Φυσικά, όλοι οι γονείς γνωρίζουν ότι οι φωνές δεν είναι η σωστή παιδαγωγική προσέγγιση. Ωστόσο, συχνά υψώνουμε τις φωνές μας. Είναι πραγματικά τόσο επιβλαβές; Τόσο οι ψυχολόγοι όσο και οι παιδίατροι συμφωνούν: «Ναι» – οι φωνές δεν βοηθούν και οι ζημιές είναι πολλές:
1. Το να φωνάζουν τρομάζει τα παιδιά
Φανταστείτε έναν γίγαντα με μια δυνατή και κακιά φωνή να σας ουρλιάζει. Φοβάσαι? Το παιδί επίσης. Ειδικά αν πρέπει να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας από αυτό το τέρας, και είναι η μαμά ή ο μπαμπάς, που πρέπει να είναι προστασία και υποστήριξη.
2. Το να φωνάζεις είναι επιβλαβές για την υγεία
Πρώτοι στη λίστα των συνεπειών είναι το άγχος και η νεύρωση. Έπειτα, υπάρχουν προβλήματα βάρους: όπως οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά τείνουν να τρώνε γλυκά επειδή είναι λυπημένα. Το ανοσοποιητικό σύστημα υποφέρει επίσης από στρες – τα παιδιά αρρωσταίνουν πιο συχνά. Επιπλέον, σε παιδιά και εφήβους επηρεάζει τον χαρακτήρα, στους μαθητές μειώνει την απόδοση και τη συγκέντρωσή τους.
3. Υπονομεύει την εμπιστοσύνη
Μπορείτε να αγαπήσετε κάποιον που σας προσβάλλει, σας προσβάλλει ή σας φοβίζει τακτικά. Τα παιδιά μπορούν να μας συγχωρήσουν πολλά πράγματα. Αλλά να εμπιστευτείς και να αποκαλύψεις – δύσκολα. Απλώς ο φόβος είναι δύσκολο να συμβιβαστεί με τις οικείες συζητήσεις. Γι' αυτό είναι δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον που μπορεί να υψώσει τη φωνή του και να σου φωνάξει ανά πάσα στιγμή. Και κάθε φορά που θα φοβάσαι να πεις για το μυστικό σου – μόλις πήρες μια κραυγή. Γι' αυτό τα παιδιά μοιράζονται όλο και λιγότερο με τους γονείς τους και λύνουν μόνα τους τα προβλήματά τους.
4. Δημιουργεί λάθος συνήθειες
Τα παιδιά που έχουν συνηθίσει να τους μιλάνε με υψηλή φωνή δεν ακούν πραγματικά με ήρεμη φωνή και δεν πέφτουν σε ήσυχη περισυλλογή. Αυτοί φταίνε αν έχουν συνηθίσει σε τέτοιο τρόπο επικοινωνίας; Επιπλέον, τα παιδιά συχνά θεωρούν μια τέτοια συμπεριφορά ως φυσιολογική και ανέχονται υπομονετικά την αγένεια από φίλους και άλλους.
5. Το να φωνάζεις δίνει το κακό παράδειγμα
«Ο γιος μου είναι αγενής με τους άλλους και δεν ακούει! Μου απαντάει η κόρη μου! Δεν μπορείς να τους μιλήσεις ήρεμα – δεν έχουν κανέναν σεβασμό!». Ναι, οι ενήλικες συχνά παραπονιούνται για την αγένεια των εφήβων. Και το ίδιο συχνά δεν παρατηρούν ότι στην πραγματικότητα μιμούνται τους μεγάλους.
Τι να κάνετε αν πρόκειται να εκραγείτε; Προσπαθήστε να βρείτε άλλη διέξοδο στον θυμό σας και διδάξτε αυτό και στο παιδί. Το να πεις ότι είσαι θυμωμένος ή προσβεβλημένος είναι πιο σωστό, αν και πιο περίπλοκο, από το να φωνάζεις.
