(Bruxelas) HRW.org – Refuxiados de Ucraína, especialmente as mulleres e as nenas, enfróntanse a un maior risco de violencia de xénero, trata e outras explotacións debido á falta de medidas sistemáticas de protección e seguridade en Polonia.
"A aceptación de Polonia dos que foxen da guerra en Ucraína é un cambio positivo da súa resposta a outras crises, pero a falta de medidas básicas de protección corre o risco de expor aos refuxiados a graves abusos", dixo. Hillary Margolis, investigadora senior de dereitos das mulleres en Human Rights Watch. "Abdicar deste papel aos voluntarios e activistas pon a carga da seguridade dos refuxiados sobre persoas ben intencionadas, pero na súa maioría sen formación, sen os sistemas ou apoio necesarios".
Desde o 24 de febreiro de 2022, máis de 2.9 millóns de refuxiados que foxen da guerra de Ucraína chegou En Polonia. ponte son mulleres e nenos, en gran parte debido ao requisito da lei marcial para que os homes de 18 a 60 anos permanezan no país para un posible reclutamento.
Human Rights Watch realizou investigacións entre o 22 e o 29 de marzo no paso fronteirizo de Medyka, nas estacións de tren en Przemyśl, Cracovia e Varsovia e nos centros de recepción, incluíndo o centro de recepción Tesco en Przemyśl, o Ptak Expo Center en Nadarzyn, nos arredores de Varsovia, o Cinema Sitio da cidade en Cracovia e o sitio do mercado completo de Rszeszow. Os investigadores entrevistaron a 20 mulleres e nenas refuxiadas, 5 membros do persoal e 10 voluntarios independentes nos lugares de acollida, 7 representantes de organizacións non gobernamentais, representantes de 3 axencias de axuda humanitaria e un subxefe de policía en Podkarpackie.
Human Rights Watch atopou medidas de protección inconsistentes e falta de coordinación gobernamental, o que amplifica os riscos de abuso, especialmente para as mulleres e as nenas. Voluntarios, representantes de organizacións non gobernamentais e de axencias das Nacións Unidas e un xefe adxunto da policía expresaron a súa preocupación pola falta de medidas de seguridade sistemáticas ou de medios para identificar, previr ou responder á violencia de xénero, incluíndo a trata, a explotación sexual e a violación. Human Rights Watch escribiu ao goberno de Polonia o 31 de marzo para presentar os resultados da investigación e solicitar información, pero non recibiu resposta.
Un subxefe de policía do voivodía (rexión) que abarca Medyka, Przemyśl e Korczowa dixeron que non tiñan ningún caso rexistrado de violencia de xénero, incluíndo tráfico ou outra explotación, contra os refuxiados de Ucraína. Outras persoas entrevistadas dixeron que se rexistraron algúns casos e que a conciencia das ameazas é alta, pero os riscos continúan.
Un voluntario independente do centro de acollida de Korczowa preto do paso fronteirizo de Krakovets dixo que o caos no centro xera riscos, describindo a situación como "préstada" á violencia de xénero ou outros abusos: "O sistema [de seguridade] segue cambiando todos os días. Algúns días a policía está aquí comprobando quen entra e sae, ás veces a xente pode entrar directamente".
Algúns refuxiados xa se atoparon con posibles explotacións ou abusos. Unha muller de Kiev, de 29 anos, dixo que os directivos dun club no que aceptara un traballo como bailarina no leste de Polonia tentaron obrigala a facer traballo sexual e deixaron o seu salario cando ela se negou.
As persoas entrevistadas confirmaron que os traballadores dos puntos de acollida de refuxiados, a maioría deles voluntarios, non estaban capacitados para detectar sinais de riscos para a seguridade das mulleres e das nenas, incluído o tráfico ou outra explotación. A falta de protocolos para previr ou responder á violencia de xénero, incluída a violación, deixa isto ao criterio de persoas na súa maioría sen experiencia.
Non se instituíron medidas sistemáticas dentro ou entre os sitios para verificar o transporte privado ou a vivenda ou para garantir que os refuxiados chegan a destinos con seguridade, e non hai sistemas claros para informar os problemas de seguridade relacionados. A dificultade de atopar e pagar un aloxamento a longo prazo comeza a deixar a algúns refuxiados nun precipicio.
Directrices internacionais pedir mitigación do risco de violencia de xénero desde o inicio da resposta á crise, incluíndo a prevención, os sistemas de denuncia e os servizos para sobreviventes da violencia, incluíndo a trata e outras explotacións.
