Τουλάχιστον 200 φορτηγά κάθε μέρα χρειάζονται και παρά τις «εξαιρετικές» προσπάθειες των εθνικών και διεθνών εταίρων, οι ανθρωπιστές του ΟΗΕ έχουν κολλήσει να αναγκάζονται να μεταφέρουν όλες τις προμήθειες μέσω ενός ενιαίου σημείου ασφυξίας στα νότια σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο, που έχει κατασκευαστεί ως διάβαση πεζών. Jamie McGoldrick.
Ο βετεράνος αξιωματούχος της βοήθειας του ΟΗΕ μίλησε αποκλειστικά στο UN News το Σάββατο, στην πρώτη του συνέντευξη από τότε που έγινε προσωρινός μόνιμος συντονιστής στα Παλαιστινιακά Κατεχόμενα Εδάφη στα τέλη του περασμένου μήνα.
Ο Ιρλανδός υπήκοος υπηρέτησε στον ίδιο ρόλο, όπου είναι επίσης αναπληρωτής Ειδικός Συντονιστής του ΟΗΕ για την Ειρηνευτική Διαδικασία στη Μέση Ανατολή, μεταξύ 2018 και 2020.
Πριν από αυτό, ήταν συντονιστής ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ και μόνιμος συντονιστής στην Υεμένη στο αποκορύφωμα της βίαιης εμφύλιας σύγκρουσης εκεί που ξεκίνησε το 2015. Έχει επίσης συνεργαστεί με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.
Ο κ. McGoldrick επέστρεψε πρόσφατα από τη Γάζα και μίλησε στον Ezzat El-Ferri από την Ιερουσαλήμ, όπου εδρεύει το γραφείο του Ειδικού Συντονιστή του ΟΗΕ (UNSCO), με άλλα γραφεία στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης και στη Λωρίδα της Γάζας.
Η συνέντευξη είχε επεξεργαστεί για μεγάλη και σαφήνεια:
Ειδήσεις του ΟΗΕ: Μόλις επιστρέψατε από τη Γάζα και είχατε αυτό το ρόλο στο παρελθόν. Περιγράψατε την κατάσταση εκεί ως τραγική τα προηγούμενα χρόνια. Ποια ήταν η αρχική σας αντίδραση όταν μπήκατε για πρώτη φορά στη Γάζα κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου;
Jamie McGoldrick: Λοιπόν, ξεκάθαρα, η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά από την τελευταία φορά που ήμουν εκεί. Αυτό που σε εντυπωσιάζει περισσότερο είναι οι αριθμοί. Μόλις φτάσετε μέσω της Ράφα, αυτό που σας χτυπά αμέσως είναι η απεραντοσύνη των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί: κάθε δρόμος, κάθε πεζοδρόμιο.
Έχουν επίσης αυτές τις αυτοσχέδιες σκηνές χτισμένες στην πλευρά των κτιρίων που εισβάλλουν στους δρόμους. Είναι πολύ δύσκολο να κυκλοφορείς. Το μέρος είναι πραγματικά, πραγματικά γεμάτο.
Το δεύτερο πράγμα που νομίζω είναι το γεγονός ότι Αυτή η πολυσύχναστη φύση προκαλεί την έλλειψη υπηρεσιών που έχουν οι άνθρωποι. Επειδή αυτό συνέβη τόσο γρήγορα, ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται στα νότια (της Γάζας). Υπολογίζουν 1.7 ή 1.8 εκατομμύρια ανθρώπους στη Ράφα, η οποία είχε πληθυσμό περίπου 250,000 κατοίκους.
Οι άνθρωποι έχουν πιάσει χώρο στα νοσοκομεία, έχουν πιάσει χώρο μέσα UNRWA σχολεία…και πηγαίνεις σε αυτά τα μέρη και βλέπεις τις συνθήκες που ζουν οι άνθρωποι, τη αθλιότητα, την πολυκοσμία, την αυτοσχέδια φύση της.
Κανείς δεν είχε το χρόνο να σχεδιάσει τίποτα. Οι άνθρωποι έτρεχαν από εκεί από όπου ήρθαν: η μεσαία περιοχή, η βόρεια περιοχή, και ήρθαν με ελάχιστα. Έπρεπε να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα μέρος για τον εαυτό τους σε ένα πολύ δύσκολο, χαοτικό περιβάλλον. Και το γεγονός ότι είναι χειμώνας και εκεί. Έτσι, όλα αυτά το κάνουν πολύ, πολύ δύσκολο.
