ከእነሱ ጋር በሰማይ አባት ፊት ይገለጣል እና ይታያል። ጌታ ስለዚህ ክርስቲያኖች ሆይ፡- ብልና ዝገት በማያጠፉት ሌቦችም ቈፍረው በማይሠርቁት ዘንድ ለእናንተ በሰማይ መዝገብ ሰብስቡ (ማቴ 6፡20) በማለት ይመክረናል። የዚህ ዘመን ልጆች ሟች የሆነውን አካል ይንከባከባሉ፣ ጻድቃን ነፍሳት ግን የማትሞትን ነፍስ ያስባሉ። የዚህ ዘመን ልጆች ጊዜያዊ እና ምድራዊ ሀብታቸውን ይፈልጋሉ ነገር ግን ቀናተኞች ነፍሳት ዘላለማዊ እና ሰማያዊ ነገሮችን ለማግኘት ይጥራሉ እናም እንደዚህ ያሉትን በረከቶች ይፈልጋሉ "ዓይን ያላየች, ጆሮ ያልሰማው, በሰው ልብ ውስጥ የገባ ምንም የለም" (1ቆሮ. . 2፡9)። የማይታየውን እና በእምነት የማይረዳውን ይህንን ውድ ሀብት ይመለከታሉ እናም ምድራዊውን ሁሉ ቸል ይላሉ። የዚህ ዘመን ልጆች በምድር ላይ ታዋቂ ለመሆን እየሞከሩ ነው. እውነተኛ ክርስቲያኖች ግን አባታቸው ባለበት በሰማይ ክብርን ይፈልጋሉ። የዚህ ዘመን ልጆች ሰውነታቸውን በተለያዩ ልብሶች ያስውባሉ። የእግዚአብሔር መንግሥት ልጆች የማትሞትን ነፍስ አስጌጠው እንደ ሐዋርያው ​​ምክር “በምሕረት፣ በቸርነት፣ በትሕትና፣ በየዋህነት፣ በትዕግሥት” (ቆላ. 3: 12). ስለዚህም የዚህ ዘመን ልጆች ደንቆሮዎች እና እብዶች ናቸው, ምክንያቱም በራሱ ምንም ያልሆነውን ነገር ይፈልጋሉ. የእግዚአብሔር መንግሥት ልጆች በውስጣቸው ያለው ዘላለማዊ ደስታ ስለሚያሳስባቸው ምክንያታዊ እና ጥበበኞች ናቸው። ተቅበዝባዥ በባዕድ አገር መኖር አሰልቺ ነው። ስለዚህ ለእውነተኛ ክርስቲያን በዚህ ዓለም ውስጥ መኖር አሰልቺ እና አሳዛኝ ነው። በዚህ ዓለም ውስጥ ከሰማያዊው አባት ሀገር የተወገደ ይመስል በስደት፣ በእስር ቤት እና በስደት ቦታ በሁሉም ቦታ አለ። “ወዮልኝ” ይላል ቅዱስ ዳዊት፣ “የስደት ሕይወቴ ይረዝማል” (መዝ. 119: 5). ስለዚህ ሌሎች ቅዱሳን በዚህ ያማርራሉ እና ያዝናሉ። ተቅበዝባዡ ምንም እንኳን በባዕድ አገር መኖር አሰልቺ ቢሆንም፣ ነገር ግን ከአባት አገሩ ለወጣለት ፍላጎት ሲል ይኖራል። ልክ እንደዚሁ፣ ለእውነተኛ ክርስቲያን በዚህ ዓለም ውስጥ መኖር ቢያሳዝንም፣ እግዚአብሔር እስካዘዘው ድረስ፣ በዚህ መንከራተት በሕይወት ይኖራል እናም ይታገሣል። ተቅበዝባዥ ሁል ጊዜ አባቱ ሀገሩን እና ቤቱን በአእምሮው እና በማስታወስ ወደ አባት አገሩ መመለስ ይፈልጋል። አይሁዶች፣ በባቢሎን ሆነው፣ ሁል ጊዜ አባታቸው ኢየሩሳሌም፣ በሃሳባቸው እና በትዝታዎቻቸው ውስጥ ነበሩ፣ እናም ወደ አባታቸው ሀገራቸው ለመመለስ ከልብ ይፈልጋሉ። ስለዚህ በዚህ ዓለም ያሉ እውነተኛ ክርስቲያኖች፣ እንደ ባቢሎን ወንዞች፣ ተቀምጠው እያለቀሱ፣ ሰማያዊቷን እየሩሳሌም - የሰማይ አባት አገር እያስታወሱ፣ እና በለቅሶ እና በለቅሶ ዓይኖቻቸውን ወደ እሷ አንስተው ወደዚያ መምጣት ይፈልጋሉ። “ስለዚህም እንቃትታለን ሰማያዊውን መኖሪያችንን ልንለብስ እየፈለግን ነው” በማለት ቅዱስ ጳውሎስ ከምእመናን ጋር ይጮኻል (2ቆሮ. 5: 2). የዚህ ዘመን ልጆች ለዓለም ሱስ ሆነው ዓለም እንደ አባት አገርና ገነት ናት ስለዚህም ከእርስዋ መለያየት አይፈልጉም። ነገር ግን ልባቸውን ከአለም የለዩ እና በአለም ላይ ሁሉንም አይነት ሀዘን የሚታገሱ የእግዚአብሔር መንግስት ልጆች ወደዚያ አባት ሀገር መምጣት ይፈልጋሉ። ለእውነተኛ ክርስቲያን በዚህ ዓለም ውስጥ ያለው ሕይወት የማያቋርጥ መከራና መስቀል ብቻ አይደለም። ተቅበዝባዥ ወደ አባት ሀገር፣ ወደ ቤቱ ሲመለስ፣ ቤተሰቡ፣ ጎረቤቶቹ እና ጓደኞቹ ይደሰታሉ እና በሰላም መድረሱን በደስታ ይቀበላሉ። ስለዚህ፣ አንድ ክርስቲያን፣ በዓለም ውስጥ መንከራተቱን አጠናቆ፣ ወደ ሰማያዊው አባት ሀገር ሲመጣ፣ መላእክቱ እና የሰማይ ቅዱሳን ሰዎች ሁሉ በእርሱ ደስ ይላቸዋል። ወደ አባት አገር እና ቤቱ የመጣ ተቅበዝባዥ በደህና ይኖራል እናም ይረጋጋል። ስለዚህ አንድ ክርስቲያን ወደ ሰማያዊው አባት አገር ከገባ በኋላ ይረጋጋል, በደህና ይኖራል እና ምንም ነገር አይፈራም, ይደሰታል እና በእሱ ደስታ ይደሰታል. ከዚህ አየህ ክርስቲያን፡ 1) በዚህ ዓለም ያለው ሕይወታችን ከመቅበዝበዝና ከመሰደድ ያለፈ አይደለም፤ ጌታ እንዳለው “እናንተ በፊቴ እንግዶችና ስደተኞች ናችሁ” (ዘሌ. 25: 23). 2) እውነተኛ አባት አገራችን እዚህ አይደለም ነገር ግን በሰማይ ነውና ለእርሷ የተፈጠርነው በጥምቀት ታድሰን በእግዚአብሔር ቃል ነው። 3) እኛ ለሰማያዊ በረከቶች የተጠራን እንደመሆናችን መጠን ከምግብ፣ ልብስ፣ ቤት እና ሌሎች ነገሮች በስተቀር ምድራዊ ነገርን ፈልገን ከእነሱ ጋር መጣበቅ የለብንም። 4) በዓለም ውስጥ የሚኖር ክርስቲያን ሰው ከዘላለም ሕይወት ሌላ የሚፈልገው ነገር የለውም፣ “መዝገብህ ባለበት ልብህም በዚያ ይሆናልና” (ማቴ 6፡21)። 5) መዳን የሚፈልግ ነፍሱ ከአለም እስክትለይ ድረስ በልቡ ከአለም ራሱን መለየት አለበት።

