Лансиран пред Конференција за вода на ОН 2023 година, новото издание на Извештајот на ОН за светскиот развој на водите се фокусира на двојните теми на партнерства и соработка. Објавено од Организацијата за образование, наука и култура на ОН (УНЕСКО), Извештајот ги нагласува колаборативните начини на кои актерите можат да работат заедно за да ги надминат заедничките предизвици.
„Постои итна потреба да се воспостават силни меѓународни механизми за да се спречи глобалната криза со вода да излезе од контрола“, рече генералниот директор на УНЕСКО. Одри Азулеј. "Водата е нашата заедничка иднина, и од суштинско значење е да дејствуваме заедно за да го споделиме правично и да управуваме со него одржливо“.
На глобално ниво, две милијарди луѓе немаат здрава вода за пиење, а 3.6 милијарди немаат пристап до безбедно управувана санитација, се вели во извештајот.
Глобалното урбано население се соочува со недостиг на вода се предвидува потенцијално да се удвои од 930 милиони во 2016 година на помеѓу 1.7 и 2.4 милијарди луѓе, во 2050 година.
Зголемената инциденца на екстремни и продолжени суши, исто така, ги стресува екосистемите, со страшни последици и за растителните и животинските видови, се вели во извештајот.
„Глобална криза“ се наѕира
Ричард Конор, главниот уредник на извештајот, им рече на новинарите на прес-конференција во седиштето на ОН пред објавувањето дека „неизвесностите се зголемуваат“.
"Ако не го решиме, дефинитивно ќе има глобална криза“, рече тој, укажувајќи на зголемениот недостиг што ја одразува намалената достапност и зголемената побарувачка, од урбаниот и индустрискиот раст до земјоделството, кое само троши 70 отсто од светската понуда.
Градењето партнерства и соработка се клучни за реализација човечки права наводнување и надминување на постоечките предизвици, рече тој.
Објаснувајќи го пејзажот на ваквите недостатоци, рече тој економски недостиг на вода е голем проблем, каде што владите не успеваат да обезбедат безбеден пристап, како на пример во средината на Африка, каде што тече вода. Во меѓу време, физички недостаток е најлошо во пустинските области, вклучително и северна Индија и преку Блискиот Исток.
Одговарајќи на прашањата на новинарите за можните „водени војни“ во услови на глобална криза, г-дин Конор рече дека суштинскиот природен ресурс „има тенденција да води кон мир и соработка наместо кон конфликт“.
Зајакнување на прекуграничната соработка е главната алатка за избегнување конфликти и ескалација на тензиите, рече тој, истакнувајќи дека 153 земји споделуваат речиси 900 реки, езера и водоносни системи, а повеќе од половина имаат потпишано договори.
Горе и низводно
Детали за искуствата – и добри и лоши – од напорите на партнерите да соработуваат, извештајот објаснува како се забрзува напредокот во постигнувањето на поврзани 2030 агенда целите се зависат од зајакнувањето на позитивната, значајна соработка меѓу заедниците за вода, санитарни услови и пошироки развојни заедници.
Иновации за време на почетокот на СОВЕТ 19 Пандемијата покажа партнерства меѓу здравствените власти и властите за отпадни води, кои заедно можеа да ја следат болеста и да обезбедат критични податоци во реално време, рече тој.
Од жители на градот до земјоделци со мали стопанственици, партнерствата дадоа взаемно корисни резултати. Со инвестирање во земјоделските заедници возводно, земјоделците можат да имаат корист на начини кои им помагаат на градовите низводно што ги хранат, рече тој.
Сува
Државите и засегнатите страни можат да соработуваат во области како што се контрола на поплави и загадување, споделување податоци и кофинансирање. Од системи за третман на отпадни води до заштита на мочуриштата, напорите кои придонесуваат за намалување на емисиите на стакленички гасови треба да „ја отвори вратата за понатамошна соработка и да го зголеми пристапот до фондовите за вода“, рече тој.
„Сепак, на водната заедница не ги искористува тие ресурси“, рече тој, изразувајќи надеж дека извештајот и конференцијата можат да поттикнат продуктивни дискусии и резултати на терен.
Јоханес Кулман, специјален научен советник на претседателот на Светската метеоролошка организација (СМО), рече „прашање е за инвестирајќи мудро".
Додека водните ресурси и начинот на управување со нив влијаат на речиси сите аспекти на одржливиот развој, вклучително и 17 SDGs, тој рече дека тековните инвестиции мора да се зголемат четирикратно за да се исполнат годишните проценети 600 милијарди до 1 трилион американски долари потребни за реализација SDG 6, на вода и канализација.
"Соработката е срцето на одржливиот развој, а водата е неизмерно моќен конектор“, рече тој. „Не треба да преговараме за вода; треба да размислуваме за тоа“.
Водата, сепак, е човеково право, рече тој.
Општо добро, не стока
Навистина, водата треба да се „управува како заедничко добро, а не како стока“, рече група од 18 независни експерти и специјални известувачи на ОН во заедничката изјава во вторникот.
„Сметањето на водата како стока или деловна можност ќе ги остави зад себе оние кои не можат да пристапат или да си дозволат пазарни цени“, изјавија тие, додавајќи дека напредок на SDG 6 може ефективно да се случи само ако заедниците и нивните човекови права се во центарот на дискусии.
„Време е да се запре технократскиот пристап кон водата и разгледајте ги идеите, знаењата и решенијата на домородните народи и локалните заедници кои ги разбираат локалните водни екосистеми за да обезбедат одржливост на агендата за вода“, велат тие.
на комодификацијата на водата „ќе го попречи постигнувањето на ЦОР и ги попречуваат напорите за решавање на глобалната криза со вода“, велат експертите.
Специјалните известувачи ги назначуваат ОН Советот за човекови права, не се персонал на ОН, и работат независно.