O goberno debería desenvolver e implementar de inmediato protocolos consistentes que garantan a protección nos puntos de acollida e para todo o transporte e vivenda de refuxiados, dixo Human Rights Watch. Todos os refuxiados deben recibir información clara sobre como mitigar os riscos de protección, buscar axuda e informar de incidentes.
O goberno debería traballar con axencias de resposta humanitaria experimentadas e organizacións non gobernamentais especializadas para reducir os riscos de violencia de xénero para os refuxiados, incluíndo a trata e outras explotacións, e para garantir a identificación adecuada das vítimas e a prestación de servizos aos sobreviventes. Todos os sobreviventes da violencia en Polonia deberían estar dispoñibles servizos que inclúen unha atención integral post-violación, incluíndo o acceso á anticoncepción de emerxencia e ao aborto.
A Unión Europea debería garantir que os fondos distribuídos a Polonia para o apoio aos refuxiados de Ucraína cheguen a aqueles que coordinan e prestan servizos esenciais, incluíndo organizacións non gobernamentais independentes e experimentadas.
"Canto máis tempo permanezan os refuxiados de Ucraína en Polonia con recursos cada vez menores, especialmente mulleres e nenas, maior será o risco de que se vexan obrigados a vivir en situacións de explotación ou de abuso", dixo Margolis. "O goberno de Polonia debería asumir a súa responsabilidade pola seguridade das persoas que foxen da guerra en Ucraína e tomar medidas agora para que a vivenda, o transporte e o emprego sexan o máis seguros posible".
Para obter resultados detallados, consulte a continuación.
Riscos para mulleres e nenas
O pasado 4 de marzo, o Consello da Unión Europea activou o Directiva de protección temporal de 2001 (TPD) por primeira vez, concedendo aos cidadáns e residentes de longa duración de Ucraína permisos de residencia temporal na Unión Europea durante polo menos un ano, con posible prórroga por dous máis. Os cidadáns ucraínos poden viaxar libremente dentro da UE e solicitar protección temporal no país da súa elección.
O goberno de Polonia concedeu aos cidadáns ucraínos o dereito a un Estadía legal de 18 meses, un beneficio en efectivo único de 300 złoty (70 USD), transporte gratuíto en tren e acceso simplificado a un número de identificación nacional (PESEL), que é necesario para solicitar a residencia e outras prestacións, como a asistencia sanitaria e a educación.
Incumprindo a Decisión do Consello, a lei polaca, promulgada o 12 de marzo, exclúe ás persoas que tivesen o status de refuxiado en Ucraína, aos apátridas ou a outros cidadáns de terceiros países que fuxiron de Ucraína e que non poidan regresar aos seus países de orixe.
A lei tamén ofrece ás empresas e individuos que ofrecen comida e aloxamento aos refuxiados de Ucraína unha compensación de 40 złoty (9.28 dólares) por persoa e día durante un máximo de 60 días.
O goberno de Polonia estableceu 36 puntos de recepción en 16 rexións para proporcionar asistencia humanitaria aos refuxiados, incluíndo alimentos e vivenda temporal. Algúns están dirixidos por voluntarios, outros por empregados do goberno.
Apoio do Goberno insuficiente
A pesar da acollida pública do goberno aos refuxiados de Ucraína, activistas, voluntarios e organizacións non gobernamentais asumiron a responsabilidade principal de coordinar e proporcionar vivenda, transporte, alimentos e servizos esenciais. Algúns dixeron que a ausencia de coordinación do goberno central contribúe a un ambiente caótico que impide a seguridade e a súa capacidade para prestar servizos.
No paso fronteirizo de Medyka, Human Rights Watch observou que, e os entrevistados confirmaron que, os voluntarios proporcionaron case todos os bens e servizos, incluídos alimentos e produtos de hixiene. Os centros de acollida en Przemyśl e Korzczowa eran enteiramente dirixidos por voluntarios, mentres que os centros de Rseszow, Cracovia e Varsovia estaban dirixidos por unha mestura de empregados públicos, empregados privados e voluntarios.
Os voluntarios e os grupos non gobernamentais tamén coordinaron e proporcionaron vivenda, transporte, comida e outros suministros e servizos adicionais en Varsovia, Cracovia e Przemyśl, incluso nas estacións de tren que serven de centros para os refuxiados que chegaban e viaxaban a outras partes de Polonia ou Europa.
