Ο Κάρολος Γ' και η σύζυγός του Καμίλα στέφθηκαν στο Λονδίνο, καθιστώντας τον τον τεσσαρακοστό μονάρχη στη βρετανική ιστορία. Η τελετή στέψης και χρίσματος πραγματοποιήθηκε στο Αβαείο του Γουέστμινστερ. Η προηγούμενη στέψη έγινε πριν από εβδομήντα χρόνια, στις 2 Ιουνίου 1953, όταν η μητέρα του Καρόλου, η βασίλισσα Ελισάβετ Β', έλαβε το βρετανικό στέμμα στον ίδιο χώρο.
Το κύριο γεγονός της τελετής – το χρίσμα του βασιλιά με ιερό λάδι τέλεσε ο Τζάστιν Γουέλμπι, Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ. Άλειψε το κεφάλι, τα χέρια και το στήθος του Καρόλου με λάδι που καθαγίασε ο Ορθόδοξος Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος στον Πανάγιο Τάφο (εδώ), τονίζοντας τη σύνδεση με το βασιλικό χρίσμα της Παλαιάς Διαθήκης και τοποθέτησε το στέμμα στο κεφάλι του μονάρχη. Κατά τη διάρκεια του χρίσματος, βυζαντινή χορωδία υπό τη διεύθυνση του δάσκαλου της βυζαντινής μουσικής Αλέξανδρο Λίγκα, τέλεσε τον Ψαλμό 71 και μετά τη στέψη τον Κάρολο Γ' ευλόγησε ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Νικήτας.
Η τελετή περιέχει πολλούς χριστιανικούς συμβολισμούς και μηνύματα για τη φύση της εξουσίας. Εδώ είναι μερικά από αυτά:
Η πομπή στο Αβαείο του Γουέστμινστερ συναντήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ και έφτασε στην είσοδο της εκκλησίας, συνοδευόμενη από την ανάγνωση του Ψαλμού 122 (121): «Ας πάμε στον οίκο του Κυρίου», του οποίου το κύριο μήνυμα είναι η ειρήνη: νέος μονάρχης έρχεται με ειρήνη και να εγκαθιδρύσει την ειρήνη.
Ο Βασιλιάς ορκίστηκε στη Βίβλο του Βασιλιά Ιακώβου και στη συνέχεια του δόθηκε μια Βίβλος για να του υπενθυμίσει το νόμο του Θεού και το Ευαγγέλιο ως κανόνα για τη ζωή και τη διακυβέρνηση των χριστιανών μοναρχών. Γονατισμένος μπροστά στο θυσιαστήριο, είπε την ακόλουθη προσευχή, η οποία τόνιζε τη χριστιανική άποψη για τη διακυβέρνηση ως υπηρεσία προς τους ανθρώπους, όχι ως βία εναντίον τους: «Ο Θεός της συμπόνιας και του ελέους, του οποίου ο Υιός δεν στάλθηκε για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει, δώσε χάρη μου να βρω στην υπηρεσία Σου την τέλεια ελευθερία, και σε αυτήν την ελευθερία να γνωρίσω την αλήθεια Σου. Δώσε μου να είμαι ευλογία σε όλα τα παιδιά Σου, κάθε πίστης και πειθούς, ώστε μαζί να ανακαλύψουμε τους δρόμους της πραότητας και να οδηγηθούμε στα μονοπάτια της ειρήνης. μέσω Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. Αμήν."
Ένα παιδί χαιρέτησε τον βασιλιά με τα λόγια: «Μεγαλειότατε, ως παιδιά της βασιλείας του Θεού σας χαιρετάμε στο όνομα του Βασιλιά των βασιλιάδων», και εκείνος απάντησε: «Στο όνομά του και σύμφωνα με το παράδειγμά του δεν ήρθα στο να σερβιριστεί, αλλά να υπηρετήσει» .
Τα κύρια ρεγάλια που έλαβε ο μονάρχης ήταν μια χρυσή σφαίρα με πολύτιμο σταυρό, που συμβολίζει τον Χριστιανικό κόσμο και τον ρόλο του Βρετανού μονάρχη στην προστασία της χριστιανικής πίστης. Ο βασιλιάς έλαβε επίσης δύο χρυσά σκήπτρα: το πρώτο έχει ένα περιστέρι στην άκρη του, που συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα - μια έκφραση της πεποίθησης ότι η εξουσία του μονάρχη είναι ευλογημένη από τον Θεό και πρέπει να ασκείται σύμφωνα με τους νόμους Του. Το σκήπτρο του περιστεριού είναι σύμβολο πνευματικής εξουσίας και είναι επίσης γνωστό ως το «σκήπτρο της δικαιοσύνης και του ελέους». Το σκήπτρο του άλλου ηγεμόνα έχει σταυρό και συμβολίζει την κοσμική εξουσία, που είναι χριστιανική. Και τα τρία ρέγκαλια, καθώς και το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου, έχουν χρησιμοποιηθεί στη στέψη κάθε Βρετανού μονάρχη από το 1661.
Ο βασιλιάς δόθηκε επίσης με το ξίφος του κράτους, όταν το έλαβε, είπε μια προσευχή για χήρες και ορφανά - και πάλι ως σημάδι ότι η ειρήνη είναι η υψηλότερη αξία στην οποία πρέπει να αγωνίζεται κάθε χριστιανός ηγεμόνας και ο πόλεμος αφήνει τον θάνατο στη μέση του.
Με τη στέψη του, ο Κάρολος Γ' έγινε επικεφαλής της Εκκλησίας της Αγγλίας. Από τον 16ο αιώνα, όταν η Αγγλικανική Εκκλησία διέκοψε τις σχέσεις της με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ανακηρύχθηκε κρατική θρησκεία, οι Βρετανοί μονάρχες άρχισαν να την ηγούνται, κόβοντας έτσι το δικαίωμα του Πάπα να παρεμβαίνει στη ζωή της μοναρχίας. Την εκκλησιαστική ηγεσία της Εκκλησίας της Αγγλίας ασκεί ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ. Ο Κάρολος Γ΄ έλαβε επίσης τον τίτλο «Φύλακας της Πίστεως».
Ενδεικτική φωτογραφία: Ορθόδοξη εικόνα των Αγίων Πάντων.
