14.1 C
Brussels
Wednesday, May 15, 2024
ReligionCristianitàCristiani in l'Armata

Cristiani in l'Armata

DISCLAIMER: L'infurmazioni è l'opinioni riproduciti in l'articuli sò quelli di quelli chì li dichjaranu è hè a so rispunsabilità. Publicazione in The European Times ùn significa micca automaticamente appruvazioni di a vista, ma u dirittu di spressione.

TRADUZIONI DI DISCLAIMER: Tutti l'articuli in stu situ sò publicati in inglese. E versioni tradutte sò fatti per mezu di un prucessu automatizatu cunnisciutu cum'è traduzzioni neurale. In casu di dubbitu, riferite sempre à l'articulu originale. Grazie per capiscenu.

Autore Invitatu
Autore Invitatu
L'autore invitatu publica articuli di cuntributori di u mondu

Fr. Ghjuvanni Bourdin

Dopu à a rimarca chì Cristu ùn abbandunò micca a paràbula "di resistà à u male cù a forza", aghju cuminciatu à esse persuade chì in u Cristianesimu ùn ci era micca suldati-martiri esecutatu per ricusà di tumbà o di piglià l'arme.

Pensu chì stu mitu hè ghjuntu cù l'avventu di a versione imperiale di u Cristianesimu. Si dice chì i martiri guerrieri sò stati eseguiti solu perchè si ricusanu di offre sacrifici à e divinità.

Infatti, frà elli ci era quelli chì si ricusanu cumplettamente di cummattiri è tumbà, è ancu quelli chì si battevanu cù i pagani, ma ricusanu di aduprà l'armi contr'à i cristiani. Ùn hè micca accettatu per fucalizza l'attenzione nantu à perchè un mitu persistente si sviluppa.

Fortunatamente, l'atti di i martiri sò stati cunsirvati, in quale i prucessi di i primi cristiani (cumpresu contru i suldati) sò discritti in abbastanza detail.

Sfurtunatamente, pochi di l'ortodossi russi li cunnosci, è ancu menu studià.

In fatti, a vita di i santi hè piena d'esempii d'obiezione di cuscenza à u serviziu militare. Lasciami ricurdà uni pochi.

Hè precisamente per via di u so rifiutu di fà u serviziu militare chì in u 295 u santu guerrieru Maximilianu hè statu uccisu. A trascrizione di u so prucessu hè cunservata in u so Martirolugu. In tribunale hà dettu:

"Ùn possu micca luttà per questu mondu ... vi dicu, sò un cristianu".

In risposta, u proconsul hà indicatu chì i cristiani servenu in l'armata rumana. Maximilian risponde:

"Hè u so travagliu. Sò ancu cristianu è ùn possu micca serve ".

Di listessa manera, San Martinu di Tours abbandunò l'esercitu dopu à u battezu. Hè dichjaratu ch'ellu hè statu convocatu à Cesare per a presentazione di un premiu militare, ma rifiutò di accettà, dicendu:

"Finu à avà vi aghju servitu cum'è suldatu. Avà mi serve à Cristu. Dà a ricumpensa à l'altri. Intendenu di luttà, è sò un suldatu di Cristu è ùn sò micca permessu di cummattiri ".

In una situazione simile era u centurione novu cunvertitu San Markel, chì durante una festa scacciò i so onori militari cù e parolle:

"Serviu à Ghjesù Cristu, u Rè eternu. Ùn serviraghju più u vostru imperatore, è disprezzu u cultu di i vostri dii di legnu è di petra, chì sò idoli sordi è mutu.

I materiali di u prucessu contr'à San Markellu sò stati ancu cunservati. Hè infurmatu chì hà dichjaratu in questa corte chì "... ùn hè micca adattatu per un Cristianu chì serve u Signore Cristu per serve in l'armate di u mondu".

Per ricusà u serviziu militare per ragioni cristiani, San Kibi, San Cadoc è San Theagen sò stati canonizzati. L'ultimi soffrenu inseme à San Ghjerumi. Era un campagnolu inusualmente bravu è forte chì hè statu mandatu in l'armata imperiale cum'è un suldatu promettente. Jérôme refusa de servir, s'éloigna de ceux qui s'en venaient à recruter, et s'appuyèrent dans une grotte avec d'autres diciotto chrétiens. I suldati imperiali anu assaltatu a caverna, ma ùn anu pussutu catturà i cristiani per forza. Li tiranu fora cun astuzia. Sò stati veramente ammazzati dopu avè ricusatu di offre sacrifici à l'idoli, ma questu era piuttostu l'ultimu puntu di a so resistenza tenace à u serviziu militare (un totale di trenta-dui conscripti cristiani sò stati esecutati quellu ghjornu).