Os voluntarios e os grupos non gobernamentais interviñeron para axudar a reducir os riscos de trata, outras explotacións e abusos e para ofrecer atención e servizos de saúde sexual e reprodutiva dirixidos aos sobreviventes da violencia de xénero, incluíndo liñas de axuda con psicólogos ou xinecólogos ucraínos.
Joanna Piotrowska, presidenta de Feminoteka, que ofrece axuda ás mulleres que sofren violencia, dixo que a axuda do goberno central podería facilitar a prestación de máis servizos máis rápido. "Non hai apoio da parte superior, é completamente a nivel de base", dixo. "É espantoso que ata agora, mesmo ante a guerra e a escala da crise... non haxa... organización ou coordinación por parte do goberno".
A mediados de abril, o goberno de Polonia anunciou financiamento para que as organizacións locais axuden aos refuxiados de Ucraína seguindo un proceso acelerado no que non houbo concurso aberto. As organizacións solicitaron directamente ao goberno, que aprobaba os destinatarios sen un proceso transparente. Moitos deses seleccionado están afiliados á igrexa católica ou aliados gobernamentais coñecidos.
Entre os dez principais destinatarios está a Fundación da Garda Nacional, asociada ás marchas nacionalistas do Día da Independencia e que xa está financiada en gran medida polo Fondo Patriótico do goberno. O seu líder, Robert Bakiewicz, facía anteriormente anti-refuxiados declaracións sobre a fronteira entre Polonia e Bielorrusia. Outros grupos que traballan con refuxiados de Ucraína criticado a elección, sinalando que solicitaran fondos sen éxito.
Aumento dos riscos de violencia de xénero
Riscos de violencia baseada no xénero, incluíndo violación, agresión sexual e tráfico e outras explotacións, aumentan durante os conflitos e os desprazamentos e tenden a afectar de forma desproporcionada ás mulleres e ás nenas. O Oficina das Nacións Unidas sobre Drogas e Crime, Axencia das Nacións Unidas para os Refuxiados (ACNUR), ONU titulares de mandatos especiais, e internacional axencias de axuda humanitaria ter advertido de riscos particulares de tráfico e explotación para aqueles que foxen da guerra en Ucraína, en parte debido ao elevado número de mulleres e nenos desprazados e refuxiados.
Un especialista en protección dunha axencia de axuda humanitaria dixo que a demografía dos refuxiados significaba que "todas as bandeiras vermellas subiron" inmediatamente. Ela dixo que a rápida concienciación por parte das autoridades de Polonia e da sociedade civil é positiva, pero non elimina as preocupacións: "[E] é o escenario perfecto para todo tipo de maltratadores e autores, pero creo que [hai] unha comprensión xeral moito máis ampla destes. riscos que noutros contextos”.
A falta de medidas de protección coordinadas e sistemáticas nos pasos fronteirizos e nos lugares de recepción en Polonia deixa lagoas que poden crear oportunidades para os posibles maltratadores. Human Rights Watch falou con catro mulleres refuxiadas que dixeron que foran abordadas por homes descoñecidos con ofertas sospeitosas de vivenda, emprego ou transporte, e unha que sufrira un intento de trata e explotación. Cinco voluntarios ou persoal das axencias de axuda que traballan en lugares fronteirizos e de recepción dixeron que viviron ou presenciaron incidentes nos que homes descoñecidos parecían representar riscos para a seguridade dos refuxiados.
Unha muller de 41 anos que viaxaba desde Rivna cun amigo e cada unha das súas fillas, dixo que homes sen chapas nin chalecos que indicasen que eran voluntarios achegáronse a eles na fronteira ofrecéndolles vivenda ou traballo. "Dixéronlle: 'Ven connosco, temos un traballo para ti'. Pero non pensamos que fose seguro", dixo. Do mesmo xeito, na estación central de tren de Varsovia, dixo, os homes ofrecían aos refuxiados traballo e vivenda durante un ou dous días. "Achegáronse especialmente a mulleres ou mulleres novas", dixo.
A explotación sexual e laboral seguen sendo riscos significativos que poderían crecer a medida que os refuxiados permanecen en Polonia e loitan por atopar unha vivenda a prezos accesibles e un emprego seguro, dixeron os entrevistados. A muller de Kiev, de 29 anos, dixo que traballara como bailarina de discoteca en Ucraína e que aceptou un traballo nun club que lle ofrecía traballo e vivenda en Polonia a través dun sitio web. Cando chegou, os directivos do club presionárona para que fixese traballo sexual.
