«Мен бұл туралы айтқан сайын жылап аламын», - деді ол БҰҰ жаңалықтары, насихаттың адам айтқысыз зорлық-зомбылықтың өлім толқынын тудырған өшпенділік хабарламаларын қалай таратқанын сипаттайды. Жаппай қырғында ол 60 отбасы мүшесі мен достарынан айырылды.
Біріккен Ұлттар Ұйымы Бас Ассамблеясының мерейтойы қарсаңында 1994 жылы Руандадағы тутсилерге қарсы геноцидті еске алудың халықаралық күні, Мутегвараба ханыммен сөйлесті БҰҰ жаңалықтары цифрлық дәуірдегі өшпенділік туралы, Америка Құрама Штаттарының Капитолийіне 6 қаңтарда жасалған шабуылдың терең қорқынышты қалай тудырғаны, оның геноцидтен қалай аман қалғаны және ол басынан өткен оқиғаларды өз қызына қалай түсіндірді.
Сұхбат анық және ұзақ болу үшін өңделген.
БҰҰ жаңалықтары: 1994 жылы сәуірде Руандада радио арқылы қоңырау соғылды. Онда не айтылды және сіз қандай сезімде болдыңыз?
Генриетт Мутегвараба: Бұл қорқынышты болды. Көптеген адамдар өлтіру сәуір айында басталды деп ойлайды, бірақ 1990-шы жылдардан бастап Үкімет оны БАҚ-та, газеттерде және радиода жариялап, тутсиге қарсы насихатты көтермелеп, уағыздады.
1994 жылы олар барлығын әр үйге баруға, оларды аулауға, балаларды өлтіруге, әйелдерді өлтіруге шақырды. Ұзақ уақыт бойы өшпенділіктің тамыры біздің қоғамда өте тереңде жатыр. Оның артында Үкімет тұрғанын көргенде, тірі қалғандар болады деген үміт болмады.
Біріккен Ұлттар Ұйымының жаңалықтары: Сіз миллионнан астам адам, көбіне сойылмен өлтірілген 100 күн ішінде не болғанын сипаттай аласыз ба?
Генриетт Мутегвараба: Бұл тек сойылдар ғана емес еді. Сіз ойлай алатын кез келген бұрмалау әдісін қолданды. Олар әйелдерді зорлап, жүкті әйелдердің құрсағын пышақпен ашып, адамдарды тірідей септикалық тесіктерге салған. Олар малымызды қырып, үйімізді қиратып, бүкіл отбасымды өлтірді. Геноцидтен кейін менде ештеңе қалмады. Менің көршімде үй бар ма, әлде тутси бар ма, жоқ па, соны айта алмайсың. Олар тірі қалғандардың жоқтығына көз жеткізді.
БҰҰ жаңалықтары: Сіз бұл террор мен жарақаттан қалай емделесіз? Ал қызыңызға не болғанын қалай түсіндіресіз?
Генриетт Мутегвараба: Геноцид біздің өмірімізді көптеген жағынан қиындатты. Сіздің ауырсынуыңызды білу өте маңызды, содан кейін өзіңізді сіздің тарихыңызды түсінетін және растайтын адамдармен қоршаңыз. Өз тарихыңызбен бөлісіңіз және құрбан болмауды шешіңіз. Алға ұмтылуға тырыс. Менде мұны істеуге көптеген себептер болды. Мен аман қалғанда сіңілім небәрі 13 жаста еді, ол басты себепкер болды. Мен ол үшін күшті болғым келді.
Көптеген жылдар бойы мен өзімнің ауырсынуымды сезгім келмеді. Мен қызымның білгенін қаламадым, өйткені бұл оның қайғысын және ренжіген анасын көруін қалады. Оның қойған кейбір сұрақтарына менде жауап болмады. Неге атасы жоқ деп сұрағанда, мен сияқтыларға ата-анасы жоқ дедім. Мен оған дәлізден өтіп, үйленетін кезде мені көреді деп күткім келмеді. Үміт беретін ештеңе болмады.
Қазір ол 28 жаста. Біз заттар туралы сөйлесеміз. Ол менің кітабымды оқыды. Ол менің істеп жатқанымды мақтан етеді.
