CXX annis post mortem Camille Pissarro in 120
In mundo simili nostro - refertus turpis scaenarum bellorum, nuntiorum malorum de caelo et futuro planetae, notae picturae magistrorum artis bonae, auctorum imaginibus naturalibus harmonicis, quasi balsamum animae nostrae agit. Et unus est eorum qui in rebus communibus pulchritudinem viderunt, eamque ita sensualiter insinuare curavit, ut inter lineas carbasarum vivere videamur, et in eas transferri velimus.
Fuit CXX annos post mortem cuiusdam fundatorum impressionismi – Gallici pictoris Camille Jacob Pissarro.
Pissarro novam linguam figurativam in arte creavit et viam patefecit ad novam mundi perceptionem – interpretatio subiectiva realitatis. Erat innovator suo tempore multosque sectatores — artifices posterorum.
Natus est die X mensis Iulii anno MDCCCXXX in insula S. Thomae in Charlotte Amalie, Danica Indiae Occidentali (ba ab 10 – Insularum Virginum US) - colonia Danorum Imperij, parentibus Iudaeo Sephardico Lusitano et femina Dominicana. . Vixit in Caribbean usque ad annos teenage.
Anno aetatis XII, missus est ad studium Savary Lycée in Passy prope Parisios. Primus magister eius - Auguste Savary, nobilis artifex, desiderium pingendi suscepit. Post quinque annos in insulam Pissarro rediit, mutatis sententiis de arte et societatibus — anarchismi sectator factus est.
Eius amicitia cum Danico artifice Fritz Melby eum Venezuelam accepit. Nonnulli biographi artificis hoc clam a patre suo id fecisse affirmant. Ipse et Melbyus in Caracae studio erexerunt, et tunc tantum Pissarro breviter in insulam divi Thome ad suam familiam rediit. Iratus est pater ei per triennium - consilia filio in mercatura successura sunt, non artifex.
In Caracas, Pissarro urbem, forum, tabernas, sed etiam vitam rusticam pinxit. Pulchritudo circum- funditus eum opprimit. Pater iterum eum domum reducere conatur, sed etiam in insula Pissarro frequentius in taberna non mansit, sed ad portum cucurrit, ut mare et naves pingat.
Mense Octobri 1855 Parisios ad Exhibitionem Mundi profectus est, ubi incognita carbasa Eugenii Delacroix, Camille Corot, Jean-Auguste Dominique Ingres, et alii. Eo tempore Corot admirator iracundus fuit et magistrum nominavit. Tugurium independentem extra spectaculum instituit, quod "Realismum" appellavit.
Pissarro Lutetiae morabatur quod parentes eius ibi consederunt. Habitat in domo. Amat ancillam suam, Julie Vallee, et nubent. Iuvenis familia octo liberos habebat. Una earum in partu mortua est, et una ex filiabus suis non vivebat 9. Pissarro pueri ab ineunte aetate picti sunt. Ipse melior. 26 Martyrologium, pro privatis lectionibus signatum apud Ecole des Beaux-Arts.
1859 in Cézanne occurrit. Alius eventus notabilis factus est - primum eius pictura exhibetur in officiali Art Salon. Loquimur de "Landscape prope Montmorency", quod non specialem impressionem peritorum commentationis facit, sed perruptio Pissarro in sodalitio est gravis.
Biennio tantum post, cum artifex bonus famam firmam habuisset, Louvre ut librarius descriptus est. Tamen iurati salonitani eius opera reicere inceperunt et coactus est eos in Salona reproborum ostendere. Nonnulli hanc causam esse putant, quod Pissarro se anno 1864 et 1865 catalogis Parisiensibus Salonis ut discipulus Corot signavit, sed aperte ab eo se elongare coepit. Hoc autem non perceptum est ut proprium stilum edificandi, sed quasi contemptionis signum, et sic artifici iniquum erat.
Reiectio eius brevis a Salonis fuit. Anno 1866 iterum admissus est — duas ibi picturas exhibuit. Opera ejus etiam sequentibus annis accepta sunt, ind. usque ad 1870s.
Inter 1866 et 1868 pinxit apud Cézanne in Pontoise. "Inseparabiles fuimus!" Pissarro postea communicavit, similitudinem operum a duobus illo tempore creatis explanans. – Sed unum certum est, specificat – unumquemque nostrum unum habet quod refert: suum affectum. videri …”.
Anno 1870, Camillus Pissarro cum Claude Monet et Renoir laborare coepit. Sequentibus annis verus afflatus creatrix in domo sua Louvesien - colossuses bonae artis ibi congregatae, ut iam supra memoravimus, plus Cézanne, Gauguin et Van Gogh incidit. Hic notandum est Pissarro unum fuisse ex primis admiratoribus Van Gogh.
Bellum Franco-Prussianum Pissarro domum relinquere coegit et Londinum proficiscitur, ubi Monet et Sisslet occurrit et ad picturam Paul Durand-Ruel mangone introductus est. Emit duas picturas olei "Londini". Durand-Ruel postea primus negotiator impressionistarum factus est.
Mense Iunio 1871, Pissarro gravem ictum passus - domum suam in Louvesien penitus destructam invenit. ex superiore tempore aliquot ejus munitiones prussorum militum deleverunt. Hanc obortionem Pissarro ferre non potuit et Pontoise ad habitandum commotus est, ubi usque ad annum 1882 mansit. Interea Lutetiae studium, quo raro utitur, reddit.
