Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος αφιέρωσε το χριστουγεννιάτικο μήνυμά του στη θεολογία της ειρήνης. Ξεκινά με τα λόγια του ησυχαστή του 14ου αιώνα, του Αγίου Νικολάου Καβασίλα, ότι μέσω της ενσάρκωσης του Κυρίου, οι άνθρωποι γνώρισαν για πρώτη φορά τον Θεό σε τρία Πρόσωπα. Η αποδοχή της ανθρώπινης φύσης από τον Υιό και τον Λόγο του Θεού και το άνοιγμα του δρόμου στον άνθρωπο για θέωση κατά χάρη του προσδίδει αξεπέραστη αξία. Η λήθη αυτής της αλήθειας οδηγεί σε αποδυνάμωση του σεβασμού για το ανθρώπινο πρόσωπο. Η άρνηση του υψηλού σκοπού του ανθρώπου όχι μόνο δεν τον απελευθερώνει, αλλά τον οδηγεί σε διάφορους περιορισμούς και διαιρέσεις. Χωρίς τη συνείδηση της θεϊκής του καταγωγής και την ελπίδα της αιωνιότητας, ο άνθρωπος δύσκολα παραμένει άνθρωπος, μη μπορώντας να αντεπεξέλθει στις αντιφάσεις της «ανθρώπινης κατάστασης».
Η χριστιανική κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης προσφέρει λύση στα προβλήματα που δημιουργούν στον κόσμο μας η βία, ο πόλεμος και η αδικία. Ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο, η ειρήνη και η δικαιοσύνη είναι δώρο Θεού, αλλά η επίτευξη της ειρήνης που έφερε ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του απαιτεί τη συμμετοχή και τη συνεργασία των ανθρώπων. Η χριστιανική θέση στο θέμα του αγώνα για την ειρήνη καθορίζεται από τα λόγια του Σωτήρος Χριστού, ο οποίος κηρύττει την ειρήνη, χαιρετά με «ειρήνη σε εσάς» και καλεί τους ανθρώπους να αγαπούν τους εχθρούς τους. Η αποκάλυψη του Χριστού ονομάζεται «Ευαγγέλιο της Ειρήνης». Αυτό σημαίνει ότι για εμάς τους Χριστιανούς ο δρόμος προς την ειρήνη είναι η ίδια η ειρήνη, ότι η μη βία, ο διάλογος, η αγάπη, η συγχώρεση και η συμφιλίωση έχουν προτεραιότητα έναντι άλλων μορφών επίλυσης συγκρούσεων. Η θεολογία της ειρήνης περιγράφεται με σαφήνεια στο κείμενο του Οικουμενικού Πατριαρχείου «Περί της Ζωής του Κόσμου» (από το 2020), όπου λέγεται: «Τίποτα δεν είναι περισσότερο αντίθετο στο θέλημα του Θεού για τα πλάσματά Του, δημιουργημένα κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή Του. , παρά τη βία που ασκεί ο άνθρωπος εναντίον του πλησίον του… Μπορούμε δικαίως να ισχυριστούμε ότι η βία είναι κατ' εξοχήν αμαρτία. Είναι το εντελώς αντίθετο της κτιστής φύσης μας και της υπερφυσικής μας κλήσης να αναζητήσουμε στοργική ένωση με τον Θεό και τον πλησίον…».
Απέναντι στην απειλή για την ειρήνη, χρειάζεται επαγρύπνηση και βούληση για επίλυση προβλημάτων μέσω διαλόγου. Οι μεγάλοι ήρωες της πολιτικής είναι οι αγωνιστές για την ειρήνη. Συνεχίζουμε να τονίζουμε ότι οι θρησκείες διαδραματίζουν ειρηνευτικό ρόλο σε μια εποχή που επικρίνονται επειδή αντί να επιδεικνύουν δύναμη για ειρήνη, υποστήριξη και συμφιλίωση, καλλιεργούν φανατισμό και βία «στο όνομα του Θεού» - αυτό είναι μια διαστρέβλωση της θρησκευτικής πίστης, και δεν της ανήκει.
… Με τέτοιες σκέψεις και ειλικρινή συναισθήματα, με την πλήρη πεποίθηση ότι η ζωή της Εκκλησίας ως τέτοια αντιπροσωπεύει αντίσταση στην απανθρωπιά, από όπου κι αν προέρχεται, καλούμε όλους μας στον καλό αγώνα για την οικοδόμηση μιας κουλτούρας ειρήνης και συμφιλίωσης στον οποίο θα δει στο πρόσωπο του πλησίον, του αδελφού και του φίλου, όχι του εχθρού και του εχθρού, και που θυμίζει σε όλους μας, αδέρφια και παιδιά, ότι η Γέννηση του Χριστού είναι καιρός αυτογνωσίας και ευγνωμοσύνης, αποκάλυψης της διαφοράς μεταξύ του Θεανθρώπου και του «ανθρώπου-θεού», της πραγματοποίησης του «μεγάλου θαύματος» της εν Χριστώ ελευθερίας και της θεραπείας του «μεγάλου τραύματος» της αποξένωσης από τον Θεό.
