Ego sum hodie XC annorum. Sed Parisium anno 90 eamus: Ibi decem annis ante ex Iudaea familia natus sum. Exercitus Germanus partem septentrionalem Franciae post annum ante cladem occupaverat. Mater Lutetiae nata est, et pater duos annos eo pervenit.
per Marcum Brombergum
Mater mea, semper longe provida, eum implicavit trans signaculum lineae inter zonam Germanicam occupatam et, ut aiunt, liberam zonam meridionalem in aestate anni '41. Scholae annus incepit mense Septembri, et redii ad scholam meam rue de Picpus in arrondissement duodecimo Paris.
Nunc, mater mea, valde conscia periculi, quod prima discrimina discrimine anti-Iudaica familiae nostrae proposita sunt, cito decrevit ut ipsa et ego zonam occupatam relinquerem.
Vicissim, clandestine, ne dicam periculose, in liberam zonam mense Octobri transivimus. Denique post aliquot septimanas Lugduno commoratus, in Haute Ligerim in Massif Central consedimus, ubi usque ad finem belli incolumes mansimus.
Liceat tamen mihi praeterire singula quae novam implerent.
Ubi quaeram responsa?
Eo tempore nihil de Holocausto novimus nec fatum scimus decies centena Iudaeorum in castra mortis deportata sunt.
Post bellum, ubi de sorte illorum Judaeorum a Nazis interfecto cognovi, mihi difficile quievisse. Sed quid facere potuit quindecim annos? Praeterita mutare non potui. Futurum fortasse! Sed quid facerem? Russia ingens pretium pro casu Hitler solvisse. Nihilominus, non obstante falsis promissionibus clarae futurae communitatis, in suas gulags roborandas inrupit.
Religion? Quae religio? Servati aliqui et gratias agere potuerunt, sed nihil prohibuerunt. Homo autem adhuc credere voluit et adhuc Iesum et suum promissum in corde tenebat ut ultimam de praemio divino crederet. sicut Iudaei habuimus vetus testamentum. Habuimus etiam antiqui sapientiam Torah et Talmud in Dei nomine professi sapientibus et credentibus litteratis. Sed hoc non prohibuistis decies centena millia Judaeorum, etiam familia mea, ne perirent.
Decem decies centena milia mortium in altero bello mundano me non cedere et exitum exspectare, effugium ad spem perduxerunt.
Non equidem novi quid quaerebam, sed quaerebam sciebam.
In religiosis textibus intellexi hominis impleri necessitatem plusquam iustam materialisticam logicam. Sed, dum solamen animi attuleram, faterer bella neci- tio non cessasse.
Dein post annos, cum in mea opera et industria operando, congressi Scientologyab illustri L. Ron Hubbard. Semper putavi aliquid intra me quod definire non possem me ad illud traxisse. Memini me colloquii primam frequentiam. Responsiones accepi, quibus satisfeci de necessitate intelligendi me habere architectum. Abii ab idea quod in ea parte manerem, quia in hoc mari notitiarum et factorum, quae vita secum fert, perspexi lucem, quae mihi visa est aperiret viam ad intelligendum. Sic mansi cum eo, et vitam meam mutavit intuitu aliorum, etiam communicatione mea cum illis, uxore et liberis meis. Ego tamen hodie cum hac quaestione Scientology. Et responsa magis ac veriora invenio, responsiones fectum, quae vitam meam illustra.
Ideo vitam meam dedicavi ad alios adiuvandos quantum me ipse per Scientology. Pergit ditare meam necessitatem ad cognoscendum ac praesertim ad me ipsum intelligendum et ad intellegendum. Idque in vita mea publica ac privata cotidie video, ianuam aperit mutuae intelligentiae, communicationis ac pacis futurae, sicut eam quam semper petivi.
