Амбіцыі Еўропы па цыркулярнай эканоміцы патрабуюць своечасовага забеспячэння вытворцаў якаснай перапрацаванай сыравінай. Аднак, паводле апублікаванай сёння ацэнкі Еўрапейскага агенцтва па навакольным асяроддзі (EEA), з васьмі найбольш распаўсюджаных другасных матэрыялаў толькі алюміній, папера і шкло маюць добра функцыянуючыя другасныя рынкі. Адсутнасць стандартызацыі і канкурэнцыя з новымі матэрыяламі з'яўляюцца аднымі з праблем для іншых рынкаў, такіх як дрэва і тэкстыль.
Справаздача EEA "Даследаванне другаснай сыравіны ў Еўропе' прадстаўляе набор крытэрыі для аналізу функцыянавання рынкаў на другасную, перапрацаваную сыравіну. Паляпшэнне рынкаў перапрацаванай сыравіны з'яўляецца ключом да стварэння цыркулярнай эканомікі ў ЕС, зніжэння патрэбы ў здабычы прыродных рэсурсаў і пазбягання звязанага з гэтым уздзеяння на навакольнае асяроддзе.
Прымяненне крытэрыяў ацэнкі на восем агульных рынкаў другасных матэрыялаў, у справаздачы EEA робіцца выснова, што толькі тры з іх - алюміній, папера і шкло — працуюць добра. Гэтыя рынкі забяспечваюць надзейную і бесперапынную інфармацыю для зацікаўленых бакоў, яны міжнародныя і адкрытыя, а перапрацаваныя матэрыялы займаюць значную долю рынку ў параўнанні з першаснымі матэрыяламі, адзначаецца ў справаздачы EEA.
Да пяці другасных рынкаў сыравіны, якія дрэнна функцыянуюць, адносяцца дрэва, пластмаса, біяадходы, агрэгаты ад адходы будаўніцтва і зносу, тэкстыль. Паводле аналізу EEA, асноўнымі праблемамі на гэтых рынках з'яўляюцца іх невялікі памер у параўнанні з першаснымі матэрыяламі, слабы попыт і адсутнасць агульных спецыфікацый, што зніжае якасць матэрыялаў для прамысловага выкарыстання. Акрамя таго, некаторыя матэрыялы сутыкаюцца са спецыфічнымі праблемамі, такімі як канкуруючы попыт на выкарыстанне энергіі ў выпадку драўніны.
Акрамя прызнання патрэбы ў дадатковай інфармацыі для належнага маніторынгу і ацэнкі развіцця рынкаў, у справаздачы EEA прадстаўлены некалькі варыянты пераадолення рынкавых бар'ераў для перапрацаванай сыравіны. Яны ўключаюць стымулы для распрацоўкі прадуктаў, якія лягчэй перапрацоўваць, узмацненне мэтавых паказчыкаў па перапрацоўцы, павелічэнне ўтрымання другаснай сыравіны ў новых прадуктах, усталяванне тэхнічных стандартаў для перапрацаваных матэрыялаў і выкарыстанне падаткаў для выраўноўвання цэнавай канкурэнцыі з першаснай сыравінай.