In 1874, primum impressionistae exhibitionis in studio Nadari participavit. Res maximi momenti est quod apud Cézannam celebravit. Quinque annis post, Pissarro amici facti sunt cum Paulo Gauguin, qui anno 1879 exhibitionis impressionistarum particeps factus est.
Atque hinc est, quod inexplicabile hodie multis criticis artis dicat aliquid. Camille Pissarro, vir ille qui cum summis sui temporis artificibus tam amice creatus et cum iis amice cooperatus est, subito in discrimen incidit.
Erani ad vivendum se contulit et novum stilum operum suorum quaerebat. Sub idem tempus apparuerunt signac signac et Seurat in horizonte, et Pissarro experiri coepit cum eorum artificio "punctorum", quibus mirabiles landscapes creavit. Octo omnium exhibitionum impressio- rum particeps, incl. et in ultima - in MDCCCLXXXVI.
Anno 1990, iterum creatrix dubitatione vexatus ad "puram" impressionismum rediit. Eius indoles etiam mutat — fit irritabilis et in politica sua opinione — anarchista magis radicalis.
Interea Londini opera sua feliciter exhibet. saepe a rebus ad obscurum fatum impellit. In communi exhibitione cum Antonio de la Gandara apud Durand-Ruel Gallery, critici ad litteram non simulant sua 46 opera in porticu exhibita et commentarium tantum in De la Gandara.
Camille Pissarro proprie negligenter opprimitur. Hodie opera eius pro decies centena milia vendunt, sed hoc tempore non fuit. Pissarro assidue in ore erat inquietudinis.
Artifex Parisiis mortuus est et in coemeterio magni "Père Lachaise" sepultus est. Totae collectiones picturarum in Musee d'Orsay Parisiis et in Museo Ashmolean habentur Oxoniae.
Eius vita cum tantis hominum ingeniis secet ut epici sonat. Scisne unum e intellectualibus, eius fidum ventilabrum, Emile Zola? Zola verba non pepercit in suis Articulis laudans Pissarro.
Immo, non omnino immerito, Pizarro relictus est ut vivam in difficillima via ad familiam pascendam relinqueret. Eo pervenit ubi fans pingere coepit et tabernas ad pecuniam merendam disponit. Is saepe cum pictura sub Parie fronti ambulabat, sperans eum aliquem emere. Quam ob rem tabulas pictas pro nihilo venditavit. Fatum Claudii Monet non dissimile fuit, sed Pissarro magnam familiam habuit.
Unus servatorum, ut iam diximus, fuit mercator Durandus-Ruel. Unus ex paucis mercatoribus erat qui hos ingeniosos et inique pauperes artifices insanos sustentabat, quorum opera hodie fabulosa pretia venditant. Claude Monet, exempli gratia, post annos paupertatis optimus venditio impressionista factus est.
Camille Pissarro quaestiones oeconomicas tantum his annis vitae suae excussit. Usque tum familia maxime ab uxore sustentabatur, quae cum parvo agello in mensa cibum praebebat.
In fine vitae suae, Camille Pissarro pluribus exhibitionibus impressionis Parisiis, Novi Eboraci, Bruxellis, Dresden, Pittsburgh, Petersburg, etc.
Artifex mortuus est die 12 mensis Novembris (secundum alias relationes die 13 novembris) 1903 Parisiis. Unus e gigantibus impressionismo proficiscitur. Quamvis artifex sit stirpis Iudaicae, quidam critici vocant eum "Iudeum" patrem artis modernae.
Trivia parva: Si faeni Claudii Monet involucris memineris, scias ante se illas Pissarro pinxit. Arbores et poma opera procul dubio impresserunt Paulus Cézanne. Pissarro pointillismus, ex altera parte, Van Gogh "puncta" accendit. Ignitum Edgar Degas Pissarro in arte typographica.
Quam penicillum et pulchri- tudinem dominorum, quae in tempore occurrunt!
Impressiones tamen post Dreyfum Ouid. Seiuncta sunt fluctus anti-semitismi in Gallia. Pissarro et Monet defenderunt Cap. Dreyfuss. Cogitas etiam litteras Zolae pro defensione principis, et Degas, Cézanne et Renoir in parte aversa. Quam ob rem eo ventum est ut amici heri - Degas et Pissarro se in via Parisiensi sine salutatione inter se transierunt.
Non omnes, utique, ad hoc extremum pervenerunt. Paulus Cézanne, exempli gratia, cum de re quam Pissarro aliter sentiret, semper magna voce dixit se eum in arte « patrem » agnovisse. Monet tutor factus est unius filiorum Pissarro post mortem suam.
Camille Pissarro justos canvasarum mirificarum nobis reliquit, inter quas populares sine dubio sunt "Boulevard Montmartre" - 1897, "hortus in Pontoise" 1877, "Conversatio a Fence" - 1881 "Sui-Portrait" - 1903 et alii. Etiam hodie hae tabulae veram admirationem movent ab auctore suo, qui ita vitam signavisse videtur ut semper impervia permaneat.
Verbi gratia: Camille Pissarro, "Self-Portrait", 1903.
