Μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση το 2008, περίπου δέκα ευρωπαϊκές χώρες εισήγαγαν τις λεγόμενες «χρυσές βίζες» για τους αλλοδαπούς που επενδύουν στη χώρα, αγοράζουν στέγη, εργάζονται και μπορούν να υποβάλουν αίτηση για υπηκοότητα μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Μετά την εισαγωγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ελάχιστες απαιτήσεις επένδυσης είναι πρακτικές: η ελάχιστη επένδυση ξεκινά από 50,000 ευρώ στη Λετονία και 1.2 εκατομμύρια ευρώ στην Ολλανδία. Οι επενδυτές μπορούν συνήθως να ζήσουν και να εργαστούν στη χώρα από τρία έως πέντε χρόνια και στη συνέχεια τους επιτρέπεται να υποβάλουν αίτηση για υπηκοότητα, γράφει το Bloomberg.
Ωστόσο, αρχίζουν να έρχονται τα leads. Πριν από δύο μήνες, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης δυσαρέσκειας για την αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Πορτογαλία, η κυβέρνηση δήλωσε ότι θα επαναλάβει το πρόγραμμα μόλις η nt αποφανθεί και αποδεχτεί την προτεινόμενη νομοθεσία – πιθανότατα τις επόμενες εβδομάδες.
Η ΕΕ πιέζει εδώ και καιρό οι χώρες με τέτοια προγράμματα να αποφεύγουν τα χρυσά τέλη βίζας, επειδή είναι «αντιδημοκρατικά» και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τρόπος εισόδου βρώμικου χρήματος στην περιοχή.
Οι Ευρωπαίοι είναι και πάλι οικονομικά σταθεροί και έτοιμοι να αντιμετωπίσουν μια πιο σκληρή εξωτερική πολιτική. ζεστός. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε στην Ισλανδία στις 15 Φεβρουαρίου. Η Ελλάδα έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να διπλασιάσει τον επενδυτικό της στόχο στα 500,000 ευρώ σε πολλούς βασικούς προορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας. Μετά τα προγράμματα για την Πορτογαλία και Ισπανία κοντά, οι σύμβουλοι μετανάστευσης προβλέπουν ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη ζήτηση σε Ελλάδα και Ισπανία.
Δεν υπάρχουν σχεδόν παρόμοια στατιστικά στοιχεία για την Ευρώπη, αλλά ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι η πλειονότητα των ατόμων που χρησιμοποιούν τα προγράμματα είναι από την Κίνα. Στην Ισλανδία, η οποία προσφέρει δικαίωμα διαμονής με αντάλλαγμα μια επένδυση 500,000 ευρώ σε κατοίκους με προσωπική περιουσία τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ευρώ, οι Κινέζοι πολίτες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 90% του συνόλου των 1,727 αιτήσεων που ελήφθησαν μέχρι το τέλος του 2022. Τα πρώτα Invectitops της Πορτογαλίας κυριαρχούν επίσης στους Κινέζους – ή σχεδόν οι μισές από τις 11,758 χρυσές βίζες από το 2012. Στην Ελλάδα, το ποσοστό είναι σχεδόν 60% από τις 12,818 βίζες από το 2013 και μετά. Πέρυσι, πολλοί Ουκρανοί υπέβαλαν αίτηση και ο αριθμός των Αμερικανών που υποβάλλουν αίτηση για βίζα έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Τα προγράμματα διοχέτευσαν πραγματικά πολλά χρήματα στις ευρωπαϊκές αγορές ακινήτων: περίπου 3.5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από το 2016 έως το 2019, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ειδικά στην Πορτογαλία, σκέφτηκαν να βελτιώσουν το στεγαστικό απόθεμα με τη μείωση του επενδυτικού προγράμματος σε ένα επίπεδο για τους υποψήφιους που ζουν σε σπίτι που χρήζουν συντήρησης.
Οι τιμές των κατοικιών μειώθηκαν από το 2015, σύμφωνα με την ιστοσελίδα real estate Idealista. Την τελευταία πενταετία στην Αθήνα οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 48%, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Στο Δουβλίνο έχει αυξηθεί κατά 130% από το 2012.
Με άλλα λόγια, το ενδιαφέρον δεν έχει αλλάξει τόσο πολύ. Στην Ισπανία, όπου η υπηκοότητα μπορεί να ληφθεί για έως και 500,000 ευρώ και 10 χρόνια διαμονής, έχει μόνο 136 χρυσές βίζες που έχουν εκδοθεί μέχρι το 2022.
Παρά τη μεγάλη δυσαρέσκεια που παρουσιάζεται μακροπρόθεσμα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, οι χρυσές βίζες έχουν ασθενή επιρροή στην αξία των ακινήτων. Στην Ιρλανδία, εκδίδουν μόνο μερικές εκατοντάδες βίζες κάθε χρόνο, με 60,000 συναλλαγές σε κατοικίες να αναμένονται μέχρι το 2022.
Τα ακίνητα που αγοράστηκαν μέσω του προγράμματος στην Πορτογαλία αντιπροσωπεύουν περίπου το 0.3% των συνολικών 300,000 συναλλαγών ακινήτων στη χώρα κατά τη διάρκεια του έτους, σύμφωνα με μια εταιρεία ακινήτων.
Φωτογραφία Porapak Apichodilok:
