សេរីភាពខាងសាសនា ឬជំនឿលើប្រទេសកូរ៉េខាងជើង គឺពិតជាមិនមែនជាបញ្ហា "គួរឱ្យធុញ" នោះទេ បើទោះបីជាវាអាចធ្វើឱ្យមានការខកចិត្តក៏ដោយ។ សមាជិកសភាអ៊ឺរ៉ុប លោក Bert-Jan Ruissen អ្នកជំនាញលើប្រធានបទនេះ បានទទួលយកការសម្ភាសន៍ដោយ The European Times.
The European Times៖ លោក Ruissen នៅថ្ងៃទី 30 ខែមីនា អ្នកបានរៀបចំសន្និសិទអំពីសេរីភាពសាសនានៅប្រទេសកូរ៉េខាងជើងនៅសភាអឺរ៉ុប។ ហេតុអ្វីបានជាព្រឹត្តិការណ៍បែបនេះឥឡូវនេះ?
យើងបានទាក់ទងជាមួយ NGO Korea Future ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងឡុងដ៍នៅរដូវស្លឹកឈើជ្រុះឆ្នាំ 2021 ហើយក្នុងអំឡុងពេលនៃកិច្ចពិភាក្សារបស់យើង យើងបានពិភាក្សាអំពីរបាយការណ៍ថ្មីរបស់ Korea Future ស្តីពីសេរីភាពសាសនានៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងជើង។ គំនិតនេះត្រូវបានលើកឡើងដើម្បីនាំយករបាយការណ៍នេះក្រោមការយកចិត្តទុកដាក់របស់សាធារណជនកាន់តែច្រើននៅទីក្រុងព្រុចសែល តាមរយៈសន្និសីទក្នុងសភាអ៊ឺរ៉ុបក្នុងខែមីនា ឆ្នាំ 2022។ ការយកចិត្តទុកដាក់មិនច្រើនត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះស្ថានភាពសេរីភាពសាសនានៅកូរ៉េខាងជើងចាប់តាំងពីប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ដូច្នេះការចេញផ្សាយរបស់ របាយការណ៍ថ្មីនេះគឺជាឱកាសល្អសម្រាប់យើងដើម្បីដាក់បញ្ហានេះក្នុងរបៀបវារៈម្តងទៀត។
The European Times៖ នៅថ្ងៃទី 7 ខែមេសា សភាអឺរ៉ុបបានអនុម័តដំណោះស្រាយអំពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្ស រួមទាំងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើជនជាតិភាគតិចសាសនា។ ហេតុអ្វីបានជាគ្រិស្តសាសនិកត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា«សត្រូវរបស់រដ្ឋ» ហើយតើមានផលវិបាកអ្វីខ្លះនៃស្លាកសញ្ញាដ៏អាក្រក់បែបនេះ?
យោងតាមរបាយការណ៍ ក្រសួងសន្តិសុខរដ្ឋរបស់កូរ៉េខាងជើង ប្រមូលព័ត៌មានយ៉ាងសកម្មអំពីការគម្រាមកំហែងដែលគេយល់ឃើញចំពោះប្រព័ន្ធនយោបាយរបស់កូរ៉េខាងជើង ដោយផ្តោតលើអ្នកដែលមានដើមកំណើតក្នុងស្រុក ដែលរួមមានគ្រិស្តសាសនា។ ចំណុចស្នូលនៃគោលនយោបាយរបស់រាជវង្សគីម គឺការចុះចូលទាំងស្រុង និងការលើកតម្កើងដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌនៃ 'ដ៏ទេវភាព' គីម ជុងអ៊ុន (ក៏ដូចជាឪពុកចុង និងជីតាចុងរបស់គាត់)។ គ្រិស្តបរិស័ទគោរពតាមស្តេចនៃស្ថានសួគ៌ ហើយមិនចង់ចូលរួមក្នុងការលើកតម្កើងដ៏ទេវភាពរបស់មេដឹកនាំដែលមិនមានព្រះនៅលើផែនដី។ ដូច្នេះ ពួកគេត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ពីបទធ្វើឲ្យខូចប្រព័ន្ធនយោបាយ និងជាការគំរាមកំហែងដល់ប្រព័ន្ធនេះ។ អាជ្ញាធរបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើអ្នកជឿសាសនាលើការចោទប្រកាន់ផ្សេងៗគ្នា រួមទាំងការអនុវត្តសាសនា សកម្មភាពសាសនានៅក្នុងប្រទេសចិន កាន់កាប់វត្ថុសាសនាដូចជាព្រះគម្ពីរ ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកកាន់សាសនា ការចូលរួមក្នុងសេវាសាសនា និងការចែករំលែកជំនឿសាសនា។ គ្រិស្តសាសនិក និងអ្នកកាន់សាសនាផ្សេងទៀតត្រូវបានគេរាយការណ៍ថាបានទទួលរងពីការឃ្លាំមើលតាមអំពើចិត្ត ការសួរចម្លើយ ការចាប់ខ្លួន ការឃុំខ្លួន និងការជាប់ពន្ធនាគារ ការផ្តន្ទាទោសសមាជិកគ្រួសារ ការធ្វើទារុណកម្ម អំពើហិង្សាផ្លូវភេទ ការបង្ខំឱ្យធ្វើការ និងការប្រហារជីវិត។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ខ្ញុំចង់យោងទៅលើរបាយការណ៍ខាងលើ។
សំណួរ៖ តើអ្វីជាលក្ខណៈសំខាន់នៃការបៀតបៀនសាសនាដែលត្រូវបានរំលេចដោយដំណោះស្រាយ?
សេចក្តីសម្រេចចិត្តនេះចែងថា របបកូរ៉េខាងជើងកំពុងកំណត់គោលដៅជាប្រព័ន្ធលើជំនឿសាសនា និងជនជាតិភាគតិច រួមទាំងសាសនា Shamanism ព្រះពុទ្ធសាសនាកូរ៉េ សាសនាកាតូលិក សាសនា Cheondoism និងប្រូតេស្តង់។ ឧទាហរណ៍នៃការកំណត់គោលដៅជាប្រព័ន្ធនេះរួមមានការប្រហារជីវិតសង្ឃកាតូលិកមិនមែនបរទេសមួយចំនួន និងមេដឹកនាំប្រូតេស្តង់ដែលមិនបានលះបង់ជំនឿរបស់ខ្លួន ហើយត្រូវបានគេបោសសម្អាតជា 'អ្នកស៊ើបការណ៍អាមេរិក'។ ដំណោះស្រាយក៏សំដៅទៅលើ ស សុងប៊ុន ប្រព័ន្ធ (ប្រព័ន្ធឃ្លាំមើល/សន្តិសុខរបស់ប្រទេស) យោងទៅតាមអ្នកកាន់សាសនាដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ថ្នាក់ 'អរិភាព' ហើយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាសត្រូវរបស់រដ្ឋ សមនឹងទទួលបាន 'ការរើសអើង ការដាក់ទណ្ឌកម្ម ភាពឯកោ និងសូម្បីតែការប្រហារជីវិត' ។ អត្ថបទនេះលើកឡើងថា ឯកសារពីអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល (NGOs) បង្ហាញថា អ្នកដើរតាមសាសនា Shamanism និងគ្រិស្តសាសនា ងាយរងគ្រោះនឹងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ។ គូសបញ្ជាក់ផងដែរថា មានរបាយការណ៍ស្តីពីការគាបសង្កត់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅលើមនុស្ស ដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងសកម្មភាពសាសនាសាធារណៈ និងឯកជន រួមទាំងការដកហូតសេរីភាពតាមអំពើចិត្ត ការធ្វើទារុណកម្ម ពលកម្មដោយបង្ខំ និងការប្រហារជីវិត។ ក្វាន់លីសូ (ជំរុំពន្ធនាគារនយោបាយ) នៅតែដំណើរការ ព្រោះវាជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការគ្រប់គ្រង និងការគាបសង្កត់ប្រជាជន។
សេចក្តីសម្រេចនេះថ្កោលទោសការរឹតត្បិតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើសេរីភាពនៃចលនា ការបញ្ចេញមតិ ព័ត៌មាន ការជួបប្រជុំដោយសន្តិវិធី និងសមាគម ព្រមទាំងការរើសអើងដោយផ្អែកលើ សុងប៊ុន ប្រព័ន្ធដែលចាត់ថ្នាក់មនុស្សដោយឈរលើមូលដ្ឋាននៃវណ្ណៈសង្គមដែលកំណត់ដោយរដ្ឋ និងពីកំណើត ហើយក៏រួមបញ្ចូលទាំងការពិចារណាលើទស្សនៈនយោបាយ និងសាសនាផងដែរ។ សភាមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការរំលោភបំពានជាប្រព័ន្ធនៃសេរីភាពខាងសាសនា និងជំនឿដែលប៉ះពាល់ដល់សាសនា Shaman និងសាសនាគ្រឹស្ត ក៏ដូចជាសាសនាផ្សេងទៀតនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងជើង។ វាថ្កោលទោសការចាប់ខ្លួនតាមអំពើចិត្ត ការឃុំខ្លួនរយៈពេលវែង ការធ្វើទារុណកម្ម ការធ្វើទារុណកម្ម អំពើហឹង្សាផ្លូវភេទប្រឆាំងនឹង និងការសម្លាប់អ្នកកាន់សាសនា ហើយជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរកូរ៉េខាងជើងបញ្ឈប់រាល់អំពើហិង្សាលើជនជាតិភាគតិចសាសនា និងផ្តល់សិទ្ធិសេរីភាពខាងសាសនា និងជំនឿដល់ពួកគេ។ សិទ្ធិបង្កើតសមាគម និងសិទ្ធិសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិ។ វាបានសង្កត់ធ្ងន់បន្ថែមទៀតអំពីភាពចាំបាច់ក្នុងការឃុំខ្លួនជនល្មើសនៃអំពើហឹង្សាទាំងនេះ រួមទាំងក្រសួងសន្តិសុខសង្គមរបស់ប្រជាជន និងក្រសួងសន្តិសុខរដ្ឋ ដែលជាឧបករណ៍ក្នុងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើសហគមន៍សាសនា។
សំណួរ៖ ទីក្រុងព្យុងយ៉ាងបានបដិសេធថាមិនបានរងផលប៉ះពាល់ដោយ COVID តើគេដឹងអ្វីខ្លះអំពីផលប៉ះពាល់នៃជំងឺរាតត្បាតនៅប្រទេសកូរ៉េខាងជើង?