Cando ela se negou, dixo: "O director gritou: 'Es unha cadela, non estás facendo todo o traballo, pareces canso'". Despois dunha semana, cobrou parte do seu salario e marchou. "Déronme 700 złoty, pero tiven que devolverlles 200 złoty como 'penalización'", dixo. "Non hai bromas, isto é como unha ameaza. Tiven medo". O traballo sexual non é ilegal en Polonia, pero si ilegal lucrarse coa venda de sexo ou a prostitución doutra persoa ou para forzar ou inducir a xente a vender sexo.
Irena Dawid-Olczyk, presidenta da organización contra a trata La Strada en Polonia, dixo que o caso da muller é típico. Tamén dixo que algúns empresarios contratan persoas de xeito extraoficial para evitar os pagos á seguridade social dos traballadores ou simplemente negarlles os salarios. Human Rights Watch falou con catro mulleres refuxiadas que dixeron que os empresarios intentaran contratalas ilegalmente ou se negaron a pagarlles polo traballo.
As dificultades para atopar vivendas a prezos accesibles a longo prazo comezaban a deixar a algúns refuxiados desesperados e potencialmente propensos á explotación ou a outros abusos. Unha muller de 41 anos de Kryvyi Rih dixo que non tiña cartos para pagar o aluguer mensual de 1,200 złoty (282 dólares) que se adeudaba en breve polo apartamento dunha habitación en Varsovia que compartía coa súa filla de 13 anos, a súa irmá de 38 anos e a súa sobriña. 11. "Todo o diñeiro que tiñamos, convertémolo e gastámolo en comida e cousas que necesitamos", dixo.
Falta de Medidas de Prevención ou Resposta contra a Trata e a Violencia
Os voluntarios e os membros do persoal dos pasos fronteirizos e dos lugares de acollida confirmaron a falta de medidas sistemáticas para identificar ás vítimas ou en risco de trata, outra explotación ou violencia de xénero ou para mitigar os riscos de protección.
Falta de cribado
Cando Human Rights Watch visitou o paso fronteirizo de Medyka os días 21 e 22 de marzo, non parecía haber ningunha medida para identificar ás persoas que entraban en Polonia que puidesen ser vítimas ou en risco de ser tratadas, outras explotacións, violencia de xénero ou outros abusos. Un provedor de axuda humanitaria confirmouno e dixo que carecía de recursos para ofrecer tales medidas. "Para [casos] de violencia de xénero, o problema é que necesitas un espazo privado e necesitas axentes de protección que falen ucraíno", dixo.
Ningún dos cinco centros de acollida visitados tiña medidas para detectar riscos de protección ou identificar ás persoas que necesitan servizos especializados, incluídas por violación ou outra violencia de xénero. Unha enfermeira que traballa en varios lugares fronteirizos dixo que a falta de privacidade e espazos dedicados dificulta a identificación das vítimas. "É moi difícil coñecer as [potenciais vítimas de] violencia de xénero nos centros de acollida porque é difícil atopar un lugar onde falar", dixo.
A falta de identificación das vítimas e das posibles vítimas dificulta os esforzos para reducir os riscos de violencia de xénero, incluíndo a trata e outras explotacións, e impide que as vítimas sexan derivadas a tempo determinado a servizos médicos, de saúde mental, de acollida, legais e outros.
Falta de Seguridade
As persoas entrevistadas dixeron que as medidas de seguridade están ausentes ou insuficientes no cruce de Medyka e nos centros de acollida.
"A policía está aquí para mostrar, máis ou menos", dixo o cooperante de Medyka, referíndose a unha zona inmediatamente máis aló do paso fronteirizo bordeada de tendas de campaña, na súa maioría atendidas por voluntarios independentes doutros países, que ofrecen alimentos, bebidas e produtos de hixiene. e outros artigos e servizos.
Un voluntario que traballa na estación de tren de Przemyśl dixo: "O principal problema é que non hai presenza de seguridade organizada". Os voluntarios do centro de recepción de Korczowa e da estación de tren de Przemyśl dixeron que as medidas de seguridade en constante cambio contribuíron aos riscos de tráfico, outras explotacións e outros abusos.
