Σε μια αυξανόμενη διαμάχη που αποκαλύπτει τη σχέση, μεταξύ κυβερνητικών ιδρυμάτων, το Βατικανό εξέφρασε επίσημα τις ανησυχίες του σχετικά με τις αποφάσεις που έλαβαν Γάλλοι αξιωματούχοι στο θέμα της απομάκρυνσης μοναχών επικαλούμενος παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας. Αυτή η παγκόσμια διαφωνία περιστρέφεται γύρω από την κατάσταση της Sabine de la Valette, της αδελφής Marie Ferréol και της απέλασής της, από τις Δομινικανή Αδελφές του Αγίου Πνεύματος.
Το Βατικανό, εκπροσωπούμενο από τον Matteo Bruni, ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του, αναγνώρισε επισήμως ότι χειρίζεται αυτό το θέμα με μέσα. Στάλθηκε επίσημη επικοινωνία στη Γαλλική Πρεσβεία, στο Βατικανό, σε μια χειρονομία που υπογραμμίζει τη σοβαρότητα με την οποία το Βατικανό αντιλαμβάνεται την παρείσφρηση των γαλλικών νομικών συστημάτων σε αυτό που θεωρεί ως καθαρά θρησκευτικές και εσωτερικές υποθέσεις της Καθολικής Εκκλησίας.
Η διαμάχη ξεκίνησε όταν το Δικαστήριο της Λοριάν φέρεται να εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις θρησκευτικές πτυχές της εξόδου της κας Ντε λα Βαλέτς από τη θρησκευτική της κοινότητα. Το Βατικανό εξέφρασε την αποδοκιμασία αυτής της απόφασης υπονοώντας ότι ενημερώθηκε για τον ρόλο των δικαστηρίων μέσω της κάλυψης των μέσων ενημέρωσης παρά μέσω επίσημων καναλιών που συνεπάγονται διακοπή της διαφάνειας ή της επικοινωνίας, μεταξύ Γάλλων αξιωματούχων και της Αγίας Έδρας.
Ο καρδινάλιος Marc Ouellet, ο οποίος συμμετείχε στην υπόθεση, καθώς ο Νομάρχης της Εκκλησίας των Επισκόπων δεν έλαβε ειδοποιήσεις από το Δικαστήριο της Λοριάν σχετικά με το θέμα. Ο Μπρούνι ανέφερε ότι ο Καρδινάλιος Ουέλ είχε πραγματοποιήσει επίσκεψη στο ινστιτούτο στο πλαίσιο των καθηκόντων του, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να κινηθούν αγωγές κατά της κας Ντε λα Βαλέτ που τελικά οδήγησαν στον τερματισμό της.
Το Βατικανό υποστηρίζει ότι εάν το Δικαστήριο της Λοριάν λάβει απόφαση, για το θέμα αυτό εγείρει ανησυχίες, σχετικά με την ασυλία και μπορεί να παραβιάσει τα δικαιώματα της ελεύθερης λατρείας και της συναναστροφής με άλλους. Αυτά τα δικαιώματα προστατεύονται από νόμους, οι οποίοι τυπικά επιβεβαιώνουν ότι οι θρησκευτικές οργανώσεις έχουν το δικαίωμα να διαχειρίζονται τα θέματά τους ανεξάρτητα χωρίς εξωτερική παρέμβαση.
Το πρόσφατο γεγονός πυροδότησε μια συζήτηση σχετικά με το πώς διασταυρώνονται τα εθνικά νομικά συστήματα και οι θρησκευτικοί νόμοι και ο ρόλος των δικαστηρίων στη ρύθμιση των θρησκευτικών ομάδων. Οι πολέμιοι της απόφασης των δικαστηρίων προτείνουν ότι καθιερώνει ένα πρότυπο για την παρέμβαση στη θρησκευτική ελευθερία, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει όχι μόνο την Καθολική Εκκλησία αλλά και άλλες θρησκευτικές οργανώσεις που αναζητούν αυτονομία, από εξωτερικές πιέσεις.
Καθώς αυτό το σενάριο εκτυλίσσεται, παρουσιάζει νομικά εμπόδια που υπογραμμίζουν την επίμονη συζήτηση, σχετικά με την οριοθέτηση των ορίων μεταξύ της ανεξαρτησίας της εκκλησίας και της κυβερνητικής δικαιοδοσίας στις σύγχρονες κοινωνίες. Η έκβαση αυτού του ζητήματος μπορεί να έχει ποικίλες συνέπειες για τη σχέση μεταξύ Γαλλίας και Βατικανού καθώς και για το ευρύτερο θέμα των θρησκευτικών ελευθεριών, σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όπως είπε ο Massimo Introvigne στο α πρόσφατο άρθρο: «Φαίνεται ότι η παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο στη Γαλλία».