A storia di a legione in Tebe, chì era sottu u cumandamentu di San Mauriziu, hè più pocu documentata. L'atti di martiriu contru à elli ùn sò micca cunservati, perchè ùn ci era micca prucessu. Solu a tradizione orale, arregistrata in l'epistola di San Vescu Eucherius, ferma. Dece omi di sta legione sò glurificati da u nome. U restu sò cunnisciuti da u nome generale di martiri Agaun (micca menu di mille persone). Ùn anu micca rifiutatu cumplettamente di piglià l'arme quandu si battevanu contr'à i nemici pagani. Ma si sò ribellati quand'elli anu urdinatu di mette una rivolta cristiana.

Iddi dichjaravanu ch'elli ùn pudianu tumbà i so fratelli cristiani in alcuna circustanza è per alcuna ragione:

"Ùn pudemu micca machjà e nostre mani cù u sangue di persone innocenti (cristiani). Semu un ghjuramentu davanti à Diu prima di ghjurà davanti à voi. Ùn pudete micca avè alcuna cunfidenza in u nostru secondu ghjuramentu si rompemu l'altru, u primu. Ci hà urdinatu di tumbà i cristiani - eccu, simu uguali ".

Hè statu informatu chì a legione era magre è ogni decimu suldatu hè statu tombu. Dopu à ogni novu rifiutu, ammazzavanu ogni decima di novu finu à ch'elli avianu tumbatu tutta a legione.

San Ghjuvanni Guerrieru ùn si ritirò micca cumplettamente da u serviziu, ma in l'esercitu era impegnatu in ciò chì in a lingua militare hè chjamata attività subversiva - avvistendu i cristiani nantu à a prossima incursione, facilitendu a scappata, visità i fratelli è sorelle ghjittati in prigiò (in ogni modu, sicondu a so biografia, pudemu suppone chì ùn hà micca bisognu di sparghje u sangue: era prubabilmente in l'unità chì guardianu a cità).

Pensu chì saria esageratu di dì chì tutti i primi cristiani eranu pacifisti (se solu perchè ùn avemu micca abbastanza materiale storicu nantu à a vita di a Chjesa da quellu tempu). Duranti i primi dui seculi, però, a so attitudine à a guerra, à l'armi è à u serviziu militare hè stata cusì negativa chì u criticu ardente di u Cristianesimu, u filòsufu Celsu, hà scrittu: "Se tutti l'omi agisanu cum'è voi, nunda ùn impedisce à l'imperatore di fà. restendu solu solu è cù e truppe abbandunate da ellu. L'imperu cascaria in e mani di i barbari più senza lege.

À quale u teologu cristianu Origene risponde :

"I cristiani sò stati insignati à ùn difende micca contru à i so nemichi; è perchè anu guardatu e liggi chì prescrivonu a mansedità è l'amore à l'omu, anu ottenutu da Diu ciò ch'elli ùn anu pussutu ottene s'elli avianu statu permessu di fà a guerra, ancu s'ellu puderianu bè.

Avemu da piglià in contu un puntu di più. Chì l'ughjetti di cuscenza ùn hè micca diventatu un prublema maiò per i primi cristiani hè largamente spiegatu micca da a so vuluntà di serve in l'esercitu, ma da u fattu chì l'imperatori ùn avianu micca bisognu di riempie l'esercitu regulare cù i cuscritti.

Vasily Bolotov hà scrittu annantu à questu: "E legioni rumane sò state rifornite cù parechji vuluntarii chì sò ghjunti à firmà". Dunque, i cristiani puderanu entre in u serviziu militare solu in casi eccezziunali.

A situazione quandu i cristiani in l'esercitu diventonu assai, perch'elli anu digià servitu in a guardia imperiale, hè accadutu solu à a fine di u 3u seculu.

Ùn hè micca necessariu chì anu intrutu in u serviziu dopu avè ricevutu u battesimu cristianu. In a maiò parte di i casi cunnisciuti da noi, sò diventati cristiani mentre sò digià suldati. È quì veramente unu cum'è Maximilianu pò truvà impussibule di cuntinuà in u serviziu, è un altru serà custrettu à stà in questu, limitendu e cose chì pensa ch'ellu pò fà. Per esempiu, ùn aduprà armi contru à i fratelli in Cristu.