Algúns sitios tiñan algunhas medidas de seguridade para a entrada, incluíndo o centro de recepción Tesco, o Ptak Expo Center, o Cinema City Center en Cracovia e o centro Rszeszow. Non obstante, os sistemas non se aplicaron de forma consistente nin en todos os lugares de recepción. O coordinador do centro Tesco dixo que os controis de seguridade na entrada do lugar son desiguais e que os voluntarios detiveron a varias persoas dentro do centro que non tiñan as credenciais de rexistro adecuadas.
Falta de Sistemas de Prevención e Resposta
O persoal e os voluntarios dos lugares de recepción dixeron que non existían protocolos para previr ou responder á violencia de xénero.
"A violación é unha gran preocupación", dixo un voluntario sobre os riscos no centro de acollida de Korczowa. Outra voluntaria dixo que estaba preocupada polos posibles abusos en espazos illados e sen supervisión, como os corredores dos baños.
Os coordinadores do centro Tesco en Przemyśl e do Ptak Expo Center indicaron que confían en que os refuxiados informen aos voluntarios ou ao persoal sobre os incidentes. "Non hai sistema... [Os refuxiados] veñen a nós se hai algún problema", dixo o coordinador do centro Tesco.
Os sitios carecían de medidas básicas de prevención como vivendas separadas para mulleres soas ou soas con nenos. Aínda que a maioría dos refuxiados son mulleres e nenos, as instalacións de acollida tamén albergan a homes e nenos aos que se lles permite saír de Ucraína, incluídos adolescentes menores de 18 anos, homes maiores de 60 anos, con tres ou máis fillos ou con exención médica ou doutro tipo.
Marta Pasternak, unha empregada de Ptak Expo e coordinadora do lugar, confirmou que "todo o mundo está mesturado". As persoas deberán rexistrarse e obter unha pulseira diferente para acceder a cada un dos almacéns das instalacións, pero os aseos, duchas e vestiarios non teñen portas con peche nin outras medidas de seguridade e calquera persoa podería entrar nos postos unha vez dentro das instalacións.
Un especialista en violencia de xénero dunha axencia de axuda humanitaria dixo que están a apoiar medidas de mitigación de riscos nos lugares de acollida de refuxiados, así como a xestión de casos e servizos psicosociais para sobreviventes de violencia de xénero. Dixo que centros como Ptak Expo están establecendo lentamente medidas básicas de prevención e resposta.
As directrices internacionais sobre a violencia de xénero nas crises piden medidas que inclúan aloxamentos separados e seguros para mulleres e nenos non acompañados e baños e baños separados por sexos con peche e privacidade.
Falta de Formación
Só dúas das persoas entrevistadas que coordinan ou prestan servizos tiñan experiencia en axuda humanitaria ou asistencia aos refuxiados, e moitas non tiñan habilidades nin experiencia na prestación de servizos directos.
O persoal e os voluntarios dixeron que a falta de formación para identificar ou responder á violencia de xénero significaba que calquera resposta dependería do individuo. Unha voluntaria do centro de Korczowa dixo que se se decataba dun caso de violación ou outra violencia de xénero, "chamaría á policía ou ao [persoal] médico ou buscaría números en liña para chamar. Ninguén veu e dixo [aos voluntarios]: "esta é o que debes facer'”.
Ademais duns poucos empregados das axencias de axuda humanitaria, ningún voluntario ou persoal recibira formación oficial. Algúns voluntarios tiveron sesións de formación autoorganizadas sobre temas como a prevención da trata de persoas, pero isto foi casual. O presidente de La Strada, Dawid-Olczyk, dixo que iniciaron sesións de formación gratuítas para activistas independentes.
Os especialistas en protección dunha axencia de axuda humanitaria dixeron que a proliferación de voluntarios supón dificultades para garantir unha resposta á violencia de xénero de acordo cos estándares internacionais. Referíndose aos estándares humanitarios fundamentais, un especialista dixo: "[Necesitamos] ser moi conscientes de que cando falamos de violencia de xénero, este principio de 'non facer dano' e un enfoque centrado na vítima que todos practicamos pode non necesariamente estar en mente de [voluntarios]". O ACNUR impartira formación sobre mitigación de riscos e prevención da explotación e abuso sexual nas zonas fronteirizas.
Non garantir a atención integral post-violación
Os que traballan nos lugares de recepción dixeron que non había protocolos para garantir unha atención integral post-violación, que inclúe a administración de medicamentos sensibles ao tempo para previr o embarazo e o VIH e outro apoio médico e psicolóxico de provedores adestrados. Estándares internacionais, incluíndo a Carta Humanitaria e as Normas Mínimas baixo a Manual de Esfera, O Comité Permanente interinstitucional, Ea Grupo de Traballo Interinstitucional de Saúde Reproductiva en Crise, chamar para xestión clínica da violación en emerxencias.
