Τον περασμένο Μάρτιο, ένα άρθρο με τίτλο «Τα βρώμικα μυστικά μιας εκστρατείας Smear» εμφανίστηκε στο γνωστό αμερικανικό μέσο ενημέρωσης The New Yorker, παρέχοντας λίγο περισσότερες πληροφορίες για την ολοκληρωμένη στρατηγική του Άμπου Ντάμπι για την εξάλειψη των εχθρών του. Σε αυτό, ο David D. Kirkpatrick αποκαλύπτει πώς μια ελβετική εταιρεία, η Alp Services, που διευθύνεται από τον διάσημο Mario Brero, ο οποίος είναι πολύ γνωστός στη Γενεύη, δούλευε για τον Mohamed Ben Zayed για να βλάψει το Κατάρ και οποιονδήποτε άλλον επιτέθηκε στα Εμιράτα. Μεταξύ των ιδεολογικών εργαλείων που χρησιμοποιήθηκαν για να γίνει αυτό ήταν η διάδοση ψεύτικων ειδήσεων και προκατειλημμένων ιδεών που είχαν σκοπό να βλάψουν τη Ντόχα: συγκεκριμένα, κατηγορώντας το Κατάρ ότι υποστηρίζει το ριζοσπαστικό Ισλάμ, και ειδικότερα τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία, με την υποστήριξη του μικρού Εμιράτου, επιδιώκοντας να αποκτήσει έδαφος σε όλη την Ευρώπη.
Εδώ και αρκετά χρόνια, διεξάγεται πόλεμος επιρροής μεταξύ του Κατάρ, των Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας στη Γηραιά Ήπειρο. Η Γαλλία είναι πρωταρχικός στόχος: το εξάγωνο είναι ένας προνομιούχος πολιτικός, οικονομικός, στρατιωτικός και ενεργειακός εταίρος. Η επιρροή ασκείται μέσω των ΜΜΕ. Για παράδειγμα, με την υποστήριξη της Alp Services, ο Mohamed Ben Zayed κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του εδώ και χρόνια για να επηρεάσει τις εφημερίδες και να υπερασπιστεί την πολιτική του ατζέντα στις γαλλικές στήλες σύνταξης. Ψεύτικοι λογαριασμοί, στραβοί δημοσιογράφοι, μολυσμένα μέσα ενημέρωσης, εκατοντάδες άρθρα έχουν δημοσιευθεί για να υπερασπιστούν ένα όραμα, το όραμα του Άμπου Ντάμπι για τη Μέση Ανατολή και πάνω από όλα ενάντια στο Κατάρ, τον κύριο ανταγωνιστή του για τον πλούτο.
Σύμφωνα με το αμερικανικό μέσο ενημέρωσης The New Yorker, ο ιστότοπος Africa Intelligence είναι ένα τέλειο παράδειγμα. Ήταν πράγματι στην υπηρεσία της Alp Services. Εκτός από την κατασκοπεία, τον εντοπισμό και τις διαρρήξεις που είχε οργανώσει η εταιρεία, η διανομή ψευδών πληροφοριών σε μέσα ενημέρωσης ήταν μέρος της συμφωνίας. Ο Μπρέρο έπρεπε να δημοσιεύει περίπου εκατό άρθρα το χρόνο στα μέσα ενημέρωσης υπέρ των Εμιράτων. Αλλά πέρα από την Africa Intelligence, στοχοποιήθηκαν και άλλοι ιστότοποι: για παράδειγμα, κάποιος Tany Klein διατηρούσε έναν ψευδή λογαριασμό στο Mediapart και δημοσίευσε άρθρα σε αυτό το πνεύμα. Η Africa Intelligence αυτοχαρακτηρίζεται στον ιστότοπό της ως «η καθημερινή εφημερίδα της ηπείρου». Ο ιστότοπος είναι μέρος του ομίλου Indigo, όπως το La Lettre A και το Intelligence στο διαδίκτυο. Όλα τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα το 2019, όπως και αυτή η επιχείρηση: η κρίση του Κόλπου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το 2019, φέρνοντας τη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα εναντίον του Κατάρ.
Η Alp Services δημιούργησε τελικά ένα αρχείο που περιείχε πολλές λίστες Γάλλων και Βέλγων υπηκόων που, σύμφωνα με αυτές, φημολογούνταν ότι εργάζονταν για το Κατάρ ή ότι ήταν μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ή σε κάθε περίπτωση ότι ήταν ένθερμοι επικριτές της συνομοσπονδίας των Εμιράτων. Στις αρχές Ιουλίου, μια τεράστια ευρωπαϊκή κοινοπραξία (European Investigative Collaboration) δημοσίευσε αρκετά άρθρα που εξηγούσαν τη λειτουργία της επιχείρησης του Mario Bréro: 160 Βέλγοι είχαν «παραδοθεί στις μυστικές υπηρεσίες των Εμιράτων». Ανάμεσά τους ήταν ερευνητές (Michaël Privot, Sébastien Boussois), εκπρόσωποι ενώσεων (Fatimah Zibouh), ακόμη και υπουργοί, όπως η Βέλγος υπουργός Πρασίνων Zakia Kattabi, η οποία όχι μόνο κατηγορήθηκε ότι ήταν κοντά στη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το Κατάρ, αλλά και κατήγγειλε ως σιίτης! Πολλοί από αυτούς έχουν υποβάλει καταγγελίες για συκοφαντία και παραβίαση της ιδιωτικής ζωής. Προς το παρόν, όλα τα φώτα της δημοσιότητας είναι στον Mario Brero και την Alp Services, αλλά οι μέθοδοι δεν είναι πολύ κομψές και έχουν ήδη εντοπιστεί στο κέντρο Al Ariaf, το οποίο φέρεται να χρησιμοποιείται ως κάλυψη από την κυβέρνηση των Εμιράτων και ειδικότερα ορισμένοι «Matar», ο πράκτορας των Εμιράτων που είναι υπεύθυνος για τη διεύθυνση των εργασιών της Alp Services στην Ευρώπη.
Γίνεται λόγος για σχεδόν 160 άτομα στο Βέλγιο που τίθενται στο αρχείο, αλλά 200 στη Γαλλία και όχι λιγότεροι από 1,000 άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη θεωρούνται εχθροί του Άμπου Ντάμπι.
