ნორვეგიის გეოპოლიტიკური პოზიცია, როგორც რუსეთის მეზობელი და ნატოს წევრი, აყენებს მას მოსკოვის თავდაჯერებული და აგრესიული საგარეო და უსაფრთხოების პოლიტიკის სათავეში. თუმცა, ნორვეგიის ნატო-ში გაწევრიანება ამცირებს რუსეთის მანევრირების შესაძლებლობას შეიარაღებული კონფლიქტის ზღვარს ქვემოთ მოქმედებებამდე. ამ სტატიაში რუნარ სპანსვოლი განიხილავს, თუ როგორ გამოიყენა რუსეთმა ასეთი აგრესიული და იძულებითი ქვეზღვრული აქტივობები პოლიტიკურ, საინფორმაციო და სამხედრო სფეროებში 2014–23 წლებში, კამპანიაში, რათა აიძულოს ოსლო შეასრულოს თავისი საგარეო და უსაფრთხოების პოლიტიკის მიზნები.