I limiti di ciò chì hè permissibile per un suldatu chì s'hè cunvertitu à u cristianesimu sò stati chjaramente descritti à l'iniziu di u 3u seculu da San Ippolito di Roma in i so canonichi (règule 10-15): "Riguardu à u magistratu è u suldatu: mai tumbà. , ancu s'è vo avete ricevutu un ordine... Un suldatu di turnu ùn deve tumbà un omu. S'ellu hè urdinatu, ùn deve micca fà u cumandamentu è ùn deve micca ghjuramentu. S'ellu ùn vole micca, ch'ellu sia rifiutatu. Chì quellu chì pussede u putere di a spada, o hè u magistratu di a cità chì porta l'indigo, cessate d'esiste o esse rifiutatu. L'annunzii o i credenti chì volenu diventà suldati devenu esse rifiutati perchè anu disprezzatu à Diu. Un Cristianu ùn deve diventà un suldatu, salvu s'ellu hè obligatu da un capu di spada. Ùn deve micca carica di u peccatu di sangue. Sì, però, hà versatu sangue, ùn deve micca participà à i sacramenti, salvu ch'ellu hè purificatu da a penitenza, lacrime è chianci. Ùn deve agisce micca cun astuzia, ma cù u timore di Diu ".

Solu cù u passaghju di u tempu, a Chjesa cristiana hà cuminciatu à cambià, à alluntanassi da a purità di l'ideale evangelicu, adattendu à e dumande di u mondu, chì hè straneru à Cristu.

È in i munumenti cristiani hè discrittu cumu si sò questi cambiamenti. In particulare, in i materiali di u Primu Cunsigliu Ecumenicu (Nicea), vedemu cumu, cù l'adopzione di u Cristianesimu cum'è a religione statale, quelli cristiani chì si sò ritirati prima di u serviziu militare si sò precipitati in l'esercitu. Avà paganu corruzioni per vultà (vi ricurdò chì u serviziu militare era un travagliu prestigiosu è ben pagatu - fora di un bonu salariu, u legionariu era ancu intitulatu à una pensione excelente).

À quellu tempu, a Chjesa s'hè sempre risentita. A regula 12 di u Primu Cunsigliu Ecumenicu chjama tali "apostati": "Quelli chì sò chjamati per grazia à a professione di fede è anu dimustratu un primu impulsu di ghjilosu togliendu i cinture militari, ma dopu, cum'è un cane, sò tornati à u so vomitu , cusì chì certi anu ancu utilizatu soldi è rigali per esse ritruvati in u rangu militare: ch'elli, dopu avè passatu trè anni à sente l'Scritture in u portico, po dece anni giacenu prostrati in a chjesa, dumandendu perdonu ". Zonara, in a so interpretazione di sta regula, aghjusta chì nimu pò stà in u serviziu militare in tuttu s'ellu ùn hà micca rinunziatu prima à a fede cristiana.

Qualchi dicennii dopu, però, San Basiliu Magnu hà scrittu esitante nantu à i suldati cristiani chì tornanu da a guerra : « I nostri babbi ùn anu micca cunsideratu chì l'uccisione in battaglia hè un omicidiu, scusendu, cum'è mi pare, i campioni di castità è pietà. Ma forse sarà bè di cunsiglià li, cum'è avè mani impure, di astenersi per trè anni da a cumunione cù i santi Misteri.

A Chjesa entra in un periodu quandu deve equilibriu trà Cristu è Cesare, pruvatu à serve l'Unu è ùn offende micca l'altru.

Cusì nascì u mitu chì i primi cristiani si ritenevanu di serve in l'esercitu solu perchè ùn vulianu micca offre sacrifici à i dii.

È cusì ghjunghjemu à u mitu d'oghje chì ogni suldatu (mancu un cristianu) chì si batte per a "causa giusta" pò esse veneratu cum'è martiri è santu.

Fonte: Pagina Facebook persunale di l'autore, publicata u 23.08.2023.

https://www.facebook.com/people/%D0%98%D0%BE%D0%B0%D0%BD%D0%BD-%D0%91%D1%83%D1%80%D0%B4% D0%B8%D0%BD/pfbid02ngxCXRRBRTQPmpdjfefxcY1VKUAAfVevhpM9RUQbU7aJpWp46Esp2nvEXAcmzD7Gl/

- Publicité -

Più di l'autore

- CONTENUTE ESCLUSIVA -spot_img
- Publicité -
- Publicité -
- Publicité -spot_img
- Publicité -

Bisogna à leghje

Dernières articuli

- Publicité -