Μας έχει κατακλύσει επειδή έχουμε πολύ περιορισμένο ρόλο εκεί για αυτού του είδους τις εργασίες και έπρεπε να προσπαθήσουμε να κλιμακώσουμε, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες. Και ακόμη και όταν ήμουν εκεί πριν από οκτώ ημέρες – επέστρεψα μόλις πριν από δύο μέρες – η διαφορά εκείνη την ώρα ήταν το γεγονός ότι τα πλήθη εξακολουθούν να έρχονται…Η απόγνωση βαθαίνει, ο ανθρώπινος πόνος εντείνεται.
Οι άνθρωποι φωνάζουν για φαγητό στην πόλη Ράφα στη νότια Λωρίδα της Γάζας
Αλλά το πιο σημαντικό θα χρειαστεί να κάνουμε περισσότερα για να κλιμακώσουμε, να αποκτήσουμε περισσότερους ανθρώπους, να έχουμε περισσότερη πρόσβαση, να φέρουμε περισσότερο υλικό. Αλλά είναι ένα έργο μαμούθ.
UN News: Είμαι βέβαιος ότι συναντήσατε επίσης συναδέλφους που ήταν εκεί όταν ήσασταν σε αυτόν τον ρόλο στο παρελθόν. Τι εμπειρίες έχουν μοιραστεί μαζί σας;
Jamie McGoldrick: Το πρώτο είναι αυτό της ανθρώπινης διάστασης: οι άνθρωποι σας λένε τι έχουν αφήσει πίσω τους. Κάποιοι σας λένε ότι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους που έχουν καταστραφεί, και άλλοι σας λένε για τα μέλη της οικογένειας που πέθαναν. Ξέρεις, η ζωή που είχαν κάποτε έχει φύγει και μάλλον έχει χαθεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Υπάρχει ένας βαθμός σοκ και ένας βαθμός απόγνωσης. Και νομίζω ότι υπάρχει ένα είδος απελπισίας και εκεί, γιατί δεν βλέπουν καμία απάντηση στο τι είναι αυτό που αντιμετωπίζουν μπροστά τους. Είναι επίσης εκπληκτικό ότι υπάρχει ανθεκτικότητα και σταθερότητα ορισμένων από αυτούς τους συναδέλφους που ήταν σε αυτή την κατάσταση, που ήρθαν στο νότο φυγαδεύοντας ως εκτοπισμένος, αλλά ακόμα όρθιοι για να κάνουν δουλειά.
Είναι απίστευτο ότι οι άνθρωποι στη Γάζα έχουν αυτό το πνεύμα… και συνεχίζουν ακόμα. Το γεγονός οτι έχουν σκοτωθεί 146 συνάδελφοι του ΟΗΕ. Άλλοι έχουν χάσει μέρη των οικογενειών, αλλά εξακολουθούν να παραδίδουν.
Δεν είναι σαν να φεύγατε για ασφάλεια, γιατί το σημείο που βρίσκεστε αυτή τη στιγμή δεν είναι ασφαλές. Το σημείο που βρίσκεστε αυτή τη στιγμή γίνεται όλο και πιο στενό και γεμάτο. Και δεν είναι σαν να έχεις φτάσει κάπου ως εκτοπισμένος και αυτό είναι. έρχονται κι άλλα…
Ειδήσεις του ΟΗΕ: Όπως μόλις είπατε, οι ανθρωπιστές του ΟΗΕ υψώνουν τη φωνή τους σχετικά με τις προκλήσεις του να μπορέσουν να φτάσουν βοήθεια στη Γάζα σε κλίμακα. Επί τόπου, τι σημαίνει αυτό για τον πληθυσμό; Πόσο από τις ανάγκες τους καλύπτονται αυτή τη στιγμή;
Jamie McGoldrick: Πριν ξεκινήσει αυτό, αυτό που είχατε ήταν περίπου 500 φορτηγά την ημέρα που έρχονταν ως εμπορικές μεταφορές. Και τα Ηνωμένα Έθνη εξυπηρέτησαν όσους ήταν άτυχοι, που δεν μπορούσαν να αγοράσουν αυτά τα πράγματα εμπορικά. Εμείς, οι ανθρωπιστές, πρέπει να έχουμε περίπου 200 φορτηγά την ημέρα. Και όλα αυτά κάλυψαν τον πληθυσμό – τα ανθρωπιστικά και τα εμπορικά [εμπορεύματα].
