Ο Μάνφρεντ Προφάζι, ο οποίος εδρεύει στη Βιέννη της Αυστρίας, έχει περιοδεύσει σε ορισμένες από τις περιοχές της Ουκρανίας που έχουν πληγεί περισσότερο από 13 μήνες συγκρούσεων μετά την ευρείας κλίμακας εισβολή της Ρωσίας.
Είπε στα Νέα του ΟΗΕ τι βλέπει σε όλη την κατεστραμμένη χώρα και πώς ΔΟΜ παρείχε άνεση σε άτομα που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω των μαχών και των βομβαρδισμών περιοχών αμάχων.
«Το να ταξιδέψεις στην Ουκρανία αυτές τις μέρες δεν είναι εύκολο. Όταν υπηρέτησα ως Αρχηγός αποστολής για τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης από το 2012 έως το 2017, ήταν δυνατό να πετάξω ή να πάρω ένα από τα σύγχρονα τρένα σε όλο το μήκος και το πλάτος αυτής της τεράστιας χώρας.
Τώρα η πτήση είναι εντελώς αδύνατη και το ταξίδι με το τρένο εξακολουθεί να είναι γεμάτο.
Το ταξίδι μου αυτή την εβδομάδα στην Ουκρανία, από την Οδησσό και το Μικολάιβ στα νότια, τη Ντνίπρο στα ανατολικά, μέχρι την πρωτεύουσα Κίεβο και πάλι δυτικά στο Λβιβ, ήταν, για λόγους ασφαλείας, οδικώς.
Μου έδωσε αρκετό χρόνο να σκεφτώ τα εκατομμύρια των Ουκρανών που έχουν πάρει τους ίδιους δρόμους για να ξεφύγουν από τον κίνδυνο και την καταστροφή από την αρχή του πολέμου.
Εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση αναταραχής, εγκλωβισμένοι ανάμεσα στο να εκτοπιστούν στη δική τους γη ή με τις οικογένειές τους σε διάλυση. Κάποιοι μένουν στην Ουκρανία επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φύγουν, για κάποιους επειδή απλά δεν είναι επιλογή να φύγουν
Μια ομάδα κυρίως γυναικών και παιδιών φτάνει στο Κίεβο τον Απρίλιο του 2022 μετά την εκκένωση από τη νότια πόλη Mykolaiv.
Πάνω από 8 εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, άλλα 5.3 εκατομμύρια είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι. Πολλοί άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί αρκετές φορές. Κάποιοι ταξίδεψαν στο εξωτερικό, επέστρεψαν, εγκαταστάθηκαν και έφυγαν ξανά καθώς αλλάζει η πρώτη γραμμή.
Αυτό το αίσθημα εξάρθρωσης επηρεάζει ακόμη και κοινότητες και ανθρώπους που δεν έχουν μετεγκατασταθεί. Οι κοινότητες έχουν συντριβεί, αναστατωθεί, διασκορπιστεί. Οι ζημιές σε μέρη όπως το Mykolaiv και αμέτρητες μικρές πόλεις και χωριά από τα οποία πέρασα αυτή την εβδομάδα, πληγώνουν το τοπίο και τα συναισθήματα.
Το Mykolaiv βρίσκεται υπό καθημερινό βομβαρδισμό για περισσότερες από 250 ημέρες. Οι σωλήνες νερού έχουν πληγεί σοβαρά. Βλέπουμε ανθρώπους να κάνουν ουρές για πόσιμο νερό στα δημόσια σημεία διανομής, μερικά από τα οποία έχουν δημιουργηθεί από τον ΔΟΜ, καθώς περνάμε μέσα από την πόλη.
Αναδύεται από τα ερείπια
Οι συνθήκες διαβίωσης είναι πολύ δύσκολες για τους ντόπιους και τους εσωτερικά εκτοπισμένους. Κι όμως, οι άνθρωποι μένουν. Ο κόσμος επιστρέφει. Πάνω από 5.6 εκατομμύρια. Οι άνθρωποι προσαρμόζονται στο να βρίσκονται σε νέες κοινότητες υποδοχής και φέρνουν τις δεξιότητές τους και την εμπειρία τους για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση του νέου τους σπιτιού.
