Του Salvatore Cernuzio – «Αλήθεια, δικαιοσύνη, θεραπεία, συμφιλίωση». – Αυτά τα λόγια εκφράζουν τους στόχους που αντιπροσωπείες από αρκετούς αυτόχθονες πληθυσμούς του Καναδά ήρθαν να μοιραστούν με τον Πάπα Φραγκίσκο αυτή την εβδομάδα, σε μια προσπάθεια να θεραπεύσουν τον πόνο που προκαλούν τα σχολεία κατοικιών.
Δύο αντιπροσωπείες συναντήθηκαν με τον Πάπα τη Δευτέρα σε διαδοχικά ακροατήρια—μία από το Έθνος των Μέτις και άλλη από το Λαό των Ινουίτ. Τους συνόδευαν αρκετοί Επίσκοποι από τη Διάσκεψη των Καναδών Καθολικών Επισκόπων, με κάθε αντιπροσωπεία να συναντά τον Πάπα για περίπου μία ώρα.
Ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Αγίας Έδρας, Matteo Bruni, δήλωσε σε δήλωση ότι το κοινό επικεντρώθηκε στο να δώσει στον Πάπα την ευκαιρία να «ακούσει και να προσφέρει χώρο για τις οδυνηρές ιστορίες που μοιράζονται οι επιζώντες».
Ο δρόμος της συμφιλίωσης
Στην ομιλία του προς τον Άγγελο στις 6 Ιουνίου 2020, ο Πάπας Φραγκίσκος μοιράστηκε με τον κόσμο την απογοήτευσή του για τα δραματικά νέα που είχαν έρθει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, για την ανακάλυψη στον Καναδά ομαδικού τάφου στο ινδικό σχολείο Kamloops Residential School, με περισσότερα από 200 πτώματα. των αυτόχθονων πληθυσμών.
Το πρωί της Δευτέρας ο Πάπας Φραγκίσκος συναντήθηκε με δύο αντιπροσωπείες των αυτόχθονων πληθυσμών του Καναδά, η πρώτη από μια σειρά συναντήσεων που θα συνεχιστούν τις επόμενες ημέρες
Η ανακάλυψη σηματοδότησε ένα σύμβολο ενός σκληρού παρελθόντος, το οποίο επιδίωκε, από το 1880 έως τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ιδρύματα χρηματοδοτούμενα από την κυβέρνηση να διευθύνονται από χριστιανικές οργανώσεις, να εκπαιδεύουν και να μετατρέπουν τους αυτόχθονες νέους και να τους αφομοιώνουν στην επικρατούσα καναδική κοινωνία, μέσω συστηματικής κακοποίησης. .
Η ανακάλυψη τον Ιούνιο του 2020 οδήγησε τους Επισκόπους του Καναδά να ζητήσουν συγγνώμη και να δημιουργήσουν μια σειρά από έργα για την υποστήριξη των επιζώντων. Η σημασία της διαδικασίας συμφιλίωσης καταδεικνύεται από την προθυμία του Πάπα να δεχθεί τις αντιπροσωπείες στο Βατικανό τη Δευτέρα και στις 31 Μαρτίου, ενόψει της μελλοντικής παπικής επίσκεψης στον Καναδά, η οποία έχει ανακοινωθεί χωρίς επίσημα επιβεβαίωση.
Την 1η Απριλίου, ο Πάπας θα πραγματοποιήσει μια ακρόαση στην Αίθουσα Κλημεντίνης του Βατικανού με τις διάφορες αντιπροσωπείες και τους εκπροσώπους της Διάσκεψης των Καναδών Επισκόπων.
“Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις το σωστό”
Ο Πάπας συναντήθηκε για πρώτη φορά τη Δευτέρα με μέλη του Έθνους Métis. Η συνάντηση ήταν γεμάτη λέξεις, ιστορίες και αναμνήσεις, καθώς και πολλές χειρονομίες, τόσο από την πλευρά του Πάπα όσο και από τους ιθαγενείς εκπροσώπους που βρέθηκαν να βαδίζουν σε έναν κοινό δρόμο «αλήθειας, δικαιοσύνης, θεραπείας και συμφιλίωσης».
Το συγκρότημα έφυγε από το Αποστολικό Παλάτι συνοδευόμενο από τον ήχο δύο βιολιών - σύμβολο της κουλτούρας και της ταυτότητας της ομάδας.
Στη συνέχεια συνάντησαν τον διεθνή Τύπο στην πλατεία του Αγίου Πέτρου για να μοιραστούν τις λεπτομέρειες του πρωινού τους.
Ο Cassidy Caron, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Métis, διάβασε μια δήλωση για να μιλήσει για τους «ανείπωτους αριθμούς [που] μας έχουν αφήσει χωρίς να ακουστεί ποτέ η αλήθεια τους και ο πόνος τους να αναγνωριστεί, χωρίς ποτέ να λάβουν την πολύ βασική ανθρωπιά και τη θεραπεία τους. δικαιωματικά άξιζε».
«Και ενώ η ώρα της αναγνώρισης, της συγγνώμης και της εξιλέωσης έχει καθυστερήσει πολύ», είπε, «ποτέ δεν είναι αργά για να κάνουμε το σωστό».
Η θλίψη του Πάπα Φραγκίσκου
Το έθνος του Métis έχει κάνει το καθήκον του, είπε η κ. Caron, να προετοιμαστεί για το παπικό ακροατήριο πραγματοποιώντας το «δύσκολο αλλά ουσιαστικό έργο» του να ακούει και να κατανοεί τα θύματα και τις οικογένειές τους.
Τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας παρουσιάστηκαν στον Πάπα Φραγκίσκο τη Δευτέρα: «Ο Πάπας Φραγκίσκος κάθισε και άκουγε και έγνεψε μαζί του όταν οι επιζώντες μας είπαν τις ιστορίες τους», είπε η κ. Caron. «Οι επιζήσαντες μας έκαναν απίστευτη δουλειά σε αυτή τη συνάντηση να σηκωθούν και να πουν τις αλήθειες τους. Ήταν τόσο γενναίοι και τόσο θαρραλέοι».
«Κάναμε τη δύσκολη δουλειά της προετοιμασίας για το ταξίδι μας, για τη συνομιλία μας με τον Πάπα», είπε. «Κάναμε τη δουλειά να μεταφράσουμε τα λόγια μας σε αυτά που θα καταλάβαινε».
Στη συνέχεια, η κα Caron εξέφρασε τις ελπίδες της ότι ο Πάπας και η παγκόσμια Εκκλησία θα προχωρήσουν επίσης στο έργο της μετάφρασης αυτών των λέξεων σε «πραγματική δράση για την αλήθεια, για τη δικαιοσύνη, για τη θεραπεία και για τη συμφιλίωση».
«Όταν προσκαλέσαμε τον Πάπα Φραγκίσκο να συμμετάσχει σε ένα ταξίδι για την αλήθεια, τη συμφιλίωση, τη δικαιοσύνη και τη θεραπεία, τα μόνα λόγια που μας είπε στα αγγλικά, πολλά από αυτά ήταν στη γλώσσα του, επανέλαβε την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και τη θεραπεία – και Το θεωρώ προσωπική δέσμευση».
Πολλές φορές ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου του Métis επανέλαβε τη λέξη «υπερηφάνεια».
«Γιορτάζουμε που είμαστε εδώ μαζί, είμαστε εδώ μαζί ως ένα έθνος και σε συνεργασία με τους αντιπροσώπους των Ινουίτ και των Πρώτων Εθνών από τον Καναδά επίσης», είπε η κ. Caron. «Είμαστε ακόμα εδώ και είμαστε περήφανοι που είμαστε ο Métis και καλούμε τους Καναδούς να μάθουν δίπλα μας ποιοι είμαστε και ποια είναι η ιστορία μας στον Καναδά».
Η κ. Caron είπε ότι έχει υποβάλει αίτημα για πρόσβαση σε έγγραφα που τηρούνται στο Βατικανό σχετικά με σχολεία κατοικιών.
«Κάναμε, είμαστε, και θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε πολλά από αυτά που χρειάζεται το Έθνος των Métis για να είναι σίγουρο ότι θα κατανοήσει την πλήρη αλήθεια μας», είπε. «Θα μιλήσουμε περισσότερο με τον Πάπα για αυτό στο γενικό ακροατήριο την Παρασκευή».
Η μαρτυρία της Άντζι
Ένα άλλο άτομο στην ομάδα στην πλατεία του Αγίου Πέτρου ήταν η Angie Crerar, 85 ετών.
Με κοντά μαλλιά, σκούρα γυαλιά και ένα πολύχρωμο φύλλο πάνω από ένα μαύρο φόρεμα, έφτασε με αναπηρικό καροτσάκι αλλά σηκώθηκε όταν μοιράστηκε μέρη της ιστορίας της, την ίδια που είπε στον Πάπα.
Κατά τη διάρκεια των 10 ετών που πέρασαν αυτή και οι δύο μικρές αδερφές της σε ένα οικιστικό σχολείο στις Βορειοδυτικές Περιφέρειες το 1947, «χάσαμε τα πάντα, τα πάντα. τα πάντα εκτός από τη γλώσσα μας».
«Όταν φύγαμε, μου πήρε περισσότερα από 45 χρόνια για να πάρω πίσω ό,τι έχασα».
Η Angie, ωστόσο, λέει ότι δεν θέλει να τη συνθλίβουν οι αναμνήσεις του παρελθόντος, αλλά μάλλον κοιτάζει το παρόν.
«Είμαστε πιο δυνατοί τώρα», είπε. «Δεν μας έσπασαν. Είμαστε ακόμα εδώ και σκοπεύουμε να ζήσουμε εδώ για πάντα. Και θα μας βοηθήσουν να δουλέψουμε μαζί μας, κάτι που για εμάς είναι φοβερό. Για μένα είναι μια νίκη, νίκη για τον λαό μας για τόσα χρόνια που έχασε».
Όσον αφορά το κοινό της με τον Πάπα Φραγκίσκο, η κ. Κράραρ είπε ότι έφτασε νιώθοντας νευρικότητα, αλλά ότι βρέθηκε με «το πιο ευγενικό, ευγενικό άτομο».
Ο Πάπας μάλιστα την αγκάλιασε, είπε, σβήνοντας δεκαετίες ταλαιπωρίας. «Στεκόμουν ακριβώς δίπλα του, έπρεπε να με κρατήσουν μακριά… Ήταν τόσο υπέροχο. Και ήταν τόσο ευγενικός. Και ήμουν νευρικός, αλλά αφού μίλησε σε εμένα και τη γλώσσα του, δεν τον καταλάβαινα όταν μιλούσε, αλλά το χαμόγελό του και η αντίδρασή του, η γλώσσα του σώματός του, απλώς ένιωσα, φίλε, απλά αγαπώ αυτόν τον άντρα».