As leis de Polonia restrinxen severamente o acceso á atención esencial de saúde sexual e reprodutiva, incluídos os elementos básicos dos coidados posteriores á violación. A anticoncepción de emerxencia, que pode evitar o embarazo ata cinco días despois do sexo sen protección, Require un médico Prescrición aínda que a UE aprobou as vendas sen receita. Buscar un provedor e obter unha receita para coidados que precisan o tempo podería ser especialmente prohibitivo para os refuxiados que non falan polaco e descoñezan o contexto.
Unha sentenza do Tribunal Constitucional de 2020 practicamente prohibido aborto. Aínda que o aborto en casos de violación segue sendo legal, un fiscal debe facelo determinar razoable certeza de que o embarazo resultou dun delito para que os médicos practicasen legalmente o aborto por estes motivos.
Krystyna Kacpura, directora da Federación para a Muller e a Planificación Familiar (Federa), dixo que a organización non tiña coñecemento de mulleres ou nenas de Ucraína ás que se lles negou a atención post-violación en Polonia, pero que axudou a dúas nenas de Ucraína a acceder ao aborto. despois da violación. Kacpura dixo que a súa liña de axuda dirixida por un xinecólogo ucraíno tamén recibiu chamadas relacionadas con problemas de saúde sexual e reprodutiva, como infeccións xinecolóxicas, anticoncepción e coidado do embarazo.
Abortion without Borders, un grupo de organizacións que proporcionan información e apoio ás persoas que buscan abortar en Polonia, informou de axudar a 267 persoas desprazadas en Polonia a acceder ao aborto entre o 1 de marzo e o 19 de abril. Non recollen información sobre as razóns polas que as persoas necesitan abortar ou se teñen buscou coidado noutro lugar.
Kacpura dixo que, como outras en Polonia, moitas mulleres ou nenas de Ucraína que están dentro do prazo permitido optan polo aborto con medicamentos usando pílulas, que di a Organización Mundial da Saúde é un método de aborto seguro e non invasivo que se pode autoxestionar ata a duodécima semana de embarazo. Aínda que a lei polaca criminaliza aos provedores de aborto e non aos que abortan, Kacpura dixo que o malentendido e o medo á lei polaca poden impedir que os refuxiados busquen atención.
A enfermeira que traballa en varios centros de recepción fronteirizos dixo que a atención post-violación non estaba dispoñible no lugar "porque non hai espazo nin privacidade". Teríamos que derivar as mulleres ao hospital". Ela dixo que estaba preocupada por se o persoal do hospital local proporcionaría de forma fiable unha atención integral despois da violación, incluíndo o acceso ao aborto se fose necesario, e que estaba tentando determinar de forma independente como podería garantir a atención ás superviventes.
A 2021 denunciar sobre Polonia, desde o organismo que supervisa a aplicación do Convenio do Consello de Europa sobre Prevención e Combata da Violencia contra a Muller e da Violencia Doméstica (Convenio de Estambul) observou un tratamento inconsistente das vítimas de violencia sexual por parte da policía e as instalacións médicas e unha formación insuficiente do persoal médico para ofrecer a atención adecuada aos superviventes.
Os activistas e as axencias confían en redes informais de profesionais médicos para ofrecer servizos esenciais, incluído o aborto. Un grupo de axuda humanitaria que traballa na violencia de xénero identificou isto como unha brecha e dixo que esperan establecer un protocolo co goberno para garantir a xestión clínica da violación como estándar. En marzo, máis de 60 grupos de dereitos internacionais e locais chamado líderes internacionais para garantir con urxencia os dereitos sexuais e reprodutivos das persoas afectadas pola guerra de Ucraína, incluíndo a atención completa despois da violación.
Falta de Información
As medidas xerais para concienciar aos refuxiados sobre os riscos de protección non son suficientes para garantir que comprendan os riscos, os pasos para evitalos e como denunciar os problemas.
Polonia Ministerio do Interior e Administración conta cunha Sección Especial de Loita contra a Trata de Seres Humanos e un Centro Nacional de Asesoramento e Intervención en Vítimas da Trata encargado de identificar e apoiar as vítimas. O do Ministerio para os refuxiados de Ucraína non ofrece detalles sobre os riscos de trata nin os mecanismos de denuncia.