ដោយមើលឃើញពីលក្ខណៈបិទជិតនៃប្រទេសនេះ ត្រូវបានគេដឹងតិចតួចអំពីប្រេវ៉ាឡង់ពិតប្រាកដនៃ Covid-19 នៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងជើង ដោយរដ្ឋាភិបាលបានបដិសេធចំពោះវត្តមានរបស់មេរោគនៅក្នុងប្រទេស។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជំងឺរាតត្បាត COVID-19 ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយកូរ៉េខាងជើង ដើម្បីដាក់ប្រទេសឱ្យឯកោបន្ថែមទៀតពីពិភពខាងក្រៅ ដែលបណ្តាលឱ្យមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ និងផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់សុខភាពប្រជាជនរបស់ខ្លួន។ កូរ៉េខាងជើងបានបិទព្រំដែនរបស់ខ្លួនចំពោះច្រកចេញចូលខាងក្រៅទាំងអស់ ដើម្បីជៀសវាងការរីករាលដាលនៃមេរោគ COVID-19 ហើយមិនបានចែកចាយវ៉ាក់សាំង COVID-19 ណាមួយដល់ប្រជាជនរបស់ខ្លួនឡើយ។
សំណួរ៖ តើគួរធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកែលម្អស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្សនៅកូរ៉េខាងជើង?
នៅថ្ងៃទី 22 ខែមីនា ឆ្នាំ 2022 សហភាពអឺរ៉ុបបានដាក់ការបង្កកទ្រព្យសម្បត្តិ និងការហាមឃាត់ការធ្វើដំណើរក្រោមរបបទណ្ឌកម្មសិទ្ធិមនុស្សសកលរបស់សហភាពអឺរ៉ុបលើបុគ្គលពីរនាក់ និងអង្គភាពមួយនៅកូរ៉េខាងជើង។ គួរកត់សំគាល់ថា នៅក្នុងប្រទេសដែលមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សជាច្រើន ត្រូវបានរាយការណ៍មកថា មនុស្សតិចតួចត្រូវបានទទួលទណ្ឌកម្ម។ នេះប្រហែលមួយផ្នែកដោយសារតែធម្មជាតិបិទនៃប្រទេស ដោយមានកំណត់ថាគ្មានការចូលទៅកាន់អង្គការបរទេស។ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការឃុំឃាំងជនល្មើសទាំងអស់នៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរឱ្យទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់ពួកគេ រួមទាំងការដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់ពួកគេ ដើម្បីបន្តកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីបញ្ជូនស្ថានភាពនៅកូរ៉េខាងជើងទៅកាន់តុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិ។ មុនពេលដែលវាអាចកើតឡើង វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការប្រមូលភស្តុតាង និងឯកសារនៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សសរុប។ ដូច្នេះវាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែលអ្នករាយការណ៍ពិសេសរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកប្រទេសកូរ៉េខាងជើង អង្គការមនុស្សធម៌ និងសង្គមស៊ីវិលទទួលបានសិទ្ធិចូលទៅកាន់ប្រទេសនេះ។ ដំណោះស្រាយនេះក៏លើកទឹកចិត្តសហភាពអឺរ៉ុប និងរដ្ឋសមាជិកឱ្យបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្របំពេញបន្ថែមរបបទណ្ឌកម្មរបស់សហភាពអឺរ៉ុប និងគិតគូរដល់ការបន្តកិច្ចសន្ទនានយោបាយជាមួយកូរ៉េខាងជើង (បានជាប់គាំងតាំងពីឆ្នាំ 2015) នៅពេលដែលពេលវេលាបានទុំ ដោយមានគោលបំណងធ្វើសមាហរណកម្មសិទ្ធិមនុស្ស។ ការរំសាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ និងការផ្ដួចផ្ដើមសន្តិភាពក្នុងការចូលរួមរបស់ខ្លួនជាមួយកូរ៉េខាងជើង។