Φυσικά, η ανοικοδόμηση και η ανοικοδόμηση στη μέση ενός πολέμου είναι πρόκληση, για να το θέσω ήπια, αλλά όπου κι αν πήγαινα, έβλεπα νέες υποδομές να υψώνονται από τα ερείπια. Μεγάλο μέρος του, είμαι περήφανος και ταπεινωμένος που το λέω, έχει εγκατασταθεί από τον ΔΟΜ και από οργανώσεις που συνεργάζονται μαζί μας και με τις τοπικές αρχές, οι οποίες έχουν κάνει τόσα πολλά για να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα.
Ένα από τα πολλά παραδείγματα είναι μια κινητή μονάδα θέρμανσης, ουσιαστικά το υπόστεγο ενός φορτηγού 40 τόνων, ειδικά προσαρμοσμένο για να παρέχει θέρμανση σε ένα νοσοκομείο παίδων, όπου εκατοντάδες παιδιά –τοπικά και εκτοπισμένα– μπορούν να λάβουν αδιάλειπτη θεραπεία. Τα μπλακ άουτ που προκλήθηκαν από τους βομβαρδισμούς κατέστρεψαν το σύστημα θέρμανσης και για αρκετές ημέρες, οι νεαροί ασθενείς παρέμειναν σε συνθήκες παγετού.
Ο Περιφερειακός Διευθυντής του ΔΟΜ Manfred Profazi μιλά στη Valeria για τη ζωή της ως κάτοικος σε έναν κοιτώνα που υποστηρίζεται από τον IOM στο Dnipro.
Ήμουν αρκετά τυχερός που μπορώ να ακούσω αφηγήσεις σε πρώτο πρόσωπο για την επιβίωση, την ανθεκτικότητα, ακόμη και την αισιοδοξία από μικρούς και μεγάλους. Αυτές οι ιστορίες, και η αφοσίωση του προσωπικού μας, μας κρατούν όλους παρακινημένους και επικεντρωμένους στη βοήθειά μας και στη διευκόλυνση της ανάρρωσης χωρίς να καλλιεργούμε εξάρτηση.
Κοιτάζοντας πίσω, σκέφτομαι τη Βαλέρια και τον γιο της, οι οποίοι διέφυγαν από την καταστροφή του Μπαχμούτ και τώρα βρίσκονται επιτέλους σε αξιοπρεπή καταλύματα, χάρη στις εργασίες επισκευής που διοργάνωσε ο ΔΟΜ σε έναν κοιτώνα στο Ντνίπρο.
Μου έδειξε φωτογραφίες από το σπίτι της, τώρα ολοσχερώς κατεστραμμένο, και μίλησε με θλίψη για τον κήπο της στην αγορά. Τώρα μεγαλώνει μερικά χόρτα σε ένα παράθυρο. Ο γιος της, επιμελής μαθητής, παρακολουθεί τα μαθήματά του στο κινητό τηλέφωνο, καθώς δεν έχει καν laptop. Δεν έχουν παραιτηθεί. κάνουν ό,τι χρειάζεται για να διατηρήσουν ένα προσομοιότυπο κανονικής ζωής.
Η ολοκληρωμένη προσέγγιση του ΔΟΜ μας επιτρέπει να υποστηρίζουμε τους εκτοπισμένους και τις κοινότητες υποδοχής σε πολλαπλά επίπεδα και να τους παρέχουμε ένα πλήρες φάσμα υπηρεσιών από την υποδομή έως τη δημιουργία εισοδήματος.
Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για να τους υποστηρίξουμε όσο χρειαστεί με όλους τους τρόπους που μπορούμε».
Διαβάστε περισσότερα εδώ, για το έργο του ΔΟΜ στην Ουκρανία.
Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) εντείνει τις προσπάθειες για να βοηθήσει τους εκτοπισμένους και τους πληγέντες από τον πόλεμο να αντιμετωπίσουν το κρύο.
