ΒΕΛΓΙΟ: Μάρτυρες του Ιεχωβά και σεξουαλική κακοποίηση (Ψεύτικες ειδήσεις απομυθοποιήθηκαν σε πρόσφατο διαδικτυακό σεμινάριο)
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Koen Geens παραπληροφόρησε
HRWF (09.03.2021) – Σε διαδικτυακή διάσκεψη με θέμα «Περιορισμοί της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ευρώπη» που διοργανώθηκε στις 4-6 Μαρτίου από δύο ευρωπαϊκά πανεπιστήμια[1], ο Βέλγος πανελίστας που εκπροσωπεί Human Rights Without Frontiers (HRWF) δήλωσε ότι ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Koen Geens είχε παραπληροφορηθεί σχετικά με την έκθεση του CIAOSN για τη σεξουαλική κακοποίηση και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Στις 30 Νοεμβρίου 2018, το CIAOSN έκλεισε μια έκθεση 28 σελίδων[2] σχετικά με τη διαχείριση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων εντός της οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά και τη διαβίβασε στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο με σύσταση για τη σύσταση κοινοβουλευτικής εξεταστικής επιτροπής για το θέμα αυτό.
Στην έκθεσή του[3], το CIAOSN αιτιολόγησε το σκεπτικό της απόφασής του ως εξής:
«Τον Ιούνιο του 2018, το CIAOSN έλαβε την ειδοποίηση σύμφωνα με την οποία τρεις από τις 286 μαρτυρίες που έλαβε το Ίδρυμα «Reclaimed Voices» στην Ολλανδία αφορούν γεγονότα που φέρεται να έχουν λάβει χώρα στο Βέλγιο. Από τον Ιούνιο του 2018 και μετά, το CIAOSN έλαβε αρκετές άμεσες και έμμεσες μαρτυρίες από άτομα που ισχυρίζονταν ότι υπέφεραν από σεξουαλική βία στη μέση της οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Βέλγιο όταν ήταν παιδιά. Αυτές οι μαρτυρίες υποδηλώνουν ότι η διαχείριση της σεξουαλικής κακοποίησης στο Βέλγιο είναι παρόμοια με άλλες χώρες».
Ολλανδόφωνο μέλος του διοικητικού συμβουλίου Human Rights Without Frontiers (HRWF) επικοινώνησε Ανακτημένες Φωνές στην Ολλανδία για να ελέγξει την αξιοπιστία αυτών των πληροφοριών και να λάβει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις τρεις υποτιθέμενες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης στο Βέλγιο.
Στην απάντησή του ο επικεφαλής του Ανακτημένες Φωνές στην Ολλανδία διέψευσε μια τέτοια είδηση που δημοσιοποιήθηκε στο Βέλγιο, λέγοντας σε ιδιωτική αλληλογραφία με ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου 2021:
«Οι πληροφορίες στην έκθεση του CIAOSN δεν είναι σωστές. Στις 29 Μαρτίου 2019, στείλαμε ένα email στην κα Kerstine Vanderput σχετικά με αυτήν την ανακρίβεια. Εκείνη την εποχή, έπεσε στην αντίληψή μας ότι ο Koen Geens, υπουργός Δικαιοσύνης (CD&V) είχε πει στο Radio 1 στο Βέλγιο: «Είναι το ίδιο το CIAOSN που πήγε στην Ολλανδία για να βρει αυτές τις πληροφορίες και δήλωσε ότι μεταξύ των 286 Οι ολλανδικές καταγγελίες υπήρξαν τρεις βελγικές. Κάτι παρόμοιο ειπώθηκε στην τηλεόραση στο «Van Gils & Guests». Στα ολλανδικά μέσα ενημέρωσης έχουμε καταθέσει μόνο για την κατάσταση στην Ολλανδία. Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν είναι μόνο φερόμενα θύματα κακοποίησης στην Ολλανδία.[4]
Επιπλέον, ο Aswin Suierveld, ιδρυτικό μέλος της ολλανδικής ένωσης, δήλωσε σε μια συνέντευξη με ημερομηνία 30 Αυγούστου 2020 και είναι διαθέσιμη στο YouTube[5] ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν γύρω στις 300 καταγγελίες αλλά μόνο 70 με 90 μαρτυρίες, αν και δεν τις είχε μετρήσει πραγματικά. Οι υπόλοιποι 200 ήταν από ανθρώπους που είχαν ακούσει για μια ιστορία που είχε συμβεί στην εκκλησία τους, στην οικογένειά τους ή μεταξύ των συγγενών τους.
Το δεύτερο επιχείρημα του CIAOSN για τη σύσταση κοινοβουλευτικής εξεταστικής επιτροπής ήταν ότι είχαν λάβει άλλες μαρτυρίες «άμεσα ή έμμεσα».
Δεν υπάρχουν περαιτέρω λεπτομέρειες στην έκθεσή τους, όπως ο αριθμός των «άμεσων και έμμεσων» μαρτυριών που έλαβε το CIAOSN, η μεθοδολογική και στατιστική επεξεργασία των δεδομένων, το είδος των πηγών (μαρτυρίες από πρώτο ή δεύτερο χέρι), τη φύση της σεξουαλικής κακοποίησης, το πλαίσιο των εικαζόμενων γεγονότων (κακοποίηση σε οικογένειες ή σε θεσμικό πλαίσιο), τη χρονική περίοδο των φερόμενων διαπράξεων αδικημάτων (τα τελευταία πέντε χρόνια, δέκα χρόνια, είκοσι χρόνια ή περισσότερα).
Τα μέλη του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου πρέπει να λάβουν τέτοιες λεπτομέρειες πριν λάβουν μια απόφαση και η κοινή γνώμη πρέπει επίσης να ενημερώνεται με πλήρη διαφάνεια.
[1] Sigmund Neumann Institute for the Research on Freedom, Liberty and Democracy (Γερμανία) σε συνεργασία με την Κέντρο Περιφερειακών και Συνοριακών Σπουδών/Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Βρότσλαβ (Πολωνία).
[2] Επίσημος τίτλος: «Signalement sur le traitement des abus sexuels sur mineurs au sein de l'organisation des témoins de Jehovah» στις 30 Νοεμβρίου 2018. Από τα τέλη Φεβρουαρίου, η αναφορά δεν ήταν ακόμα διαθέσιμη στον ιστότοπο του CIAOSN. Το HRWF το πήρε από άλλον ερευνητή που ασχολείται με αυτό το θέμα. Λέγεται από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο του Βελγίου ως ενδιάμεση έκθεση (Βλ https://www.ciaosn.be/54K3713001.pdf).
[3] Αυτή η έκθεση αποτελείται από τέσσερα μέρη:
Μέρος 1: Η οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά (σελ. 1-4)
Μέρος 2: Η κατάσταση σε 13 χώρες σχετικά με πρωτοβουλίες που καταγγέλλουν εσωτερικές διαδικασίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων (σελ. 6-10)
Μέρος 3: Κατάσταση παιχνιδιού στο Βέλγιο (σελ. 12-14)
Μέρος 4: Συμπεράσματα (σελ. 15-17)
Παραρτήματα (σελ. 18-28)
Η ενότητα για το Βέλγιο καλύπτει μόνο δύο σελίδες σύντομων περιγραφών επτά υποτιθέμενων υποθέσεων ή εκθέσεων που δημοσιεύθηκαν στα βελγικά μέσα ενημέρωσης σε διάστημα 20 ετών, μεταξύ 1996 και 2017.
[4] Απόσπασμα από το email των Reclaimed Voices: «Οι πληροφορίες σχετικά με τη σχέση του IACSSO είναι εσφαλμένες. Wij hebben op 29 Mart 2019 mevrouw Kerstine VanderPutte over deze onjuistheid gemaild. Het viel ons destijds op dat Koen Geerts, minister van Justitie (CD&V) daag ervoor in België bij radio 1 het volgende meldde: «Het is het IACSSO zelf die in Nederland informatie is gaan halen en heeft vasgesteld dat van dienderseer286 Belgische waren». Iets soortgelijks werd op tv gezegd, bij Van Gils & gasten. Ο Wij hebben στο de Nederlandse media steeds alleen gecommuniceerd over de Nederlandse situatie. Aantallen die genoemd zijn betreffen alleen (vermeende) slachtoffers van misbruik στην Ολλανδία».
Σημείωση HRWF: Η Kerstine Vanderput είναι η διευθύντρια του CIAOSN. Το Van Gils & Gasten είναι ένα φλαμανδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα.
