Ο Gareth Owens, γλωσσολόγος, αρχαιολόγος και συντονιστής προγράμματος Erasmus στο Κρητικό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, παρουσίασε μια νέα μελέτη που εκτιμά ότι λύνει το 99 τοις εκατό του μυστηρίου του αρχαίου ελληνικού δίσκου της Φαιστού.
Ο Greek Reporter μιλά εν συντομία για το άνοιγμα. Αναφέρεται ότι ο Gareth Owens έχει αφιερώσει 30 χρόνια στην προσπάθεια να ξετυλίξει το μυστήριο ενός από τα πιο μυστηριώδη αντικείμενα στην ιστορία.
Πρόκειται για τον δίσκο της Φαιστού, που βρέθηκε στα ερείπια του μινωικού ανακτόρου της Φαιστού στο νησί της Κρήτης. Τώρα φυλάσσεται στο τοπικό αρχαιολογικό μουσείο και είναι ένα από τα κύρια εκθέματά του. Το τεχνούργημα είναι κατασκευασμένο από πηλό. Μέχρι στιγμής, ήταν δυνατό να χρονολογηθεί μόνο κατά προσέγγιση. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι κατασκευάστηκε τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.
Οι επιστήμονες αποκαλούν τον δίσκο της Φαιστού ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αρχαιολογίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων το θεωρεί αυθεντικό, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που το αμφισβητούν. Η διάμετρος του δίσκου είναι περίπου 15 εκατοστά, και στις δύο πλευρές καλύπτεται με μυστηριώδη σύμβολα που εφαρμόζονται στην επιφάνεια σε μια σπείρα.
Για πολλά χρόνια έρευνας, οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν τη γλώσσα στην οποία εκτελέστηκαν οι μυστηριώδεις επιγραφές. Μέχρι στιγμής, έχει διαπιστωθεί μόνο ότι τα σύμβολά του δεν αποτελούν μέρος κάποιου γνωστού αλφαβήτου, αρχαίου ή σύγχρονου.
Και τώρα ο Gareth Owens ανακοίνωσε ότι κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα μυστηριώδη σύμβολα. Για να γίνει αυτό, αυτός και η ομάδα του χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της συγκριτικής γλωσσολογίας, δηλαδή συνέκριναν ακατανόητα σύμβολα με «σχετικές» γλώσσες από την ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια. Ως αποτέλεσμα, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο δίσκος περιέχει ένα θρησκευτικό κείμενο αφιερωμένο σε μια συγκεκριμένη «έγκυο θεά» και θεά της αγάπης Αστάρτη.
«Αυτό είναι αναμφίβολα ένα θρησκευτικό κείμενο», λέει ο Όουενς. «Αυτό έγινε σαφές μετά τη σύγκριση με άλλες θρησκευτικές λέξεις από άλλες επιγραφές που βρέθηκαν στα ιερά βουνά της Κρήτης. Βρήκαμε ακριβώς τις ίδιες λέξεις».
Ο Όουενς προτείνει επίσης ότι ο δίσκος της Φαιστού είναι ένας ύμνος στην Αστάρτη, τη θεά του έρωτα. Λέξεις παρόμοιες με αυτές που βρέθηκαν στον δίσκο έχουν βρεθεί παλαιότερα σε μινωικά τελετουργικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν ως προσφορές στους θεούς.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο-γλωσσολόγο, οι επιγραφές σε διαφορετικές πλευρές του δίσκου δεν αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Προτείνει ότι στη μια πλευρά γράφτηκε ένας ύμνος στη μινωική θεά Αστάρτη και στην άλλη μια αφιέρωση στην εγκυμονούσα θεά.
Μιλώντας για τη σημασία του κειμένου, ο Όουενς μας υπενθυμίζει ότι η Αστάρτη δεν ήταν μόνο η θεά του έρωτα. Ήταν επίσης σεβαστή ως η θεά του πολέμου και των βουνών. Είναι ενδιαφέρον ότι «γεννήθηκε» στην Ανατολή. Πιστεύεται ότι η λατρεία της στην Κρήτη μεταφέρθηκε από την αρχαία Μεσοποταμία. Στη συνέχεια η Αστάρτη πήγε στην Κύπρο, όπου σταδιακά έγινε Αφροδίτη.