Αυτό που έχετε τώρα είναι ότι ο εμπορικός [τομέας] έχει σταματήσει. Έτσι, οι άνθρωποι που εξυπηρετούνταν από τον εμπορικό τομέα συμπιέζουν τώρα ό,τι υπάρχει στον ανθρωπιστικό τομέα και όλοι έχουν ανάγκη. Αυτό που έχουμε είναι μια κατάσταση όπου το βασικά ζητήματα για εμάς είναι καλύτερο καταφύγιο, περισσότερες προμήθειες τροφίμων, καλύτερο νερό, αποχέτευση, αποχέτευση και οι ανάγκες υγείας.
Η προστασία αφορά παντού
Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλές ανησυχίες για την προστασία: βία με βάση το φύλο, θέματα προστασίας των παιδιών καθώς υπάρχουν πολλά ασυνόδευτα παιδιά.
Και τότε επίσης, χρειαζόμαστε στους εαυτούς μας, ως ανθρωπιστές, την ικανότητα να κάνουμε αυτό το έργο. Αυτό σημαίνει προστασία και για εμάς. Που σημαίνει να έχεις καλά συστήματα επικοινωνίας, να έχεις τη δυνατότητα να κινείσαι. Και η αποσύγκρουση όσον αφορά τα ανθρωπιστικά μας κινήματα [έτσι] προστατεύονται πραγματικά.
Και δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη. Υπήρξαν πολλά περιστατικά. Προσπαθούμε να φέρουμε περισσότερα φορτηγά. Χθες, είχαμε 200 φορτηγά, τα περισσότερα που χρειάστηκε ποτέ να περάσουμε στη Ράφα. Δεν μπαίνει τίποτα από το βορρά. Όλα έρχονται από το νότο. Προσπαθούμε να σώσουμε τον πληθυσμό, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχει πιθανώς όλος ο πληθυσμός των 2.2 εκατομμυρίων χρειάζεται κάποιου είδους βοήθεια.
Και είμαστε αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζοντας έναν ανηφορικό αγώνα για να αντιμετωπίσουμε απλώς τις ανάγκες όσων προσεγγίζουμε. Πρέπει να φτάσουμε πολύ πιο μακριά, πολύ πιο βαθιά και μακριά για άλλα μέρη όπως το βορρά. Αλλά υπάρχει συνεχής σύγκρουση και στρατιωτικές επιχειρήσεις μας εμποδίζουν είτε να κινηθούμε σε ορισμένες από τις κεντρικές ζώνες. Ετσι, είμαστε κάπως κολλημένοι εκεί που είμαστε, και είναι πολύ δύσκολο να μετακινηθούν οι νηοπομπές, οι νηοπομπές πηγαίνουν βόρεια για να εξυπηρετήσουν αυτούς τους 250,000 – 300,000 εκτιμώμενους πληθυσμούς εκεί.
Δύο παιδιά κάθονται στα ερείπια του σπιτιού τους στην πόλη Ράφα, στη νότια Λωρίδα της Γάζας.
Δεν έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε αυτό γρήγορα. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Είναι ο παραλιακός δρόμος, γιατί ο κύριος δρόμος στη μέση βρίσκεται στην πραγματικότητα υπό στρατιωτικές επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή. Έτσι, στριμώχνουμε όλες τις προσπάθειές μας προς τα βόρεια, ενώ προσπαθούμε να παλέψουμε για να σώσουμε το νότο. Πρέπει να κλιμακώσουμε και οι εμπορικές προμήθειες πρέπει να ξεκινήσουν ξανά.
Πρέπει επίσης να λάβουμε περισσότερη υποστήριξη από δωρητές που ήταν πολύ πρόθυμοι να μας αφήσουν να αγοράσουμε περισσότερα φορτηγά, να νοικιάσουμε περισσότερα φορτηγά, για να φέρουμε βοήθεια. Αλλά είναι ο αγώνας που αντιμετωπίζουμε. Και αυτοί οι τέσσερις βασικοί τομείς που μόλις σας ανέφερα είναι εκεί που θα γίνει η σωτηρία.
