Освен за сликање на папирус, се користи и за изработка на тетратки, листови за печатење, па дури и за рециклирање за хартија.
Среде пределот во кој доминира оризот во делтата на Нил, фармерите од Ал Карамус се потпираат на египетскиот папирус со децении (хартиената трска или нилската трева е вид на водено цветно растение кое е основа на папирусната хартија, која сега се одгледува главно како украсно растение – забелешка реп.). Во моментов тие се борат да си ја спасат егзистенцијата, загрозени од намалениот број туристи, информира Франс прес.
Во 1970-тите, земјоделците во ова село, 80 километри североисточно од главниот град Каиро, ги вратија милениумските земјоделски и занаетчиски техники кои речиси исчезнаа.
Оттогаш, најголем дел од производството на египетски папирус доаѓа од оваа област во гувернерот (гувернерот) на Еш Шаркија, според индустриските професионалци.
И ако во древниот Египет папирусот се користел како основа за пишување, денес цртежите на скапоцените лисја на растението се претпочитани сувенири од странските туристи.
Уметниците во Ал Карамус и Каиро имаат широк спектар на теми за нивните дела: хиероглифи, фараони, богови и божици на антиката, арапска калиграфија или пејзажи.
Сепак, по бунтот во 2011 година и политичката нестабилност што следеше, туристите се повлекоа од Египет.
Кога постепено почнаа да се враќаат во 2020 година, пандемијата Ковид-19 ја зафати земјата и светот и повторно го погоди овој клучен сектор.
Минатата година приходите од туризмот беа само 4 милијарди долари, од очекуваните 16 милијарди долари.
Во Ал Карамус, само 25 фарми се обидуваат да живеат од папирус, за разлика од 500 пред 2011 година, рече Сајед Таракан (60), фармер и уметник кој основаше здружение на гранки во селото во 2014 година.
Абдел Мобди Мусалам поседува студио каде папирусот се претвора во хартиени листови.
„Папирусот е нашиот единствен извор на приход. Не познавам никој друг. Ова е мојот живот“, рече Мусалам (48), кој направи околу 80 отсто од загубите.
Пред 2011 година кај него работеле осум луѓе, сега се само двајца.
Во Гузех, недалеку од познатите пирамиди, 48-годишниот Ашраф ел Сарави, сопственик на голема продавница за сликање папирус во која повеќе нема туристи, ја потврди загриженоста во секторот, но изгуби надеж.
„Туризмот никогаш не умира, можеби ќе биде болен некое време, но ќе закрепне“, рече тој, додавајќи дека неговата продавница, која беше затворена неколку месеци поради пандемијата, изгубила голем дел од приходите минатата година.
Во исто време, за да се справи со кризата, Сајед Таркан ја диверзифицираше својата стока. Сега произведува папирусни тетратки, листови за печатење, па дури и рециклирана хартија од папирус.
