Religieuze pylgertocht is in wis teken fan it minskdom. Neffens de Roemeenske patriarch Daniël binne d'r in protte redenen foar pylgertocht en hat it djippe geastlike betsjutting as it goed en goed begrepen wurdt. De pylger is in persoan dy't besykje en oanbidde yn bibelske hillige plakken, grêven fan martlers, reliken fan hilligen, wûnderlike ikoanen of plakken dêr't ferneamde geastlike âldsten wenje.
1.De wichtichste redenen foar pylgertocht binne de folgjende:
- Oanbidding is in fisuele oantinken oan plakken dêr't de prachtige leafde en aksje fan God wurdt manifestearre foar minsken en troch minsken. De oanbidder is immen dy't it hillige plak of de hillige reliken dêr't en troch dêr't de hilligjende oanwêzigens fan God him mar yn 'e sterkste graad manifestearre hat, oanreitsje wol, sadat de oanbidder syn leauwe en leafde foar God fersterkje kin.
- Dêrom wurdt oanbidding útfierd om gebed en geastlik libben te ferbetterjen.
- Oanbidding wurdt faak begrepen as in geastlike died fan tanksizzing oan God foar alle jeften ûntfongen fan Him; sa wurdt it op himsels sawol in genêzende aksje as in tankoffer.
- Oanbidding omfettet ek in akte fan berou foar sûnden en wurdt bekroand mei belidenis fan alle sûnden begien, mei gebeden foar ferjouwing en heil fan 'e siel.
- Oanbidding kin ek motivearre wurde troch in sterke winsk om Gods help te ûntfangen om wat wichtichs te berikken of te genêzen fan fysike of geastlike sykte.
2.De djippe geastlike betsjutting fan oanbidding is dat it sawol geastlik foardiel jout oan it persoanlike libben fan 'e pylger en oan it libben fan' e tsjerke.
Oanbidding as it sykjen en priuwen fan de hilligens fan ús bestean. Troch oanbidding sykje en moetsje minske en God inoar op in ûntspannen en mystike wize. Abraham ferliet syn heitelân, Ur fan 'e Chaldeërs, en reizge fier fuort nei it lân dat de Heare him tasein hie, Kanaän (Gen. 12: 1-5).
Religieuze oanbidding is de sykje yn dizze wrâld foar dat wat net fan dizze wrâld is - it Keninkryk fan God, dêr't de Heare Jezus Kristus sels fan seit: "Sykje earst it keninkryk fan God" (Matt. 6:33) en "Myn keninkryk is net fan dit wrâld” (Johannes 18:36).
Oanbidding hat ek in profetyske betsjutting, dy't troch in moderne teolooch as folget omskreaun wurdt: “Dizze mienskippen fan minsken (dus oanbidders) dy't har leauwen sjonge, symbolisearje en fêstigje de mearsidige mienskip fan minsken (folken) foar wa't it skreaun is. yn it lêste haadstik fan it boek Jesaja en yn it fisioenboek fan Iepenbiering. Fanôf Abrahams dei binne alle leauwigen oanbidders dy't troch de woastenije reizgje nei it Beloofde Lân, stap foar stap beseffe se dat Kristus har op 'e wei begeliedt en har útnûget om Him te erkennen yn it brekken fan it brea (Lukas 24:35).
Oanbidding leart ús dat de missy fan 'e tsjerke is om hilligens te sykjen en har winsk om de folsleinens fan it libben yn' e Hear te realisearjen. In toeristyske reis is gjin pylgertocht as it net in mystike reis wurdt, in ynderlike pylgertocht, in besykjen om troch gebed en fersoening tichter by God te kommen.