БҰҰ жаңалықтары: Сіздің кітабыңызда Қажетті құралдармен, сіз емдеу процесіне және Холокостпен байланысты «ешқашан ешқашан» деген сөзге жүгінесіз. Сіз сондай-ақ 6 жылы 2021 қаңтарда Вашингтондағы капитолийге жасалған шабуыл туралы айтып, Руандада 1994 жылдан бері мұндай қорқыныш сезімін сезбегеніңізді айттыңыз. Сіз бұл туралы айта аласыз ба?
Генриетт Мутегвараба: Біз «енді ешқашан» деп айта береміз және ол болып жатыр: Холокост, Камбоджа, Оңтүстік Судан. Мен айтып отырғандай, қазір Конго Демократиялық Республикасында адамдар өлтірілуде.
Бірдеңе істеу керек. Геноцидтің алдын алуға болады. Геноцид бір күнде болмайды. Ол жылдар, айлар және күндер бойынша градуспен қозғалады және геноцидті ұйымдастырғандар өздерінің нені көздейтінін дәл біледі.
Дәл қазір менің асырап алған елім Америка Құрама Штаттары өте екіге жарылды. Менің хабарламам «ояну». Көптеген үгіт-насихат жүріп жатыр, ал адамдар назар аудармайды. Руандада болған оқиғадан ешкім де қауіпсіз емес. Геноцид кез келген жерде болуы мүмкін. Біз белгілерді көреміз бе? Иә. Америка Құрама Штаттарында мұндай оқиғаны көргенде таң қалдырды.
БҰҰ жаңалықтары: 1994 жылы Руандада цифрлық дәуір болса, геноцид бұдан да жаман болар ма еді?
Генриетт Мутегвараба: Толығымен. Көптеген дамушы елдерде барлығында телефон немесе теледидар бар. Бұрын таралу үшін жылдар қажет болған хабарлама енді сол жерде жариялануы мүмкін және бір секундта оны әлемдегі барлық адамдар көре алады.
Егер Facebook, Tik Tok және Instagram болса, әлдеқайда нашар болар еді. Жаман адамдар әрқашан санасы оңай бұзылатын жастарға барады. Қазір әлеуметтік желіде кім бар? Көбінесе жастар.
Қырғын кезінде талай жастар милицияға қосылып, атсалысты, ынта-жігермен. Олар тутсиге қарсы әндерді айтып, үйлерге кіріп, бізде барды алып кетті.
БҰҰ жаңалықтары: БҰҰ мұндай өшпенділік сөздерін тоқтату және сол өшпенділік сөзінің қайталануын болдырмау үшін не істей алады?
Генриетт Мутегвараба: БҰҰ-ның зұлымдықты тоқтатудың жолы бар. 1994 жылғы геноцид кезінде бүкіл әлем көз жұмып қалды. Анамды өлтіріп жатқанда, жүздеген арулар зорланғанда бізге ешкім көмектесуге келмеді.
Бұл дүниедегі ешкімнің басына қайта келмейді деп үміттенемін. Біріккен Ұлттар Ұйымы зұлымдыққа тез жауап берудің жолын таба алады деп үміттенемін.
БҰҰ жаңалықтары: Сізде әлеуметтік желілер арқылы маневр жасайтын, суреттерді көріп, өшпенділік сөздерін естіген жастарға айтар хабарыңыз бар ма?
Генриетт Мутегвараба: Менің олардың ата-аналарына айтар сөзім бар: сіз балаларыңызға көршілер мен қоғамға деген сүйіспеншілік пен қамқорлық туралы үйретесіз бе? Бұл көршілерді сүйетін, құрметтейтін және өшпенділікке бой алдырмайтын ұрпақ тәрбиелеудің негізі.
Ол біздің отбасымыздан басталады. Балаларыңызға махаббатты үйретіңіз. Балаларыңызға түстерді көрмеуге үйретіңіз. Балаларыңызға адам отбасын қорғау үшін дұрыс нәрсені істеуге үйретіңіз. Бұл менде бар хабарлама.