Axencias e organizacións, incluíndo La Strada en coordinación co Ministerio do Interior e o alcalde de Varsovia, o Oficina da Garda de Fronteiras, e ACNUR prepararon folletos para a súa distribución nos lugares fronteirizos e de recepción, alertando aos refuxiados sobre os riscos de protección e proporcionando números de teléfono directo. Piotr Zalewsky, subxefe de policía do voivodato de Podkarpackie, que inclúe Medyka, Korczowa, Przemyśl e Rzeszów, dixo que elaboraron folletos en inglés e ucraíno informando aos refuxiados como reducir os riscos. Aconséllanse que se inscriban no punto de recepción máis próximo e que non entreguen os seus teléfonos ou documentos a ninguén e proporcionen números de teléfono para a policía e outros servizos as 24 horas. Human Rights Watch viu folletos e carteis nalgúns puntos de recepción no que se sinalaban os riscos de tráfico e enumeraban os números das liñas directas.
Non obstante, algúns voluntarios e persoal dos sitios dixeron que tales esforzos eran insuficientes. "Aquí non hai información, só un par de carteis na [zona] para nais e nenos", dixo un voluntario da estación de tren de Przemyśl.
Unha empregada dun grupo con sede en Varsovia que busca vivenda para refuxiados dixo que non lles brindan información sistemática sobre a mitigación do risco e que a súa organización depende principalmente das relacións individuais cos refuxiados para garantir a seguridade. "Non temos un sistema claro de proporcionar información na primeira fase sobre riscos e violacións", dixo. "Somos conscientes de que debemos desenvolver isto, pero é un problema de falta de tempo e recursos".
Non se dispoñía de información nos sitios de recepción sobre como previr ou onde denunciar a violencia de xénero. Pasternak, do Ptak Expo Center, dixo que non sabía se os refuxiados reciben información sobre que facer neses casos, "pero os refuxiados fan preguntas, para que saiban" a quen acudir para pedir axuda.
Falta de Avaliación, Seguridade para o Transporte Privado, Vivenda
As medidas insuficientes e inconsistentes para examinar o transporte privado e a vivenda tamén aumentan os riscos de trata, explotación e violencia de xénero para os refuxiados.
Transporte privado
Human Rights Watch documentou medidas moi variadas para examinar o transporte privado desde os lugares de recepción a outras cidades de Polonia ou países europeos.
Un sistema establecido por voluntarios no centro de Korczowa require que os condutores proporcionen o número de matrícula e a información persoal despois de que a policía comprobe a súa identificación. A policía do centro non quixo explicar os detalles do proceso a Human Rights Watch. Os voluntarios adoitan depender de intercambiar mensaxes persoais de texto ou WhatsApp cos refuxiados para controlar a súa seguridade durante a viaxe. Pero, como dixo un voluntario, “é gratuíto para todos” e non hai mecanismos de resposta claros se se dan conta dos problemas.
Un voluntario da estación de tren principal de Cracovia dixo que unha base de datos aprobada pola cidade para os condutores dentro de Cracovia aumentou a seguridade, pero a verificación lenta crea lagoas. Para o transporte fóra de Cracovia, dixo que algúns voluntarios fotografan a identificación dos condutores, levan listas dos seus pasaxeiros refuxiados e mesmo teñen "frases de alarma" que os refuxiados poden transmitir por teléfono en caso de emerxencia. "Pero isto non é algo que deberían facer os voluntarios", dixo. "Debería facelo o sistema". Aínda que dixo que intenta eliminar os carteis que ofrecen transporte privado, Human Rights Watch viu algúns letreiros escritos a man que anunciaban paseos fóra dun punto de información para refuxiados na estación de tren.
O coordinador do centro Tesco en Przemyśl non puido confirmar ningún sistema de verificación dos condutores, pero dixo que comezaran a prohibir aos condutores privados dous días antes. Ela dixo que sacara dun coche a unha muller refuxiada e os seus dous fillos nos 10 días anteriores. "[O condutor] estaba arrastrando á muller e aos nenos [do centro] e ata o coche", dixo.
Denunciou o condutor á policía, que dixo que falou co home e mandouno, pero despois viuno dúas veces máis no centro. A policía sacouno de novo por terceira vez, pero ela non sabía que medidas tomaron.
O xefe adxunto da policía Zalewsky dixo que os voluntarios deberían rexistrar a identificación dos condutores independentes, as matrículas e o rexistro dos condutores, e poden verificalos coa policía no lugar que teña acceso móbil ás bases de datos policiais.
