Աստծո անունները

Դարերի ընթացքում Աստված մարդկանց հայտնել է տարբեր անուններով.

• Աստվածաշնչի առաջին գլխում խաչն ինքն ունի Աստված, որը եբրայերեն տեքստում գրված է որպես Էլոհիմ կամ Էլոհիմ (հոգնակի՝ Էլից, «ուժ»): Սուրբ Գրքի անվան միջոցով Աստծուն ցույց տալով, որ Արարիչը և Ամենակարողը ամենակարող է: Eloah-ի և Elohim-ի վրա հոգնակի ձևը (հոգնակի) պատկերում է Աստծո էության մեծությունն ու գերազանցությունը. նշանակում է Աստծո երկրպագությունը երկնքում և երկրում, ամեն ինչում, տեսանելի և անտեսանելի: Հունարեն Աստվածաշնչում Էլոհիմը Թեոսն է, իսկ եկեղեցական սլավոնական թարգմանության մեջ՝ Աստված։

• Տերը – Յահվե (Յահվե, Ջահվե/Ջահվա) կամ սխալ պատկերացում Եհովայի մասին միջնադարում, գրված ՅՀՎՀ քառագրությունից (իոդ, հե, վավ, հեհ) – օգտագործվում է ընկերոջ իրավունքի համար, որը նոր է անվանվել, և ապրանքն այդպես է, հանուն մարդու, ով ստեղծվել է, օրինակ. հետևեք տեղերին. «… և ով (երբ Նոյը տապանում էր), արուներ և էգեր՝ բոլոր տեսակի հյուսերից, ինչպես Աստված [Էլոհիմը] պատվիրեց նրան: Եվ Տերը (Աստված) [Եհովան] փակեց նրա (տապանի) հետքը» (Ծննդ. 7:16); կամ «…հիմա դու դավաճանեցիր Տիրոջը [Եհովային]… և երկիրը իմացավ, թե ինչ է Աստված [Ելոհիմը] Իսրայելի համար» (1 Թագ. 17:46); կամ «Հովսափատը դուրս է եկել, և Տերը [Եհովան] օգնեց նրան, և Աստված [Ելոհիմ] հեռացավ նրանից» (Բ Մնացորդաց 2:18): շատ Ամենակարող Աստված:

• Ադոնայ անունով (Տեր՝ եբրայերեն «ադոն» բառից՝ տեր, գրված է մեկ այլ քառագրից՝ ալեֆ, դալեթ, նուն, յոդ) III դարում։ Հրեաները բեղմնավորվեցին և կանչեցին Յահվեին դեռևս տեքստային լուսավորության ժամանակ: Դա ժամանակի հետք դարձավ այն բանի համար, որ Սիմոն Արդար քահանան խլվեց երկրպագության մեջ YHWH-ի մասին արտասանելու համար: Ադոնի (տեր, տիրակալ) թագավորական տիտղոսից տարբերվելու համար Ադոնայը (իմ Տերը) ինքն իրեն ճանաչում է որպես Աստված: Շատ տեղերում Ընկերը նման հիշատակման խաչմերուկ ունի նույնիսկ հին տեքստերում (Ծննդ.15:2,8; Ելք.4:10,13; Բ Օրին. 9:26; Հեսու 7:7 և այլն): ) Տիրոջ տաճարում արտասանվել է Ադոնայ, Յոթանասունի 72-րդ թարգմանիչները դրվել են Կիրիոս (Տեր) քառագրի տեղում, հետք որոշ հ. առաքյալները, և նույնիսկ մենք մինչև այսօր, Եհովա Տեր:

Սուրբ Գրությունների եբրայերեն տեքստում այս անուններից բացի խաչված են Աստծո այլ անուններով.

