Η κατανόηση και η διαχείριση της παγκόσμιας αλλαγής και η επίτευξη ενός βιώσιμου μέλλοντος είναι ένα καθήκον στο οποίο έχει δεσμευτεί η Εταιρεία Max Planck. Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης στον επαναπροσανατολισμό του Max-Planck-Institut für Eisenforschung. Το ινστιτούτο που εδρεύει στο Ντίσελντορφ διερευνά τον τρόπο βελτιστοποίησης του χάλυβα και άλλων μεταλλικών προϊόντων για εφαρμογές στην ενέργεια, την κινητικότητα, τις υποδομές, την παραγωγή και την ιατρική τις τελευταίες δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια, οι ερευνητές έχουν επικεντρωθεί όλο και περισσότερο στον τρόπο παραγωγής χάλυβα και άλλων μεταλλικών υλικών με ελάχιστες τιμές εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης περιορισμένων πρώτων υλών για ηλεκτρονικές συσκευές, ηλεκτρικούς κινητήρες και γεννήτριες. Για να αντικατοπτρίζει αυτή τη μετατόπιση στην εστίαση της έρευνας, το Ινστιτούτο έχει υποστεί μια αλλαγή ονόματος: θα είναι πλέον γνωστό ως Ινστιτούτο Max Planck για Βιώσιμα Υλικά.
Περίπου το είκοσι τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου προκαλούνται από την παραγωγή υλικών που χρειάζονται οι άνθρωποι για κτίρια, υποδομές και διάφορα προϊόντα. Μόνο η χαλυβουργία ευθύνεται για το 2% των εκπομπών COXNUMX. Ταυτόχρονα, πολλές από τις πρώτες ύλες που χρειάζονται για τις σύγχρονες κοινωνίες και μια φιλική προς το κλίμα οικονομία βρίσκονται σε περιορισμένη προσφορά ή εξορύσσονται υπό αμφισβητούμενες από περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη συνθήκες. Παραδείγματα περιλαμβάνουν αλουμίνιο, που χρησιμοποιείται για ελαφριά αμαξώματα αυτοκινήτων, η παραγωγή του οποίου παράγει τοξική κόκκινη λάσπη: λίθιο, απαραίτητο για μπαταρίες και προέρχεται από περιορισμένο αριθμό τοποθεσιών παγκοσμίως. και μέταλλα σπάνιων γαιών, ζωτικής σημασίας για smartphone, ηλεκτρικούς κινητήρες και γεννήτριες ανεμογεννητριών, αλλά αντιμετωπίζουν επίσης προβλήματα σπανιότητας.
Λύσεις για μια βιώσιμη βιομηχανία μετάλλων
«Μέταλλα, ημιαγωγοί και πολλά άλλα υλικά αποτελούν το θεμέλιο της παγκόσμιας κοινωνίας. Χωρίς αυτά, δεν θα υπήρχε στέγαση, κινητά τηλέφωνα, μέσα μεταφοράς και υποδομές – εν ολίγοις, η κοινωνία όπως την ξέρουμε σήμερα θα έπαυε να υπάρχει. Ωστόσο, η παραγωγή και η χρήση τέτοιων υλικών συμβάλλει σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση», εξηγεί ο Dierk Raabe, Διευθύνων Σύμβουλος στο Ινστιτούτο Max Planck για Βιώσιμα Υλικά. «Στο Ινστιτούτο μας αντιμετωπίζουμε αυτήν ακριβώς την πρόκληση: πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα βιομηχανική βάση σε σύντομο χρονικό διάστημα; Ο συνεχιζόμενος επαναπροσανατολισμός αντανακλά τη μετατόπιση στις περιοχές εστίασής μας. Εργαζόμαστε πάνω σε θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το πώς η σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία μας μπορεί να γίνει πιο βιώσιμη συνολικά. "
Ερευνητές στο Ινστιτούτο Max Planck στο Ντίσελντορφ αναζητούν τρόπους παραγωγής σιδήρου και χάλυβα από μεταλλεύματα με χρήση υδρογόνου, με στόχο να αντικαταστήσουν τον άνθρακα στη διαδικασία. Διερευνούν πώς να βελτιώσουν τις τεχνικές ανακύκλωσης μετάλλων, ιδιαίτερα για σπάνια και ενεργοβόρα μέταλλα. Επιπλέον, στοχεύουν στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της βιομηχανίας μετάλλων γενικά, όπως η ανάπτυξη χάλυβα χαμηλών CO2 που προέρχεται από κόκκινη λάσπη, ένα τοξικό απόβλητο από την παραγωγή αλουμινίου. Στην ανάπτυξη νέων υλικών, χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο την τεχνητή νοημοσύνη για την ανάπτυξη νέων υλικών.
«Η κλιματική αλλαγή και η διασφάλιση των μέσων διαβίωσής μας είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα», λέει ο Πρόεδρος του Max Planck, Patrick Cramer. Η Εταιρεία Max Planck έχει δεσμευτεί να συμβάλει στην εξεύρεση λύσεων για αυτές τις προκλήσεις. Ο σημερινός επαναπροσανατολισμός του Max-Planck-Institut für Eisenforschung προς την έρευνα σε βιώσιμα υλικά υπογραμμίζει αυτή τη δέσμευση, επιβεβαιώνοντας την αφοσίωσή του στην αντιμετώπιση επιστημονικός και κοινωνική πρόοδο».