Un coordinador de voluntarios da estación de tren de Varsovia dixo que non examinan aos condutores privados aos que relacionan con refuxiados que buscan transporte. "A xente vén aquí ou chama ou escribe en Facebook se ten tempo libre e un coche, [e] pode ir transportar xente dun lugar a outro", dixo. "A nosa posibilidade de comprobar [os condutores] é limitada. Non somos policías". Dixo que aconsellan aos refuxiados que revisen o DNI do condutor e que proporcionen información aos voluntarios para que saiban quen viaxa con quen.
Máis de 40 grupos non gobernamentais locais enviaron un recurso ao Ministerio do Interior e Administración, á policía e ás autoridades municipais, incluso en Przemyśl e Rzeszów, pedindo procedementos uniformes para garantir a seguridade dos refuxiados nos puntos fronteirizos e de acollida. Solicitaron medidas que inclúan puntos e procedementos de denuncia claros para os refuxiados vítimas de delitos, a regulación do transporte ofrecido polos voluntarios e unha ampla transmisión de información en formatos accesibles para os refuxiados. Piotrowska de Feminoteka dixo que non recibiron resposta.
Vivenda privada
Os entrevistados tamén expresaron a súa preocupación polos riscos asociados aos particulares que albergan refuxiados. Nun caso moi informado, un home estaba arrestado por violar a unha moza ucraína de 19 anos que lle aceptara unha vivenda a través de internet. Aínda que os entrevistados dixeron que os esforzos dos voluntarios e do goberno para ofrecer un aloxamento organizado reduciron os riscos, a investigación segue sendo pouco clara e inconsistente. O xefe adxunto da policía Zalewsky dixo: "Para ser honesto, é imposible comprobar a todos, pero a vontade está aí".
O voluntario da estación de tren de Cracovia dixo que educar aos voluntarios sobre os riscos combinado cunha base de datos rexional de vivendas verificadas mellorou a seguridade na estación, pero as demoras no establecemento da base de datos e na verificación representan retos: "O problema con esta base de datos é que o seu procesamento é demasiado. longo, e a xente impaciente e busca outras vías de servizo”.
Un membro do persoal dun grupo que presta servizos a persoas de Ucraína en Varsovia dixo que os servizos sociais do goberno da cidade estaban verificando a vivenda privada en persoa, pero non podían facer fronte á demanda. Ela dixo que a principios e mediados de marzo estaban verificando uns 20 apartamentos ao día, mentres que a base de datos da súa organización tiña máis de 8,000 apartamentos e albergaba a unhas 5,000 persoas. "A tal escala [consultar o aloxamento] era imposible", dixo. Non se estableceu ningún sistema centralizado para garantir a seguridade dos refuxiados e satisfacer as necesidades urxentes, dixo, e a súa organización carecía de tempo e capacidade para facelo de forma independente.
Ela dixo que a organización recibiu preto de 10 denuncias de refuxiados por malos tratos por parte dos anfitrións, como tentar restrinxir a súa liberdade collendo os seus pasaportes ou insistir en que deben facer unha parte desigual do traballo doméstico. Nalgúns casos, os refuxiados denunciaron violencia psicolóxica ou traballo non remunerado. En todos os casos, a organización trasladou os refuxiados e eliminou os anfitrións da súa base de datos.
Como nalgúns outros países, o goberno polaco ofrece unha compensación, fixada en 40 złoty por persoa e día durante un máximo de 60 días, para as persoas que proporcionan vivenda para refuxiados. O regulación establece que os concellos poden condicionar a compensación á "verificación das condicións de aloxamento e comidas" e non se debería conceder se "as condicións poñen en perigo a vida ou a saúde humana", pero non inclúe disposicións nin orientacións sobre os procesos de verificación nin o que constitúen condicións aceptables.
Aínda que as persoas que axudan a albergar refuxiados poden necesitar asistencia financeira, deberían existir sistemas de inspección e seguimento para garantir a identificación dos malos actores para os que a ganancia económica ou doutro tipo sería incentivo, dixo Human Rights Watch. Os grupos de loita contra a trata e a explotación teñen levantado preocupación por un programa similar no Reino Unido, que paga aos anfitrións 350 £ (458 dólares) ao mes, por medidas inadecuadas para contrarrestar os riscos de tráfico e explotación sexual.
(Fonte: HRW )
