Аўтар Эрык Гозлан 18 04 2024
Крыніца: https://www.geopolitiqueetaction.com/post/l-arm%C3%A9nie-et-l-iran-une-alliance-qui-pose-questions
Празь некалькі дзён пасьля нападу Ірану на Ізраіль многія краіны асудзілі няўдалы напад на ізраільскае мірнае насельніцтва.
Арменія, якая заўсёды была ў вельмі добрых адносінах з Тэгеранам, нечакана прагаласавала за рэзалюцыю ААН ад 27 кастрычніка 2023 г. Рэзалюцыя, якая заклікае да неадкладнага спынення агню ў Газе, у якой нават не згадваецца тэрарыстычная групоўка ХАМАС.
11 кастрычніка газэта Norharatch, вядучае франка-армянскае СМІ ў Эўропе, апублікавала некалькі фразаў, якім могуць апляскадаваць нават самыя антыізраільскія настроі:
«У Ізраілі была такая магутная і праслаўленая армія, якая, выйшаўшы пераможцам у некалькіх ізраільска-арабскіх войнах, кіравала і беспакарана навязвала свае законы ўсім краінам Блізкага Ўсходу. Ізраіль праігнараваў рэзалюцыі Рады бясьпекі ААН, праігнараваў заклік заходніх краінаў да ўрэгуляваньня ізраільска-палестынскага канфлікту”.
«Ёсць падабенства паміж ваеннымі злачынствамі азербайджанскай арміі, злачыннымі дзеяннямі ХАМАС супраць грамадзянскага насельніцтва і бязладнымі бамбардзіроўкамі ізраільцян густанаселеных раёнаў Газы, дзе ахвяры і параненыя вылічаюцца тысячамі. У адказ ізраільцяне караюць палестынцаў, але іх дзеянні і дзеянні азербайджанцаў застаюцца беспакаранымі. А міжнародная супольнасць захоўвае адчайнае маўчанне на гэтую тэму».
16 красавіка 2024 г. на прэс-канферэнцыі ў Ерэване амбасадар Ірана г-н Собхані, не шакуючы нікога, заявіў, што:
«Наша занепакоенасць заключаецца ў тым, каб Арменія і [Паўднёвы] Каўказ не сталі арэнай геапалітычнага суперніцтва, і каб развіццё знешніх адносін Арменіі не адбывалася за кошт іншых краін. І армянскія ўлады праінфармавалі нас, што дыверсіфікацыя знешняй палітыкі іх краіны не накіраваная супраць адносін паміж Арменіяй і Іранам».
Каб было зразумела, іранскі амбасадар бессаромна заявіў: «Яны хочуць падвергнуць армянскі народ уплыву сваёй ілжывай палітыкі і дыскрэдытаваць Іран у армянскай грамадскай думцы. Я раю ім пакласці канец гэтай крывадушнасці і не спрабаваць уцягнуць Арменію ў свае геапалітычныя канфлікты.
Тут ведаюць, што сіянісцкі рэжым зьяўляецца адным з галоўных фактараў нестабільнасьці на Паўднёвым Каўказе і што падчас вайны ў Нагорным Карабаху ад ізраільскай зброі загінулі армянскія жаўнеры.
Таксама ўсім зразумела, што адным з фактараў нестабільнасці на Паўднёвым Каўказе з'яўляецца ізраільскі рэжым. Гэты рэжым, акрамя спробы развіцця мілітарызму ў рэгіёне, таксама спрабуе стварыць напружанасць паміж краінамі рэгіёну і Іранам. Я лічу, што народы рэгіёну настолькі асцярожныя, што ніколі не будуць сутыкаць краіну з такімі мерамі, як тыя, якія прымае сіянісцкі рэжым».
6 сакавіка 2024 года міністр абароны Арменіі Сурэн Папікян падчас афіцыйнага візіту ў Тэгеран абмеркаваў з іранскім калегам Махамадам Рэза Ашціані пытанні армянска-іранскага ваеннага супрацоўніцтва і бяспекі на Паўднёвым Каўказе. Шматлікія крыніцы сведчаць аб тым, што армянская армія абсталявана лепшай іранскай зброяй, у тым ліку беспілотнікамі-смяротнікамі «Шахед-131» і «Шахед-136», якія таксама выкарыстоўваліся расейскай арміяй у вайне супраць Украіны.
Гэтая цесная сувязь паміж Арменіяй і Іранам можа растлумачыць заявы міністра замежных спраў Арменіі, які пасля нападу Тэгерана на Ізраіль сказаў, што эскалацыя напружанасці на Блізкім Усходзе з'яўляецца крыніцай сур'ёзнай заклапочанасці пасля таго, як Іран ажыццявіў тое, што ён назваў у мінулыя выхадныя нанёс удар у адказ па Ізраілю.
Адносіны паміж Ізраілем і Азербайджанам бяруць пачатак з 1990-х гадоў: Ізраіль быў адной з першых краін, якія прызналі незалежнасць Азербайджана ў 1991 годзе. У 1993 годзе Іерусалім адкрыў амбасаду ў Баку.
30 мая 2023 года прэзідэнт Ізраіля Іцхак Герцаг пасля сустрэчы са сваім азербайджанскім калегам у Баку заявіў: «Азербайджан — мусульманская краіна з шыіцкай большасцю, але паміж нашымі народамі ёсць любоў і прыхільнасць».