27. ዜጋ

በዚህ ዓለም ውስጥ አንድ ሰው, የትም ሆነ የትም ቢሆን, መኖሪያው ያለበት የከተማው ነዋሪ ወይም ዜጋ ተብሎ ይጠራል, ለምሳሌ የሞስኮ ነዋሪ ሞስኮቪት ነው, የኖቭጎሮድ ነዋሪ ነው. ኖቭጎሮዲያን, ወዘተ. እንደዚሁም፣ እውነተኛ ክርስቲያኖች፣ ምንም እንኳን በዚህ ዓለም ውስጥ ቢሆኑም፣ ነገር ግን በሰማያዊው የአባት አገር፣ “ፈጣሪዋ እና ፈጣሪዋ አምላክ የሆነላት” (ዕብ. 11፡10) የሆነች ከተማ አላቸው። እናም የዚህ ከተማ ዜጎች ይባላሉ. ይህች ከተማ ሰማያዊት እየሩሳሌም ናት ሐዋርያው ​​ቅዱስ ዮሐንስ በራዕዩ ያየችው፡- “ከተማይቱም ጥሩ ብርጭቆ የሚመስል ጥሩ ወርቅ ነበረች፤ የከተማው መንገድ ልክ እንደ ብርጭቆ ጥሩ ወርቅ ነው; የእግዚአብሔር ክብር ስለበራላት ለከተማይቱም ያበሩላት ዘንድ ፀሐይና ጨረቃ አያስፈልጋትም፤ በጉም መብራትዋ ነውና።” ( ራእይ 21:18, 21, 23 ) በጎዳናዎቿ ላይ “ሃሌ ሉያ!” የሚል ጣፋጭ ዘፈን ያለማቋረጥ ይዘምራል። ( ራእይ 19:1, 3, 4, 6 ተመልከት)። " በበጉ በሕይወት መጽሐፍ ከተጻፉት በቀር ርኵስ ነገር ሁሉ ርኵሰትና ውሸትም የሚያደርግ ወደዚች ከተማ ከቶ አይገባም" (ራዕ. 21:27) "ውሾችም አስማተኞችም ሴሰኞችም ነፍሰ ገዳዮችም ጣዖትንም የሚያመልኩት ዓመፅንም የሚወዱና የሚያደርጉ ሁሉ በውጭ አሉ" (ራዕ. 22:15) እውነተኛ ክርስቲያኖች በምድር ላይ ቢንከራተቱም የዚህች ውብና ብሩህ ከተማ ዜጎች ተብለዋል። በዚያም በቤዛቸው በኢየሱስ ክርስቶስ ተዘጋጅተውላቸው መኖሪያዎቻቸው አሉ። በዚያም መንፈሣዊ ዓይኖቻቸውን ያነሳሉ እና ከመንከራተት ያዝናሉ። ወደዚች ከተማ ምንም ርኩስ ነገር ስለማይገባ፣ ከላይ እንዳየነው፣ የተወደዳችሁ ክርስቲያን፣ “ከሥጋና ከመንፈስ ርኵሰት ሁሉ፣ እግዚአብሔርን በመፍራት ቅድስናን ፍጹም እያደረግን ራሳችንን እናንጻ” (2ቆሮ. . 7፡1)። እኛም የዚህች የተባረከች ከተማ ዜጎች እንሁን፣ እናም ይህን ዓለም ትተን ወደ እርስዋ መግባታችን በመድኀኒታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ቸርነት ለእርሱ ከአብና ከመንፈስ ቅዱስ ጋር ለዘላለም ክብር ይሁን። ኣሜን።

ምንጭ፡- ቅዱስ ቲኮን ዛዶንስኪ፣ “ከዓለም የተሰበሰበ መንፈሳዊ ሀብት።