Էրիկ Գոզլանի կողմից 18 04 2024 թ
Source: https://www.geopolitiqueetaction.com/post/l-arm%C3%A9nie-et-l-iran-une-alliance-qui-pose-questions
Իսրայելի վրա Իրանի հարձակումից մի քանի օր անց շատ երկրներ դատապարտեցին իսրայելցի խաղաղ բնակիչների վրա անհաջող հարձակումը:
Հայաստանը, որը միշտ շատ լավ հարաբերություններ է ունեցել Թեհրանի հետ, անսպասելիորեն կողմ քվեարկեց ՄԱԿ-ի 27 թվականի հոկտեմբերի 2023-ի բանաձևին: Բանաձև, որը կոչ է անում անհապաղ զինադադար հաստատել Գազայում, որտեղ նույնիսկ խոսք չկա ահաբեկչական ՀԱՄԱՍ խմբավորման մասին:
Հոկտեմբերի 11-ին «Նորհարաչ» թերթը՝ Եվրոպայի առաջատար ֆրանկո-հայկական լրատվամիջոցը, հրապարակեց մի քանի նախադասություն, որոնք նույնիսկ ամենահակաիսրայելցին կարող է ծափահարել.
«Իսրայելում ահա այսպիսի հզոր և փառաբանված բանակ, որը հաղթանակած դուրս գալով իսրայելա-արաբական մի քանի պատերազմներից, անպատիժ կառավարում և իր օրենքները պարտադրում էր Մերձավոր Արևելքի բոլոր երկրների վրա: Իսրայելն անտեսեց ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի բանաձեւերը, արհամարհեց իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտության կարգավորման արևմտյան երկրների կոչը»։
«Կան նմանություններ ադրբեջանական բանակի ռազմական հանցագործությունների, խաղաղ բնակչության դեմ Համասի հանցավոր գործողությունների և Գազայի խիտ բնակեցված թաղամասերի վրա իսրայելցիների անխտիր ռմբակոծությունների միջև, որտեղ զոհերի և վիրավորների թիվը հասնում է հազարների: Ի պատասխան՝ իսրայելցիները պատժում են պաղեստինցիներին, սակայն նրանց և ադրբեջանցիների գործողություններն անպատիժ են մնում: Իսկ միջազգային հանրությունը հուսահատ լռություն է պահպանում այդ թեմայով»:
16 թվականի ապրիլի 2024-ին Իրանի դեսպան պարոն Սոբհանին առանց որևէ մեկին ցնցելու Երևանում կայացած մամուլի ասուլիսում նշեց, որ.
«Մեր մտահոգությունն այն է, որ Հայաստանն ու [Հարավային] Կովկասը չդառնան աշխարհաքաղաքական մրցակցության ասպարեզ, և որ Հայաստանի արտաքին հարաբերությունների զարգացումը չպետք է լինի այլ երկրների հաշվին։ Իսկ Հայաստանի իշխանությունները մեզ տեղեկացրել են, որ իրենց երկրի արտաքին քաղաքականության դիվերսիֆիկացումը ուղղված չէ Հայաստանի և Իրանի հարաբերությունների դեմ»։
Իրերը հասկանալի դարձնելու համար Իրանի դեսպանն անխոս հայտարարեց. «Նրանք ցանկանում են հայ ժողովրդին ենթարկել իրենց կեղծ քաղաքականության ազդեցությանը և վարկաբեկել Իրանը հայկական հասարակական կարծիքում։ Ես նրանց խորհուրդ եմ տալիս վերջ տալ այս կեղծավորությանը և չփորձել Հայաստանին ներքաշել իրենց աշխարհաքաղաքական հակամարտությունների մեջ։
Նրանք այստեղ գիտեն, որ Սիոնիստական ռեժիմը Հարավային Կովկասում անկայունության հիմնական գործոններից մեկն է, և որ Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի ժամանակ հայ զինվորներ են զոհվել իսրայելական զենքից։
Բոլորի համար էլ պարզ է, որ Հարավային Կովկասում անկայունության գործոններից մեկը Իսրայելի ռեժիմն է։ Այս ռեժիմը, տարածաշրջանում ռազմատենչություն զարգացնելու փորձից բացի, փորձում է նաև լարվածություն ստեղծել տարածաշրջանի երկրների և Իրանի միջև։ Կարծում եմ, որ տարածաշրջանի ժողովուրդներն այնքան զգույշ են, որ երբեք չեն առերեսվի մի երկրի հետ այնպիսի միջոցների հետ, ինչպիսիք են Սիոնիստական ռեժիմը»:
ՀՀ պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանը 6 թվականի մարտի 2024-ին Թեհրան կատարած պաշտոնական այցի ընթացքում իր իրանցի գործընկեր Մոհամմադ Ռեզա Աշտիանիի հետ քննարկել է հայ-իրանական ռազմական համագործակցությունը և Հարավային Կովկասում անվտանգությունը։ Բազմաթիվ աղբյուրներ վկայում են, որ հայկական բանակը հագեցած է իրանական լավագույն զինատեսակներով, այդ թվում՝ «Շահեդ-131» և «Շահեդ-136» մահապարտ անօդաչու թռչող սարքերով, որոնք օգտագործվում են նաև ռուսական բանակի կողմից Ուկրաինայի դեմ պատերազմում։
Հայաստանի և Իրանի միջև այս սերտ կապը կարող է բացատրել Հայաստանի արտգործնախարարի հայտարարությունները, ով Իսրայելի վրա Թեհրանի հարձակումից հետո մեկնաբանել էր, որ Մերձավոր Արևելքում լարվածության աճը լուրջ անհանգստության աղբյուր է, այն բանից հետո, երբ Իրանը կատարեց այն, ինչ նա նկարագրեց. հանգստյան օրերին պատասխան հարված հասցրեց Իսրայելին:
Իսրայելի և Ադրբեջանի հարաբերությունները սկսվում են 1990-ականներից. Իսրայելն առաջին երկրներից մեկն էր, որը ճանաչեց Ադրբեջանի անկախությունը 1991 թվականին: 1993 թվականին Երուսաղեմը դեսպանություն բացեց Բաքվում:
30 թվականի մայիսի 2023-ին Իսրայելի նախագահ Իցհակ Հերցոգը Բաքվում իր ադրբեջանցի գործընկերոջ հետ հանդիպումից հետո ասել է. «Ադրբեջանը մուսուլմանական երկիր է՝ շիա մեծամասնությամբ, սակայն մեր ազգերի միջև կա սեր և ջերմություն»..
