Nire herrialdean, Portugalen, inflazioak azkar eta izugarri jo gaitu. DECO Portugalgo kontsumitzaileak babesteko agentziaren arabera, ezinbesteko janari saski batek gerra aurretik baino %12,2 gehiago balio du gaur (otsailak 23). Baina honezkero, denek daki inflazioa aspalditik dagoela...
2021eko azaroaren inguruan, tokiko negozioei buruzko istorio bat egiten ari nintzen nire lankide batekin. Piezarako, merkatari batzuk elkarrizketatu behar izan ditugu, eta, beraz, jatetxeko zuzendaria den Margarida andereñoa elkarrizketatu dugu. "O Bitoque" (bitoque Portugalgo plater ezagun baten izena da). Elkarrizketan, zerbait interesgarria eta harrigarria esan zuen (garai hartan).
Beraz, egin genuen elkarrizketan, nire lankideak eta biok galderari erantzun nahi izan diogu: “Zerk eragin die azken urteotan tokiko enpresei?”. Erantzun batzuk espero genituen jada. “Pandemia”, “kate handietako jatetxe” eta abar bezalakoak. Eta jada bagenituen gai horiei buruzko ohar batzuk ipuinean idazteko. Baina galdera hori egin genionean, Margarida andreak pandemiari buruz pixka bat hitz egin zuen, noski, baina gero hau esan zuen:
Nire lankidea eta ni pixka bat harritu ginen adierazpen honek. Noski, azarorako, jadanik izan genuen Alemaniako eta Herbehereetako inflazioren berri; hala ere, zera esaten zuten portugaldar ekonomista guztiak: bata, inflazioa oraindik ez zela Portugalera iritsi; eta bi, Portugalek ziurrenik ez zuela eraginik izango.
Eta ez, funtzionario publikoen soldaten % 0,9ko igoera ez zen beti inflazioa izan. Bai, % 0,9ko kopurua 2022ko Estatuko Aurrekontuen garaiko inflazio zifratik atera zen (dokumentu honen lehen zirriborroa, Errepublikako Batzarrak onartu ez zuena). Baina funtzionario publikoen soldata igoera aspaldiko promesa zen gobernu sozialistak eta haien ezkerreko aldekoek.
Ekonomialariek diote Portugalen inflazioa gerrarekin hasi zela (edo, behintzat, gerra aurretik gutxienekoa zela), baina ez nago ados. Dagoeneko aspalditik zebilela tokiko negozioei eragiten, esango nuke, iraila/urrirako behintzat.
Elkarrizketa egin eta gutxira, Portugalgo egunkarietan inflazioaren inguruko istorioak nabaritzen hasi nintzen. Gogoan dut aleen eta ogiaren inflazioari buruzko bat elkarrizketatik astebetera, Portugalgo egunkarian “Abisuetako egunkaria”.Noski, nire lankidearengana joan nintzen gerenteak arrazoia zuen erakustera. Istorioak zioen alearen prezioa %50 igo litekeela (!). Gerra baino hilabete lehenago izan zen hau.
Hauteskundeekin batera (urtarrilean), ekonomia espezializatutako egunkariek ezin izan zioten utzi inflazioaz eta beste herrialde batzuetan okerrera egiten ari zenaz. Baina oraindik ez zen Portugalera iritsi. Egunkari generalistek gaia baztertzen jarraitu zuten gehienbat.
Eta gero inbasioa... Lehen lerroei, zigorrei eta bestelakoei buruzko istorioen ondoren astebete baino ez zen... Hemen zegoen, azkenean Portugalera iritsi zen inflazioa.
Portugaldar askok ez dute inoiz inflazio maila hori bizi, jada eurora ohituta daudelako. Baina beste askok, inflazioa gogoratu ez ezik, beldurra dute, iraultza osteko urteetan bizi izan baitzuten bete-betean.
Nire lankideak eta biok ez dugu inoiz inflaziorik izan. Normalean kebab batzuk edo kaleko beste janari batzuk 1 euro edo 2 euroren truke lortuko genituen, orain, hori funtsean ezinezkoa da. Inflazioak gutxien kaltetutako jatetxeen bila ibili behar dugu orain, edo oraindik kaltetu ez diren arraroak.