Η επέκταση των μαχών σε ολόκληρη τη χώρα έχει στερήσει τις κοινότητες από βασικές ανάγκες και πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και είχε καταστρεπτικό αντίκτυπο στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, δήλωσε ο Khalid Khiari, Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, του οποίου το χαρτοφυλάκιο καλύπτει επίσης πολιτικές και ειρηνευτικές υποθέσεις ως ειρηνευτικές επιχειρήσεις.
Η ανοιχτή ενημέρωση σηματοδότησε την πρώτη φορά που το Συμβούλιο συνήλθε για τη Μιανμάρ αφότου ο στρατός κατέλαβε την εξουσία από τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση την 1η Φεβρουαρίου 2021, αν και τα μέλη υιοθέτησαν επίλυσης της κρίσης τον Δεκέμβριο του 2022.
UN Γενικός Γραμματέας António Guterres έχει ζητήσει σταθερά την απελευθέρωση του προέδρου Win Myint, της κρατικής συμβούλου Aung San Suu Kyi και άλλων που παραμένουν υπό κράτηση.
Ανησυχία για την κοινότητα των Ροχίνγκια
Ο κ. Khiari είπε ότι εν μέσω αναφορών για αδιάκριτους αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Μιανμάρ και βομβαρδισμούς πυροβολικού από διάφορα μέρη, ο αριθμός των αμάχων συνεχίζει να αυξάνεται.
Ανέφερε για την κατάσταση στην πολιτεία Rakhine, τη φτωχότερη περιοχή της κυρίως βουδιστικής Μιανμάρ και την πατρίδα των Rohingya, μιας κυρίως μουσουλμανικής εθνοτικής κοινότητας που είναι ανιθαγενείς. Περισσότερα από ένα εκατομμύριο μέλη έχουν διαφύγει στο Μπαγκλαντές μετά από κύματα διώξεων.
Στη Ραχίν, οι μάχες μεταξύ του στρατού της Μιανμάρ και του Στρατού Αρακάν, μιας αυτονομιστικής ομάδας, έχουν φτάσει σε πρωτοφανές επίπεδο βίας, επιδεινώνοντας προϋπάρχουσες ευπάθειες, είπε.
Ο Στρατός του Αρακάν φέρεται να έχει αποκτήσει εδαφικό έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του κέντρου και επιδιώκει να επεκταθεί προς τα βόρεια, όπου παραμένουν πολλοί Ροχίνγκια.
Αντιμετωπίστε τις βασικές αιτίες
«Η αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της κρίσης των Ροχίνγκια θα είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας βιώσιμης οδού εξόδου από την τρέχουσα κρίση. Η αποτυχία να γίνει κάτι τέτοιο και η συνεχιζόμενη ατιμωρησία θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τον φαύλο κύκλο βίας της Μιανμάρ», είπε.
Ο κ. Khiari τόνισε επίσης την ανησυχητική αύξηση των προσφύγων Ροχίνγκια που πεθαίνουν ή αγνοούνται ενώ πραγματοποιούν επικίνδυνα ταξίδια με πλοίο στη Θάλασσα Ανταμάν και στον Κόλπο της Βεγγάλης.
Είπε ότι οποιαδήποτε λύση στην τρέχουσα κρίση απαιτεί συνθήκες που επιτρέπουν στον λαό της Μιανμάρ να ασκεί ελεύθερα και ειρηνικά τα ανθρώπινα δικαιώματά του και ο τερματισμός της εκστρατείας βίας και πολιτικής καταστολής του στρατού είναι ένα ζωτικό βήμα.
«Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γενικός Γραμματέας τόνισε την ανησυχία του για την πρόθεση του στρατού να προχωρήσει στις εκλογές εν μέσω εντεινόμενων συγκρούσεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρη τη χώρα», πρόσθεσε.
Περιφερειακές επιπτώσεις
Αναφερόμενος στην περιοχή, ο κ. Khiari είπε ότι η κρίση της Μιανμάρ συνεχίζει να εξαπλώνεται καθώς οι συγκρούσεις σε βασικές συνοριακές περιοχές έχουν αποδυναμώσει τη διακρατική ασφάλεια και η κατάρρευση του κράτους δικαίου επέτρεψε στις παράνομες οικονομίες να ευδοκιμήσουν.
Η Μιανμάρ είναι τώρα ένα επίκεντρο παραγωγής μεθαμφεταμίνης και οπίου παράλληλα με μια ταχεία επέκταση των παγκόσμιων επιχειρήσεων διαδικτυακής απάτης, ιδιαίτερα σε παραμεθόριες περιοχές.
