Του Ρόμπιν Γκόμες
Ο Πάπας Φραγκίσκος κάλεσε το Σάββατο τους Χριστιανούς να ευχαριστήσουν και να δοξάσουν τον Θεό για το καλό που έκανε στη ζωή μας, όπως έκανε η Παναγία στο Magnificat, που έγινε η πηγή της χαράς της.
Ο Πάπας Φραγκίσκος έκανε την προτροπή στη μεσημεριανή προσευχή «Άγγελος» στην πλατεία του Αγίου Πέτρου της Ρώμης, την ημέρα που η Εκκλησία γιορτάζει τον Πανηγυρικό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στους ουρανούς.
Το δόγμα της πίστης που διακήρυξε ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ την 1η Νοεμβρίου 1950, βεβαιώνει ότι η Παναγία «έχοντας ολοκληρώσει την πορεία της επίγειας ζωής της, ανέλαβε σώμα και ψυχή στην ουράνια δόξα». Ο Πάπας Φραγκίσκος είπε ότι η Κοίμηση της Θεοτόκου λάμπει «ως σημάδι σίγουρης ελπίδας και παρηγοριάς για τον Λαό του Θεού κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη γη», όπως το θέτει η Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού.
Υπόθεση: με τον Θεό τίποτα δεν πάει χαμένο
Απευθυνόμενος σε ένα πλήθος διακοπών από το παράθυρο του στούντιο του με θέα την πλατεία, ο Πάπας είπε στην Κοίμηση της Μαρίας στον Παράδεισο, γιορτάζουμε μια απείρως μεγαλύτερη κατάκτηση από το «γίγαντα βήμα για την ανθρωπότητα» όταν ο άνθρωπος πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στο φεγγάρι. Όταν η ταπεινή Παναγία της Ναζαρέτ πάτησε το πόδι της στον παράδεισο, σώμα και πνεύμα, είπε, ήταν «το τεράστιο άλμα προς τα εμπρός για την ανθρωπότητα».
Αυτό, είπε ο Πάπας, μας δίνει την ελπίδα ότι «είμαστε πολύτιμοι, προορισμένοι να σηκωθούμε ξανά». «Ο Θεός δεν αφήνει τα σώματά μας να εξαφανιστούν σε τίποτα. Με τον Θεό τίποτα δεν πάει χαμένο!».
Η ταπεινοφροσύνη της Μαρίας μεγεθύνει την καλοσύνη του Θεού
Η συμβουλή της Παναγίας προς εμάς, είπε ο Άγιος Πατέρας, βρίσκεται στο τραγούδι της, το «Magnificat» – «Η ψυχή μου μεγαλώνει τον Κύριο». «Η Μαρία «δοξάζει» τον Κύριο: όχι προβλήματα, που δεν της έλειπαν τότε», εξήγησε ο Πάπας. Δεν αφήνει τον εαυτό της να «κατακλυστεί από δυσκολίες και να απορροφηθεί από φόβους». Μάλλον, βάζει τον Θεό ως το πρώτο μεγαλείο της ζωής, που γίνεται η πηγή του Μεγαλειώδους της. Η χαρά της γεννιέται «όχι από την απουσία προβλημάτων, που έρχονται αργά ή γρήγορα, αλλά από την παρουσία του Θεού», γιατί είναι μεγάλος και κοιτάζει τους ταπεινούς. «Εμείς», τόνισε ο Πάπας, «είμαστε η αδυναμία της αγάπης Του».
Η Μαρία, συνέχισε ο Πάπας, αναγνωρίζει ότι είναι μικρή και εξυψώνει τα «μεγάλα πράγματα» που έχει κάνει ο Κύριος για αυτήν. Είναι ευγνώμων για το δώρο της ζωής, είναι παρθένα, αλλά μένει έγκυος, και η Ελισάβετ, που ήταν ηλικιωμένη, περιμένει παιδί. Ο Πάπας είπε: «Ο Κύριος κάνει θαύματα με εκείνους που είναι ταπεινοί…, που δίνουν άφθονο χώρο στον Θεό στη ζωή τους», για το οποίο η Μαρία δοξάζει τον Θεό.
Το να ξεχνάς το καλό συρρικνώνει την καρδιά
Ο Πάπας Φραγκίσκος κάλεσε έτσι όλους να αναρωτηθούμε, εάν εμείς, όπως η Μαρία, δοξάζουμε και ευχαριστούμε τον Θεό για τα καλά πράγματα που κάνει για εμάς, για την αγάπη, τη συγχώρεση, την τρυφερότητά Του και που μας χάρισε τη Μητέρα Του και τους αδελφούς και τις αδελφές μας.
«Αν ξεχάσουμε τα καλά», προειδοποίησε ο Πάπας, «η καρδιά συρρικνώνεται». «Αλλά αν, όπως η Μαρία, θυμόμαστε τα σπουδαία πράγματα που κάνει ο Κύριος, αν τουλάχιστον μια φορά την ημέρα τον «μεγαλώναμε», τότε θα κάναμε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός», κατέληξε ο Πάπας, προσθέτοντας ότι η καρδιά μας θα επεκτείνεται και η χαρά μας θα μεγαλώνει.
