Η Αγία Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κάλεσε δύο Ρώσους κληρικούς σε εκκλησιαστικό δικαστήριο. Πρόκειται για τους ιερείς Γκεόργκι Μαξίμοφ και Αντρέι Νόβικοφ, τους οποίους έστειλε το Πατριαρχείο Μόσχας στην Αφρική για να προσελκύσουν Αφρικανούς κληρικούς στη Ρωσική Εξαρχία στην Αφρική.
Στις δύο επιστολές της Ιεράς Συνόδου αναφέρει: «Καλείτε να εμφανιστείτε αυτοπροσώπως ενώπιον του Πρωτοδικείου Συνοδικού Δικαστηρίου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, που προορίζεται για πρεσβυτέρους, διακόνους και μοναχούς, στο Πατριαρχικό Μέγαρο Αλεξάνδρειας (εφεξής η διεύθυνση, εφ. Σημείωση) στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα Πέμπτη, 10 π.μ. να δικαστείτε για τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείστε, όπως περιγράφονται παρακάτω, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού Διαδικασίας των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Με βάση θεϊκούς και ιερούς κανόνες, κατηγορείται για τις ακόλουθες κανονικές παραβιάσεις:
• ενεργεί εκτός (εκκλησιαστικού) συνόρων τελώντας τη Θεία Λειτουργία και άλλα μυστήρια στην κανονική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής χωρίς την άδεια του Θεού Μακαριωτάτου Πάπα Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Πάπα και Πατριάρχη κ. Θεόδωρου Β' και στο τόποι (κανόνες 15ος της Α' Οικουμενικής Συνόδου, 15ος των Αγίων Αποστόλων, 3ος της Συνόδου της Αντιοχείας κ.λπ.)
• συναναστροφή με έκπτωτους κληρικούς (κανόνες 10ος και 11ος των Αγίων Αποστόλων, 2ος της Συνόδου της Αντιόχειας και 3ος της Συνόδου της Καρχηδόνας κ.λπ.).
• ίντριγκες και διαιρέσεις (κανόνες 18ης Δ' Οικουμενικής Συνόδου, 31ης Αγίων Αποστόλων, 6ης Συνόδου του Γάγγη, 5ης Συνόδου Αντιοχείας, 5ης Αντιοχείας, 10ης, 53ης, 62ης Συνόδου της Καρχηδόνας, 34 η Ε' Οικουμενική Σύνοδος κ.λπ.)
• Σοβαρό σκάνδαλο των πιστών στην Εκκλησία «αλίμονο σε εκείνον τον άνθρωπο από τον οποίο έρχεται το παράπτωμα» (Ματθ. 18:7).
Σας προειδοποιούμε ότι σε περίπτωση ανυπακοής και μη εμφάνισης σας την καθορισμένη ημέρα και ώρα, θα δικαστείτε ερήμην σας.
Ακολουθούν οι υπογραφές τριών μητροπολιτών, μελών του πρωτοδικείου, καθώς και ο τόπος και η ημερομηνία της κλήτευσης: Αλεξάνδρεια, 18 Φεβρουαρίου 2022.
Ταυτόχρονα, θεολόγοι της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης δήλωσαν: Οι ενέργειες της Ρωσικής Εκκλησίας στην Αφρική είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος!
Το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης χαρακτήρισε την απόφαση του Πατριαρχείου Μόσχας να ιδρύσει «εξαρχία» στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας ως «αντικανονική πράξη» που παραβιάζει «θεμελιώδεις εκκλησιαστικές αρχές». ισχυρό πλήγμα κατά της ενότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. "
«Ο θεολογικός κόσμος παρακολουθεί με πόνο την αυξανόμενη απομόνωση στην Ορθόδοξη Εκκλησία, κυρίως λόγω εθνοκεντρισμού», ανέφερε μια εξαιρετικά αιχμηρή δήλωση του πανεπιστημίου, που κατηγόρησε ουσιαστικά τη ROC ότι υπέκυψε στον «πειρασμό της εξουσίας». που προκύπτει από το αίσθημα της δύναμης.
«Είναι άδικο και εν τέλει βλάσφημο κατά του Αγίου Πνεύματος για το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, που τελικά ανακάμπτει από το κόστος του αγώνα, του μαρτυρίου και της μαρτυρίας ταπεινών ιεραποστόλων, να υποφέρει την αντικανονική συμπεριφορά μιας μικρότερης αδελφής εκκλησίας. σύμφωνα με τα ορθόδοξα δίπτυχα. «Ειδικά όταν αυτή η εκκλησία στις διαχριστιανικές της σχέσεις δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή για να μην βλάψει, για παράδειγμα, την καλή συνεργασία της με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία», ανέφεραν οι θεολόγοι.
Ακολουθεί το κείμενο ολόκληρης της δήλωσης που υπογράφει ο προϊστάμενος του τμήματος καθ. Κωνσταντίνος Χρήστου:
Το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εκφράζει τη βαθιά θλίψη για την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας να ιδρύσει Ρωσική Εξαρχία υπό τη δικαιοδοσία του αρχαίου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Η κανονική αυτή πράξη παραβιάζει κυρίως τις βασικές εκκλησιαστικές αρχές που βασίζονται στις κανονικές αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και αποτελεί ισχυρό πλήγμα κατά της ενότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Συνέπεια αυτής της ενέργειας είναι η αποδυνάμωση της εξουσίας και της μαρτυρίας της Εκκλησίας μας στον σύγχρονο κόσμο. Μια μελέτη ιστορικών πηγών δείχνει ότι τέτοιες ενέργειες στρέφονται τελικά εναντίον των υπευθύνων αυτής της αντικανονικής φύσης.