«Με σπάνιες ευκαιρίες επιβίωσης, τα εγκληματικά δίκτυα συνεχίζουν να θηρεύουν τον όλο και πιο ευάλωτο πληθυσμό», είπε. «Αυτό που ξεκίνησε ως απειλή περιφερειακού εγκλήματος στη Νοτιοανατολική Ασία είναι τώρα μια ανεξέλεγκτη κρίση εμπορίας ανθρώπων και παράνομου εμπορίου με παγκόσμιες επιπτώσεις».
Ενισχύστε την υποστήριξη
Ο κ. Khiari υποστήριξε τη δέσμευση των Ηνωμένων Εθνών για παραμονή και αλληλεγγύη με τον λαό της Μιανμάρ.
Τονίζοντας την ανάγκη για μεγαλύτερη διεθνή ενότητα και υποστήριξη, είπε ότι τα Ηνωμένα Έθνη θα συνεχίσουν να εργάζονται συμπληρωματικά με το περιφερειακό μπλοκ, την ASEAN, και να συμμετέχουν ενεργά με όλους τους ενδιαφερόμενους.
«Καθώς η παρατεταμένη κρίση βαθαίνει, ο Γενικός Γραμματέας συνεχίζει να ζητά μια ενιαία διεθνή απάντηση και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη, ιδιαίτερα τις γειτονικές χώρες, να αξιοποιήσουν την επιρροή τους για να ανοίξουν ανθρωπιστικούς διαύλους σύμφωνα με τις διεθνείς αρχές, να τερματίσουν τη βία και να επιδιώξουν μια συνολική πολιτική λύση που οδηγεί σε ένα χωρίς αποκλεισμούς και ειρηνικό μέλλον για τη Μιανμάρ», είπε.
Μετατόπιση και φόβος
Οι ανθρωπιστικές επιπτώσεις της κρίσης είναι σημαντικές και βαθιά ανησυχητικές, άκουσαν τα μέλη του Συμβουλίου.
Lise Doughten του γραφείου ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ, OCHA, είπε ότι περίπου 2.8 εκατομμύρια άνθρωποι στη Μιανμάρ είναι τώρα εκτοπισμένοι, το 90 τοις εκατό από την κατάληψη του στρατού.
Οι άνθρωποι «ζουν καθημερινά με φόβο για τη ζωή τους», ειδικά από τότε που τέθηκε σε ισχύ ένας εθνικός νόμος για την υποχρεωτική στράτευση στις αρχές του έτους. Η ικανότητά τους να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες και να αντεπεξέλθουν είναι εκτεταμένη στα όριά της.
Εκατομμύρια πεινούν
Σχεδόν 12.9 εκατομμύρια άνθρωποι, περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια. Τα βασικά φάρμακα τελειώνουν, το σύστημα υγείας βρίσκεται σε αναταραχή και η εκπαίδευση έχει διακοπεί σοβαρά. Περίπου το ένα τρίτο όλων των παιδιών σχολικής ηλικίας είναι αυτή τη στιγμή έξω από την τάξη.
Η κρίση επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες και τα κορίτσια, σχεδόν 9.7 εκατομμύρια από τα οποία χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, με την κλιμακούμενη βία να αυξάνει την ευαλωτότητά τους και την έκθεσή τους στην εμπορία ανθρώπων και στη βία λόγω φύλου.
Δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή
Οι ανθρωπιστές εκτιμούν ότι περίπου 18.6 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρη τη Μιανμάρ θα χρειαστούν βοήθεια φέτος, μια σχεδόν 20πλάσια αύξηση από τον Φεβρουάριο του 2021.
Η κ. Doughten ζήτησε αυξημένη χρηματοδότηση για να υποστηρίξουν τις δραστηριότητές τους, ασφαλή και απρόσκοπτη πρόσβαση σε άτομα που έχουν ανάγκη και ασφαλείς συνθήκες για τους εργαζόμενους στην αρωγή.
«Οι εντεινόμενες ένοπλες συγκρούσεις, οι διοικητικοί περιορισμοί και η βία κατά των εργαζομένων στην ανθρωπιστική βοήθεια παραμένουν βασικοί φραγμοί που περιορίζουν την ανθρωπιστική βοήθεια από το να φτάσει σε ευάλωτα άτομα», είπε.
Προειδοποίησε ότι καθώς η σύγκρουση συνεχίζει να κλιμακώνεται, οι ανθρωπιστικές ανάγκες εντείνονται και καθώς πλησιάζει η εποχή των μουσώνων, ο χρόνος είναι ουσιαστικός για τον λαό της Μιανμάρ.
«Δεν έχουν την πολυτέλεια να ξεχάσουμε. δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν», είπε. «Χρειάζονται την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας τώρα για να τους βοηθήσει να επιβιώσουν σε αυτή την περίοδο φόβου και αναταραχής».