Ειδήσεις του ΟΗΕ: Ακούσαμε αρκετούς αξιωματούχους του ΟΗΕ να λένε ότι χρειαζόμαστε εμπορικές αποστολές για να αρχίσουμε να επιστρέφουμε στη Γάζα. Αλλά αν η οικονομία είναι σε ερείπια και υπάρχει στρατιωτική δραστηριότητα σε εξέλιξη, πώς μπορούν οι άνθρωποι να συνεχίσουν το εμπόριο και να συνεχίσουν τη ζωή τους, μια κανονική οικονομία;
Jamie McGoldrick: Αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε τελικά είναι ότι, εάν ο εμπορικός τομέας ξεκινήσει ξανά, μπορούμε να αρχίσουμε να προμηθεύουμε τα καταστήματα που είναι κλειστά επειδή δεν υπάρχει τίποτα σε αυτά. Όλα τα αποθέματα έχουν φύγει. Πρέπει να αναπληρώσουμε αυτά τα αποθέματα.
Και αφού το έχουμε μέχρι μια συγκεκριμένη κλίμακα, μπορούμε στη συνέχεια να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε κάρτες μετρητών, συστήματα κουπονιών μετρητών.
«Μακρύς, μακρύς αγώνας» μόνο για να συνεχίσει να ρέει η βοήθεια
Αλλά είμαστε πολύ μακριά από αυτό αυτή τη στιγμή. Έχουμε έναν μακρύ, μακρύ αγώνα για να διατηρήσουμε απλώς την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, ειδικά τρόφιμα και ιατρικές προμήθειες εκεί μέσα.
Γιατί αν δεν το κάνουμε αυτό, αυτά τα πράγματα, αυτά τα είδη θα είναι πολύ διαδεδομένα για τη μαύρη αγορά και θα αρχίσουμε να βλέπουμε αυτή την εκμετάλλευση να γίνεται. Το έχουμε ήδη δει να συμβαίνει.
Ειδήσεις του ΟΗΕ: Ορισμένοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι είπαν ότι το μόνο πράγμα που εμποδίζει την είσοδο βοήθειας στη Γάζα είναι οι περιορισμοί του ΟΗΕ. Πώς θα τους απαντούσατε;
Είναι ένα δύσκολο περιβάλλον γιατί καταφέραμε να κάνουμε περιορισμένες διανομές βοήθειας και το Κυβερνείο της Ράφα, όπου υπολογίζεται ότι είναι τώρα ο μισός πληθυσμός, και το υπόλοιπο της Λωρίδας της Γάζας, έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό λόγω της έντασης των εχθροπραξιών και οι περιορισμοί στις μετακινήσεις μας: είχαμε μόνο πέντε από τις 24 προγραμματισμένες νηοπομπές για τρόφιμα και φάρμακα έχουν επιτραπεί να πάνε στο βορρά, Για παράδειγμα.
Εξάρτηση «σε ένα σημείο διέλευσης»
Προσπαθούμε να αυξήσουμε τις δραστηριότητές μας. Οι επιχειρήσεις μας έχουν κατά κάποιο τρόπο παρεμποδιστεί από την επιμονή της κυβέρνησης του Ισραήλ να χρησιμοποιήσει μια διάβαση πεζών στη Ράφα για να φέρει φορτηγά με προμήθειες. Και ενώ λειτουργεί καλά, δεν μπορούμε να βασιστούμε σε όλη τη Γάζα – 2.2 εκατομμύρια ανθρώπους – σε ένα σημείο διέλευσης. Πρέπει να ανοιχτούμε αλλού.
Συνοδεία βοήθειας εισέρχονται στη Λωρίδα της Γάζας μέσω της συνοριακής διέλευσης της Ράφα. (αρχείο)
Οι ανθρωπιστικές επιχειρήσεις διατηρούνται σε πολύ μικρή διαθεσιμότητα καυσίμων. Αυτό είναι μια σανίδα σωτηρίας για τις λειτουργίες των νοσοκομείων για να διατηρηθεί η οξυγόνωση, να διατηρηθούν τα διάφορα μέρη των πραγματικών νοσοκομείων σε λειτουργία, οι μονάδες αφαλάτωσης να συνεχίσουν να πηγαίνουν εκεί το πόσιμο νερό.
Η συνεχιζόμενη ανθρωπιστική επιχείρηση, οφείλω να πω, είναι απολύτως εξαιρετική. Το έργο που έχει γίνει από τους εθνικούς συναδέλφους μας εκεί, με την υποστήριξη των διεθνών.
Άρα, δυσκολευόμαστε πραγματικά. Δεν νομίζω ότι είναι επειδή είμαστε αντίθετοι με το να μπούμε περισσότερο, ή [ότι] δεν ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις μας.
Βρισκόμαστε σε αυτό το 100 τοις εκατό, αλλά υπάρχουν περιορισμοί εκεί… Πρέπει να είναι έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε πραγματικά αυτό που χρειαζόμαστε και όλο και περισσότερα μέρη όπου υπάρχουν πληθυσμοί – και όχι εξυπηρετώντας 2.2 εκατομμύρια μέσω μιας πόρτας – και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει.
Νέα του ΟΗΕ: Με την κατάσταση στη Γάζα αυτή τη στιγμή, μερικές φορές η Δυτική Όχθη μπορεί να πέσει από το ραντάρ. Έχετε κάποια ενημέρωση για την κατάσταση εκεί;
Jamie McGoldrick: Νομίζω ότι όλοι βλέπουμε την κατάσταση στη Δυτική Όχθη. Υπήρξαν σημεία ανάφλεξης στη Δυτική Όχθη από τις αρχές του περασμένου έτους και μετά από τις 7 Οκτωβρίου, το τραγικό ζήτημα, νομίζω ότι επιταχύνθηκε. Και έχουμε δει πάνω από 300 Παλαιστίνιους να έχουν σκοτωθεί και περίπου 80 παιδιά να έχουν σκοτωθεί.
έχουμε δει από OCHA Και η έκθεση έχει γίνει ότι υπάρχει προφανώς μια αύξηση στη βία των εποίκων εναντίον των Παλαιστινίων. Και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε ως σταθερή τάση. Υπήρχαν περίπου 200,000 άδειες εργασίας στο Ισραήλ, αλλά τώρα έχουν ανασταλεί… Νομίζω ότι πολλοί από αυτούς μάλλον έχασαν τη δουλειά τους τώρα.
Καμία μεταφορά εσόδων από το Ισραήλ
Και υπάρχουν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που ήταν εκεί και τώρα παίρνουν μειωμένους μισθούς επειδή η πραγματική Παλαιστινιακή Αρχή αγωνίζεται, επειδή η μεταφορά εσόδων από το Ισραήλ δεν έχει γίνει εδώ και αρκετό καιρό.
Η ανθρωπιστική κοινότητα, πολλά μέρη της, είναι μέσα, μέρος της Δυτικής Όχθης…Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τις κρίσεις που εμφανίζονται. Είναι πολύ, πολύ δύσκολο να διατηρήσεις αυτά τα δύο πράγματα ταυτόχρονα, η συγκέντρωση στη Γάζα, αλλά στη συνέχεια δεν προσπαθεί να ξεχάσει το μέγεθος του συνεχιζόμενου προβλήματος, που συμβαίνει στη Δυτική Όχθη.
Ειδήσεις ΟΗΕ: 57 χρόνια τώρα κατοχής, το θέμα είναι πάνω από 75 χρόνια. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει πραγματικά να χάνουν την ελπίδα τους στην ειρηνευτική διαδικασία. Λοιπόν, τι μπορεί να γίνει για να αποκατασταθεί αυτή η ελπίδα και να αναζωογονηθεί το γραφείο του Ειδικού Συντονιστή [για την Ειρηνευτική Διαδικασία στη Μέση Ανατολή], ώστε να επιτευχθεί λύση;
Το γραφείο του Ειδικού Συντονιστή εξακολουθεί να προσπαθεί να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις κρίσεις που είναι αλληλένδετες, που είναι η ανθρωπιστική βοήθεια που συνδέεται με τις προκλήσεις διακυβέρνησης, οπότε αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να συμβεί.
Χρειάζεται περισσότερη πίεση για την απελευθέρωση ομήρων
Αλλά νομίζω ταυτόχρονα, Πρέπει να πιέσουμε περισσότερο και να ενισχύσουμε τις διαπραγματεύσεις για την άμεση, άνευ όρων απελευθέρωση των ομήρων από τη Χαμάς. Αυτό πρέπει να συμβεί.
Πρέπει να κλιμακώσουμε τη βοήθεια προς τη Γάζα, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες του ίδιου του Ισραήλ για την εσωτερική ασφάλεια, και πρέπει να αυξήσουμε τις ανθρωπιστικές διελεύσεις για να επιτρέψουμε βοήθεια στη Γάζα, όπως ο Κερέμ Σαλόμ εκτός από τη Ράφα. Πρέπει όμως να δούμε και τα βόρεια σημεία διέλευσης.
Jamie McGoldrick – Προσωρινός Κάτοικος και Ανθρωπιστικός Συντονιστής στην κατεχόμενη Παλαιστινιακή Επικράτεια συνάντηση με Εκπροσώπους της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου στη Ράφα, Νότια Γάζα
Πρέπει να αποκαταστήσουμε αυτές τις βασικές υπηρεσίες, ιατρικές, ανθρωπιστικές, που έχουν επηρεαστεί από αυτή τη σύγκρουση και στη συνέχεια να αρχίσουμε να χτίζουμε νέες για να ξαναρχίσουμε τις επιχειρήσεις διάσωσης.
Και πρέπει να επιτρέψουμε σε περισσότερους τραυματισμένους ασθενείς και σε αυτούς τους ανθρώπους να λαμβάνουν θεραπεία εκτός της Γάζας, επειδή η Γάζα στερείται του πλήρους φάσματος των υπηρεσιών που απαιτούνται για τους ανθρώπους που έχουν παγιδευτεί σε αυτήν την κρίση. Πρέπει να επιτρέπουμε όλο και περισσότερες υπηρεσίες σε αυτούς τους τομείς.
«Κάποια στιγμή, πρέπει να επιστρέψουμε στην ειρηνευτική διαδικασία»
Νομίζω ότι η ειρηνευτική διαδικασία δεν μπορεί να γίνει κατανοητή ή να εξεταστεί αυτή τη στιγμή. Είμαστε σχεδόν 100 μέρες πολέμου – πώς θα τελειώσει και αν και πότε, πώς μπορούν τα μέρη, τα διάφορα μέρη των παλαιστινιακών κομμάτων να ενωθούν και πώς μπορούν μετά οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί να καθίσουν γύρω από τις διαπραγματεύσεις πίνακα, δεδομένου του βάθους του τι συνέβη εκείνη την περίοδο;
Έτσι, νομίζω ότι υπάρχουν πολλές θεραπείες που πρέπει να περάσετε και υπάρχει πολλή περίσκεψη που πρέπει να περάσετε, πολλή κατανόηση του τι σημαίνει όλο αυτό. Αλλά κάποια στιγμή, πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτήν την ειρηνευτική διαδικασία, κάποιος τρόπος για να καταλάβουμε πώς θα ζήσουν οι άνθρωποι μαζί.
Ειδήσεις του ΟΗΕ: Αυτή ακριβώς θα ήταν η τελευταία μου ερώτηση προς εσάς. Πώς είναι δυνατόν μετά από όλα αυτά, τα κόμματα να καθίσουν πραγματικά πίσω στο τραπέζι; Πώς μπορούμε να το εξηγήσουμε αυτό στον απλό άνθρωπο που δεν ξέρει;
Jamie McGoldrick: Νομίζω ότι η ειρήνη είναι πιο φυσιολογική από τον πόλεμο. Νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό και νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν ειρηνικά και να έχουν μια ζωή. Θέλουν να έχουν μέλλον. Θέλουν τα όνειρά τους, θέλουν να ξέρουν τι θα ακολουθήσει. Θέλουν να μπορούν να κοινωνικοποιούνται και να έχουν οικογένειες, και δεν μπορείς να το έχεις αυτό στην περίπτωση που έχεις αυτή τη σύγκρουση και έχεις αυτήν την ανασφάλεια, και νομίζω ότι αυτό πρέπει να εξαφανιστεί.
Κατανόηση, εκτίμηση, διαμονή
Και τότε μπορείτε να ξεκινήσετε τη διαδικασία επιδιόρθωσης, τη διαδικασία επούλωσης. Στη συνέχεια, πρέπει να σκεφτείτε μόνοι σας, πώς συνδέεστε με τον γείτονά σας; Πώς συνδέεστε με τους ανθρώπους με τους οποίους θα πρέπει να ζήσετε δίπλα δίπλα; Και είναι μια κατανόηση και εκτίμηση, μια διαμονή.
Και το βλέπουμε σε πολλές, πάρα πολλές συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Και δυστυχώς, αυτό είναι ένα από τα πιο μακροχρόνια και τα πιο βαθιά ριζωμένα.
