Η γεωπολιτική θέση της Νορβηγίας τόσο ως γείτονας της Ρωσίας όσο και ως μέλους του ΝΑΤΟ την τοποθετεί στην πρώτη γραμμή της αυτοδιεκδικητικής και επιθετικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της Μόσχας. Ωστόσο, η ένταξη της Νορβηγίας στο ΝΑΤΟ μειώνει το περιθώριο ελιγμών της Ρωσίας σε ενέργειες κάτω από το όριο της ένοπλης σύγκρουσης. Σε αυτό το άρθρο, ο Runar Spansvoll εξετάζει πώς η Ρωσία έκανε χρήση τέτοιων επιθετικών και καταναγκαστικών δραστηριοτήτων υποκατωφλίου στον πολιτικό, τον πληροφοριακό και τον στρατιωτικό τομέα μεταξύ 2014-23 σε μια εκστρατεία για να εξαναγκάσει το Όσλο να συμμορφωθεί με τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας.