Ο θεολογικός κόσμος παρακολουθεί με πόνο την αυξανόμενη απομόνωση στην Ορθόδοξη Εκκλησία, κυρίως λόγω εθνομηδενισμού, που πρόσφατα δυστυχώς έχει συνδεθεί με τη λογική του «οφθαλμού αντί οφθαλμού». Αυτό το πνεύμα, ξένο προς το ευαγγέλιο του Χριστού, αντιτίθεται πάνω απ' όλα στους νόμους της καθολικότητας και της ενότητας που εισήγαγε ο ίδιος ο Ιδρυτής της Εκκλησίας. Γνωρίζουμε από τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων ότι η Εκκλησία, σύμφωνα με τις υψηλότερες αρχές της, μεταφέρει το ευαγγελικό μήνυμα της «ενότητας όλων». Σε αυτό το πλαίσιο, η χρήση της κοσμικής εξουσίας για την επίτευξη παγκόσμιας εκκλησιαστικής ηγεμονίας είναι ένας πειρασμός παρόμοιος με αυτόν του Χριστού στην έρημο, επομένως απορρίπτεται πιο έντονα από τους Πατέρες της Εκκλησίας, ακόμη και από τους κοσμικούς συγγραφείς, ως τυπικό εκπρόσωπο. είναι ο Ρώσος συγγραφέας Φ. Ντοστογιέφσκι στο «The Grand Inquisitor» των «The Karamazov Brothers».
Ο πειρασμός της εξουσίας, που προκύπτει από την αίσθηση του δυνατού, εκείνου που μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμη και τα μέσα μιας υπερδύναμης, αλλά και τα κανάλια της προπαγάνδας για να φανεί πειστικός, δεν έχει καμία σχέση με το πνεύμα και τη σκέψη των αγίων πατέρων. Στην πολύπαθη αφρικανική ήπειρο, η Εκκλησία δημιουργήθηκε μέσω της θυσιαστικής υπηρεσίας αδύναμων ιεραποστόλων, αλλά ισχυρών με τη χάρη του Παντοδύναμου Θεού. Η αλαζονεία του κοσμικού άρχοντα, κατά τον απόστολο των εθνών Παύλο, καταρρέει μπροστά στην πνευματική δύναμη των αγίων του Θεού, αυτών των αφοσιωμένων εργατών του αμπελώνα του Κυρίου.
Άδικο και εν τέλει βλάσφημο κατά του Αγίου Πνεύματος είναι το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, που τελικά αναρρώνει από το κόστος του αγώνα, των μαρτυρίων και της μαρτυρίας ταπεινών ιεραποστόλων, που υποφέρουν από την αντικανονική συμπεριφορά μιας αδελφής εκκλησίας, νεότερης από αυτήν κατά ορθόδοξους δίπτυχα. Ειδικά όταν αυτή η εκκλησία στις διαχριστιανικές της σχέσεις δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή να μην βλάψει, για παράδειγμα, την καλή συνεργασία της με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Υπενθυμίζουμε ότι όταν η Ρωσική Εκκλησία υπέμεινε τις κακουχίες του ασεβούς καθεστώτος, οι εκκλησίες της ελληνικής παράδοσης παρείχαν πάντα βοήθεια για να στηρίξουν τους Ρώσους ορθόδοξους αδελφούς στην πίστη και να απαλύνουν τον πόνο τους. Τότε επικρατεί το ευλογημένο από τον Θεό πνεύμα ενότητας. Επιπλέον, υπενθυμίζουμε ότι το Πατριαρχείο Μόσχας εκτέλεσε πολύ καλύτερα τη διακονία του όταν πρακτικά εκπλήρωσε τις πνευματικές διαθήκες, την εμπειρία και την παράδοση των αρχαίων πατριαρχείων και ιδιαίτερα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Είναι γνωστές πολυάριθμες περιπτώσεις πνευματικής βοήθειας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την ενίσχυση της Ορθοδοξίας στα ρωσικά εδάφη.
Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Κρήτη 2016) δήλωσε ότι: «Οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν είναι συνομοσπονδία εκκλησιών, αλλά μία, αγία, οικουμενική και αποστολική Εκκλησία» και ως τέτοια πρέπει να αναπτύξει και να προάγει την ενότητά της. Το ίδιο συμβούλιο αποφάσισε ότι δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει διασπορά στη δικαιοδοσία των τοπικών αυτοκέφαλων ορθόδοξων εκκλησιών. Επομένως, η Ρωσική Εκκλησία με τη συγκεκριμένη δράση της αμφισβητεί και τις σύγχρονες συνοδικές αποφάσεις, που έλαβε και αυτή, καθώς συνυπέγραψε όλα τα προσυνοδικά κείμενα.
Το μέλλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας προϋποθέτει ενότητα και γι' αυτό πρέπει όλοι να εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση, σεβόμενοι και στηρίζοντας τους εκκλησιαστικούς θεσμούς. Η πρόσφατη εμπειρία από την πανορθόδοξη συνεργασία μέχρι την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο έδειξε τον δρόμο για τη δημιουργική και γόνιμη συνεργασία των τοπικών εκκλησιών. Αυτή η διαδικασία πρέπει να συνεχιστεί.
Στεκόμενοι στην αποστολική και πατερική παράδοση, καλούμε την αποκατάσταση της κανονικής τάξης, που αναβιώνει τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας στον κόσμο και δοξάζει τον Θεό στην Τριάδα.
Όλοι είναι υπεύθυνοι για τη συμφιλίωση.