• Էլիոն (նշանակում է Վսևիշեն, օրինակ, հետևիր այն մտքին. «… Աբրամը խոսեց Սոդոմի թագավորի հետ. բարձրացրու իմ ձեռքը դեպի Տեր Աստված Ամենազոր [Էլիոն]՝ երկնքի և երկրի Տիրապետը…», Ծննդ. 14: 22);

• Shadai (նշանակում է Ամենակարող, օրինակ. «… Ահա, ես եկա Աբրահամի, Իսահակի և Հակոբի մոտ «Ամենակարող Աստված» [Շադայ] անունով, և Սի անունով Տեր» [Եհովա] չհայտնեց նրանց։ Ելք 6։3)։ Սաղմոս 90։1–2-ը բնագրում կարդացվում է հետևյալ կերպ. «Ինչ-որ մեկը ավելի կենդանի է Ամենակարողի [Էլիոնի] պաշտպանության ներքո, որը բնակվում է Ամենակարողի [Շադայի] սյանկատի տակ և պատմում է Տիրոջը [Եհովային]։ Սա է իմ ապաստանը, իմ պաշտպանությունը, իմ Աստված [Էլոհիմ], ում վրա ես հույս ունեմ»: Էլ-Շադայը հունարեն Աստվածաշնչում թարգմանված է Pantokrator-ից, իսկ կենտրոնական սլավոնական թարգմանություն՝ Ամենազորից:

• Աստծո անունը Սավաոտ (եբր. Ցևաոտ, Ցավա գոյականից – զորքեր, բանակ, պատերազմներ) սկզբնական տեքստում այս իմաստով գործածված է Ել. 6։26; Թվեր 31։53 և այլն, բայց «պատերազմի երկինք» (և մոլորակներ և հրեշտակներ) իմաստով Բ Օրին. 4։19; 17։3; 3Ծ 22։19; Եսայիա 24։21; Դան. 8։10։ Բայց Սուրբ Գրություններում Սավաոտը, օգտագործելով նայ-վեչեն «Տերը պատերազմում է» մտքի հետ, բարձրացրեց Աստծո տիրապետությունը երկնքում և երկրի բոլոր ուժերի վրա: Որոնք Աստծո կողմից միակ անուններն են, այնուհետև պատկերում են Աստծո անսահման մեծությունը, Չկա իշխանություն ամեն ստեղծվածի վրա, Չկա ամենակարողություն և չկա փառք: Նույն Աստվածը պատերազմի վրա է, Տերը՝ զորության վրա։ Նա ամեն ինչի Վարպետ է, ամենակարող և ամենակարող: Նրան շրջապատեցին հրեշտակներով և պատերազմի բոլոր երկինքներով: Նրա վրա սա նվաճում և փառաբանում է Նրան, բնությունը ցյալատ; բոլոր արարածներն անխափան վկա են բացասական ուժի և զորության, բացասական մեծության և փառքի (2Ts 5:10; Is 6:3; Hos 12:5; Zach 1:3): Նոր Կտակարանում Սավ(բ)աոտը խաչակնքվել է Հակ 5։4-ի հավաքական նամակի մեջ և Հռոմ. 9։29։

• Աստծո անունը Չոել (Փրկիչ) այժմ հանդիպում է «Դուք մեր Հայրն եք. քանի որ Աբրահամը չգիտեր, ոչ էլ Իսրայէլը ճանաչեց իր սեփականը. Դու, Տեր, սա մեր Հայրն է, պատասխանիր Քո անունը՝ «Մեր Քավիչը» (Ես. 63:16) և այլուր Սուրբ Գրքում:

Բացի Աստվածաշնչում նշված Աստծո անուններից, կան Աստծո սահմանումներ կամ բնութագրեր (մի բան, որ նրանք հասկանում են, որ անվանում են).

• հոգի (Հովհաննես 4),

• վրիժառու (Նաում 1։2),

• կրակի տարածում (Բ Օրին. 4:24; Եսայիա 33:14; Եբր. 12:29),

• Զիլոտ (Ելք 34։14; Դբ 6։15; Նաում 1։2),

• լույս (1 Հովհաննես 1։5),

• վախ Իսահակից (Բիթ 31:42,53),

• Սեդիա (Հոբ 23։7),

• Արարիչ (Հոբ 4:17; Սաղ. 94:6; Հռոմ. 1:25),

• Մխիթարիչ (Եսայիա 51):

Նոր Կտակարանում Աստված հայտնվեց Իր Որդի Հիսուս Քրիստոսում (Հովհ. 1:18):

Լուսանկարը՝ Լուիս Կինտերոյի.