Претставниците со германско потекло и предложија на ЕУ да ја редефинира својата политика за проширување, објави RTL на крајот на минатата година.
Се разгледува и прашањето со Бугарија и Северна Македонија. Идејата е на Јосип Јуратович.
Тој го објави на веб-страницата на Меѓународниот институт за балкански студии. Тие предлагаат три главни измени.
Соработка со парламентите и земјите од регионот, а не со лидерите на владејачките групи, зајакнување на судските системи и угнетување на националистите. Важно е да се формулира единствен учебник кој објективно ги прикажува фактите.
Се бара решение за позицијата на Бугарија, која ги стопира европските преговори со северна Македонија. Ова може да се случи со формирање на арбитражна група.
Слично решение може да го зачува кредибилитетот на ЕУ. Важно е да се најде вистинската соработка со американската администрација за заедничка акција.
Во последниве недели, Северна Македонија ги засили своите обиди да изврши меѓународен притисок врз Бугарија во обид да го прекине ветото што Софија во моментов му го наметнува на Скопје за усвојување рамка за преговорите за членство во ЕУ (ЕУ).
Соништата на македонскиот премиер Зоран Заев неговата земја да стане дел од Обединетите Европа се сосема разбирливи, а како државник неговата работа е навистина Северна Македонија да ја постигне оваа европска амбиција.
Затоа тој зема шатлови до Брисел, Берлин и Атина, се жали на своите американски партнери и дава долготрпеливи интервјуа за да му покаже на светот колку е повреден неговиот народ од она што Северна Македонија го претставува како речиси детски и целосно нелогичен притисок од земјата Бугарија. .
Со други зборови, Заев е подготвен на се, само да ја натера Бугарија да го укине ова вето, без да влијае на националната гордост на неговата земја. Или барем нешто што не вклучува вистинска работа.
11 Октомври е еден од големите национални празници на Република Северна Македонија. Всушност, тоа е нејзиниот национален празник во времето на Социјалистичка Република Македонија, која беше дел од Југославија.
Што слават соседите на овој датум? На денешен ден во 1941 година започна „герилскиот отпор“ на Комунистичката партија на Југославија во областа Вардарска Македонија под управа на Бугарија. Со други зборови, нашите соседи слават како некои комунисти започнаа борба против „лошите Бугари“.
Идејата за злобниот бугарски окупатор има многу централно место во македонскиот национален идентитет.
Се разбира, на секоја приказна, кога ќе ја надмине својата научна рамка, и треба добар негативец. Бугарија и Бугарите со децении систематски се воведуваат во оваа слика, додека луѓето со бугарска самосвест во Северна Македонија се принудени насилно да се откажат од неа.
И денес, земјата не сака да го признае постоењето на бугарско малцинство, повикувајќи се на нејзиниот претходен попис, според кој, гледате, во ПКМ имало повеќе Египќани отколку Бугари.
Самиот Заев навести дека пописот сега таму ќе ја покаже вистината колку луѓе со бугарска самосвест има во државата, а потоа на крајот ќе се признае бугарско малцинство. Овој обид да се стави лост во преговорите со Софија е најточниот знак колку Скопје всушност прави за да ги реши проблемите со Бугарија.
Јасно е дека преговорите во моментов се на сосема поинакво ниво од пред 2 години.
Иако некако Бојко Борисов и Заев имаа воспоставено некакви лични односи меѓу нив, како што се гледа од последната посета на македонскиот премиер на Бугарија, владата на ГЕРБ и Патриотите беа тие што и дадоа зелено светло на ВМРО да ја практикува својата реторика за тема.
Ако Скопје сака да види како е ЕУ одвнатре, мора да ги исполни и барањата на Бугарија за историјата…
Сега ниту Борисов ниту ВМРО не се водечки фактор во одредувањето на односите на Бугарија со Северна Македонија. Во сегашната ситуација, пак, нема враќање назад – само премногу е кажано на оваа тема за едноставно да се проголта и да се заборави.
А простата вистина е дека Софија може да постави сосема логични барања од Скопје. И ова се случува – со барањата да се отстрани антибугарската реторика од учебниците по историја, со признавањето на малцинство луѓе со бугарски идентитет во Северна Македонија и со прекин на малтретирањето на кое тие беа изложени.
Северна Македонија мора да даде јасни и недвосмислени гаранции дека нема територијални претензии кон Бугарија и пред се македонските историчари да се вратат на преговарачка маса во таа кобна комисија, а не само да завиваат до небо.
Да, оваа комисија можеби нема да ги реши проблематичните прашања за тоа како се читаат историските факти, а за Скопје Гоце Делчев може да остане Македонец. Но, глупостите ќе се ограничат и ќе престане систематскиот говор против Бугарија.
Местото на нашиот сосед е навистина во Обединета Европа. Ова е важен цивилизациски избор кој позитивно ќе се одрази на целиот регион. Но, тоа мора да се случи со јасна гаранција дека не внесуваме во нашиот двор држава која проповеда против нашите сопствени интереси.
И ова не е она што го видовме во последната година, напротив.
И додека РНМ ја слави својата борба против бугарскиот окупатор, ќе има проблем да се реши.
