Marokoko hezkuntza sektorean etengabeko krisiak kezka sortzen du egungo kudeaketak ekar ditzakeen ondorio latzengatik. Marokoko hezkuntza sistemaren urteetako porrotaren ostean, herritarren gehiengoaren konfiantza higatu egin dela dirudi, Aziz Akhannouch egungo lehen ministroa eta milioika harremanak dituen enpresaburua den Aziz Akhannouch buru duen gobernuaren arduraren inguruko zalantzak sortuz.
Txostenek, nazioartekoak zein estatukoak, Marokoko hezkuntzaren egoera kezkagarria nabarmentzen jarraitzen dute. Bank al-Maghrib ikerketa baten arabera, Marokoko analfabetismo-tasa % 32.4koa da, hezkuntza sistemaren gabezi iraunkorrak nabarmenduz. Gainera, Marokoko haurren % 67k ez du zuzen erantzuten irakurketa ulermeneko galdera bakar bati, eta horrek agerian uzten du oinarrizko gaitasunak eskuratzeko krisi sakona.
Atzealde horren aurrean, Aziz Akhannouch enpresaburu eta lehen ministroa buru duen gobernuaren ardura kezkagarri bihurtzen ari da, ez behintzat politikak eta aurrekontu-esleipenak zehazten dituen zereginagatik. Hezkuntza Nazionaleko Ministerioaren estatistikek erakusten dute hezkuntzara bideratutako aurrekontuaren proportzioa nazioarteko gomendioen azpitik jarraitzen duela, 5.5an BPGaren % 2006 gainditu gabe.
Hezkuntzara bideratzen diren baliabide ekonomikoen eskasiak, UNESCOren ikerketa batean nabarmendu den bezala, hezkuntza sektorean eragin negatiboa izan dezaketen aukera politikoak nabarmentzen ditu. Lehen ministroa eta gobernuko eragile garrantzitsu gisa, Aziz Akhannouch eta bere gobernu taldearen hezkuntza krisiaren erantzukizuna eztabaidaezina da. Erabaki politikoak, zentralizazio administratiboa eta landa eremuetako laguntza falta barne, hezkuntza desberdintasunak areagotzen laguntzen ari dira.
Ezinbestekoa da gobernuak, Aziz Akhannouch-en gidaritzapean, hezkuntza-krisiaren ardura bere gain hartzea, dauden gabeziak aintzat hartuz eta sistema erreformatzeko urrats zehatzak emanez. Horrek aurrekontu-politiken berrikuspena, egiturazko erreformak eta Marokoko herritar guztien kalitatezko hezkuntzaren aldeko apustua dakar. Laburbilduz, ezin da baztertu hezkuntza krisi honen aurrean gobernuak duen erantzukizuna, eta ekintza garrantzitsuak behar dira Marokoko gazteei hezkuntza etorkizun oparoagoa bermatzeko.
Grebalariek, beren jarduera militanteari lotutako diziplina-erabaki eta zehapen guztiak bertan behera uzteko eskatuz, irmo arbuiatzen dute estatutua, bai formaz, bai edukiz. Haien deialdiak soldata eta pentsio handiagoak lortzeko eskaera zorrotza ere jasotzen du. Tamalez, egoera honek eragin negatiboa izaten ari da ikasleengan, gatazka honen ondorioak jasaten ari baitira.
Iraunkorra den hezkuntza krisi honen itzalean Aziz Akhannouch lehen ministro eta enpresaburu miliardarioak gorpuzten duen gobernuaren ardura nabarmentzen da. Marokoko hezkuntza sisteman sakoneko erreformak egiteko beharra ezinbestekoa bihurtzen ari da herrialdeko gazteei hezkuntza etorkizun itxaropentsuagoa bermatzeko.
Gobernuak eta Aziz Akhannouch lehen ministroak milioi bat lanpostu sortu eta milioi bat familia pobreziatik aterako dituztela hitzeman zuten. Gobernuko gehiengo alderdiek ere hitzeman zuten irakasleen soldatak 7,500 dirhamera igoko zituela karrera hasieran, 300 dolar inguruko igoerarekin, baita osasun arloko langileen soldatak igotzea ere.
Asmo eta promesen inflazio baten ostean, orain isiltasun kezkagarrian bizi gara, ustelkeriaren aurkako borrokaz edo zerga erreformaz ezer esaten ez duen gobernu batekin.
Jatorriz argitaratua Almouwatin.com
